Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.145.2018.1.PM
z 5 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 26 października 2018 r. (data wpływu – 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 15 maja 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Sądu Rejonowego w M. o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym 8 lipca 2006 r. ojcu Wnioskodawczyni (Stanisławie G.). Rozprawa odbyła się 24 lipca 2018 r. z udziałem rodzeństwa oraz córkami po zmarłym 15 maja 2008 r. bracie Wnioskodawczyni – Adamie G. Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem oświadczyła przed sądem, że spadek przyjmuje. Sąd postanowił, że spadek po ojcu Wnioskodawczyni ostatnio zamieszkałym w M. na podstawie ustawy, nabyły dzieci spadkodawcy: Wnioskodawczyni, Wiesław G., Tadeusz G., Marianna G., Urszula M. (z domu G.), Krystyna G., Andrzej G., Joanna S. (z domu G.) i Adam G. (dzieci Stanisława i Stanisławy) po 1/9 (jednej dziewiątej) części każde z nich. Postanowienie z 24 lipca 2018 r. stało się prawomocne z dniem 15 sierpnia 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Kiedy powstał obowiązek podatkowy – w dniu śmierci ojca Wnioskodawczyni – 8 lipca 2006 r., czy w dniu złożenia oświadczenia o przyjęciu spadku przed sądem – postanowienie z 24 lipca 2018 r., uprawomocnione 15 sierpnia 2018 r.? Jaki formularz i w jakim terminie winna złożyć Wnioskodawczyni w urzędzie skarbowym? Czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku podatkowego i w jakim terminie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni może skorzystać z możliwości zwolnienia z obowiązku podatkowego od spadku i złożyć formularz SD-Z2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w związku z faktem, że opisane we wniosku nabycie tytułem spadku nastąpiło 8 lipca 2006 r., w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 222, poz. 1629, ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym w dacie 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, ze zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Wobec powyżej przywołanej regulacji, nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy, zatem w analizowanej sprawie miało to miejsce 8 lipca 2006 r. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (spadkobierców). Należy zaznaczyć, że termin nabycia spadku nie jest tożsamy z datą powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do treści art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych oraz powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy zdanie pierwsze, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Jak z powyższego wynika, obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku, tj. 15 sierpnia 2018 r.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W świetle art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanego spadku, według tabeli określonej w tym przepisie. Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4. (art. 15 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 17a ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika (art. 17a ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 15 maja 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do sądu rejonowego o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym 8 lipca 2006 r. ojcu. Rozprawa odbyła się 24 lipca 2018 r. z udziałem rodzeństwa (oraz córkami po zmarłym bracie Wnioskodawczyni – Adamie G). Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem oświadczyła przed sądem, że spadek przyjmuje. Sąd postanowił, że spadek po ojcu Wnioskodawczyni nabyły dzieci spadkodawcy (po 1/9 części każde z nich) w tym Wnioskodawczyni. Postanowienie z 24 lipca 2018 r. stało się prawomocne 15 sierpnia 2018 r.

Wnioskodawczyni wskazała, że chciałaby skorzystać z możliwości zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i złożyć formularz SD-Z2.

Moment nabycia spadku przez Wnioskodawczynię – zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa – jest wyznaczony przez datę śmierci spadkodawcy. To oznacza, że nabycie spadku przez Wnioskodawczynię po zmarłym ojcu datowane jest na 8 lipca 2006 r. Zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Tym samym – w związku z prawomocnym postanowieniem sądu o nabyciu spadku potwierdzającym nabycie przez Wnioskodawczynię 1/9 części spadku po zmarłym ojcu – Wnioskodawczyni nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 4a znowelizowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn, przewidzianego m.in. dla zstępnych spadkodawcy, gdyż przedmiotowe zwolnienie nie było uregulowane w ustawie w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., a właśnie te przepisy – stosownie do regulacji zawartej w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – mają zastosowanie w analizowanej sprawie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że nabycie w drodze spadku po osobie zmarłej, które nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r. opodatkowane będzie według zasad określonych ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, przed zmianami dokonanymi ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, że zwolnienie określone w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn weszło w życie 1 stycznia 2007 r., możliwość skorzystania z tego zwolnienia dotyczy wyłącznie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych przez wskazane w nim osoby począwszy od 1 stycznia 2007 r. W przedmiotowej zaś sprawie, nabycie tytułem spadku nastąpiło pod działaniem ustawy przed ww. zmianą. Kluczowe bowiem znaczenie ma data nabycia spadku (data śmierci spadkodawcy), tj. 8 lipca 2006 r. Uprawomocnienie się 15 sierpnia 2018 r. postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku ma jedynie znaczenie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie, nabycie spadku przez Wnioskodawczynię będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn na zasadach przewidzianych dla I grupy podatkowej. Wnioskodawczyni winna złożyć w ciągu miesiąca od powstania obowiązku podatkowego (uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nabycie spadku) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych i w zeznaniu tym wykazać nabyty w spadku majątek oraz jego wartość. Powyższego dokonuje się na druku zeznania podatkowego SD-3, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068). Wnioskodawczyni nie będzie uprawniona do dokonania zgłoszenia nabytego w spadku majątku na formularzu SD-Z2, przeznaczonego wyłącznie do dokonywania zgłoszeń nabycia własności rzeczy i praw majątkowych, co do których możliwe jest zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Organ zaznacza, iż funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji, wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Nie obejmuje ona zatem swym zakresem wskazanych w opisie stanu faktycznego osób trzecich (rodzeństwa Wnioskodawczyni).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.