Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.518.2018.3.AP
z 6 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru, stanowią dla niego podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru, stanowią dla niego podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez Internet w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych. Ponadto, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, z uwagi na nieprzekraczanie kwoty wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawcy. Zainteresowany zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się z wykorzystaniem usług A, B lub za pośrednictwem firm kurierskich. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar, powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. W regulaminie sklepu zawarty jest zapis: ,,Kupując bezpośrednio w sklepie Wnioskodawcy lub poprzez aukcje C (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego”. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapis regulaminu.

Na pokrycie kosztów przesyłki, jej zapakowanie i zabezpieczenie, Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę. Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczenia towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przyczyna powstania tychże nadwyżek środków pieniężnych po pokryciu kosztów przesyłki w imieniu i na koszt kupującego ma związek z organizacją procesu sprzedaży oraz treścią regulaminu aukcji, w oparciu o który przebiegają transakcje Wnioskodawcy. W myśl bowiem akceptowanego przy każdym zakupie przez klientów, regulaminie aukcji, kupujący dokonując zakupu (...) przekazuje do depozytu zryczałtowaną kwotę przeznaczoną na pokrycie zwrotu udokumentowanych wydatków poniesionych na przesyłkę w imieniu i na rzecz nabywcy. Depozyt zostanie rozliczony po opłaceniu kosztów przesyłki do klienta. Jeżeli koszt przesyłki przekroczy kwotę depozytu cena towaru zostanie zmniejszona o różnicę pomiędzy kwotą depozytu i faktycznymi kosztami przesyłki, jeśli cena przesyłki będzie niższa, to o tę różnicę cena towaru zostanie podwyższona”.

Otrzymywane od klientów kwoty na pokrycie kosztów przesyłki są przejściowo ujmowane w prowadzonej wspólnej ewidencji na potrzeby podatku od towarów i usług oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Prowadzona ewidencja odzwierciedla więc fakt otrzymania przedmiotowych kwot oraz kwoty faktycznego kosztu sprzedanego towaru. Różnica tych kwot stanowi podstawę do celów określenia podatku dochodowego oraz podatku VAT.

Nadwyżki środków pieniężnych na pokrycie kosztów przesyłki pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczenia towarów nie podlegają zwrotowi, lecz jak to określa zaakceptowany przez nabywcę regulamin, podwyższają cenę towaru. W przypadku ceny przesyłki przekraczającej kwotę depozytu cena towaru jest zmniejszana odpowiednio.

Z A Wnioskodawca ma zawartą umowę na obsługę miesięczną, co w kontekście pełnomocnictwa udzielonego przez klienta przy zakupie na aukcji oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz kupującego. W celu usprawnienia procesu sprzedaży Wnioskodawca korzysta ze stałej umowy, zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonaniu transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru stanowią dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku gdy posiada on upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy usługi doręczenia towarów w imieniu i na rachunek kupującego – mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania, na co wyraźnie wskazuje art. 29a ust. 7 pkt 3. Zgodnie bowiem z powołanym artykułem, podstawy opodatkowania nie stanowią kwoty m.in. otrzymane od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym wypadku nastąpi jedynie zwrot kosztów, który nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta, jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta. Tym samym, kwota ta nie będzie uwzględniana przy obliczaniu limitu uprawniającego do zwolnienia z podatku w trybie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Podobnie twierdzą organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (25 czerwca 2015 r. – IBPP2/4512-334/15/WN), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (21 maja 2015 r. – IPTPP3/4512-105/15-2/OS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 – zgodnie z treścią art. 113 ust. 2 – nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
    – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak wynika z zapisu art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Kwestia pełnomocnictwa została natomiast uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), dalej zwanej k.c., a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 k.c. stanowi, że umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, że w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez Internet w sklepie internetowym oraz za pośrednictwem portali aukcyjnych. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, z uwagi na nieprzekraczanie kwoty wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Sprzedane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawcy. Zainteresowany zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się z wykorzystaniem usług A, B lub za pośrednictwem firm kurierskich. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar, powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. W regulaminie sklepu zawarty jest zapis: ,,Kupując bezpośrednio w sklepie Wnioskodawcy lub poprzez aukcje C (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego”. Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapis regulaminu.

Na pokrycie kosztów przesyłki, jej zapakowanie i zabezpieczenie, Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę. Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczenia towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przyczyna powstania tychże nadwyżek środków pieniężnych po pokryciu kosztów przesyłki w imieniu i na koszt kupującego ma związek z organizacją procesu sprzedaży oraz treścią regulaminu aukcji, w oparciu o który przebiegają transakcje Wnioskodawcy. W myśl bowiem akceptowanego przy każdym zakupie przez klientów, regulaminie aukcji, kupujący dokonując zakupu (...) przekazuje do depozytu zryczałtowaną kwotę przeznaczoną na pokrycie zwrotu udokumentowanych wydatków poniesionych na przesyłkę w imieniu i na rzecz nabywcy. Depozyt zostanie rozliczony po opłaceniu kosztów przesyłki do klienta. Jeżeli koszt przesyłki przekroczy kwotę depozytu, cena towaru zostanie zmniejszona o różnicę pomiędzy kwotą depozytu i faktycznymi kosztami przesyłki, jeśli cena przesyłki będzie niższa, to o tę różnicę cena towaru zostanie podwyższona”.

Otrzymywane od klientów kwoty na pokrycie kosztów przesyłki są przejściowo ujmowane w prowadzonej wspólnej ewidencji na potrzeby podatku od towarów i usług oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Prowadzona ewidencja odzwierciedla więc fakt otrzymania przedmiotowych kwot oraz kwoty faktycznego kosztu sprzedanego towaru. Różnica tych kwot stanowi podstawę do celów określenia podatku dochodowego oraz podatku VAT.

Nadwyżki środków pieniężnych na pokrycie kosztów przesyłki pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczenia towarów nie podlegają zwrotowi, lecz jak to określa zaakceptowany przez nabywcę regulamin podwyższają cenę towaru. W przypadku ceny przesyłki przekraczającej kwotę depozytu cena towaru jest zmniejszana odpowiednio.

Z A Wnioskodawca ma zawartą umowę na obsługę miesięczną, co w kontekście pełnomocnictwa udzielonego przez klienta przy zakupie na aukcji oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz kupującego. W celu usprawnienia procesu sprzedaży Wnioskodawca korzysta ze stałej umowy, zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonaniu transakcji.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą ustalenia, czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru stanowią podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Po uwzględnieniu przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego, mamy do czynienia z kwotą, którą Strona ponosi na zrealizowanie i przesłanie zakupionego towaru. Kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawca nie świadczy usługi przesyłki towarów, a nabywa ją od firm realizujących odpłatną dostawę towaru na rzecz kupującego.

Sposób rozliczania środków pieniężnych wpływających na rachunek bankowy Wnioskodawcy opisany we wniosku pozwala stwierdzić, że kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Po uwzględnieniu przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że skoro środki pieniężne wpływające na konto Wnioskodawcy, w części przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji nie będą wliczane do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach rozpatrywanej sprawy, środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru w kwocie przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów nie stanowią podstawy opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie rodzą obowiązku podatkowego i nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie pozostała nadwyżka z niewykorzystanej kwoty – dla transakcji, w których kwota depozytu pobrana na pokrycie kosztów przesyłki będzie wyższa niż faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę koszty przesyłki – która stanowi dla Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie związane z transakcją sprzedaży towaru dokonywaną przez Wnioskodawcę, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jest wliczane do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru, stanowią dla niego podstawę opodatkowania i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym rodzą obowiązek podatkowy i powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, tutejszy Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj