Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.497.2019.1.JŚ
z 8 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 12 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udzielaniem pracownikom będącym uczestnikami programu nieoprocentowanej pożyczki na zakup akcji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

….Sp. z o.o. Oddział w Polsce (dalej jako: „Spółka Polska”) jest częścią grupy kapitałowej …. (dalej jako: „….”) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Głównym przedmiotem działalności Spółki Polskiej jest finansowa działalność usługowa z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.

W ramach grupy kapitałowej zarząd …. planuje wdrożyć program motywacyjny …. Program (dalej jako „Program”), w którym mogą uczestniczyć również pracownicy Spółki Polskiej zatrudnieni na podstawie umowy o pracę (dalej jako „Uczestnicy”). Prawo do uczestniczenia w Programie nie będzie wynikać z polskiej umowy o pracę, regulaminu pracy lub wynagradzania. Spółka Polska nie będzie administratorem i organizatorem Programu. Uczestnicy będą otrzymywać pożyczkę (w wysokości 95% wartości ceny akcji) od Spółki Polskiej na zakup akcji …. (dalej jako „Akcje”). Pozostałe 5% wartości ceny Akcji Uczestnicy będą zobowiązani sfinansować samodzielnie. Zbywającym Akcje na rzecz Uczestników będzie …., w związku z tym płatność za nabywane akcje (100% wartości) ma być dokonana na rzecz …. Akcje będą nabywane po rzeczywistej wartości rynkowej.

Spółka Polska będzie udzielać pożyczek Uczestnikom we własnym imieniu. Zgodnie z Programem, pożyczki te mogą być oprocentowana w oparciu o 5-letnią stopę procentową USD Libor Swap Rate lub nieoprocentowane. Jako zabezpieczenie zostaną użyte Akcje zakupione przez Uczestnika. Zabezpieczenie będzie działało na takiej zasadzie, że w chwili, gdy Uczestnik otrzyma należną wypłatę ze sprzedaży Akcji, jej kwota będzie odpowiadała całkowitej wartości jego Akcji pomniejszonej o całkowitą kwotę jego zobowiązań wobec …...

Prawo do otrzymania pożyczki nie będzie stanowić elementu umowy o pracę ani regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce Polskiej.

Zaciągnięte zobowiązanie, tj. kwota główna pożyczki oraz odsetki (dalej jako: „P&I”) będzie mogło zostać częściowo lub w całości spłacone z wszelkich wypłat z tytułu posiadanych Akcji (np. dywidendy), w każdym czasie, bez naliczania odsetek karnych z tytułu takiej przedpłaty.

W przypadku wypłaty zwrotu z kapitału, 100% takiej płatności zostanie alokowane na P&I. Jeżeli wypłacana kwota podlega opodatkowaniu, 75% takiej płatności zostanie alokowane na P&I, a pozostałe 25% zostanie wypłacone Uczestnikowi. W ogromnej większości przypadków wypłacone 25% pokryje całkowitą kwotę zobowiązań podatkowych Uczestnika z tytułu takiej wypłaty. Pożyczka będzie udzielana na okres 20 lat. Uczestnik będzie miał również możliwość spłacenia pożyczki ze środków własnych i jednocześnie utrzymania posiadanych Akcji. Alternatywnie, jeśli wartość rynkowa Akcji przewyższy kwotę zadłużenia, Akcje będą mogły być wykupione przez … po ich aktualnej wartości rynkowej – wówczas otrzymane środki będą służyły spłacie pożyczki, a ewentualna nadwyżka będzie wypłacona Uczestnikowi.

W przypadku, gdy wartość rynkowa Akcji będzie niższa, niż zadłużenie z tytułu pożyczki, …. wykupi Akcje Uczestnika po cenie rynkowej i zapłaci tę kwotę Spółce Polskiej w celu pokrycia zaciągniętej przez Uczestnika pożyczki w Spółce Polskiej. Spółka Polska natomiast umorzy pożyczkę w takiej wysokości, w jakiej wartość Akcji nie wystarczy na spłacenie zaciągniętej pożyczki. Program zakłada również, że w niektórych sytuacjach Akcje będą mogły zostać wykupione przez … po cenie innej niż wartość rynkowa Akcji. W żadnym z powyższych przypadków nie dojdzie do anulowania pierwotnej transakcji nabycia Akcji.

Ponadto, raz w roku … będzie miał prawo umorzenia do 50% kontrolowanych przez Uczestnika Akcji w kapitale oraz Akcji znajdujących się w posiadaniu „Upoważnionego Podmiotu”, po cenie obowiązującej w chwili umorzenia. W przypadku zaś m.in. zakończenia umowy o pracę z Uczestnikiem, … będzie miał prawo do pełnego umorzenia Akcji Uczestnika w kapitale. Uczestnicy będą posiadać prawo głosu w odniesieniu do swojego kapitału.

Zasady udzielania pożyczek i kwoty pożyczek będą jednolite dla wszystkich pracowników, którzy mogą uczestniczyć w Programie, niezależnie od ich stażu, zatrudnienia czy stanowiska. Udzielanie pożyczek nie stanowi w chwili obecnej statutowej działalności Spółki Polskiej – wykracza poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w KRS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku udzielenia przez Spółkę Polską swoim pracownikom będącym Uczestnikami Programu nieoprocentowanych pożyczek na zakup Akcji, wartość hipotetycznych odsetek będzie stanowić dla tych pracowników przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym na Spółce Polskiej będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku umorzenia części pożyczki zaciągniętej przez pracowników Spółki Polskiej w ramach Programu na zakup Akcji na Spółce Polskiej będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1. W zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku udzielenia przez Spółkę Polską swoim pracownikom będącym Uczestnikami Programu nieoprocentowanych pożyczek na zakup Akcji, wartość hipotetycznych odsetek nie będzie stanowić dla tych pracowników przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (dalej: Ustawa o PIT) i w związku z tym na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT, źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie przepisu art. 11 ust. 2a Ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W myśl przepisu art. 11 ust. 2b Ustawy o PIT, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, przepisu art. 11 Ustawy o PIT, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Ustawa o PIT nie zawiera definicji świadczenia nieodpłatnego. Zgodnie jednak z utrwaloną linią interpretacyjną prezentowaną przez sądy administracyjne i organy podatkowe, pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” na gruncie Ustawy o PIT odnosi się do wszystkich zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub tych wszystkich zdarzeń prawnych i zdarzeń gospodarczych w działalności zarówno osób prawnych, jak i fizycznych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osoby, mające konkretny wymiar finansowy (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 3469/13, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 5 stycznia 2018 r.).

Natomiast zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody ze stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 r., nr 16, poz. 93), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Biorąc pod uwagę powyżej wskazany przepis należy podkreślić, że sam ustawodawca nie zdecydował się na wprowadzenie odpłatności jako essentialia negotii umowy pożyczki. Wsparcie finansowe może zatem mieć charakter nieodpłatny albo odpłatny. Umowa pożyczki ma charakter odpłatny tylko wtedy, gdy dający zastrzegł wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, np. w postaci odsetek. Odpłatność (lub nieodpłatność) nie należy jednak do postanowień przedmiotowo istotnych dla takiej umowy.

Wnioskodawca podkreślił, że nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, a pożyczki będą oferowane według jednolitych reguł wobec wszystkich pracowników będących uczestnikami Programu. Nie będzie więc technicznej możliwości ustalenia wysokości tego przychodu, gdyż przedmiotowe pożyczki udzielane będą poza wolnym rynkiem przez przedsiębiorcę niezajmującego się udzielaniem pożyczek.

Takie stanowisko jest akceptowane w znanych Wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych, m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w z dnia 3 lipca 2018 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.239.2018.3.MG, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPB-2-2.4511.1050.2016.2.MMA oraz z dnia 7 stycznia 2017 r., nr IPPB2/415-746/14-4/MK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2015 r., nr IPPB4/4511-700/15-2/MP.

W tej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do zakwalifikowania niezapłaconych odsetek z umowy pożyczki nieoprocentowanej jako przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, a w zaistniałej sytuacji nie powstanie nieodpłatne świadczenie w formie nienaliczonych odsetek. W konsekwencji, Spółka Polska nie będzie miała obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT w związku z udzieleniem swoim pracownikom będących Uczestnikami Programu nieoprocentowanej pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

– podatku, zaliczki lub raty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, że przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów ze stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne dokonane przez pracodawcę lub też otrzymane od niego świadczenia nieodpłatne lub częściowo odpłatne.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 komentowanej ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Tak więc, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się nie tylko świadczenia rzeczowe czy pieniężne, ale również wartość świadczenia nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Pod pojęciem nieodpłatnego świadczenia należy więc rozumieć również korzyści wynikające z nieodpłatnego korzystania z cudzych rzeczy, także pieniędzy.

Należy podkreślić, że samo udzielenie pożyczki przez zakład pracy nie stanowi przychodu dla pracownika. Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy. Zatem, z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych kwota pożyczki jest świadczeniem zwrotnym; jak wynika z powyższej definicji powinna zostać zwrócona przez pożyczkobiorcę. Konsekwentnie sama pożyczka, jako taka nie stanowi dochodu podatkowego dla pożyczkobiorcy, ponieważ w wyniku jej udzielenia nie następuje stałe przysporzenie majątkowe dla pracownika. Jednakże brak określenia przez ustawodawcę w Kodeksie cywilnym odpłatności, jako koniecznego elementu pożyczki nie jest jednoznaczny z uzyskaniem przez pożyczkobiorcę przychodu z tytułu nienaliczonych i nieuiszczonych odsetek od udzielonej mu nieoprocentowanej lub niskooprocentowanej pożyczki.

W sytuacji, gdy zakład pracy nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek lub kredytów, a zasady udzielania tych kredytów (pożyczek) stosowane są według jednolitych reguł wobec wszystkich pracowników, wówczas brak jest podstaw do zakwalifikowania niezapłaconych odsetek z umowy pożyczki nieoprocentowanej lub niskooprocentowanej jako przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z wniosku, … Sp. z o.o. Oddział w Polsce (dalej jako: „Spółka Polska”) jest częścią grupy kapitałowej …. (dalej jako: „….”) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Głównym przedmiotem działalności Spółki Polskiej jest finansowa działalność usługowa, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. W ramach grupy kapitałowej zarząd …. planuje wdrożyć program motywacyjny …. Program (dalej jako „Program”), w którym mogą uczestniczyć również pracownicy Spółki Polskiej zatrudnieni na podstawie umowy o pracę (dalej jako „Uczestnicy”). Prawo do uczestniczenia w Programie nie będzie wynikać z polskiej umowy o pracę, regulaminu pracy lub wynagradzania. Spółka Polska nie będzie administratorem i organizatorem Programu. Uczestnicy będą otrzymywać pożyczkę (w wysokości 95% wartości ceny akcji) od Spółki Polskiej na zakup akcji ….. (dalej jako „Akcje”). Pozostałe 5% wartości ceny Akcji Uczestnicy będą zobowiązani sfinansować samodzielnie. Zbywającym Akcje na rzecz Uczestników będzie …, w związku z tym płatność za nabywane akcje (100% wartości) ma być dokonana na rzecz …. Akcje będą nabywane po rzeczywistej wartości rynkowej. Spółka Polska będzie udzielać pożyczek Uczestnikom we własnym imieniu. Zgodnie z Programem, pożyczki te mogą być oprocentowana w oparciu o 5-letnią stopę procentową USD Libor Swap Rate lub nieoprocentowane. Jako zabezpieczenie zostaną użyte Akcje zakupione przez Uczestnika. Zabezpieczenie będzie działało na takiej zasadzie, że w chwili, gdy Uczestnik otrzyma należną wypłatę ze sprzedaży Akcji, jej kwota będzie odpowiadała całkowitej wartości jego Akcji pomniejszonej o całkowitą kwotę jego zobowiązań wobec …. Prawo do otrzymania pożyczki nie będzie stanowić elementu umowy o pracę ani regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce Polskiej. Zaciągnięte zobowiązanie, tj. kwota główna pożyczki oraz odsetki (dalej jako: „P&I”) będzie mogło zostać częściowo lub w całości spłacone z wszelkich wypłat z tytułu posiadanych Akcji (np. dywidendy), w każdym czasie, bez naliczania odsetek karnych z tytułu takiej przedpłaty. W przypadku wypłaty zwrotu z kapitału, 100% takiej płatności zostanie alokowane na P&I. Jeżeli wypłacana kwota podlega opodatkowaniu, 75% takiej płatności zostanie alokowane na P&I, a pozostałe 25% zostanie wypłacone Uczestnikowi. W ogromnej większości przypadków wypłacone 25% pokryje całkowitą kwotę zobowiązań podatkowych Uczestnika z tytułu takiej wypłaty. Pożyczka będzie udzielana na okres 20 lat. Uczestnik będzie miał również możliwość spłacenia pożyczki ze środków własnych i jednocześnie utrzymania posiadanych Akcji. Alternatywnie, jeśli wartość rynkowa Akcji przewyższy kwotę zadłużenia, Akcje będą mogły być wykupione przez …. po ich aktualnej wartości rynkowej – wówczas otrzymane środki będą służyły spłacie pożyczki, a ewentualna nadwyżka będzie wypłacona Uczestnikowi. W przypadku, gdy wartość rynkowa Akcji będzie niższa, niż zadłużenie z tytułu pożyczki, …. wykupi Akcje Uczestnika po cenie rynkowej i zapłaci tę kwotę Spółce Polskiej w celu pokrycia zaciągniętej przez Uczestnika pożyczki w Spółce Polskiej. Spółka Polska natomiast umorzy pożyczkę w takiej wysokości, w jakiej wartość Akcji nie wystarczy na spłacenie zaciągniętej pożyczki. Program zakłada również, że w niektórych sytuacjach Akcje będą mogły zostać wykupione przez …. po cenie innej niż wartość rynkowa Akcji. W żadnym z powyższych przypadków nie dojdzie do anulowania pierwotnej transakcji nabycia Akcji. Ponadto, raz w roku …. będzie miał prawo umorzenia do 50% kontrolowanych przez Uczestnika Akcji w kapitale oraz Akcji znajdujących się w posiadaniu „Upoważnionego Podmiotu”, po cenie obowiązującej w chwili umorzenia. W przypadku zaś m.in. zakończenia umowy o pracę z Uczestnikiem, …. będzie miał prawo do pełnego umorzenia Akcji Uczestnika w kapitale. Uczestnicy będą posiadać prawo głosu w odniesieniu do swojego kapitału. Zasady udzielania pożyczek i kwoty pożyczek będą jednolite dla wszystkich pracowników, którzy mogą uczestniczyć w Programie, niezależnie od ich stażu, zatrudnienia czy stanowiska. Udzielanie pożyczek nie stanowi w chwili obecnej statutowej działalności Spółki Polskiej – wykracza poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w KRS.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie nieoprocentowanych pożyczek nie spowoduje powstania u pracownika Wnioskodawcy przychodu powiększającego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dochód). W przypadku udzielenia pracownikowi nieoprocentowanych pożyczek, wartość hipotetycznych odsetek nie będzie stanowiła przychodu tegoż pracownika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji z tego tytułu na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.