Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.424.2019.2.JŻ
z 4 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 25 października 2019 r. (data wpływu 30 października 2019 r.), na wezwanie Organu z dnia 18 października 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia nabywanego świadczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia nabywanego świadczenia. Wniosek został uzupełniony w dniu 25 października 2019 r. (data wpływu 30 października 2019 r.), na wezwanie Organu z dnia 18 października 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą prawną prawa austriackiego i przedsiębiorcą, podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT z siedzibą w Austrii zarejestrowanym w Polsce jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawczyni jako zleceniobiorca swojego klienta wykonuje w Polsce instalację systemu urządzeń transportowych w magazynie wysokoregałowym wyposażonym w zautomatyzowany system zarządzania magazynowanymi przedmiotami. System taki składa się z licznych zdalnie sterowanych taśm, wózków, przenośników, wind przenoszących magazynowane przedmioty z i do pożądanych miejsc. Cały system ma łącznie ok. 13 km tras transportowych. Dla potrzeb wykonania tego zamówienia Wnioskodawczyni zatrudniła podwykonawcę, który ma wykonać okablowanie zasilające ten system i przekazujące sygnały sterujące tym systemem. Świadczenie tego podwykonawcy obejmuje montaż rynien kablowych na istniejącej konstrukcji nośnej, w tych rynnach rur ochronnych, w których poprowadzone są kable, poprowadzenie kabli w tych rurach, przyłączenie tych kabli do rozdzielni i urządzeń peryferyjnych (szaty rozdzielcze, pulpity sterownicze) wraz z oznaczeniem przyłączy, opis wszystkich przyłączy i przebiegu kabli, uziemienie systemu, testy systemu w szczególności zgodnie z normą …. Materiał potrzebny do wykonania swojej usługi podwykonawca zapewnia sam - nie jest to tzw. usługa z materiałem zapewnionym przez zamawiającego, co jest dość częste w usługach budowlanych. Przedmiotowa usługa jest sklasyfikowana w kategorii PKWiU 43.21.10.2 roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, potwierdzenie tego Wnioskodawczyni znajduje na stronie 338 wyjaśnień GUS do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) - wersja z dnia 25 marca 2019 r. opublikowanych na stronie
https://stat.gov.pl/Klasyfikacje/doc/pkwiu_15/pdf/wyjasnienia_PKWiU-2015-wersja_25032019.pdf, gdzie w ramach tej kategorii wymienione są między innymi właśnie roboty elektryczne związane z instalowaniem urządzeń - urządzeniem jest tutaj system instalowany przez Wnioskodawczynię, względnie składowe tego systemu są urządzeniami. Kategoria PKWiU 43.21.10.2 roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych jest wymieniona w pozycji 23 załącznika nr 14 do ustawy VAT. Podwykonawca jest przedsiębiorcą z siedzibą w Polsce, jest też zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Usługa podwykonawcy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT.

W odpowiedzi na wezwanie Organu, Wnioskodawczyni poinformowała, że

1. Realizowane przez Wnioskodawczynię na rzecz jej klienta świadczenie polegające na instalacji systemu urządzeń transportowych stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku towarów i usług a umowę o dzieło w rozumieniu kodeksu cywilnego.
   Wnioskodawczyni zaznaczała przy tym, że wniosek nie dotyczy świadczenia Wnioskodawczyni na rzecz jej klienta a świadczenia podwykonawcy Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni. Świadczenie podwykonawcy Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni także stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku towarów i usług.
2. Realizowane przez Wnioskodawczynię na rzecz jej klienta świadczenie polegające na instalacji systemu urządzeń transportowych nie stanowi usługi wymienionej w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast usługa podwykonawcy na rzecz Wnioskodawczyni, której dotyczy wniosek, stanowi roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych wymienione w pozycji 23 załącznika nr 14 do ustawy VAT.
3. Usługa podwykonawcy na rzecz Wnioskodawczyni, której dotyczy wniosek, jest usługą wykonaną przed dniem 1 listopada 2019 r. i obowiązek podatkowy w odniesieniu do tej usługi także powstał przed dniem 1 listopada 2019 r.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatek należny od nabywanego świadczenia rozlicza Wnioskodawczyni?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 punkt 8 ustawy VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy VAT w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 punkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy VAT w przypadku wymienionym w ust. 1 punkt 8 ustawy VAT usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W przedmiotowym stanie faktycznym:

• Wnioskodawczyni jest osobą prawną nabywająca usługę wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy VAT,
  

• usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT,
  

• Wnioskodawczyni jest nabywcą będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,
  

• usługodawca świadczy na rzecz Wnioskodawczyni jako podwykonawca
  

więc podatek należny od nabywanego świadczenia rozlicza Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU określonego zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do wskazania prawidłowej klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o informację, że realizowane przez Wnioskodawczynię na rzecz jej klienta świadczenie polegające na instalacji systemu urządzeń transportowych nie stanowi usługi wymienionej w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, natomiast usługa podwykonawcy na rzecz Wnioskodawczyni, której dotyczy wniosek, stanowi roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych wymienione w pozycji 23 załącznika nr 14 do ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również (…).

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy – w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przy czym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Natomiast według art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” – wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego, podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”
(http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą prawną prawa austriackiego i przedsiębiorcą, podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT z siedzibą w Austrii zarejestrowanym w Polsce jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawczyni jako zleceniobiorca swojego klienta wykonuje w Polsce instalację systemu urządzeń transportowych w magazynie wysokoregałowym wyposażonym w zautomatyzowany system zarządzania magazynowanymi przedmiotami. Realizowane przez Wnioskodawczynię na rzecz jej klienta świadczenie polegające na instalacji systemu urządzeń transportowych stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku towarów i usług oraz nie stanowi usługi wymienionej w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Dla potrzeb wykonania tego zamówienia Wnioskodawczyni zatrudniła podwykonawcę, który ma wykonać okablowanie zasilające ten system i przekazujące sygnały sterujące tym systemem. Przedmiotowa usługa jest sklasyfikowana w kategorii PKWiU 43.21.10.2 roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych. Usługa podwykonawcy na rzecz Wnioskodawczyni, której dotyczy wniosek, stanowi roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych wymienione w pozycji 23 załącznika nr 14 do ustawy. Usługa podwykonawcy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT. Usługa podwykonawcy na rzecz Wnioskodawczyni, której dotyczy wniosek, jest usługą wykonaną przed dniem 1 listopada 2019 r. i obowiązek podatkowy w odniesieniu do tej usługi także powstał przed dniem 1 listopada 2019 r. Podwykonawca jest przedsiębiorcą z siedzibą w Polsce, jest też zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wątpliwości dotyczą ustalenia czy podatek należny od nabywanego świadczenia rozlicza Wnioskodawczyni.

Ustalenie czy dane świadczenie podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  

• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  

• dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
  

• usługa jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.
  
  
  

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy zarejestrowanym w Polsce jako czynny podatnik VAT. Natomiast kontrahent nazywany przez Wnioskodawczynię podwykonawcą jest przedsiębiorcą z siedzibą w Polsce zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny niekorzystający ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Jednocześnie, jak wskazano, świadczona przez kontrahenta nazywanego przez Wnioskodawczynię podwykonawcą na rzecz Wnioskodawczyni usługa stanowi roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych wymienione w pozycji 23 załącznika nr 14 do ustawy. Niemniej jednak analiza przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajdzie zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. W analizowanym przypadku nie można bowiem uznać, że kontrahent nazywany przez Wnioskodawczynię podwykonawcą realizuje na rzecz Wnioskodawczyni przedmiotowe świadczenie (roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych wymienione w pozycji 23 załącznika nr 14 do ustawy) jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W analizowanym przypadku mamy bowiem do czynienia z realizacją przez kontrahenta nazywanego przez Wnioskodawczynię podwykonawcą na rzecz Wnioskodawczyni usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy, które wykorzystywane są przez Wnioskodawczynię do świadczenia na rzecz klienta usługi niewymienionej w załączniku nr 14 do ustawy. Natomiast w przypadku gdy kontrahent nazywany przez Wnioskodawczynię podwykonawcą świadczy na rzecz Wnioskodawczyni usługę wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy, która służy realizacji przez Wnioskodawczynię na rzecz klienta, świadczenia niewymienionego w załączniku nr 14 do ustawy, to kontrahent nie jest podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Mechanizm odwrotnego obciążenia występuje bowiem w przypadku ciągłości wykonywania usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy na poszczególnych etapach obrotu. Natomiast, Wnioskodawczyni dokona zakupu określonych usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy w celu realizacji usług niewymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. Oznacza to, że w tym konkretnym przypadku nie dochodzi do ciągłości wykonywania usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy na poszczególnych etapach obrotu a tym samym kontrahent Wnioskodawczyni nie jest podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy i nie wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia. Tym samym, usługi zlecane przez Wnioskodawczynię nie podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, tj. na podstawie mechanizmu odwrotnego obciążenia. Zatem, usługa wykonana przez kontrahenta nazywanego przez Wnioskodawczynię podwykonawcą na rzecz Wnioskodawczyni powinna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych. W konsekwencji, wbrew twierdzeniu Strony, podatku należnego od nabywanego świadczenia nie rozlicza Wnioskodawczyni.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751), z dniem 1 listopada 2019 r. w art. 17 w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8 oraz uchyla się ust. 1c-1h. Przy czym jak stanowi art. 10 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

– stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 2-2b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.