Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.271.2018.1.AMS
z 9 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 listopada 2018 r. (data wpływu – 27 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego zawartego w wyrobach kosmetycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego zawartego w wyrobach kosmetycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) Sp. z o.o. (dalej: (…), Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem należącym do międzynarodowego koncernu kosmetycznego (…), który prowadzi w Polsce zakład produkujący wyroby kosmetyczne. Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku akcyzowego i nie prowadzi działalności w składzie podatkowym.

W związku ze swoją działalnością Spółka zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo od znajdującej się we Francji fabryki koncernu (…) (dalej: producent) dwa wyroby kosmetyczne klasyfikowane do kodu CN 3304 99 00 (dalej: produkty kosmetyczne). Pierwszy produkt to mgiełka do ciała, która zawiera w swoim składzie 3% alkoholu etylowego skażonego. Drugi produkt to tonik do twarzy, który zawiera 15% alkoholu etylowego skażonego. Oba produkty zawierają alkohol etylowy częściowo skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez Francję tj. do skażenia alkoholu etylowego stanowiącego składnik produktu jest używana mieszanina alkoholu tert-butylowego (0,1<1%) i benzoesanu denatonium (0,5-5 g/hl). Nabywane przez Spółkę ww. produkty są przewożone z Francji do Polski luzem (w paletopojemnikach lub cysternie), a następnie Wnioskodawca w swojej fabryce w Polsce będzie je konfekcjonować do opakowań jednostkowych. Spółka zaznacza, że produkty kosmetyczne nie będą poddawane żadnym procesom, które zmienią ich skład, właściwości i przeznaczenie. Wnioskodawca po konfekcjonowaniu produktów kosmetycznych zamierza je sprzedawać dalej, jako tonik do twarzy oraz mgiełkę do ciała.

Spółka wyjaśnia, że producent we Francji legalnie sprzeda Wnioskodawcy opisane powyżej produkty kosmetyczne. Dostawa do Spółki będzie dokumentowana fakturą wystawioną przez Producenta. Producent wraz z towarem wyda nabywcy m.in. dowód dostawy. Ponadto Spółka będzie posiadała również dokumentację potwierdzającą francuskie pochodzenie towarów oraz ich klasyfikację w Nomenklaturze Scalonej do kodu CN 3304 99 00 oraz karty charakterystyki produktów.

Dodatkowo z otrzymanej od producenta dokumentacji będzie wynikało również, że alkohol zawarty w nabywanych przez Spółkę wyrobach został skażony zgodnie z wymogami Francji (np. protokół skażenia), a same produkty kosmetyczne nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi.

W związku z powyższym Spółka rozważa, czy alkohol skażony zgodnie z wymogami Francji zawarty w wewnątrzwspólnotowo nabywanych produktach kosmetycznych, o których mowa we wniosku, które następnie zostaną konfekcjonowane do opakowań jednostkowych podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy alkohol skażony zgodnie z wymogami Francji zawarty w wewnątrzwspólnotowo nabywanych produktach kosmetycznych, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, które następnie zostaną konfekcjonowane do opakowań jednostkowych podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej?
2. Czy przedstawione we wniosku dokumenty, jakie będzie posiadała Spółka w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym produktów kosmetycznych zawierających alkohol skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez Francję potwierdzają prawo do zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka stoi na stanowisku, że może nabywać wewnątrzwspólnotowo produkty kosmetyczne nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi zawierające w swoim składzie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez Francję z zastosowaniem zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej. Z kolei uzyskana przez Spółkę dokumentacja (faktura nabycia, dowód dostawy oraz protokół skażenia) potwierdza prawo do zastosowania zwolnienia.

Poniżej Spółka uzasadnia swoje stanowisko.

Ad 1)

Zgodnie z art. 8. ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju (art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej).

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 43 załącznika nr 1 do ustawy akcyzowej wymienia się alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj. bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy.

Powyższe oznacza, że produkty kosmetyczne nabywane przez Spółkę nie są wyrobami akcyzowymi opodatkowanymi podatkiem akcyzowym. Jednakże w świetle przedstawionych powyżej regulacji wyrobem akcyzowym (napojem alkoholowym) podlegającym opodatkowaniu akcyzą jest alkohol etylowy skażony zawarty w tych produktach kosmetycznych.

Ustawa akcyzowa przewiduje jednak szereg zwolnień z podatku dla wyrobów akcyzowych, w tym dla napojów alkoholowych. Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej: „Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu”.

Jednocześnie zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie warunków stosowania zwolnień, w przypadku zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, jeśli wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju. Dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej wyrobami, o których mowa powyżej są faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej.

Powyższe regulacje implementują do polskiego porządku prawnego art. 27 ust. 1 lit. b Dyrektywy 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, dalej jako: „Dyrektywa”.

Zgodnie z wskazanym powyżej przepisem Dyrektywy, Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów:

b) gdy są one skażane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi.

Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, produkty kosmetyczne jakie zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, czyli Francję gdzie produkty te są wytwarzane.

Nabywane wewnątrzwspólnotowo produkty kosmetyczne nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi - są to bowiem kosmetyki stosowane na ciało jako mgiełka i tonik. Status ten nie ulegnie zmianie również po konfekcjonowaniu ich do opakowań jednostkowych.

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, że alkohol etylowy skażony zgodnie z francuskim prawem zawarty w produktach kosmetycznych nabywanych wewnątrzwspólnotowo bezpośrednio od producenta z Francji, podlega w Polsce zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 2)

Jak Spółka wskazała powyżej zastosowanie zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 2 uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w § 2 rozporządzenia w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przepis § 2 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia ma charakter domniemania prawnego. Świadczy o tym m.in. użyte w tym przepisie sformułowanie „przyjmuje się”. Oznacza to, iż dla udokumentowania prawa do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o akcyzie wystarczy, aby nabywca kupił w jednym z krajów członkowskich UE przed przywozem do Polski nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi wyrób zawierający alkohol etylowy i dla potwierdzenia tej transakcji otrzymał fakturę lub inny dokument księgowy potwierdzający fakt, iż nabył towar w innym niż Polska kraju członkowskim UE.

Powyższe nie oznacza jednak, iż fakt skażenia alkoholu etylowego zawartego w wyrobie nieprzeznaczonym do spożycia przez ludzi i spełnienie warunków do zwolnienia z podatku akcyzowego można udowodnić wyłącznie w sposób określony w § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia. Domniemanie to jak każde inne ma charakter wzruszalny. Wystąpienie okoliczności uprawniających do zwolnienia lub ich brak można udowodnić również innymi sposobami.

Charakter materialny ma przepis art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej. Udowodnienie, czy zachodzą okoliczności uprawniające do zastosowania przewidzianego w tym przepisie zwolnienia jest zagadnieniem procesowym.

Stosownie do art. 180 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy i jednocześnie nie jest sprzeczne prawem. Mogą to być w szczególności deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych oraz inne materiały i informacje.

Dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej istotne jest. aby:

• towar nie był przeznaczony do spożycia przez ludzi,
• do wyprodukowania tego towaru został użyty alkohol etylowy częściowo skażony, w sposób określony przez państwo członkowskie miejsca produkcji wyrobu (pochodzenia wyrobu).
  
  

Wnioskodawca ponownie zaznacza, że produkty kosmetyczne nie są produktami przeznaczonymi do spożycia przez ludzi. Potwierdzają to informacje wynikające z klasyfikacji celnej towaru, jak również karta charakterystyki produktów.

Dokumenty uzyskane od Producenta z kolei potwierdzają, iż zawarty w produktach alkohol etylowy jest skażony metodą francuską, a otrzymane faktury i dowód dostawy potwierdzają jego pochodzenie. Wnioskodawca będzie posiadał protokół skażania alkoholu etylowego dostarczony przez dostawcę tegoż alkoholu, który został użyty do określonych partii wytworzonych przez producenta produktów kosmetycznych. Wnioskodawca jest w stanie udowodnić skład każdej partii nabywanych produktów kosmetycznych wraz z partiami alkoholu częściowo skażonego zużytymi do produkcji przez producenta.

Powyższe dokumenty jednoznacznie potwierdzają prawo do zastosowania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Z powyższych względów Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 ze zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 43 załącznika nr 1 do ustawy został wymieniony, bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy, alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 i 9 ustawy:

• terytorium kraju to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju z zastrzeżeniem lit. a i b art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy;
• nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
  
  

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Jednocześnie w myśl art. 92 ustawy do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Natomiast stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Natomiast w myśl art. 93 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 5704,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (t.j Dz. U. z 2018 r., poz. 2379):

1. W przypadku zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, jeśli wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju.
2. Dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej wyrobami, o których mowa w ust. 1, są faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej.
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą: możliwości zwolnienia od akcyzy skażonego alkoholu etylowego zawartego w nabywanych produktach kosmetycznych, który następnie zostanie konfekcjonowany do opakowań jednostkowych oraz czy dokumenty jakie Spółka będzie posiadała w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym produktów kosmetycznych zawierających alkohol skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez Francję potwierdzają prawo do zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy akcyzowej.

Z analizy ww. przepisów wynika, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych (art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy). Mając na uwadze powyższe wskazać w pierwszej kolejności należy, że nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę wyroby kosmetyczne klasyfikowane do kodu CN 3304 99 00 nie są w myśl ustawy wyrobami akcyzowymi. Wyrobem akcyzowym jest natomiast zawarty w tych kosmetykach alkohol etylowy. W świetle bowiem wskazanej wyżej definicji, za alkohol etylowy uznaje się w każdym przypadku czysty alkohol etylowy i wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, oznaczone kodami CN 2207 i 2208, a ponadto alkohol etylowy (w ilości powyżej 1,2% objętości) zawarty w innych wyrobach, objętych innymi kodami CN niż wskazane powyżej (np.: alkohol etylowy zawarty w kosmetykach). Tym samym w sprawie objętej wnioskiem przedmiotem opodatkowania jest alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo produktach kosmetycznych. Równocześnie Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego zawartego w tychże kosmetykach.

Jednocześnie, jak wskazano powyżej, ustawodawca przepisem art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy wprowadził zwolnienie dla alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażonego środkami skażającymi dopuszczony przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu. Szczegółowe warunki zastosowania tego zwolnienia zostały natomiast uregulowane w ww. § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego, w myśl którego w przypadku zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, jeśli wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju. Dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej wyrobami, o których mowa w ust. 1, są faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku ze swoją działalnością zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo z fabryki z Francji (producenta) dwa wyroby kosmetyczne klasyfikowane do kodu CN 3304 99 00. Oba te produkty przeznaczone są do użytku zewnętrznego (nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi) i zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez Francję. Producent kosmetyków do skażenia etanolu w tych produktach stosuje mieszaninę alkoholu tert-butylowego (0,1<1%) oraz benzoesan denatonium (0,5-5 g/hl).

Wnioskodawca wskazuje, iż produkty będą przywożone do Polski luzem, gdzie następnie zostaną konfekcjonowane do opakowań jednostkowych i sprzedawane w niezmienionym składzie, identycznej właściwości i tym samym przeznaczeniu.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że będzie posiadać fakturę potwierdzającą legalne nabycie opisanych produktów kosmetycznych, dokumenty potwierdzające francuskie pochodzenie towarów i klasyfikację w Nomenklaturze Scalonej do kodu CN 3304 99 00 oraz karty charakterystyki produktów.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca dokonując nabycia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowych kosmetyków od producenta z Francji, zawierających skażony - zgodnie z wymogami Francji alkohol etylowy - będzie w posiadaniu faktury nabycia potwierdzającej legalny obrót ww. wyrobami we Francji oraz dokumentację potwierdzającą francuskie pochodzenie, a także dokumentację potwierdzająca klasyfikacje wyrobów do kodu CN 3304 99 00 i karty charakterystyki produktów.

Stwierdzić zatem należy, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca spełnia warunki dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, tj. nabywane wyroby kosmetyczne o kodzie CN 3304 99 00 nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi i alkohol zawarty w tych wyrobach został skażony środkami dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu (Francję). Wnioskodawca będzie także w posiadaniu faktury na dostawę ww. wyrobów od producenta potwierdzającą legalny obrót tymi wyrobami w kraju pochodzenia oraz pozostałą dokumentację w postaci: dowodu dostawy, dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów, ich klasyfikacje oraz karty charakterystyki produktów.

Mając zatem powyższe na względzie, odpowiadając na wątpliwości Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nabycie wewnątrzwspólnotowe skażonego zgodnie z wymogami francuskimi alkoholu etylowego zawartego w przedmiotowych wyrobach kosmetycznych będzie podlegało zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, a dokumenty na podstawie, którego to nabycie wewnątrzwspólnotowe będzie dokonywane spełniają warunki dla zastosowania ww. zwolnienia. Ponadto wskazać należy, że dalsze konfekcjonowanie u Wnioskodawcy nabywanych wyrobów o kodzie CN 3304 99 00 z zawartością zwolnionego na wcześniejszym etapie skażonego alkoholu tj. przy jego wewnątrzwspólnotowym nabyciu, nie będzie już przedmiotem opodatkowania.

Tym samym, w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy podkreślić, że zadaniem Organu w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna wyłącznie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza wobec tego granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m. in. wyrok WSA w Poznaniu z 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.