Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.641.2018.2.IT
z 23 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług kształcenia zawodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług kształcenia zawodowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Z... (dalej: "Wnioskodawca) jest związkiem stowarzyszeń wpisanym do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonym przez Sąd Rejonowy. Wnioskodawca posiada również statut organizacji pożytku publicznego.

Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz statutu (dalej: "Statut"). Zgodnie z § 6 Statutu celami działania Wnioskodawcy są:

1. Rozwijanie i propagowanie inicjatyw, postaw i działań na rzecz ochrony i realizacji praw obywatelskich oraz zwiększanie wiedzy na ten temat poprzez działalność oświatową i edukacyjną,
2. Wspieranie działań mających na celu integrację oraz aktywizację społeczną i zawodową grup zagrożonych marginalizacją, ze szczególnym uwzględnieniem środowisk osób bezrobotnych, ubogich, zagrożonych patologiami, niepełnosprawnych, młodzieży oraz wszystkich tych którzy nie potrafią poradzić sobie z problemami życia codziennego,
3. Dążenie do wprowadzenia zmian w polityce społecznej, służących rozwojowi demokracji budowie społeczeństwa obywatelskiego,
4. Upowszechnianie praw kobiet oraz działalność na rzecz równych prawa kobiet i mężczyzn,
5. Ochrona interesów konsumentów,
6. Promocja i organizacja wolontariatu,
7. Działalność wspomagająca technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe realizujące działalność pożytku publicznego w zakresie określonym wyżej.
   
   

Zgodnie z § 7 Statutu, Wnioskodawca realizuje swoje cele poprzez następujące działania:

1. inicjowanie działalności placówek poradnictwa obywatelskiego,
   
2. zrzeszanie w Związku, jako jego członków, kolejno powstających placówek poradnictwa obywatelskiego,
   
3. koordynację działalności placówek poradnictwa obywatelskiego, tworzących sieć placówek w skali ogólnokrajowej;
   
4. tworzenie i dbałość o utrzymanie standardów działań placówek,
   
5. pomoc merytoryczną i organizacyjną dla podmiotów zakładających i prowadzących BPO,
   
6. w miarę posiadanych środków wsparcie finansowe i rzeczowe podmiotów prowadzących Biura Porad Obywatelskich, będących członkami Związku,
   
7. wspomaganie lokalnych inicjatyw w zakresie poradnictwa obywatelskiego,
   
8. opracowywanie, wydawanie oraz aktualizację materiałów informacyjnych dla placówek poradnictwa obywatelskiego,
   
9. współpracę z instytucjami rządowymi, pozarządowymi oraz organizacjami samorządowymi,
   
10. wyrażanie i przekazywanie do wiadomości odnośnych władz oraz opinii publicznej poglądów dotyczących projektowanych, jak i aktualnie obowiązujących aktów prawnych,
11. działalność konsultacyjną i doradczą dla placówek poradnictwa obywatelskiego,
    
12. współpracę z instytucjami zagranicznymi, działającymi na rzecz poradnictwa obywatelskiego,
    
13. organizowanie szkoleń dla personelu placówek poradnictwa obywatelskiego oraz innych instytucji i organizacji o podobnym profilu działania
    
    
    

Jak wynika ze Statutu, jednym z obszarów działalności, w którym działa Wnioskodawca jest rozwój placówek poradnictwa obywatelskiego funkcjonujących na podstawie Ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej z 5 sierpnia 2015 r. (dalej jako "Ustawa"). Wnioskodawca, decyzją Ministra Sprawiedliwości, został uznany za podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego (zgodnie z procedurą określoną w art. 11b Ustawy).

Aktualnie Wnioskodawca rozpoczyna prowadzenie szkoleń dla doradców obywatelskich. Celem szkoleń jest przygotowanie uczestników szkolenia (Doradców) do należytego i samodzielnego świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego zgodnie z Ustawą.

Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę mają być odpłatne. Przychody uzyskane z tytułu wykonywania przedmiotowych szkoleń będą w całości przeznaczone na cele statutowe Wnioskodawcy określone w Statucie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane w stanie faktycznym oraz w zdarzeniu przyszłym usługi kształcenia zawodowego uczestnika szkolenia (Doradcy) będą podlegać zwolnieniu określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach (tj. przepisach Ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej z 5 sierpnia 2015 r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym oraz w zdarzeniu przyszłym usługi kształcenia zawodowego uczestnika szkolenia (Doradcy) powinny podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) Ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie ze wskazaną regulacją, zwolnieniu podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W przedmiotowej sprawie należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Zauważyć należy, że Ustawa o podatku od towarów i usług (dalej "Ustawa VAT") nie zawiera legalnej definicji usług "szkoleń kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego", o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż definicja taka jest zawarta w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej "Rozporządzenie"). Zgodnie z art. 44 Rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zauważyć należy, że kursy oferowane przez Wnioskodawcę spełniają przesłanki określone w Rozporządzeniu. Zgodnie bowiem z Ustawą, w celu świadczenia usług nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, należy ukończyć z oceną pozytywną szkolenie z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego, zwane dalej "szkoleniem" (alternatywnie należy posiadać doświadczenie w świadczeniu poradnictwa obywatelskiego i uzyskać zaświadczenie potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności w tym zakresie wydane przez podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego). Dodatkowo, doradcy uprawnieni do świadczenia takich usług, są zobowiązani do uczestnictwa w kursie doszkalającym co najmniej raz w roku, począwszy od roku następnego po roku, w którym ukończyli szkolenie/uzyskali zaświadczenie. Kursy prowadzone przez Wnioskodawcę są więc niewątpliwie kursami kształcenia zawodowego, ponieważ pozwalają na merytoryczne przygotowanie do wykonywania zawodu doradcy, jak również na spełnienie wymogów niezbędnych do wykonywania zawodu doradcy uprawnionego do świadczenia poradnictwa obywatelskiego.

Nie powinno również budzić wątpliwości, że sposób przeprowadzania szkolenia oraz jego merytoryczny zakres zostały określone w Ustawie. Zgodnie bowiem z art. 11a Ustawy:

• Minimalny zakres szkolenia obejmuje 70 godzin zajęć z zakresu poradnictwa obywatelskiego, z których co najmniej 15 godzin przeznacza się na zajęcia z zakresu metodyki pracy doradcy oraz co najmniej 20 godzin na zajęcia z zakresu poradnictwa dla osób zadłużonych.
  

• Szkolenie kończy się oceną wiedzy i umiejętności z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego. Po zakończeniu szkolenia podmiot prowadzący szkolenie wydaje zaświadczenie potwierdzające ukończenie szkolenia osobom, które ukończyły je z oceną pozytywną.
  
  
  

Z kolei wymagania które powinien spełniać podmiot przeprowadzający szkolenie zostały określone w art. 11b Ustawy.

Z uwagi na powyższe zasadnym jest więc uznanie, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę są prowadzone w formach i na zasadach "określonych w odrębnych przepisach", albowiem za takie należy uznać ustawę o nieodpłatnej pomocy prawnej i edukacji prawnej (tj. Ustawę).

Prawidłowość takiego rozumienia powyższych regulacji potwierdza również orzecznictwo sądowe. Przykładowo, w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 865/17) z 24 listopada 2017 roku dotyczącego działalności w zakresie organizacji i prowadzenia kursów dokształcających w zakresie psychoterapii, WSA uznał "mając na względzie fakt, że ustawodawca nie sformułował w odrębnej ustawie zasad wykonywania zawodu psychoterapeuty, a jednocześnie do kategorii świadczeń gwarantowanych dopuszcza wykonywanie sesji z zakresu psychoterapii świadczone przez osoby, które ukończyły podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin to należy stwierdzić, że szkolenie takie będzie podlegało zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a u.p.t.u.. Uznać bowiem należy, przy uwzględnieniu okoliczności, że zarówno forma szkoleń, jak i zasady zostały określone w odrębnych przepisach".

W związku z powyżej przytoczoną argumentacją w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż usługi szkoleniowe, które Wnioskodawca ma zamiar świadczyć na rzecz doradców są usługami kształcenia zawodowego. Należy podkreślić, iż ustawodawca również uregulował formy i zasady na jakich opierać mają się przedmiotowe usługi szkoleniowe. Ustawa o nieodpłatnej pomocy prawnej i edukacji prawnej reguluje zasady szkolenia Doradców oraz podmiotu uprawnionego do prowadzenia takich szkoleń, którym zgodnie z powyżej powołaną decyzją Ministra Sprawiedliwości jest Wnioskodawca. Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy – zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r.- Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych
   

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub,
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 17a ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Powołane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Należy zaznaczyć, że od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, że pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawca jest związkiem stowarzyszeń wpisanym do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonym przez Sąd Rejonowy. Wnioskodawca posiada również statut organizacji pożytku publicznego.

Zgodnie z § 6 Statutu celami działania Wnioskodawcy są:

1. Rozwijanie i propagowanie inicjatyw, postaw i działań na rzecz ochrony i realizacji praw obywatelskich oraz zwiększanie wiedzy na ten temat poprzez działalność oświatową i edukacyjną,
2. Wspieranie działań mających na celu integrację oraz aktywizację społeczną i zawodową grup zagrożonych marginalizacją, ze szczególnym uwzględnieniem środowisk osób bezrobotnych, ubogich, zagrożonych patologiami, niepełnosprawnych, młodzieży oraz wszystkich tych którzy nie potrafią poradzić sobie z problemami życia codziennego,
3. Dążenie do wprowadzenia zmian w polityce społecznej, służących rozwojowi demokracji budowie społeczeństwa obywatelskiego,
4. Upowszechnianie praw kobiet oraz działalność na rzecz równych prawa kobiet i mężczyzn,
5. Ochrona interesów konsumentów,
6. Promocja i organizacja wolontariatu,
7. Działalność wspomagająca technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe realizujące działalność pożytku publicznego w zakresie określonym wyżej.
   
   

Zgodnie z § 7 Statutu, Wnioskodawca realizuje swoje cele poprzez następujące działania:

1. inicjowanie działalności placówek poradnictwa obywatelskiego,
   
2. zrzeszanie w Związku, jako jego członków, kolejno powstających placówek poradnictwa obywatelskiego,
   
3. koordynację działalności placówek poradnictwa obywatelskiego, tworzących sieć placówek w skali ogólnokrajowej;
   
4. tworzenie i dbałość o utrzymanie standardów działań placówek,
   
5. pomoc merytoryczną i organizacyjną dla podmiotów zakładających i prowadzących BPO,
   
6. w miarę posiadanych środków wsparcie finansowe i rzeczowe podmiotów prowadzących Biura Porad Obywatelskich, będących członkami Związku,
   
7. wspomaganie lokalnych inicjatyw w zakresie poradnictwa obywatelskiego,
   
8. opracowywanie, wydawanie oraz aktualizację materiałów informacyjnych dla placówek poradnictwa obywatelskiego,
   
9. współpracę z instytucjami rządowymi, pozarządowymi oraz organizacjami samorządowymi,
   
10. wyrażanie i przekazywanie do wiadomości odnośnych władz oraz opinii publicznej poglądów dotyczących projektowanych, jak i aktualnie obowiązujących aktów prawnych,
    
11. działalność konsultacyjną i doradczą dla placówek poradnictwa obywatelskiego,
    
12. współpracę z instytucjami zagranicznymi, działającymi na rzecz poradnictwa obywatelskiego,
    
13. organizowanie szkoleń dla personelu placówek poradnictwa obywatelskiego oraz innych instytucji i organizacji o podobnym profilu działania.
    
    
    

Jak wynika ze Statutu, jednym z obszarów działalności, w którym działa Wnioskodawca jest rozwój placówek poradnictwa obywatelskiego funkcjonujących na podstawie Ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej z 5 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca, decyzją Ministra Sprawiedliwości, został uznany za podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego (zgodnie z procedurą określoną w art. 11b Ustawy).

Aktualnie Wnioskodawca rozpoczyna prowadzenie szkoleń dla doradców obywatelskich. Celem szkoleń jest przygotowanie uczestników szkolenia (Doradców) do należytego i samodzielnego świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego zgodnie z Ustawą. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę mają być odpłatne. Przychody uzyskane z tytułu wykonywania przedmiotowych szkoleń będą w całości przeznaczone na cele statutowe Wnioskodawcy określone w Statucie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy usługi kształcenia zawodowego uczestnika szkolenia (Doradcy) będą podlegać zwolnieniu określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach (tj. przepisach Ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej z 5 sierpnia 2015 r.).

Jak wynika z analizy cytowanych wyżej przepisów, dla oceny tego czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe Doradcy będą korzystały, ze wskazanego zwolnienia od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

• czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
• czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
  
  

Jak wynika z okoliczności sprawy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego dla doradców obywatelskich. Kształcenie to ujmowane jest jako proces zdobywania wiedzy, umiejętności i podnoszenia kwalifikacji w kontekście zawodowym. Szkolenia stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń, ale jednocześnie mają na celu również uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo, doradcy uprawnieni do świadczenia usług, są zobowiązani do uczestnictwa w kursie doszkalającym co najmniej raz w roku, począwszy od roku następnego po roku, w którym ukończyli szkolenie/uzyskali zaświadczenie. Kursy prowadzone przez Wnioskodawcę są więc niewątpliwie kursami kształcenia zawodowego, ponieważ pozwalają na merytoryczne przygotowanie do wykonywania zawodu doradcy, jak również na spełnienie wymogów niezbędnych do wykonywania zawodu doradcy uprawnionego do świadczenia poradnictwa obywatelskiego.

Analizując przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że doskonalenie zawodowe doradcy obywatelskiego jest jego obowiązkiem, wobec powyższego mamy do czynienia z usługami kształcenia zawodowego. W związku z powyższym wypełniona została pierwsza przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w ww. przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Wnioskodawca wskazał również, że usługi szkoleniowe świadczone przez niego podlegają szczegółowym uregulowaniom, zawartym w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej.

Zgodnie z art. 3a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2030 z późn. zm.), nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje działania dostosowane do indywidualnej sytuacji osoby uprawnionej, zmierzające do podniesienia świadomości tej osoby o przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywających na niej obowiązkach oraz wsparcia w samodzielnym rozwiązywaniu problemu, w tym, w razie potrzeby, sporządzenie wspólnie z osobą uprawnioną planu działania i pomoc w jego realizacji. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje w szczególności porady dla osób zadłużonych i porady z zakresu spraw mieszkaniowych oraz zabezpieczenia społecznego. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje również nieodpłatną mediację.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, zadania polegające na udzielaniu nieodpłatnej pomocy prawnej, świadczeniu nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego oraz edukacji prawnej, o których mowa w art. 11 ust. 7 zdanie drugie, są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej realizowanymi przez powiat w porozumieniu z gminami albo samodzielnie.

Na podstawie art. 11 ust. 3a tej ustawy, nieodpłatne poradnictwo obywatelskie może świadczyć osoba, która:

1. posiada wykształcenie wyższe,
   
2. ukończyła z oceną pozytywną szkolenie z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego, zwane dalej "szkoleniem", albo posiada doświadczenie w świadczeniu poradnictwa obywatelskiego i uzyskała zaświadczenie potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności w tym zakresie wydane przez podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego, o którym mowa w art. 11a ust. 2,
   
3. spełnia wymogi, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. c i d
   

- zwana dalej "doradcą".

Stosownie do art. 11a ust. 1 ustawy, minimalny zakres szkolenia obejmuje 70 godzin zajęć z zakresu poradnictwa obywatelskiego, z których co najmniej 15 godzin przeznacza się na zajęcia z zakresu metodyki pracy doradcy oraz co najmniej 20 godzin na zajęcia z zakresu poradnictwa dla osób zadłużonych. Szkolenie kończy się oceną wiedzy i umiejętności z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego. Po zakończeniu szkolenia podmiot prowadzący szkolenie wydaje zaświadczenie potwierdzające ukończenie szkolenia osobom, które ukończyły je z oceną pozytywną.

Doradca jest obowiązany do uczestnictwa w kursie doszkalającym co najmniej raz w roku, począwszy od roku następnego po roku, w którym ukończył szkolenie albo uzyskał zaświadczenie, o którym mowa w art. 11 ust. 3a pkt 2. Kurs doszkalający obejmuje co najmniej 8 godzin zajęć z zakresu praktycznych aspektów związanych ze świadczeniem poradnictwa obywatelskiego, w tym dotyczących poszczególnych jego dziedzin. Po zakończeniu kursu doszkalającego podmiot prowadzący kurs wydaje zaświadczenie potwierdzające uczestnictwo w kursie doszkalającym (art. 11a ust. 2 ustawy).

Część zajęć szkolenia oraz kursu doszkalającego, o którym mowa w ust. 2, może być prowadzona z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość, z wyłączeniem zajęć z zakresu metodyki pracy doradcy (art. 11a ust. 3 ustawy).

Wojewoda może wspierać organizację szkoleń oraz kursów doszkalających, o których mowa w ust. 2, w szczególności poprzez przekazywanie powiatom informacji o nich, udostępnianie tych informacji na stronie internetowej urzędu wojewódzkiego lub udostępnianie sal wykładowych, pod warunkiem zapewnienia możliwości nieodpłatnego udziału w szkoleniach i kursach doszkalających pracowników urzędu wojewódzkiego lub starostwa powiatowego, których obowiązki służbowe wiążą się z wykonywaniem przez wojewodę lub starostę zadań wynikających z ustawy (art. 11a ust. 4 ustawy).

Zgodnie zaś z art. 11b ust. 1 ustawy, szkolenie oraz kurs doszkalający, o którym mowa w art. 11a ust. 2, może prowadzić podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego.

Ponadto, za podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego, o którym mowa w art. 11a ust. 2, może zostać uznany związek, o którym mowa w art. 22 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210 oraz z 2018 r. poz. 723), który zrzesza co najmniej siedem organizacji pozarządowych świadczących poradnictwo obywatelskie nieprzerwanie w okresie co najmniej siedmiu lat bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku o uznanie za podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego, o którym mowa w art. 11a ust. 2 (art. 11b ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że kursy oferowane przez Wnioskodawcę spełniają przesłanki określone w ustawie o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej. Zgodnie z jej uregulowaniami, w celu świadczenia usług nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, należy ukończyć z oceną pozytywną szkolenie z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego (alternatywnie należy posiadać doświadczenie w świadczeniu poradnictwa obywatelskiego i uzyskać zaświadczenie potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności w tym zakresie wydane przez podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego).

Tym samym, skoro zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej, oznacza to, że spełniona jest przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego uczestnika szkolenia – doradcy obywatelskiego są usługami kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, więc korzystają/będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 2), w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.