Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.629.2018.2.MK
z 8 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2018 r. (data wpływu 26 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2018 r., data nadania 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 3 stycznia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 grudnia 2018 r. nr 0114- KDIP1- 3.4012.629.2018.1.MK (doręczone Stronie w dniu 25 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty deklaracji podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty deklaracji podatku VAT.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2018 r., data nadania 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 3 stycznia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 grudnia 2018 r. nr 0114- KDIP1- 3.4012.629.2018.1.MK

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 2 marca 2015 roku, Wnioskodawca otrzymał fakturę dokumentującą usługę doradczą - wynagrodzenie z tytułu optymalizacji podatku akcyzowego od wyrobów gazowych, wystawioną na podstawie zawartej umowy współpracy. Data wystawienia faktury – 24 lutego 2015 r., data sprzedaży 24 lutego 2015 r., wartość netto 267.997,00, podatek VAT 61.639,31, wartość brutto 329.636,31.Termin i sposób płatności wskazany na fakturze - zapłata w ratach począwszy od 31 marca 2015 roku do 29 lutego 2016 roku, raty w kwocie 27.470,00 zł, płatne w ostatnim dniu miesiąca. Zgodnie z art. 86 ust. 10, 11 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej za miesiąc marzec, kwiecień lub maj 2015 roku. Z uwagi na zakwestionowanie przez Wnioskodawcę zasadności przedmiotowej faktury, Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca prowadził korespondencję w celu otrzymania faktury korygującej, nie dokonał zapłaty za przedmiotową fakturę. W związku z brakiem odliczenia podatku VAT nie wystąpił obowiązek korekty deklaracji w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności. Sprawa została skierowana przez wierzyciela Wnioskodawcy na drogę postępowania sądowego. Rozstrzygnięcie dla Spółki było niekorzystne. Spór został zakończony 2 Postanowieniami Sądowymi, w myśl których Strony zawarły ugody w dniu: 17 listopada 2017 roku oraz 22 czerwca 2018 roku. Spółka zobowiązała się do spełnienia świadczeń. Wobec powyższego Wnioskodawca dokonał zapłaty przedmiotowej faktury w 2 transzach, zgodnie z warunkami ugód: kwotę 274.696,31 w grudniu 2017 roku, kwotę 54.940 w czerwcu 2018 r.

Z uwagi na uznanie faktu wykonania usługi oraz dokonanie zapłaty przedmiotowej faktury, Wnioskodawca zamierza skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 pkt 13 „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a”.

Ponadto, Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nabyte usługi doradcze służyły do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spółka słusznie zamierza dokonać korekty deklaracji podatku VAT poprzez zwiększenie kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonała zapłaty faktury, tj. grudzień 2017 oraz czerwiec 2018 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podatnik miał możliwość odliczyć podatek VAT od dokonanego zakupu muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki: otrzymał fakturę, powstał obowiązek podatkowy u sprzedawcy, nabyte towary lub usługi będą przez podatnika wykorzystywane w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca kwestionował zasadność faktury nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy, ani w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT). Spór został zakończony 2 Postanowieniami Sądowymi, w myśl których Strony zawarły ugody w dniu: 17 listopada 2017 roku oraz 22 czerwca 2018 roku. Spółka zobowiązała się do spełnienia świadczeń. Zawarcie ugód potwierdza fakt uznania faktury, a co za tym idzie wykonania usługi przez wystawcę faktury.

Spełnione zostały przesłanki art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Wnioskodawca dokonał zapłaty przedmiotowej faktury w 2 transzach zgodnie z treścią zawartych ugód: w miesiącu grudniu 2017 roku kwotę 274.696,31 zł, w miesiącu czerwcu 2018 roku kwotę 54.900 zł. Zgodnie z art. 86 ust. 13 „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a”.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zwiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał zapłaty za przedmiotową fakturę, tj. grudzień 2017 oraz czerwiec 2018 roku Nieskorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w danym okresie rozliczeniowym, a także w dwóch następnych, nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku VAT w późniejszym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

1. powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
2. doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
3. podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.
   
   

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z powołanych przepisów wynika, że nierozliczony w okresie otrzymania faktury lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Odliczenie podatku, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy będzie możliwe wyłącznie poprzez korektę deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowi (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) – zwanej dalej Ordynacją podatkową – jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej – skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np. określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej. Korekta deklaracji ma na celu skorygowanie błędu poprzez zastąpienie go właściwym zapisem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w dniu 2 marca 2015 roku, Wnioskodawca otrzymał fakturę dokumentującą usługę doradczą - wynagrodzenie z tytułu optymalizacji podatku akcyzowego od wyrobów gazowych, wystawioną na podstawie zawartej umowy współpracy. Data wystawienia faktury – 24 lutego 2015 r., data sprzedaży 24 lutego 2015 r., wartość netto 267.997,00, podatek VAT 61.639,31, wartość brutto 329.636,31.Termin i sposób płatności wskazany na fakturze - zapłata w ratach począwszy od 31 marca 2015 roku do 29 lutego 2016 roku, raty w kwocie 27.470,00 zł, płatne w ostatnim dniu miesiąca. Zgodnie z art. 86 ust. 10, 11 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej za miesiąc marzec, kwiecień lub maj 2015 roku. Z uwagi na zakwestionowanie przez Wnioskodawcę zasadności przedmiotowej faktury, Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca prowadził korespondencję w celu otrzymania faktury korygującej, nie dokonał zapłaty za przedmiotową fakturę. W związku z brakiem odliczenia podatku VAT nie wystąpił obowiązek korekty deklaracji w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności. Sprawa została skierowana przez wierzyciela Wnioskodawcy na drogę postępowania sądowego. Rozstrzygnięcie dla Spółki było niekorzystne. Spór został zakończony 2 Postanowieniami Sądowymi, w myśl których Strony zawarły ugody w dniu: 17 listopada 2017 roku oraz 22 czerwca 2018 roku. Spółka zobowiązała się do spełnienia świadczeń. Wobec powyższego Wnioskodawca dokonał zapłaty przedmiotowej faktury w 2 transzach, zgodnie z warunkami ugód: kwotę 274.696,31 w grudniu 2017 roku, kwotę 54.940 w czerwcu 2018 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nabyte usługi doradcze służyły do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy spółka słusznie zamierza dokonać korekty deklaracji podatku VAT poprzez zwiększenie kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonała zapłaty faktury, tj. grudzień 2017 oraz czerwiec 2018 r.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w świetle unormowań zawartych w ustawie podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Zatem faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego. Zatem w zakresie w jakim faktura nie odzwierciedla rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, nie może stanowić podstawy do dokonania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, skoro Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, otrzymał fakturę dokumentującą usługę doradczą, która – jak wskazał Zainteresowany – służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi doradczej. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z ww. faktury w momencie jej otrzymania, ani w okresach, o których mowa w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy. Jednocześnie po zawarciu ugody w dniu: 17 listopada 2017 r. oraz 22 czerwca 2018 r., Wnioskodawca dokonał zapłaty przedmiotowej faktury w dwóch transzach: w grudniu 2017 r. oraz w czerwcu 2018 r. W konsekwencji Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy – poprzez korektę deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w ciągu 5 lat licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Przy czym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie powstaje z datą zawarcia ugody (tj. w 2017 r. i 2018 r.) lecz w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytej usługi powstał obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż w okresie otrzymania faktury pierwotnej (tj. 2015 r.).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.