Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.513.2018.2.IP
z 31 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2018 r. (data wpływu 29 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania Wnioskodawcy w formie darowizny przedsiębiorstwa spółki cywilnej oraz braku obowiązku dokonania przez Zainteresowanego (nabywcę) korekty odliczonego podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania Wnioskodawcy w formie darowizny przedsiębiorstwa spółki cywilnej oraz braku obowiązku dokonania przez Zainteresowanego (nabywcy) korekty odliczonego podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono w dniu 29 listopada 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej powstałej jeszcze w 1993 r. Spółka została zawiązana razem z matką Wnioskodawcy. Przedmiotem działalności spółki od samego początku jest sprzedaż artykułów przemysłowych RTV, AGD. Z uwagi na swój wiek (82 lata) wspólnik Wnioskodawcy, tj. matka chce się wycofać ze spółki i całość swoich posiadanych udziałów (50%) w spółce darować synowi, tj. Wnioskodawcy. Wnioskodawca po otrzymaniu darowizny będzie kontynuował dotychczas prowadzoną działalność, tylko już nie w formie spółki cywilnej, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zatem otrzyma od matki całość jej przedsiębiorstwa.

W piśmie z dnia 26 listopada 2018 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

1. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej jeszcze w trakcie bytu prawnego spółki cywilnej.
2. Wnioskodawca prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
3. Przejęcie udziałów przez Wnioskodawcę nastąpi przed likwidacją spółki cywilnej.
4. Przekazanie majątku nastąpi przed likwidacją spółki cywilnej.
5. Wszystkie składniki majątku zostaną przekazane na rzecz jednego ze wspólników.
6. Majątek spółki cywilnej, który będzie przekazany na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) KC.
7. Przekazany majątek będzie obejmował wszystkie składniki niematerialne i materialne. Drugi ze wspólników z uwagi na swój wiek chce wystąpić ze spółki i przekazać całość Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymana darowizna całości przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy otrzymana darowizna całości przedsiębiorstwa spowoduje konieczność dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W myśl art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Otrzymanie przez Wnioskodawcę składników przedsiębiorstwa w zintegrowanej formie, pozwalającej na kontynuowanie działalności gospodarczej, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Przedsiębiorstwo (spółka cywilna) jako zespół składników o charakterze materialnym i niematerialnym było i jest nieprzerwanie prowadzone od 1993 r., co przemawia za uznaniem, że otrzymanie darowizny tego przedsiębiorstwa będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT.

Na podstawie dyspozycji art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie darowizny.

Ad 2.

Na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, korekty określonej w ust. 1-8 tegoż artykułu dokonuje nabywca całości przedsiębiorstwa.

Obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od zakupionych składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, zostanie przeniesiony na nabywcę (obdarowanego), czyli w analizowanym przypadku na Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Natomiast zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej powstałej jeszcze w 1993 r. Spółka została zawiązana razem z matką Wnioskodawcy. Przedmiotem działalności spółki od samego początku jest sprzedaż artykułów przemysłowych RTV, AGD. Z uwagi na swój wiek (82 lata) wspólnik Wnioskodawcy, tj. matka chce się wycofać ze spółki i całość swoich posiadanych udziałów (50%) w spółce darować synowi, tj. Wnioskodawcy. Zainteresowany, po otrzymaniu darowizny, będzie kontynuował dotychczas prowadzoną działalność, tylko już nie w formie spółki cywilnej, a ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zatem otrzyma od matki całość jej przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej jeszcze w trakcie bytu prawnego spółki cywilnej. Zainteresowany, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przejęcie udziałów przez Wnioskodawcę nastąpi przed likwidacją spółki cywilnej. Przekazanie majątku nastąpi przed likwidacją spółki cywilnej. Wszystkie składniki majątku zostaną przekazane na rzecz jednego ze wspólników. Majątek spółki cywilnej, który będzie przekazany na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Przekazany majątek będzie obejmował wszystkie składniki niematerialne i materialne. Drugi ze wspólników z uwagi na swój wiek chce wystąpić ze spółki i przekazać całość Wnioskodawcy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy otrzymana przez niego darowizna całości przedsiębiorstwa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podstawy prawne funkcjonowania spółki cywilnej określają przepisy art. 860-875 powołanej wyżej ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Spółka cywilna nie posiada więc podmiotowości prawnej w rozumieniu prawa cywilnego. Nie oznacza to jednak, że inne przepisy nie mogą traktować jej jako podmiotu zawartych w nich stosunków prawnych.

Z brzmienia powołanego wyżej art. 15 ust. 1 ustawy wynika więc, że podatnikami są między innymi jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, do których zaliczyć bez wątpienia należy także spółki cywilne, których odrębność jako podatnika od poszczególnych wspólników nie jest kwestionowana. Spółka cywilna jest więc samodzielnym podatnikiem podatku VAT – zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podlega ewidencji, wystawia faktury i może odliczać VAT.

Zatem, podatnikiem podatku od towarów i usług jest spółka cywilna, a nie każdy ze wspólników odrębnie. Zatem, przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi pomiędzy spółką a osobą fizyczną będącą wspólnikiem w tej spółce, prowadzącą odrębną od spółki cywilnej działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że wspólnik Wnioskodawcy, tj. matka, chce całość swoich udziałów w spółce darować synowi, tj. Wnioskodawcy. Przejęcie udziałów (przekazanie majątku) przez Wnioskodawcę nastąpi przed likwidacją spółki cywilnej. Majątek spółki cywilnej, który będzie przekazany na rzecz Wnioskodawcy, będzie – jak wskazał Zainteresowany – stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c. Ponadto, Zainteresowany – po otrzymaniu darowizny – będzie kontynuował dotychczas prowadzoną działalność w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, z tytułu której będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej jeszcze w trakcie bytu prawnego spółki cywilnej. Zatem, przedmiot indywidualnej działalności gospodarczej Zainteresowanego (obdarowanego) będzie tożsamy z przedmiotem działalności prowadzonej aktualnie przez spółkę cywilną.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że przekazanie w formie darowizny majątku przez spółkę cywilną na rzecz wspólnika (Wnioskodawcę) w sytuacji, gdy przekazujący jest podatnikiem podatku od towarów i usług, co do zasady, będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych, chyba że z przepisów tej ustawy wynika, że do dostawy danego towaru (jak to ma miejsce w sytuacji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy) nie stosuje się jej przepisów.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność przekazania w formie darowizny przedsiębiorstwa spółki cywilnej w rozumieniu art. 551 k.c., na rzecz jednego ze wspólników (Wnioskodawcy), który będzie kontynuował działalność prowadzoną dotąd przez spółkę, będzie czynnością wyłączoną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, otrzymana przez Wnioskodawcę (wspólnika spółki cywilnej) darowizna przedsiębiorstwa spółki cywilnej spełniającego definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c., – na mocy art. 6 pkt 1 ustawy – będzie czynnością wyłączoną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało ocenić jako prawidłowe.

Ponadto, Zainteresowany – w związku z otrzymaniem darowizny całości przedsiębiorstwa – ma wątpliwości dotyczące konieczności dokonania korekty podatku naliczonego.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii należy zauważyć, że podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2–10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wynika z treści przywołanego wyżej przepisu art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku gdy wystąpią wskazane w art. 91 ust. 1-8 ustawy przesłanki obligujące do korekty podatku naliczonego związanego ze składnikami majątku składającymi się na zbyte uprzednio przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, to podmiotem, który obowiązany jest dokonać korekty nie jest zbywca lecz nabywca tego przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Tym samym skoro w analizowanym przypadku przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. i czynność ta na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, to zgodnie z przepisem art. 91 ust. 9 ustawy, Wnioskodawca jako nabywca przedsiębiorstwa zobowiązany będzie do dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego, odliczonego uprzednio przez spółkę cywilną.

Podsumowując, w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę darowizny w postaci przedsiębiorstwa spółki cywilnej, w myśl art. 91 ust. 9 ustawy, Wnioskodawca – jako nabywca – zobowiązany będzie do dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego, odliczonego uprzednio przez spółkę cywilną, o których mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.