Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-566/15-4/TR
z 24 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, podatku dochodowego od osób prawych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 7 września 2015 r. nr ILPB2/4511-1-565/15-2/TR, ILPB2/4511-1-566/15-2/TR, ILPB3/4510-1-286/15-2/JG, ILPB3/4510-1-287/15-2/JG, ILPP1/4512-1-450/15-2/MD, ILPP1/4512-1-648/15-2/MD Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 września 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 9 września 2015 r.), zaś w dniu 18 września 2015 r. (data nadania 16 września 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (spółdzielnia mieszkaniowa) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółdzielnia zajmuje się zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych w postaci m.in. utrzymania istniejących zasobów, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, ze zm.). Spółdzielnia prowadzi również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie.

Zainteresowany zamierza podjąć decyzję umożliwiającą odpracowanie zaległości związanych z opłatami za mieszkanie i innymi świadczeniami np. odpadami komunalnymi, mediami – CO, CW i ZW, telewizją kablową. Z dłużnikiem, u którego powstały zaległości zawierane będzie porozumienie zmieniające sposób zapłaty opłaty za mieszkanie. Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, płatność pieniężna zostanie zastąpiona świadczeniem prac na rzecz wierzyciela. Jego przedmiotem będzie świadczenie różnych czynności, zastępczo w zamian za opłatę za pokrycie kosztów eksploatacji i innych ww. składników opłat, zaś wartość świadczenia nie będzie wyższa niż porównywalna wartość prac wynikająca z zawartych umów o odpracowanie zaległości. Osoba, która będzie odpracowywać zadłużenie przez wykonywanie prac porządkowych w budynkach, drobnych prac konserwacyjno-remontowych oraz na terenach zielonych często jest osobą bezrobotną lub uzyskuje bardzo niskie przychody i nie mającą środków finansowych na pokrycie zobowiązań wobec Spółdzielni. Wykonanie świadczenia niepieniężnego będzie wiązało się z ponoszeniem przez Spółdzielnię dodatkowych kosztów np. zakup środków czystości, narzędzi do pracy, odzieży roboczej i ewentualnego szkolenia bhp lub ubezpieczenia.

Członkowie Spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, osoby niebędące członkami Spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, członkowie Spółdzielni będący właścicielami lokali oraz właściciele lokali niebędący członkami Spółdzielni wnoszą opłaty na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z wyżej przywołaną ustawą, art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz postanowieniami statutu, natomiast statut Spółdzielni nie reguluje kwestii zaspakajania wierzytelności w drodze datio in solutum.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w przedmiocie zagadnień dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy świadczenie w miejsce odpracowania zaległych opłat za mieszkanie powoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu u dłużnika i czy w związku z tym Spółdzielnia ma obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawienia informacji PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych –zgodnie z brzmieniem art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności, stwierdzić należy, że wszelkie spłaty długów osoby fizycznej są dla dłużnika obojętne podatkowo; nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że wartość świadczenia nie była wyższa niż porównywalna wartość prac wynikających z zawartych umów o odpracowanie zaległości. Wobec powyższego należy stwierdzić, że świadczenie w miejsce wykonania nie będzie skutkowało u wierzyciela – jako płatnika – obowiązku poboru z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawienia informacji PIT-8C. Nowelizacja przepisów podatkowych p.d.o.f. od 1 stycznia 2015 r. poprzez umieszczenie regulacji art. 14 ust. 2e-2f oznacza jego zastosowanie wyłącznie w stosunku do przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wskazano w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego, Zainteresowany (spółdzielnia mieszkaniowa) zamierza podjąć decyzję umożliwiającą odpracowanie zaległości związanych opłatami za mieszkanie i innymi świadczeniami np. odpadami komunalnymi, mediami – CO, CW i ZW, telewizją kablową. Z dłużnikiem, u którego powstały zaległości zawierane będzie porozumienie zmieniające sposób zapłaty opłaty za mieszkanie.

W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Z powyższego wynika, że wynajmujący jest zobowiązany do zapłaty czynszu najemcy, przy czym zapłata może być oznaczona w świadczeniach innego rodzaju niż pieniądze.

Zgodnie z brzmieniem art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania). Celem jej jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (w tym przypadku zaległości czynszowych) poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności należy stwierdzić, że wszelkie spłaty długów są dla dłużnika obojętne podatkowo; nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego po stronie dłużnika nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z odpracowaniem przez niego zobowiązania z tytułu zaległości czynszowych, a co za tym idzie, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.