Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.387.2019.2.MK
z 7 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2019 r. (data wpływu 25 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 15 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady uczelni – jest:

• prawidłowe w zakresie pytania drugiego i trzeciego,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady uczelni, uzupełniony w dniu 15 października 2019 r.

We wniosku, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest uczelnią publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce (zwaną dalej w treści wniosku PSWiN), która zgodnie z obowiązkiem ustawowym (art. 17) powołała w roku bieżącym pierwszą Radę Uczelni, z prerogatywami opisanymi w art. 18 ustawy. Skład Rady jest zdywersyfikowany - ponad połowa składu nie pochodzi ze środowiska uczelni, są to osoby o szeroko pojętym zaufaniu społecznym i doświadczeniu, nie wiąże ich z uczelnią żadna umowa cywilnoprawna, a podstawą ich powołania jest uchwała senatu i z jej mocy nabywają one prawo do wynagrodzenia w uchwale ustalonego.

Część Rady pochodząca ze społeczności akademickiej to pracownicy będący nauczycielami akademickimi zatrudnieni na umowę o pracę.

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Rada Uczelni jest organem uczelni. W przedmiotowej ustawie organ ten nie został zdefiniowany jako organ stanowiący. Zadania Rady Uczelni zostały określone w art. 18 ww. ustawy. Rada Uczelni ma charakter kontrolny i opiniodawczy, a nie ustawodawczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy wynagrodzenie uzyskiwane przez członków Rady Uczelni jest przychodem w rozumieniu art. 13 ust. 7 ustawy?
2. Czy uczelnia ma obowiązek jako płatnik dokonywać potrąceń zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od comiesięcznych wynagrodzeń członków rady?
3. Czy obowiązki uczelni jako płatnika (albo ich brak w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie drugie) wobec członków Rady Uczelni są takie same w przypadku pracowników będących członkami rady, czy może z uwagi na zatrudnienie na podstawie umowy o pracę inaczej przedstawia się kwestia potrącania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie funkcji członka Rady stanowi działalność wykonywana osobiście i podlega regulacji art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego czy mowa o członku Rady będącym jednocześnie pracownikiem akademickim. Funkcja bowiem nie ma charakteru umownego i jest niezależna od stosunków umownych łączących niektórych członków rady z uczelnią.

Uczelnia nie ma obowiązku pobierania zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy przy wypłacie wynagrodzenia wynikającego z uchwały senatu, co oczywiście implikuje, że nie stosuje się kosztów uzyskania przychodów do tego wynagrodzenia, nawet wobec pracowników.

Nauczyciele akademiccy będący członkami Rady mają taką samą sytuację jak członkowie nie będący nimi, mimo treści art. 116 i 117 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Reasumując jedynym obowiązkiem w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jaki ma wobec członków Rady Uczelnia jest wystawienie PIT-11 z określeniem zerowego poboru zaliczki w części 10 formularza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie pytania drugiego i trzeciego oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późń. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Jednym ze źródeł przychodów są tzw. „inne źródła”, określone w pkt 9 ust. 1 art. 10 ustawy, do których zalicza się te wszystkie przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do ściśle określonej kategorii wymienionej w pkt 1-8b ww. przepisu.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot „w szczególności” użyty w art. 20 ust. 1 ustawy oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do „innych źródeł” należy zakwalifikować wszelkie przychody, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy.

Zgodnie natomiast z treścią art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się ściśle określone kategorie przychodów wymienione w art. 13 ww. ustawy.

W myśl postanowień art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. wymienione w pkt 5, 7 i 8 tego przepisu przychody:

1. otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (pkt 5),
   
2. otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7),
   
3. z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   
   
   
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
      
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
      
   3. przedsiębiorstwa w spadku
      
      
      
   – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (pkt 8).

Źródłem przychodów jest również wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy stosunek pracy, przy czym zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że Rada Uczelni ma charakter kontrolny i opiniodawczy, a nie ustawodawczy. Odnosząc powyższe regulacje prawne na grunt omawianej sprawy stwierdzić należy, że wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Uczelni bez względu na fakt istnienia stosunku pracy będzie stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Na mocy art. 42g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

1. urzędowi skarbowemu - w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;
2. podatnikowi - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca w przypadku uzyskiwania przychodu z „innych źródeł” nie określił obowiązku uiszczania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie stosuje kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca powinien zamieścić przychód z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Uczelni w części „F” informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (formularz PIT-11(24)).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.