Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-327/15-2/KO
z 24 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych w zakresie:

• możliwości odliczenia zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne od zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych za II kwartał 2015 r. oraz od podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. – jest prawidłowe

• w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób duchownych jako Proboszcz Parafii. Opłacał składkę na ubezpieczenie zdrowotne do maja 2005 r., kiedy to uległ groźnemu wypadkowi komunikacyjnemu. Decyzją z dnia 19 marca 2015 r. (znak sprawy: 200200/71/5/2015-RKS) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w X stwierdził, że Wnioskodawca jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, w tym z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne w ramach zakresów nr deklaracji 01-39, za okres od maja 2005 r. do lutego 2015 r., w kwocie 13 355,99 zł oraz odsetek za zwłokę w wysokości 6 543,00 zł. W dniu 20 maja 2015 r. Wnioskodawca dokonał opłaty wszystkich zaległych składek (w tym składki zdrowotnej) za cały okres określony w decyzji wraz z odsetkami (całość w wysokości 20 250,49 zł). Wnioskodawca sam opłaca składki, w tym składki zdrowotne. Ponieważ Wnioskodawca nie opłacał składek zdrowotnych na bieżąco, nie dokonywał także odliczenia tych składek od podatku dochodowego, który opłacał zgodnie z obowiązującymi przepisami. Odliczenie takie jest prawem Wnioskodawcy, z którego nie mógł skorzystać, gdyż nie opłacał składek zdrowotnych w kolejnych latach po wypadku (2005-2015). Dochody Wnioskodawcy są niewielkie i pochodzą z dwóch źródeł: pracy w szkołach na stanowisku nauczyciela religii oraz prowadzenia Parafii, jako Proboszcz. Kwota podatku z tytułu wynagrodzenia wynosiła w 2014 r. 3 600,00 zł. Natomiast ryczałt, jaki Wnioskodawca opłaca kwartalnie z tytułu prowadzenia Parafii wynosi 477,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy płatnik dokonując w 2015 r. wpłaty zarówno zaległych składek zdrowotnych za lata 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, jak i bieżących, ma prawo do odliczenia składek w kolejnych 5 latach podatkowych, w sytuacji, gdy naliczany podatek za 2014 r. z tytułu umów o pracę oraz podatek ryczałtowy, stanowi mniejszą kwotę niż kwota podlegająca odliczeniu z tytułu składek zdrowotnych?
2. Czy płatnik powinien wystąpić do organu podatkowego o wydanie decyzji określającej nadpłatę, w sytuacji, gdy ma prawo do dokonania odliczenia zapłaconych składek zdrowotnych, a nie mógł ich odliczyć w latach poprzednich, co skutkuje tym, że kwota należna do odliczenia jest większa od zapłaconego podatku za 2014 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby duchowne, osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi funkcjami o charakterze duszpasterskim, opłacają od tych przychodów podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów osób duchownych. Podatek ten ulega obniżeniu zgodnie z przepisem art. 44 ust. 1 cytowanej ustawy o kwotę składki zdrowotnej, zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Wnioskodawca spełnia warunki powołanej ustawy, dlatego też ma prawo do dokonywania odliczeń składek zdrowotnych. Wysokość składki, o którą zmniejsza się, np. stawkę ryczałtu lub wysokość podatku dochodowego od osób duchownych, nie może przekroczyć procentowego wyliczenia od podstawy wymiaru składki, określonego w odrębnych przepisach.

Nadto, aby można było dokonać odliczenia składki zdrowotnej, podatnik musi opłacić składkę oraz opłata ta powinna być dokonana bezpośrednio przez osobę duchowną (jeżeli nie została odliczona od podatku dochodowego). Wszystkie przesłanki dotyczące prawa do odliczenia Wnioskodawca spełnia. Kwota składki zdrowotnej zapłacona przez Wnioskodawcę w 2015 r. wynosi około 11 000,00 zł.

Wnioskodawca odliczy część zapłaconej składki płacąc ryczałt za II kwartał 2015 r. w wysokości 477,00 zł. Część składki odliczy dokonując rozliczenia podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia za umowę o pracę (przypuszczalnie w granicach 3 600,00 zł - taką wysokość podatku Wnioskodawca wpłacił za rok 2014, a warunki pracy nie uległy zmianie). Pozostaje do odliczenia około 7 000,00 zł, które Wnioskodawca ma prawo odliczyć. Skoro, zatem zarówno ryczałt, jak i podatek dochodowy nie pokrywają w pełni wysokości składek zdrowotnych, Wnioskodawca ma prawo odliczyć pozostałą część przez 5 następnych lat, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 7h w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W celu uniknięcia nieporozumień przy dokonywaniu odliczeń w następnych okresach, organ podatkowy może wydać decyzję określającą nadpłatę ze szczegółowym wyliczeniem kwoty na lata następne przeznaczonej do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• możliwości odliczenia zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne od zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych za II kwartał 2015 r. oraz od podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. – jest prawidłowe

• w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby duchowne, osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi funkcjami o charakterze duszpasterskim, opłacają od tych przychodów podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów osób duchownych, zwany dalej „ryczałtem”.

Ryczałt ten w myśl art. 44 ust. 1 ww. ustawy, ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego.

W myśl art. 44 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 581, z późn. zm), o którą zmniejsza się stawkę ryczałtu od przychodów osób duchownych, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki, określonej w odrębnych przepisach.

Stosownie do treści art. 44 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wysokość wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Przepis art. 44 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że do dnia 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym osoba duchowna jest obowiązana złożyć w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim roczną deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zapłaconej i odliczonej od ryczałtu w poszczególnych kwartałach.

Przepisy ust. 1-4 i art. 47 stosuje się do składek, o których mowa w art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Przepis art. 27b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 47 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby duchowne opłacają ryczałt, pomniejszony o zapłaconą w kwartale składkę na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, bez wezwania – w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, a za czwarty kwartał – do dnia 28 grudnia roku podatkowego, na rachunek urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu:

1. od podatku dochodowego od osób fizycznych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, karty podatkowej oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
   
   

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w art. 44 ust. 2 określa jedynie procentową wartość opłacanej przez osobę duchowną składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się stawkę ryczałtu od przychodów osób duchownych, ustalając ją jako 7,75% wysokości podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne określonej w odrębnych przepisach. Nie wskazując przy tym, czy powyższa podstawa ma odpowiadać kwocie minimalnego wynagrodzenia, czy też może to być kwota wyższa niż minimalne wynagrodzenie.

Zatem aby podatnik mógł dokonać obniżenia podatku o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, istotnym jest spełnienie dwóch warunków:

• składka powinna być opłacana zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz
  

• powinna być opłacona bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka nie została odliczona od podatku dochodowego.
  
  

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że składki z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego podlegają odliczeniu od podatku należnego, jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym, jak również określenie wysokości składki nastąpiło zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki. Wysokość wydatków na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Zatem odliczeniu od podatku podlegają jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne rzeczywiście zapłacone przez podatnika w roku podatkowym. Moment, w którym możliwe jest dokonanie odliczenia uzależniony jest od uiszczenia przez podatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne. W konsekwencji podatek dochodowy może ulec obniżeniu o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne tylko w roku, w którym te składki opłacono.

Przy czym, z przytoczonego powyżej art. 44 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że podatnik powinien w deklaracji wykazać składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwartale ich poniesienia i odliczenia. Oznacza to, że składka na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, np. za II kwartał opłacona w miesiącu lipcu może być odliczona od podatku w formie ryczałtu, płatnego w terminie do 20 lipca (o ile składka na ubezpieczenie zdrowotne została zapłacona przed terminem płatności podatku). Nie ma możliwości odliczenia od podatku składki należnej, ale nie zapłaconej. Nie ma też możliwości odliczenia składki zapłaconej w innym miesiącu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób duchownych jako Proboszcz Parafii. Opłacał składkę na ubezpieczenie zdrowotne do maja 2005 r., kiedy to uległ groźnemu wypadkowi komunikacyjnemu. Decyzją z dnia 19 marca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w X stwierdził, że Wnioskodawca jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, w tym z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne w ramach zakresów nr deklaracji 01-39, za okres od maja 2005 r. do lutego 2015 r. w kwocie 13 355,99 zł oraz odsetek za zwłokę w wysokości 6 543,00 zł. W dniu 20 maja 2015 r. Wnioskodawca dokonał opłaty wszystkich zaległych składek (w tym składki zdrowotnej) za cały okres określony w decyzji wraz z odsetkami (całość w wysokości 20 250,49 zł). Wnioskodawca sam opłaca składki, w tym składki zdrowotne. Ponieważ Wnioskodawca nie opłacał składek zdrowotnych na bieżąco, nie dokonywał także odliczenia tych składek od podatku dochodowego, który opłacał zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dochody Wnioskodawcy są niewielkie i pochodzą z dwóch źródeł: pracy w szkołach na stanowisku nauczyciela religii oraz prowadzenia Parafii jako Proboszcz.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przestawiony opis zdarzenia przyszłego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że może odliczyć część zapłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne płacąc ryczałt od przychodów osób duchownych za II kwartał 2015 r. oraz część składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczy dokonując rozliczenia rocznego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzenia za umowę o pracę. Jednakże należy podkreślić, że kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, którą Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podatku nie może przekroczyć 7,75% podstawy jej wymiaru, jak również suma składek na ubezpieczenie zdrowotne, o które zmniejszony zostanie podatek dochodowy, nie może przekroczyć kwoty tego podatku.

Natomiast nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że ma On prawo do odliczenia pozostałej części zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne przez 5 kolejnych lat, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 7h w związku z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl bowiem z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych (art. 26 ust. 1 pkt 7h wyżej cytowanej ustawy).

Jak wynika z treści wyżej cytowanego przepisu, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia od dochodów kwoty brutto zwróconego w danym roku podatkowym nienależnie pobranego świadczenia, co powoduje możliwość odzyskania zaliczki na podatek dochodowy potrąconej przez płatnika. Tym samym niniejsze przepisy w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania, gdyż odnoszą się do możliwości odliczenia od dochodu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, nie zaś możliwości odliczenia zapłaconych a nieodliczonych od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia pozostałej części zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne przez 5 kolejnych lat podatkowych.

Odnosząc się do kwestii zawartej w pytaniu Nr 2, dotyczącej tego, czy Wnioskodawca powinien wystąpić do organu podatkowego o wydanie decyzji określającej nadpłatę stwierdzić należy, że przepisy podatkowe umożliwiają podatnikowi wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W myśl art. 72 § 1 pkt 1 z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. W myśl art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 2 ww. artykułu, uprawnienie określone w § 1 (do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty) przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli:

1. w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej,
2. w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek,
3. nie będąc obowiązanymi do składania zeznań (deklaracji), dokonali wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Podkreślić należy, że definicja nadpłaty zawarta w ustawie Ordynacja podatkowa wyczerpująco wylicza, w jakich sytuacjach ona powstaje. Wszelkie inne przypadki, które nie są w ww. ustawie wymienione, nie powodują powstania nadpłaty w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

W rozpatrywanej sprawie zatem brak jest podstaw prawnych do złożenia przez Wnioskodawcę do właściwego urzędu skarbowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty z tytułu zapłaty zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie wystąpią okoliczności, o których mowa w art. 75 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Po stronie Wnioskodawcy nie powstanie bowiem nadpłata. Nie wystąpi zatem żadna z przesłanek, o których mowa w ww. art. 75 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na mocy której Wnioskodawca byłby uprawniony do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Jednocześnie w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do przedstawionych kwot z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, nakłada na Ministra Finansów obowiązek wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zatem, liczbowe przykłady nie podlegają urzędowej interpretacji. Szczegółowe ustalenia w tym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Ponadto należy dodać, że w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

Dodatkowo tut. organ pragnie podkreślić, że przedmiot niniejszej interpretacji stanowi – adekwatnie do treści pytania postawionego przez Wnioskodawcę – wyłącznie kwestia możliwości odliczenia zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Z uwagi na fakt, że to pytanie podatkowe wyznacza zakres przedmiotowy wniosku, nie odniesiono się do możliwości odliczenia zaległych składek na ubezpieczenie społeczne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.