Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.492.2019.1.ASZ
z 6 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2019 r. (data wpływu 7 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi zakwaterowania studentów w domu studenta innej uczelni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi zakwaterowania studentów w domu studenta innej uczelni.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Uniwersytet E. jest uczelnią publiczną oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668 ze zm.). Wnioskodawca prowadził domy studenckie, w których zakwaterowani byli przede wszystkim studenci Wnioskodawcy.

Od przyszłego roku akademickiego Wnioskodawca rezygnuje jednak z prowadzenia własnych domów studenckich. W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł umowę najmu z Uniwersytetem, której przedmiotem jest zapewnienie zakwaterowania maksymalnie 120 osobom (studentkom i studentom Wnioskodawcy) w Osiedlu Akademickim wynajmującego w pokojach dwuosobowych.

Zakwaterowanie odbywać się będzie na podstawie listy osób uprawnionych, sporządzonej przez Najemcę (Wnioskodawca) oraz dokumentów potwierdzających tożsamość tych osób. Wynagrodzenie miesięczne dla Wynajmującego (Uniwersytetu) będzie ustalone jako iloczyn ilości osób faktycznie zakwaterowanych na podstawie listy, o której mowa powyżej, oraz ceny wynajęcia jednego miejsca noclegowego zgodnie z obowiązującą tabelą opłat w domach studenckich Uniwersytetu. Ustalone w powyższy sposób wynagrodzenie Uniwersytet będzie uiszczał miesięcznie na podstawie faktury wystawionej przez Wynajmującego. Natomiast studenci zakwaterowani w domach studenckich Uniwersytetu na podstawie przedmiotowej umowy najmu będą uiszczać płatności z tego tytułu na konto Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT Wnioskodawca powinien opodatkować otrzymywane wpłaty od swoich studentów zakwaterowanych w domach studenta Uniwersytetu na podstawie powołanej umowy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania:

1. w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty,
2. w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie,
3. świadczone na rzecz uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a) i b), pod warunkiem że szkoły lub uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.
   
   

Do końca 2010 r. zwolnione były usługi zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich bez względu na status osób korzystających z tego rodzaju usług. Zwolnienie z opodatkowania w obecnym kształcie, zawężone do konkretnego kręgu podmiotów – m.in. studentów i doktorantów, obowiązuje od 2011 r. i zostało wprowadzone ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2010 r. Nr 226 poz. 1476). W uzasadnieniu do projektu ww. ustawy zmieniającej wskazano, że „ograniczenie zwolnienia wyłącznie do usług zakwaterowania w bursach i internatach świadczonych na rzecz uczniów i wychowanków oraz usług zakwaterowania w domach studenckich świadczonych na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzącej te domy studenckie (lub z którymi uczelnie mają zawarte umowy dotyczące zakwaterowania) wynika z przepisów dyrektywy 2006/112/WE. Usługi te objęte zostaną zwolnieniem jako ściśle związane z usługami kształcenia (art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE). Objęcie zwolnieniem usług zakwaterowania świadczonych na rzecz innych osób niż wymienione w projektowanym przepisie nie ma podstaw w przepisach dyrektywy.”

Z powyższego wynika, że obowiązujące regulacje zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. b i c ustawy o VAT uzależniają możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania usług zakwaterowania od względów podmiotowo-przedmiotowych. Istotny jest zarówno status osoby kwaterowanej, jak również jej związek z uczelnią na płaszczyźnie edukacyjnej. Powołane powyżej przepisy ustawy wyraźnie wskazują, że zwolnione są usługi zakwaterowania w przypadku, gdy ich nabywcą jest student, a zakwaterowanie jest realizowane (lit b) lub organizowane (lit. c) przez uczelnię, na której studiuje.

W analizowanej sytuacji istotne znaczenie będą miały również zapisy art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, stosownie do których w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Biorąc pod uwagę sposób ukształtowania rozliczeń pomiędzy uczelniami wskazany w umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Uniwersytetem należy uznać, że Wnioskodawca będzie działał we własnym imieniu nabywając usługi zakwaterowania na rzecz swoich studentów.

W konsekwencji wpłaty studentów odbywających naukę na uczelni Wnioskodawcy z tytułu zakwaterowania w domach studenckich prowadzonych przez Uniwersytet będą podlegały przepisom ustawy o VAT, przy czym w ocenie Wnioskodawcy zostaną spełnione wszystkie przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania. Rzeczywistymi beneficjentami usług zakwaterowania będą studenci korzystający z nich z uwagi na realizowane studia. Usługi noclegowe, z których korzystać będą studenci, będą zatem ściśle związane z usługami kształcenia świadczonymi przez uczelnię Wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga ponadto, że proces kwaterowania studentów Wnioskodawcy w domach studenckich Uniwersytetu będzie odbywał się w oparciu o umowę zawartą między uczelniami.

W świetle obowiązujących przepisów prawnych Wnioskodawca uważa, że w odniesieniu do przyjmowanych wpłat od studentów za zakwaterowanie w domach studenta Uniwersytetu powinien zastosować zwolnienie z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. c) ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. c ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania świadczone na rzecz uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a i b, pod warunkiem że szkoły lub uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku usługi zakwaterowania studentów w domu studenta innej uczelni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, który jest uczelnią publiczną oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rezygnuje z prowadzenia własnych domów studenckich. Wnioskodawca zawarł umowę najmu z Uniwersytetem, której przedmiotem jest zapewnienie zakwaterowania studentom Wnioskodawcy. Zakwaterowanie odbywać się będzie na podstawie listy osób uprawnionych, sporządzonej przez Wnioskodawcę oraz dokumentów potwierdzających tożsamość tych osób. Wynagrodzenie miesięczne dla Uniwersytetu będzie ustalone jako iloczyn ilości osób faktycznie zakwaterowanych na podstawie listy, o której mowa powyżej, oraz ceny wynajęcia jednego miejsca noclegowego zgodnie z obowiązującą tabelą opłat w domach studenckich Uniwersytetu. Ustalone w powyższy sposób wynagrodzenie Wnioskodawca będzie uiszczał miesięcznie na podstawie faktury wystawionej przez Uniwersytet. Natomiast studenci zakwaterowani w domach studenckich Uniwersytetu na podstawie przedmiotowej umowy najmu będą uiszczać płatności z tego tytułu na konto Wnioskodawcy.

Zwolnienie od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. c ustawy o VAT obejmuje opłaty pobierane w związku z zakwaterowaniem m.in. studentów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a i b, pod warunkiem że uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich studentów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z Uniwersytetem, której przedmiotem jest zapewnienie zakwaterowania studentom Wnioskodawcy.

Zatem w przypadku usług zakwaterowania studentów w domach akademickich, które prowadzone są przez inną niż Wnioskodawca uczelnię (Uniwersytet), będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. c ustawy.

W konsekwencji, zakwaterowanie studentów Wnioskodawcy w domach studenta Uniwersytetu realizowane na podstawie „umowy najmu” zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a Uniwersytetem, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. c ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy jednak zwrócić uwagę, że zwolnieniu od podatku VAT będą podlegały usługi zakwaterowania studentów Wnioskodawcy w domach studenta Uniwersytetu, a nie jak twierdzi Wnioskodawca – otrzymywane od studentów wpłaty za zakwaterowanie w domach studenta Uniwersytetu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.