Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1192/12-2/AS
z 27 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27.11.2012 r. (data wpływu 03.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu z tytułu świadczenia usług wymiany walut oraz ujęcia w deklaracji VAT-7 sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.12.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu z tytułu świadczenia usług wymiany walut oraz ujęcia w deklaracji VAT-7 sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

B. jest firmą prowadzącą działalność kantorową polegającą na pośrednictwie przy sprzedaży i zakupie walut, nie pobierając od sprzedających jak i od kupujących żadnych prowizji. Zyskiem lub stratą na sprzedaży jest różnica między kursem kupna waluty a kursem sprzedaży waluty.

Firma prowadzi jedynie działalność kantorową (finansową) zwolnioną z podatku VAT.

Powyższą działalność sklasyfikowano wg Polskiej Klasyfikacji Działalności pod PKD 6612Z. Działalność kantorowa została uregulowana w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 141, poz. 1179 ze zm.). W art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy prawo dewizowe ustawodawca postanowił, iż działalność kantorowa jest regulowaną działalnością gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży. Działalność B. jest zgłoszona w NBP i posiada wszystkie zgody na handel dewizami.

W związku z uwarunkowaniami biznesowymi firma planuje rozszerzenie swojej działalności między innymi o działalność usługową, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Po zarejestrowaniu w podatku VAT i rozszerzeniem swojej działalności o działalność usługową firma stanie się płatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w deklaracjach VAT należy wykazywać jedynie sprzedaż opodatkowaną czy również sprzedaż zwolnioną, tj. ze sprzedaży walut?
   
2. Co byłoby obrotem przy prowadzeniu działalności kantorowej polegającej na pośrednictwie skupu i sprzedaży walut. Czy będzie to wartość całego obrotu, czy tylko marża?
   
   
   

I. Stan prawny

W art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT ustawodawca postanowił, iż „Podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla:

• prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku”.
  
  

Z kolei zgodnie z art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L. 2006.347.1 ze zm.), „podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, wyłącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia”.

II. Stanowisko Wnioskodawcy

1. Zdaniem Wnioskodawcy w deklaracjach VAT należy wykazywać zarówno sprzedaż opodatkowaną jak i sprzedaż zwolnioną.
   
2. Zdaniem Wnioskodawcy dla usług pośrednictwa przy transakcjach walutowych należy przyjąć sposób ustalenia podstawy opodatkowania określony w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, czyli za obrót dla celów VAT należy uznać marżę rozumianą jako cenę sprzedaży waluty pomniejszoną o koszty jej zakupu. Powinien zostać wykazany ogólny dodatni wynik na transakcjach wymiany walut osiągnięty w danym miesiącu. W sytuacji wystąpienia w danym miesiącu ogólnego ujemnego wyniku na transakcjach walutowych, obowiązek podatkowy w VAT z w/w tytułu nie powstanie.
   
   
   

III. Komentarz końcowy

Prawidłowość powyższego stanowiska znalazła odzwierciedlenie w orzeczeniach sądów:

• Orzeczenie NSA z dnia 21 stycznia 2010 roku sygnatura akt I FSK 1847/08
  
  
  

Potwierdzają to również organy, wskazując, że obrót z tytułu świadczenia usług wymiany walut stanowi różnica pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży danej waluty obcej:

• Interpretacja indywidualna z 8 czerwca 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPP2/443-292/12-2/JS),
  
• Interpretacja indywidualna z 2 lutego 2012 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP2/443-1719/11/AF),
  
• Interpretacja indywidualna z 27 lipca 2010 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP1/443-430/10/KM).
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) (art. 7 ust. 1 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność kantorową polegającą na pośrednictwie przy sprzedaży i kupnie walut, nie pobierając od sprzedających jak i od kupujących żadnych prowizji. Zyskiem lub stratą na sprzedaży jest różnica między kursem kupna waluty a kursem sprzedaży waluty.

W związku z uwarunkowaniami biznesowymi firma planuje rozszerzenie swojej działalności między innymi o działalność usługową, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Po zarejestrowaniu w podatku VAT i rozszerzeniu swojej działalności o działalność usługową firma stanie się płatnikiem VAT.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT dla czynności obrotu walutami, wskazać należy, że działalność kantorowa została uregulowana w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 826). W art. 2 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy prawo dewizowe ustawodawca postanowił, iż działalnością kantorową jest regulowana działalność gospodarcza polegająca na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera szczególnego przepisu, który określałby wprost podstawę opodatkowania dla usług polegających na wymianie walut, na pośrednictwie w ich sprzedaży. Natomiast kwestia ta była przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-172/96 First National Bank of Chicago gdzie Trybunał orzekł, że „w przypadku transakcji wymiany walutowej, kiedy bank nie pobiera opłat ani prowizji, podstawę opodatkowania stanowi ogólny wynik transakcji usługodawcy w danym okresie”.

Reasumując, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest ogólny dodatni wynik transakcji w danym okresie z tytułu transakcji zakupu i sprzedaży walut. Wobec powyższego obrót z tytułu świadczenia usług wymiany walut to różnica pomiędzy ceną sprzedaży, a ceną zakupu danej waluty obcej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż podstawę opodatkowania powinien stanowić wynik na transakcjach obrotu walutami osiągnięty w danym okresie tj: różnica pomiędzy ceną sprzedaży a ceną zakupu danej waluty należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie wykazywania sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w deklaracji VAT wskazać należy, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 2 mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Aktualny wzór deklaracji VAT-7 został wprowadzony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r., poz. 1550).

Stosownie do treści „Objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D)”, stanowiących załącznik do ww. rozporządzenia, w części C „Rozliczenie podatku należnego” wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

W poz. 20 formularza VAT-7 podatnicy obowiązani są wykazać dostawę towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku na podstawie art. 43 lub art. 82 ustawy.

Zatem, w przypadku prowadzenia działalności opodatkowanej i zwolnionej należy wykazywać w deklaracji VAT-7 zarówno sprzedaż opodatkowaną jak i zwolnioną z podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać całościowo za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.