Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.501.2019.2.EZ
z 6 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2019 r. (data wpływu 24 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 24 października 2019 r. o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Gmina, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 7 ust. 1, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarkę nieruchomości, ochronę środowiska i przyrody oraz gospodarkę wodną, kulturę fizyczną i turystykę, w tym tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe.

Gmina podpisała porozumienie o współpracy nr (…) zawarte w (…) w dniu 31 lipca 2019 r. z (…) Parkiem (…) oraz porozumienie (…) z dnia 16 sierpnia 2019 r. Porozumienia zostały podpisane w celu współdziałania w ramach realizacji projektu pn. „(…)”, o którego dofinansowanie ubiega się (…) Park (…), w ramach naboru nr (…)Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…), inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W ramach realizacji porozumienia nr (…) Gmina zobowiązuje się do:

1. zrealizowania i rozliczenia projektu w części dotyczącej wybudowania pomostu pływającego na jeziorze (…) na działce nr (…), obręb geodezyjny (…), zgodnie z kosztorysem i budżetem przedstawionym we wniosku o dofinansowanie realizacji projektu;
2. bezpłatnego użyczenia gruntów dla (…) Parku Narodowego na potrzeby montażu tablic informacyjnych typu 215 x 125 cm na działkach:
   1. działka nr (…) temat tablicy: mapa Parku z przebiegiem szlaków i ścieżek,
   2. działka nr (…) temat tablicy: mapa Parku z przebiegiem szlaków i ścieżek;
3. wsparcia merytorycznego podczas realizacji przedsięwzięcia;
4. promocji szlaku rowerowego „(…)” na stronie internetowej Gminy.
   
   

Gmina na podstawie operatu wodnoprawnego sporządzonego w celu uzyskania pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie i użytkowanie pomostu pływającego na jeziorze (…) na działce o nr geod. (…) obręb (…), z wejściem z działki nr geodezyjny (…) położonej w msc. (…) wybuduje pomost w kształcie litery „U” o łącznej długości 92,00 m i szerokości 2,40 m (odcinek prostopadły do linii brzegowej o dł. 18 m + 2,4 m, odcinek równoległy do linii brzegowej 56 m).

W ramach realizacji porozumienia nr (…) Gmina zobowiązuje się do:

wyrażenia zgody na poprowadzenie i oznakowanie szlaku rowerowego „(…)” po drogach będących własnością Gminy na działkach:

1. działka nr (…);
2. działka nr (…);
3. działki nr (…).
   
   

Zgoda obejmuje w szczególności ustawienie znaków szlaku rowerowego na samodzielnych słupkach, przymocowaniu znaków szlaku rowerowego do istniejących słupków, malowanie znaków szlaku rowerowego na obiektach i urządzeniach znajdujących się w pasie drogowym (drzewa, itp.).Wartość inwestycji szacuje się na (…) zł brutto, w tym przewidywana dotacja z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…): w wysokości 84,99%, stanowi kwotę (…) zł i wkład własny Gminy w wysokości 15,01%, tj. (…) zł.

Gmina jest zobowiązana (…) Parkowi (…) z siedzibą w (…) dostarczyć potwierdzenie wysłania wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazującą, czy będzie mogła odzyskać uiszczony podatek VAT od zadań planowanych do zrealizowania w ramach zawartych porozumień. Jest to warunek konieczny do tego by (…) Park mógł złożyć wniosek o dofinansowanie ze środków UE realizacji ww. projektu.

Zaprojektowany pomost zostanie zlokalizowany po południowej stronie jeziora (…) na dz. nr (…) przy dz. nr (…). Wody, na których zaprojektowano pomost, to działka nr ewidencyjny (…) należąca do Skarbu Państwa. Pomost zaprojektowano z ocynkowanej konstrukcji stalowej wypełnionej materiałem wypornościowym: styropianem. Materiał ten zapewnia długi okres użytkowania. Kotwiczenie pomostów na wodzie odbywa się za pomocą balastów betonowych. Pokrycie pomostu wykonane będzie z drewnianych desek impregnowanych. Dla bezpieczeństwa użytkownika, deski są frezowane antypoślizgowo lub gładkie. Pomost nad jeziorem (…) będzie wykorzystywany w zakresie uprawiania wędkarstwa, do celów rekreacyjnych oraz do cumowania niewielkich jednostek pływających takich jak: łodzie, kajaki, jachty. Rekreacja jest głównym celem zamierzonego korzystania z wód powierzchniowych. Wykonany pomost będzie obiektem ogólnodostępnym. Głównym celem przedsięwzięcia jest popularyzacja bogactwa przyrodniczego (…) Parku (…) oraz ukierunkowanie ruchu turystycznego na tym obszarze chronionym. Celem projektu jest m.in. zachęcenie do poznania walorów przyrody (…) Parku (…), obszaru (…) poprzez zdobywanie wiedzy w formie zabaw terenowych oraz aktywnego wypoczynku, wzbogacenie i uatrakcyjnienie oferty turystycznej, podniesieniu poziomu bezpieczeństwa osób korzystających z edukacji ekologicznej turystów. Opisana wyżej sytuacja prowadzi do stwierdzenia, że skoro Gmina w ramach porozumienia z (…) wybuduje przedmiotową inwestycję polegającą na wybudowaniu pomostu na jeziorze (…), a z obiektów będą mogli korzystać nieodpłatnie okoliczni mieszkańcy Gminy oraz osoby przyjezdne, a co za tym idzie powstały pomost nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W takim przypadku Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, w związku z tym występujący w tej sytuacji VAT naliczony Gmina uznaje jako VAT kwalifikowany, gdyż planowane do poniesienia wydatki na to przedsięwzięcie nie będą związane z czynnościami Gminy opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Podsumowując przedsięwzięcie to jest ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne.

Rozliczenie podatku VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z zasadą ogólną podatek VAT może zostać uznany za kwalifikowany, jeśli Gmina nie ma prawnych możliwości odzyskania podatku VAT. Za „odzyskanie” podatku VAT rozumie się odliczenie go od podatku VAT należnego lub zwrot jego w określonych przypadkach, według warunków ściśle określonych przepisami ustawy o VAT. Rozpatrując krajowe przepisy odnoszące się do kwalifikowalności podatku VAT w szczególności należy zwrócić uwagę na: art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

W szczególności należy zwrócić uwagę na związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Na mocy art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczenie podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywane przez Gminę towary lub usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jeśli nabywane towary lub usługi związane są z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub z czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo odliczenia podatku VAT nie przysługuje. Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć bezpośredni charakter. W tym przypadku ma również zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, w którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), przewidziano przypadki, w których kwota naliczonego podatku VAT może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia towarów i usług finansowanych ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz określa warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. A zatem uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdz. 4 tego rozporządzenia.

Gmina analizując treść ww. przepisów prawa dochodzi do wniosku, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego, gdyż zaplanowana budowa infrastruktury będzie miała charakter ogólnodostępny i korzystanie z niej będzie nieodpłatne. Nie będzie przysługiwało również Gminie prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa w rozporządzeniu w tym przypadku nie wystąpi. Ponadto Gmina przy realizacji tego przedsięwzięcia nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt wykonany będzie przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, pismem z dnia 24 października 2019 r. doprecyzowano opis sprawy poprzez wskazanie, że Gmina będzie otrzymywała faktury zakupowe od wykonawców, którzy będą wykonywać inwestycje, lecz Gminie nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania pod nazwą: „(…)” w przypadku nieodpłatnego udostępnienia powstałej infrastruktury turystyczno-rekreacyjno-sportowej swoim mieszkańcom, który to podatek VAT stanowi wydatek kwalifikowany w świetle art. 33 ust. 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 7 dnia 17 grudnia 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym pismem z dnia 24 października 2019 r.), naliczony podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych poniesionych na wybudowanie pomostu pływającego na jeziorze (…) na działce (…) obręb (…) nie będzie podlegał odliczeniu. Nie będzie wykazany w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony obniżający podatek należny (ani w całości, ani w części, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 7 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, natomiast stosowanie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Z kolei art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy mówi, że do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności zadania własne Gminy obejmują sprawy dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska przyrody oraz gospodarki wodnej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Efektem całokształtu planowanej inwestycji w ramach porozumień z (…) będzie nie tylko uporządkowanie terenu, ale również podniesienie poziomu bezpieczeństwa przebywających na nim osób. W wyniku realizacji zostanie utworzona infrastruktura turystyczno-rekreacyjno-sportowa, która będzie pełniła również funkcję społeczną poprzez ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne udostępnienie społeczności lokalnej miejsca do organizacji spotkań integracyjnych, itp.

Gmina na podstawie porozumień zawartych z (…) Parkiem (…) z siedzibą w (…) wybuduje pływający pomost na jeziorze (…) na terenie Gminy i zamierza nieodpłatnie udostępnić obiekt wszystkim zainteresowanym, tzn. mieszkańcom Gminy, jak i przyjezdnym. Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie wykorzystywała inwestycji w celach opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nie będzie odliczała podatku VAT z faktur zakupowych dotyczących ww. inwestycji. Celem zaplanowanej inwestycji jest stworzenie miejsc przyjaznych mieszkańcom, a także miejsc integracji oraz edukacji.

Gmina uważa, że jeśli planowana inwestycja nie będzie wykorzystywana na cele związane z czynnościami opodatkowanymi, inwestycja będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty, głównym celem projektu jest budowa miejsca, które będzie pełniło rolę miejsca spotkań, integracji mieszkańców oraz wypoczynku dzieci i młodzieży. Gmina planując realizację zadania, w ramach projektu realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, Gmina nie będzie ponosiła wydatków związanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż nie będą spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Ponadto powołując się na zapis w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej  (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jeśli występuje brak czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie powstaje sprzedaż opodatkowana, nabyte towary i usługi w celu zrealizowania zadań inwestycyjnych nie będą miały związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. W związku z tym Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowanym zadaniem inwestycyjnym.

Zdaniem Gminy, jeśli podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych na budowę pomostu nie będzie podlegał odliczeniu, nie będzie wykazany w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony obniżający podatek należny (ani w całości, ani w części, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 7 ustawy o VAT), to tym samym będzie mógł być uznany za koszt (wydatek) kwalifikowany w świetle art. 37 ust. 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.

Gmina planuje nieodpłatnie udostępnić powstałe w przyszłości obiekty wszystkim zainteresowanym, tzn. mieszkańcom Gminy, jak i przyjezdnym. Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie wykorzystywała inwestycji w celach opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nie będzie odliczała VAT-u z faktur zakupowych dotyczących ww. inwestycji. A to jednoznacznie wskazuje na zakwalifikowanie podatku VAT jako wydatku kwalifikowanego.

„W ramach określenia kwalifikowalności wydatków ponoszonych w projektach realizowanych ze środków unijnych wyodrębnia się ich dwa rodzaje:

1. wydatki, które mogą zostać zrefundowane ze środków unijnych (wydatki kwalifikowane),
2. wydatki, które nie mogą zostać zrefundowane ze środków unijnych i muszą być poniesione we własnym zakresie (wydatki niekwalifikowane)”.
   
   

W przypadku Wnioskodawcy występuje przesłanka z pkt 1. (patrz: (…)).

Ważnym aspektem są wytyczne Ministerstwa Infrastruktury Rozwoju, w którym mowa, że podatek od towarów i usług może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy:

1. został faktycznie poniesiony przez beneficjenta, oraz
2. beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.
   
   

Bez znaczenia pozostaje fakt czy beneficjent z tej możliwości skorzysta czy też nie.

Powyższe wynika z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. U. UE L z dnia 12 listopada 2008 r.), który określa, jakie wydatki nie mogą być kwalifikowalne na poziomie krajowym do wsparcia w ramach EFRR. Stosownie do art. 7 ust. 1 lit. d tego rozporządzenia, nie jest kwalifikowalny do wsparcia z EFRR podlegający zwrotowi podatek od towarów i usług (VAT).

Gmina nie będzie obniżała kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego zadania, ponieważ nabyte towary i usługi będą służyły wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Infrastruktura wybudowana w ramach projektu będzie wykorzystana przez Gminę niekomercyjnie w związku z zaspokojeniem zbiorowych potrzeb mieszkańców oraz osób przyjezdnych.

W ramach działań gminy polegających na wybudowaniu pomostu pływającego, związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że nabywca, tj. Gmina, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym dokonując zakupów nie działa w charakterze podatnika VAT, lecz jako organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany – czyli ustawą o samorządzie gminnym, a efekty realizacji tego zadania nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z poniesionymi wydatkami Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik powinien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania regulacja powołana wyżej rozporządzenia. Podsumowując, w związku z realizacją projektu pn.: „(…)” Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług naliczonego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji projektu oraz zwrotu podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji nie służą do wykonania czynności opodatkowanych VAT. Ponadto, nie zostały spełnione warunki uprawniające do uzyskania zwrotu podatku, o którym mowa w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy art. 87 ustawy, regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 10 ustawy o samorządzie gminnym).

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację ww. opisanego zadania.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował.

Z okoliczności sprawy wynika, że realizacja projektu będzie odbywała się w ramach zadań własnych Gminy nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Gmina wykonując ten projekt będzie działała jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie będzie mogła być uznana za podatnika, gdyż będzie realizowała w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – zaplanowana budowa infrastruktury będzie miała charakter ogólnodostępny i korzystanie z niej będzie nieodpłatne. Wnioskodawca wskazał również, że efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Tym samym w analizowanej sprawie Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, w analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanej inwestycji nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca realizując przedmiotową inwestycję nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Zatem Zainteresowany nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego zadania nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie będzie miała zatem zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn. „(…)”, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a nabyte towary i usługi w celu realizacji ww. inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.