Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.445.2018.2.ES
z 7 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 27 września 2018 r.), uzupełnionym w dniu 18 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność usługową w zakresie udzielania korepetycji. Korepetycji będzie udzielać osobiście, wykorzystując posiadaną wiedzę i umiejętności bez zatrudniania osób trzecich, u siebie w domu, w zależności od potrzeb uczniów i własnego czasu. Korepetycje nie będą miały charakteru ciągłego ze względu na przerwy świąteczne, ferie, wakacje, niedyspozycje uczniów – prowadzone więc będą nieregularnie. Korzystać z nich będą uczniowie, którzy mają kłopoty z opanowaniem materiału, jego zrozumieniem i wykorzystaniem do rozwiązywania zadań. Wnioskodawczyni jest zatrudniona w szkole na czas nieokreślony i w związku z tym rejestracja działalności gospodarczej oznaczałaby szereg obowiązków formalnych, do których realizacji nie jest kompetentna.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż nie będzie ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat udzielanych korepetycji. Czynności opisane we wniosku będą wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Wnioskodawczyni nie będzie ponosić ryzyka gospodarczego w związku z wykonywaną czynnością i nie będzie reklamować swojej działalności – w zajęciach będą uczestniczyć pojedyncze osoby, które same proszą o pomoc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskany dochód z udzielanych korepetycji będzie stanowił przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, działalność którą zamierza prowadzić zgodnie z przepisami prawa podatkowego będzie działalnością wykonywaną osobiście na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

1. działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
2. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
• wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że nie jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przesłanki, jakie spełniać musi dana działalność aby mogła być uznana za pozarolniczą działalność gospodarczą, w świetle tej ustawy oraz katalog cech, które wyłączają dane działanie z tej kategorii.

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście. Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest nauczycielem zatrudnionym na umowę o pracę na czas nieokreślony. Dodatkowo, osobiście i samodzielnie, bez zatrudniania osób trzecich, u siebie w domu udzielać będzie korepetycji uczniom, którzy mają kłopoty z opanowaniem danego zakresu materiału. Wnioskodawczyni będzie udzielać korepetycji osobiście, w zależności od potrzeb uczniów i własnego czasu. Zajęcia będą odbywać się w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego i nie mają charakteru ciągłego, ze względu na przerwy świąteczne, ferie, wakacje. Wnioskodawczyni nie będzie ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat tych czynności. Nie będzie wykonywać czynności pod kierownictwem osób trzecich. Nie będzie ponosić ryzyka gospodarczego i nie będzie reklamować swojej działalności.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa uznać należy, że skoro – jak wprost wskazuje Wnioskodawczyni – działalność polegająca na udzielaniu korepetycji nie jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, to nie jest prowadzona w sposób określony w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, z wniosku wynika, że zachodzą przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, wykluczające możliwość zakwalifikowania wykonywanych przez Wnioskodawczynię czynności w zakresie udzielania korepetycji do pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. nie będzie Ona ponosić odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat tych czynności, czynności te będą wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego oraz Wnioskodawczyni nie będzie ponosić ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. W związku z tym, iż – jak wskazuje Wnioskodawczyni – podejmowane przez Nią czynności mieszczą się w pojęciu działalności oświatowej i nie są wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody uzyskiwane z tego tytułu powinny być zaliczone do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należy za prawidłowe uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w okolicznościach opisanych we wniosku przychody z tytułu udzielania korepetycji są przychodami z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-400 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.