Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-880/14/EB
z 6 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. z zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 8 września 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 września 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 8 sierpnia 2005 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie posadzkarstwo (43.33.Z) i jest podatnikiem VAT czynnym. W dniu 12 kwietnia 2006 r. nabył Pan nieruchomość rolną umową darowizny od ojca. W związku z tym, że nieruchomość posiada niską klasę wystąpił Pan z pismem z dnia 4 listopada 2009 r. do Burmistrza Gminy o sporządzenie planu zagospodarowania przestrzennego zgodnego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego – zabudowa jednorodzinna (działka nr …/26). Uchwałą z dnia 26 kwietnia 2012 r. nastąpiło zatwierdzenie planu zagospodarowania przestrzennego, który obejmował działkę 165/26. Działka ta została podzielona na działki …/46 i …/47. Podział został zatwierdzony decyzją Burmistrza. Dnia 12 czerwca 2014 r. na podstawie aktu notarialnego została sprzedana działka nr …/47, a dnia 30 czerwca 2014 r. działka nr …/46. Od obu sprzedaży został naliczony podatek od czynności cywilnoprawnych, który został przez Pana zapłacony. Obecnie nadal prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest ubezpieczony w KRUS. Nie podejmował Pan żadnych „czynnych czynności oraz finansowych” przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie uzbrajał działek i nadal nie zamierza. Przed sprzedażą podzielonych działek nie dokonywał Pan żadnych czynności maketingowych. Pana miejsce zamieszkania jest środowiskiem małomiasteczkowym i już przy wykonywaniu prac geodezyjnych pojawiały się pytania od znajomych i niektórych mieszkańców (m.in. kupujących) o cel tych podziałów. Ww. działki nie były oferowane na rynku nieruchomości, tj. nie zamieszczał Pan ogłoszeń w prasie, internecie, ani nie zlecał sprzedaży w biurze nieruchomości. Po podziale powstało 26 działek o różnych powierzchniach – od 1.100 m² do 20.000 m² – ogółem 7,30 ha, o różnych klasach i użytkach rolnych, zadrzewionych, pokrytych rowami z wodą płynącą oraz żeremiami bobrów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytana:

• Czy na podstawie przytoczonych faktów i orzeczenia TSUE z dnia 15 września 2011 r. należy odprowadzić podatek od towarów i usług?
• Czy w myśl obowiązujących przepisów stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zachodzą przesłanki do zostania podatnikiem podatku od towarów i usług i z tego tytułu nie należało odprowadzić podatku od sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że mimo, że grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby w związku z dokonaną sprzedażą ww. działek gruntu, działał Pan w charakterze handlowca, ponieważ przedmiotowy gruntu otrzymał Pan w darowiźnie od ojca. Ponadto z treści wniosku wynika, że poza wystąpieniem z wnioskiem o sporządzenie planu zagospodarowania przestrzennego gminy i podziałem gruntu, nie podejmował Pan innych zorganizowanych działań w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. W konsekwencji należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży działek gruntu nr …/46 i …/47 korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług w związku z dokonaną sprzedażą ww. działek gruntu, a Pan nie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższych okoliczności należy stwierdzić – mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław S. (C-180/10) i Emilian K., Halina J. (C-181/10)] – że dokonana sprzedaż przedmiotowych działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań –sprzedaż, której Pan dokonał, nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.