Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.503.2018.1.IT
z 8 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia wózka widłowego – jest prawidłowe;
• obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia skrzyniopalet w 2015 roku oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej ponowny zakup skrzyniopalet – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia wózka widłowego i skrzyniopalet oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej ponowny zakup skrzyniopalet.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2015 roku Sąd Rejonowy V Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość Spółki pod nazwą "J." obejmującą likwidację majątku (dalej Spółka). Na Syndyka masy upadłościowej został wyznaczony Pan WK (dalej Syndyk).

Przed ogłoszeniem upadłości Spółka posiadała zadłużenie wobec swojego kontrahenta GJ (Wnioskodawca). Dług Spółki wynikał z dostarczania owoców i był potwierdzony fakturami VAT. Spółka wraz z GJ ustaliła, że zapłata długu Spółki nastąpi poprzez sprzedaż na rzecz GJ wózka widłowego marki Toyota oraz skrzyniopalet (100 szt.), a wystawiona przez Spółkę z tego tytułu faktura zostanie skompensowana z jego wierzytelnościami względem Spółki. Tak też się stało. Sprzedaż wózka widłowego i skrzyniopalet została potwierdzona fakturą VAT z dnia 9 kwietnia 2015 r. Natomiast kompensata wzajemnych należności i zobowiązań została potwierdzona kompensatą z dnia 10 kwietnia 2015 r. Od tej pory wózek widłowy oraz 100 sztuk skrzyniopalet zostawały w posiadaniu GJ. W związku z otrzymaniem od Spółki faktury za zakup ruchomości GJ dokonał odliczenia podatku VAT w deklaracji VAT.

Dnia 30 grudnia 2015 roku GJ otrzymał od Syndyka WK pismo, w którym stwierdzono iż dokonana przez Spółkę sprzedaż wózka widłowego oraz skrzyniopalet jest bezskuteczna względem masy upadłościowej na podstawie art. 128 ust. 2 w zw. z ust. 1 Ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku - Prawo upadłościowe (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 233 z późn. zm.). Syndyk w piśmie poinformował GJ o bezskuteczności umowy sprzedaży wzywając go jednocześnie do umożliwienia oględzin pozostającego w posiadaniu GJ wózka widłowego oraz skrzyniopalet w związku z koniecznością sporządzenia spisu inwentarza majątku upadłego i dokonania jego oszacowania. Ruchomości nadal jednak pozostały w posiadaniu GJ i nie zostały zwrócone Spółce.

W lipcu 2018 roku GJ dokonał ponownego zakupu skrzyniopalet, które były przedmiotem sprzedaży w roku 2015 co zostało udokumentowane kolejną fakturą VAT wystawioną przez Syndyka WK w imieniu Spółki J. Wózek widłowy nadal pozostaje w posiadaniu GJ, w najbliższym jednak czasie odda go Spółce, która zamierza wystawić wózek widłowy na licytacji.

Skrzyniopalety nie zostały fizycznie zwrócone tylko ponownie zakupione. Wózek widłowy zostanie zwrócony natomiast w najbliższym czasie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zaistniałą sytuacją GJ powinien dokonać korekty podatku VAT wynikającej z nabycia w 2015 roku ruchomości w postaci wózka widłowego i skrzyniopalet (100 szt.) od firmy J. oraz zwrócić do Urzędu Skarbowego odliczony wcześniej podatek VAT?
   W którym momencie powinien dokonać korekty, czy w momencie otrzymania pisma od Syndyka o bezskuteczności sprzedaży ruchomości względem masy upadłościowej tj. w grudniu 2015 roku czy w momencie fizycznego zwrotu wyżej wymienionych rzeczy?
2. Czy w związku z ponownym nabyciem przez GJ skrzyniopalet ma on prawo po raz kolejny odliczyć VAT w deklaracji za okres bieżący?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Syndyk masy upadłościowej powinien wystawić GJ fakturę VAT korygującą sprzedaż wózka widłowego i skrzyniopalet (transakcja z roku 2015). GJ powinien natomiast korekty podatku VAT naliczonego oraz zwrócić podatek VAT do Urzędu Skarbowego. Faktury korekty powinny być wystawione dla skrzyniopalet w lipcu 2018 a dla wózka widłowego po dokonaniu fizycznego zwrotu Spółce.

Po wystawieniu przez Syndyka faktury korygującej sprzedaż z roku 2015 i skorygowaniu przez GJ podatku VAT naliczonego powinien on mieć prawo do ponownego odliczenia podatku VAT z faktury z 2018 roku (faktura dokumentuje ponowny zakup skrzyniopalet).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia wózka widłowego oraz nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia skrzyniopalet w 2015 roku oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej ponowny zakup skrzyniopalet.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w świetle art. 15 ust. 2 ww. ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2017 poz. 2344 z późn. zm.), uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza sędziego-komisarza i zastępcę sędziego-komisarza oraz syndyka.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ww. ustawy, upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.

Na mocy art. 75 ust. 1 ustawy, z dniem ogłoszenia upadłości upadły traci prawo zarządu oraz możliwość korzystania z mienia wchodzącego do masy upadłości i rozporządzania nim.

Stosownie zaś do art. 69 ust. 1 tej ustawy, ustalenie składu masy upadłości następuje przez sporządzenie spisu inwentarza oraz spisu należności. W spisie inwentarza syndyk ujmuje prawa, objęte ruchomości, nieruchomości oraz środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach bankowych. Spis należności sporządza się na podstawie ksiąg upadłego oraz dokumentów bezspornych.

Jeżeli syndyk na podstawie ksiąg upadłego oraz dokumentów bezspornych ustali, że w skład masy upadłości wchodzą ruchomości, nieruchomości oraz środki pieniężne, których syndyk nie objął, sporządza ich spis. W miarę ich obejmowania albo uzyskiwania ich równowartości syndyk składa uzupełnienie spisu inwentarza (art. 69 ust. 1a ustawy).

Do składników majątkowych, których syndyk nie objął na skutek czynności bezskutecznych, przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 69 ust. 1b ustawy).

Zgodnie z art. 128. ust. 1 ustawy prawo upadłościowe, sędzia-komisarz z urzędu albo na wniosek syndyka uzna za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości odpłatną czynność prawną dokonaną przez upadłego w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości z małżonkiem, krewnym lub powinowatym w linii prostej, krewnym lub powinowatym w linii bocznej do drugiego stopnia włącznie, z osobą pozostającą z upadłym w faktycznym związku, prowadzącą z nim wspólnie gospodarstwo domowe albo z przysposobionym lub przysposabiającym, chyba że druga strona czynności wykaże, że nie doszło do pokrzywdzenia wierzycieli. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności upadłego, będącego spółką lub osobą prawną, dokonanej z jej wspólnikami, ich reprezentantami lub ich małżonkami, jak również ze spółkami powiązanymi, ich wspólnikami, reprezentantami lub małżonkami tych osób (art. 128. ust. 2 ustawy).

Ponadto, jak stanowi art. 601 ustawy, po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorca występuje w obrocie pod dotychczasową firmą z dodaniem oznaczenia "w upadłości".

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły – to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach; jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika ze wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego, syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Z wniosku wynika, że po ogłoszeniu upadłości Spółki pod nazwą "J." został wyznaczony syndyk. Przed ogłoszeniem upadłości Spółka posiadała zadłużenie, które zostało uregulowane poprzez sprzedaż na rzecz wierzyciela (Wnioskodawcy) wózka widłowego marki Toyota oraz skrzyniopalet (100 szt.). Zatem wystawiona przez Spółkę z tego tytułu faktura (faktura VAT z dnia 9 kwietnia 2015 r.) została skompensowana z wierzytelnościami względem Spółki (kompensata z dnia 10 kwietnia 2015 r.). Od tej pory wózek widłowy oraz 100 sztuk skrzyniopalet zostawały w posiadaniu wierzyciela (Wnioskodawcy). W związku z otrzymaniem od Spółki faktury za zakup ruchomości Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT w deklaracji VAT.

Wnioskodawca dnia 30 grudnia 2015 roku otrzymał od Syndyka pismo, w którym stwierdzono iż dokonana przez Spółkę sprzedaż wózka widłowego oraz skrzyniopalet jest bezskuteczna względem masy upadłościowej na podstawie art. 128 ust. 2 w zw. z ust. 1 Ustawy Prawo upadłościowe. Po sporządzeniu spisu inwentarza majątku upadłego i dokonania jego oszacowania, ruchomości nadal jednak pozostały w posiadaniu Wnioskodawcy i nie zostały zwrócone Spółce.

W lipcu 2018 roku Wnioskodawca dokonał ponownego zakupu skrzyniopalet, które były przedmiotem sprzedaży w roku 2015 co zostało udokumentowane kolejną fakturą VAT wystawioną przez Syndyka w imieniu Spółki.

Wózek widłowy nadal pozostaje w posiadaniu Wnioskodawcy, w najbliższym jednak czasie zostanie oddany Spółce, która zamierza wystawić wózek widłowy na licytacji.

W sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy i kiedy powinien dokonać korekty podatku VAT wynikającej z nabycia w 2015 roku ruchomości w postaci wózka widłowego i skrzyniopalet (100 szt.) oraz zwrócić do Urzędu Skarbowego odliczony wcześniej podatek oraz czy w związku z ponownym nabyciem skrzyniopalet ma on prawo po raz kolejny odliczyć VAT w deklaracji za okres bieżący.

Na wstępie należy wskazać, że na gruncie VAT dla ustalenia, czy doszło do dostawy towarów czy też świadczenia usług zasadnicze znaczenie ma ekonomiczny aspekt danej transakcji, a nie skutki, które wywołuje ona na gruncie cywilnoprawnym. Taka konkluzja jest zrozumiała, gdy uwzględni się, że podatek od towarów i usług jest podatkiem zharmonizowanym w ramach Unii Europejskiej. Jako taki powinien więc funkcjonować w podobnym zakresie na terytorium całej Unii. Uzależnienie skutków podatkowych od cywilnoprawnego charakteru danej transakcji powodowałoby, że w zależności od obowiązującego w danym państwie systemu prawa cywilnego skutki te mogłyby się od siebie znacznie różnić. To natomiast podważałoby sens i istotę funkcjonowania jednolitego systemu VAT. Stanowisko takie było już wcześniej akcentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (potwierdził je m.in. NSA w wyroku z dnia 28 maja 2010 roku, sygn. akt I FSK 964/09).

Powyższemu celowi przyświeca m.in. sformułowanie definicji dostawy towarów w ten sposób, że obejmuje ona przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Oznacza to, iż dostawa towarów zachodzi zawsze wówczas, gdy nabywca otrzymuje możliwość dysponowania towarem w zakresie właściwym właścicielowi, co nie wyklucza sytuacji, w której cywilnoprawna podstawa przeniesienia własności okaże się bezskuteczna. Tym samym, okoliczność, że cywilnoprawna podstawa przeniesienia własności jest bezskuteczna nie oznacza automatycznie, iż faktura VAT potwierdzająca tę transakcję dokumentuje czynność, która nie została dokonana. Zatem na gruncie VAT w niniejszej sprawie doszło do dostawy towarów, gdyż Wnioskodawca otrzymał prawo do dysponowania nimi jak właściciel, zaś późniejsze uznanie czynności za bezskuteczną nie powoduje uznania jej za niebyłą na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z ww. art. 86 ust. 1 ustawy VAT, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy VAT. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 19a ustawy w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W rozumieniu art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Stosownie do art. 29a ust. 15 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.
   
   

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 (art. 29a ust. 16 ustawy).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Szczegółowe elementy, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego przepisu, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
   

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   
   

Z przytoczonych wcześniej uregulowań wynika, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Należy zauważyć, że przytoczone wyżej regulacje prawne stanowią, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Odnosząc przedstawiony opis do powołanych przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie wskazać należy, że wystawienie faktury korygującej uzależnione jest od zaistnienia enumeratywnie wskazanych sytuacji. Sytuacją taką może być m.in. zwrot sprzedawcy towarów.

Powyższe oznacza, że podatnik nie posiada uprawnień do swobodnego wystawiania faktur korygujących, a tym samym do skutecznego korygowania deklaracji VAT-7, bowiem takie działania może podjąć tylko i wyłącznie w razie spełnienia przesłanek określonych przez ustawodawcę.

Analiza ww. art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy jednoznacznie prowadzi do wniosku, że najpierw powinien nastąpić zwrot towaru, a następnie – bądź równocześnie – powinna być wystawiona faktura korygująca, która ten zwrot dokumentuje. Nie jest możliwe ani zachowanie kolejności odwrotnej ani wystawienie faktury korygującej bez faktycznego zwrotu towaru, bowiem w takim przypadku wystawiona przez podatnika faktura korygująca nie dokumentowałaby żadnej faktycznej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z tym, że dokonana przez Spółkę sprzedaż wózka widłowego oraz skrzyniopalet jest bezskuteczna, Wnioskodawca zobowiązany jest do ich zwrotu. Niemniej jednak ruchomości nadal jednak pozostają w posiadaniu Wnioskodawcy, który obecnie dokonał ponownego zakupu skrzyniopalet, które były przedmiotem sprzedaży w roku 2015 co zostało udokumentowane kolejną fakturą VAT wystawioną przez Syndyka w imieniu Spółki. Wózek widłowy nadal pozostaje w posiadaniu Wnioskodawcy, w najbliższym jednak czasie zostanie oddany Spółce.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że dopiero po wykonaniu fizycznego zwrotu towarów możliwe będzie udokumentowanie tego faktu stosowną fakturą korygującą. Zauważyć należy, że decydujące dla obniżenia obrotu u podatnika jest zdarzenie, które skutkuje obniżeniem tego obrotu – np. zwrot towarów, których dostawa podlegała opodatkowaniu – stanowiące w tym zakresie podstawę materialno-prawną takiego obniżenia, zaś faktura korygująca stanowi jedynie dokumentujący to zdarzenie, element formalny istotny dla realizacji uprawnienia w zakresie obniżenia obrotu.

Reasumując, jedynym warunkiem uzasadniającym prawidłowe działanie podatnika polegające na możliwości dokonania korekty podatku VAT wynikającej z nabycia w 2015 roku ruchomości w postaci wózka widłowego i skrzyniopalet (100 szt.), jest zaistnienie faktycznego zwrotu towaru, w następstwie czego zmniejszony zostaje obrót, co też wpływa na wysokość odprowadzanego VAT. Dopiero z chwilą zwrotu przez nabywcę towaru podatnik – sprzedawca, tj. Spółka - Syndyk, może wystawić fakturę korygującą, w następstwie czego zmniejszony zostaje obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym warunkiem koniecznym do wystawienia faktury korygującej w przedmiotowej sprawie jest zwrot towaru, który musi być dokonany.

Z przedstawionego wyżej opisu sprawy nie wynika, aby Syndyk skorygował faktury VAT dotyczące dostawy wózka widłowego i skrzyniopalet (100 szt.), która to dostawa okazała się bezskuteczna. Skrzyniopalety nie zostały Syndykowi zwrócone, zaś wózek widłowy zostanie wkrótce zwrócony.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji zwrotu wózka widłowego przez Wnioskodawcę, powinny zostać wystawione przez Syndyka (Spółkę) faktury korygujące. Podstawą skorygowania przez Wnioskodawcę rozliczeń w podatku od towarów i usług będzie wówczas otrzymana faktura korygująca wystawiona przez Syndyka. Wnioskodawca otrzymując faktury korygujące obowiązany będzie do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym te faktury korygujące otrzyma.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia wózka widłowego jest prawidłowe.

W odniesieniu zaś do korekty podatku VAT z tytułu zakupu skrzyniopalet, które nie zostały i nie zostaną faktycznie zwrócone Spółce, brak jest podstaw prawnych do wystawienia przez Syndyka faktury korygującej, zaś wobec braku faktury korygującej Wnioskodawca nie będzie obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego odliczonego z faktur dokumentujących dostawę tych towarów.

Należy także wskazać, że na podstawie z art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Z przepisu art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, wynika jednoznacznie, że sam fakt posiadania faktury nie gwarantuje jej odbiorcy prawa do odliczenia. Musi być to bowiem faktura prawidłowa pod względem podmiotowym i przedmiotowym, tj. dokumentująca faktyczną transakcję między wymienionymi w niej stronami. Transakcja zakupu musi być dokonana od podmiotu posiadającego prawo do dysponowania towarem jak właściciel w rozumieniu ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie ma wtedy, gdy wystawiona faktura (dokument celny) w rzeczywistości nie odpowiada rzeczywistemu przebiegowi zdarzenia gospodarczego – w szczególności, gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało, zaistniało w innej niż wskazano dacie lub w rozmiarach innych niż wynika z faktury lub dokumentu celnego, bądź też zaistniało pomiędzy innymi (niż to stwierdza faktura czy dokument celny) podmiotami gospodarczymi.

Podkreślenia wymaga fakt, że prawo do obniżenia podatku należnego jest wyraźnie związane z nabyciem towarów i usług i jest uwarunkowane rzeczywistym nabyciem konkretnego towaru, który został wprowadzony do obrotu gospodarczego.

Zatem w przedmiotowej sytuacji należy stwierdzić, że w zakresie skrzyniopalet nie może dojść do ich ponownego nabycia, skoro Wnioskodawca już raz (w 2015 roku) je nabył i nie dokonał ich zwrotu. Nie ma bowiem możliwości, aby uznać towary, które od kilku lat są w posiadaniu Wnioskodawcy, Wnioskodawca włada nimi jak właściciel, za dostarczone po raz kolejny do Wnioskodawcy. Jeżeli więc czynność wymieniona w ponownie wystawionej fakturze nie została dokonana – nie miała miejsca dostawa skrzyniopalet, to tym samym nie doszło do ponownego nabycia tych towarów. Tym samym zastosowanie będzie miał ww. przepis art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, zgodnie z którym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury, w części dotyczącej czynności, które nie zostały dokonane, tj. dokumentującej ponowny zakup skrzyniopalet.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku oraz momentu dokonania korekty podatku VAT naliczonego przy transakcji nabycia skrzyniopalet w 2015 roku oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej ponowny zakup skrzyniopalet jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.