INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 20 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest, na podstawie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, zarejestrowanym pośredniczącym podmiotem węglowym, który w oparciu o art. 3la ust. 1 tej ustawy korzysta ze zwolnienia od akcyzy w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju innemu pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, dostawy wewnątrzwspólnotowej. nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu oraz eksportu wyrobów węglowych, a także w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom zużywającym, o których mowa w ust. 2 cytowanego przepisu.

Zgodnie z ust. 3 cytowanego przepisu, warunkiem zwolnienia , o którym mowa w ust. 1 jest:

1. pisemne potwierdzenie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a,
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Spółka wskazuje, że z cytowanego przepisu wynika, iż w przypadku pośredniczącego podmiotu węglowego nie jest konieczne prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w ust. 4 cytowanego przepisu, a wymóg ten w istocie rzeczy dotyczy podmiotu zużywającego, którym Spółka nie jest.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, jako pośredniczący podmiot węglowy, korzystający ze zwolnienia od akcyzy w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju innemu pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu oraz eksportu wyrobów węglowych, a także w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom zużywającym, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, zobligowana jest dodatkowo prowadzić ewidencję wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4 tej ustawy, aby uzyskać skuteczne zwolnienie od akcyzy...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, aby uzyskać skutecznie zwolnienie od akcyzy w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju innemu pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu oraz eksportu wyrobów węglowych, a także w zakresie sprzedaży produktów węglowych podmiotom, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, nie jest konieczne dodatkowe prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe wynika z faktu, iż zgodnie z ust. 3 cytowanego przepisu, warunkiem koniecznym do uzyskania zwolnienia przez pośredniczący podmiot węglowy jest:

1. pisemne potwierdzenie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a,
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

W istocie rzeczy, jak zauważa Wnioskodawca, wymóg prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych jest warunkiem uzyskania zwolnienia od akcyzy przez podmioty zużywające, o których mowa w ust. 2 cytowanego przepisu.

Wobec tego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że „w zakresie art. 31a ust. 1” nie jest zobligowany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, aby uzyskać zwolnienie od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju.

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (ust. 2 pkt 9 ww. artykułu).

Wyrobami węglowymi, na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1a powołanej ustawy, są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Stosownie do treści art. 31a ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, ze zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, ze zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jak wynika z treści art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a,
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

W przypadku zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, sprzedawca wyrobów węglowych może żądać przedstawienia mu pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a nabywca wyrobów węglowych powinien przedstawić sprzedawcy to pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy – art. 31a ust. 8 ustawy.

Natomiast pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy, o czym stanowi art. 2 ust. 1 pkt 23a omawianej ustawy.

Z kolei – na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy – podmiotem zużywającym jest podmiot:

1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
2. niemający miejsca zamieszkani, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że opisane we wniosku czynności, polegające na sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju innemu pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu oraz eksportu wyrobów węglowych, jak również sprzedaży tych wyrobów na rzecz podmiotów zużywających, wskazanych w art. 31a ust. 2 ustawy, korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 31a ust. 1 ustawy, pod warunkiem spełnienia przesłanek wskazanych w ust. 3 tego artykułu oraz z uwzględnieniem ust. 8 i 9. Tym samym słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w niniejszej sprawie nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji na okoliczność dokonywania ww. czynności.

Końcowo informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w przedmiocie ewentualnie ciążących na Wnioskodawcy innych obowiązków ewidencyjnych, celem prawidłowego rozliczania podatku akcyzowego, niż dotyczących przedmiotowego zwolnienia, ponieważ w tej kwestii nie postawiono pytania, jak również nie zajęto stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.