Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.371.2018.3.KP
z 15 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada (data wpływu 15 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.) oraz pismem z dnia 2 stycznia 2019 r., (data wpływu 2 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2018 r. oraz z dnia 2 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym z dnia 24 marca 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z mężem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni mieszkaniowej na ulicy ….. za kwotę …… zł. Na Ich wniosek poprzedni właściciel mieszkania przeprowadził prace remontowo-wykończeniowe za kwotę …… zł (załącznik do przedwstępnej umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Koszty związane z aktem notarialnym:

• 2% podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - ……. zł,
• podatek na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - .. zł,
• opłata sądowa od wniosku złożonego przez kupujących - … zł,
• wynagrodzenie za dokonanie czynności notarialnej - … zł,
• koszty za 4 wypisy i 1 odpis tego aktu - kwotę … zł,
• podatek od towarów i usług w stawce 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. art. 146a pkt 1) ustawy o podatku od towarów i usług - … zł,
• wynagrodzenie biura nieruchomości - …. zł.

Wnioskodawczyni wraz z mężem lokal ten zamierza wynajmować, a uzyskane przychody z tytułu czynszu opodatkować na zasadach ogólnych. W tym też przypadku będą amortyzować lokal przy zastosowaniu stawki w wysokości 2,5% właściwej dla wartości niematerialnych i prawnych od wartości przedmiotu. Wnioskodawczyni wraz z mężem są aktualnie na etapie składania wniosku do spółdzielni o wyodrębnienie lokalu i zmianę na prawo własności w księdze wieczystej. Przedmiotowy lokal znajduje się w budynku, który został wybudowany w latach 80 - tych. Po zmianie stanu prawnego nieruchomości na własność Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza amortyzować lokal mieszkalny (odrębna własność) według stawki indywidualnej, po uprzednim wprowadzeniu lokalu mieszkalnego do ewidencji środków trwałych.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 11 grudnia 2018 r. wynika, że nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w dniu 24 marca 2016 nastąpiło do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, natomiast w dniu 6 czerwca 2016 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem ustanowiła w swoim małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej (akt notarialny Rep. …). Przedmiotowy lokal przed jego nabyciem był wykorzystywany przez okres co najmniej 60 miesięcy. Jest to blok z wielkiej płyty wybudowany w latach 80. Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Ponadto z uzupełnienia wniosku z dnia 2 stycznia 2019 r. wynika, że przedwstępna umowa sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie została zawarta w formie aktu notarialnego. Postanowienia zawarte w umowie przedwstępnej nie znajdują odzwierciedlenia w umowie przenoszącej własność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Cena nabycia lokalu mieszkalnego określonego w akcie notarialnym przenoszącym własność nie uwzględnia wydatków poniesionych na jego remont dokonany przed nabyciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Na podstawie załącznika do umowy przedwstępnej jako strona kupująca Wnioskodawczyni wraz z mężem zobowiązali się do dopłaty w dniu podpisania aktu notarialnego kwoty 40 000 zł gotówką za prace remontowo-wykończeniowe, które powstały po podpisaniu umowy przedwstępnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jak ustalić wartość początkową opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego (środka trwałego) po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
2. Czy po wyodrębnieniu własności lokalu mieszkalnego należy zakończyć amortyzację spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ramach wartości niematerialnych i prawnych i wprowadzić ten lokal do ewidencji środków trwałych i amortyzować według stawki 10% na podstawie indywidualnie ustalonej amortyzacji?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Z uwagi na powyższe regulacje można doliczyć do wartości nieruchomości ujawnionej w akcie notarialnym koszty związane z jej zakupem oraz prowizje dla biura nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 grudnia 2018 r. Wnioskodawczyni wskazała, że na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na wartość w wysokości ……. zł środka trwałego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych składa się suma następujących części składowych:

• wartość nieruchomości z aktu notarialnego …… zł,
• na wniosek małżonków poprzedni właściciel mieszkania przeprowadził prace remontowo-wykończeniowe za kwotę …… zł (załącznik do przedwstępnej umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego),
• koszty związane z aktem notarialnym:
• 2% podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - ….. zł,
• podatek na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - .. zł,
• opłata sądowa od wniosku złożonego przez kupujących - … zł,
• wynagrodzenie za dokonanie czynności notarialnej - … zł,
• koszty za 4 wypisy i 1 odpis tego aktu kwotę … zł,
• wynagrodzenie biura nieruchomości - ….. zł,
• pomniejszone o podatek od towarów i usług w stawce 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. art. 146a pkt 1) ustawy o podatku od towarów i usług – … zł

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Definicja środków trwałych - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, podlegające amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. 

Stosownie natomiast do treści art. 22b ust. 1 powoływanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów;
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w marcu 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Lokal był wykorzystywany przed nabyciem przez okres ponad 60 miesięcy. Na wniosek Wnioskodawczyni poprzedni właściciel mieszkania przeprowadził prace remontowo-wykończeniowe za dodatkową opłatą. W czerwcu 2016 r. aktem notarialnym została ustanowiona rozdzielność majątkowa między małżonkami. Wnioskodawczyni zamierza ww. lokal wynajmować a uzyskane przychody z tytułu czynszu opodatkować na zasadach ogólnych. Lokal będzie amortyzowany przy zastosowaniu stawki w wysokości 2,5% właściwej dla wartości niematerialnych i prawnych od wartości przedmiotu. Po zmianie stanu prawnego nieruchomości na własność Wnioskodawczyni zamierza amortyzować lokal mieszkalny według stawki indywidualnej, po uprzednim wprowadzeniu lokalu mieszkalnego do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawczyni planuje wliczyć do wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych: wartość nieruchomości z aktu notarialnego, wydatki na prace remontowo-wykończeniowe wynikające z załącznika do przedwstępnej umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz koszty związane z aktem notarialnym. Przedwstępna umowa sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie została zawarta w formie aktu notarialnego. Postanowienia zawarte w umowie przedwstępnej nie znajdują odzwierciedlenia w umowie przenoszącej własność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Cena nabycia lokalu mieszkalnego określonego w akcie notarialnym przenoszącym własność nie uwzględnia wydatków poniesionych na jego remont dokonany przed nabyciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Podatnik podejmując decyzję o amortyzowaniu przedmiotu najmu, musi ustalić jego wartość początkową oraz właściwą stawkę amortyzacyjną. Zasady ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

W myśl art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Umowa sprzedaży będąca niewątpliwie formą odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego uregulowana została w art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ((Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), który stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż w rozumieniu cywilnoprawnym ma więc charakter umowy wzajemnej, do której odnosi się wyrażona w art. 488 Kodeksu cywilnego zasada jednoczesnego wykonania świadczeń, tj. przeniesienia własności nieruchomości i zapłacenia sprzedawcy ceny.

Z przepisu wynika, że określenie ceny, której zapłata jest obowiązkiem kupującego, jest istotnym elementem tej umowy. Jeżeli w umowie brakuje postanowień dotyczących ceny wtedy taka umowa nie będzie zakwalifikowana, jako umowa sprzedaży.

Podkreślić przy tym należy szczególną moc dokumentu urzędowego jakim jest akt notarialny. Akt notarialny jest to dokument, który odpowiada wymaganiom określonym w art. 92 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz. U. z 2017 r., poz. 2291, z późn. zm.). Akt notarialny złożony jest z elementów o istotnym charakterze, tj. dotyczących samej istoty czynności notarialnej oraz tych, które mają charakter wyłącznie porządkowy. Co ważne, bez istotnych elementów dokument traci moc dokumentu urzędowego, nie jest bowiem aktem notarialnym, nie wywołuje więc takich skutków prawnych, które są przewidziane dla tej formy czynności prawnej. Jedną z głównych zasad sporządzania aktu notarialnego jest obowiązek notariusza właściwego zrozumienia zamiaru i intencji stron zawierających określoną czynność prawną lub składających oświadczenie woli, obejmujących czynność prawną.

Akt notarialny jako dokument urzędowy posiada szczególną moc dowodową. Zasadę tę wyraża art. 244 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1360, z późn. zm.), zgodnie z którym dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. W związku z tym akty notarialne korzystają z następujących domniemań, niezależnie od tego, czy zostały sporządzone ze względu na wymóg ustawowy, czy strony żądały dokonania czynności prawnej w tej szczególnej formie:

1. domniemania, że akt notarialny zawiera tylko oświadczenia stron;
2. domniemania, że akt notarialny zawiera całość tych oświadczeń;
3. domniemania, że akt notarialny odzwierciedla treść oświadczeń, które strony złożyły, bez żadnych zniekształceń.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że cena zawarta w akcie notarialnym jest ceną, za którą Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego we wskazanym w akcie notarialnym stanie technicznym.

Jeżeli poniesiono dodatkowe nakłady na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przed jego nabyciem - tak jak w opisywanym przypadku zostały przeprowadzone prace remontowo-wykończeniowe lokalu - to powinny one zostać uwzględnione w cenie sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zawartej w akcie notarialnym.

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3 500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 22b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartością niematerialną i prawną jest nabyte od innego podmiotu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Podobnie zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środkiem trwałym jest stanowiący własność lub współwłasność podatnika lokal będący odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Zatem aby móc podwyższyć wartość początkową o poniesione wydatki na prace remontowo-wykończeniowe spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawo to musiało zostać nabyte uprzednio przez Wnioskodawczynię, tzn. stanowić jej własność lub współwłasność w trakcie ich wykonywania.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że samo zawarcie umowy przedwstępnej nie powoduje przeniesienia własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a jedynie zobowiązanie do takiego przeniesienia w określonym terminie. Umowa przedwstępna jest więc niejako przyrzeczeniem dokonania sprzedaży, która nastąpi dopiero w momencie zawarcia umowy sprzedaży, przenoszącej własność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji stwierdzić należy, że wartość początkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy ustalić w oparciu o generalną zasadą określoną w art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na uwadze art. 22g ust. 3 tej ustawy. Zatem wartość początkowa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego powinna być ustalona przez Wnioskodawczynię w oparciu o cenę nabycia określoną w akcie notarialnym powiększoną o koszty związane z aktem notarialnym. Nie sposób natomiast zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że wartość początkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu należy podwyższyć o wydatki na prace remontowo-wykończeniowe dokonane przed nabyciem ww. nieruchomości.

Z przepisów art. 22b ust. 1 pkt 1 oraz art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz lokal będący odrębną własnością, to składniki majątku posiadające odmienne statusy prawne. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego stanowi wartość niematerialną i prawną, a lokal stanowiący odrębny przedmiot własności - środek trwały.

Zatem z chwilą przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo własności tego lokalu, dojdzie do likwidacji wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej składnik majątku. W momencie tym bowiem ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przestanie istnieć. W jego miejsce powstanie natomiast lokal mieszkalny będący odrębną własnością, stanowiący środek trwały. Wówczas jego wartość początkową będą stanowić wydatki związane z przekształceniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w lokal będący odrębną własnością oraz wartość spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, która nie została dotychczas zamortyzowana.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem
skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,
43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.