Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.483.2018.2.AKR
z 6 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2018 r. (data wpływu 19 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ponownego ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ponownego ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 2 listopada 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.483.2018.1.AKR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 5 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 listopada 2018 r.). W dniu 19 listopada 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 listopada 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W latach 2000-2001 Spółdzielnia Mieszkaniowa wykluczyła z grona swoich członków trzy osoby, którym przysługiwały spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych. Powodem wykluczenia były zaległości w regulowaniu opłat eksploatacyjnych. Skutkiem tego wykluczenia było to, że osoby te utraciły spółdzielcze własnościowe prawa do zajmowanych lokali. Do końca 2017 r. osoby te uregulowały powstałe zadłużenie wraz z odsetkami. Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1596) osoby te w 2018 r. wystąpiły do Spółdzielni z wnioskami o ponowne ustanowienie na ich rzecz spółdzielczych własnościowych praw do zajmowanych lokali mieszkalnych. Zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych przy ponownym ustanowieniu praw do lokali członkowie nie są zobowiązani do uiszczania żadnych dodatkowych opłat na rzecz Spółdzielni.

W uzupełnieniu wniosku Spółdzielnia wskazała, że osoby wykluczone z grona członków przed dokonaniem spłaty całego zadłużenia cały czas zamieszkiwały w tych lokalach i nie ustanowiono tytułu prawnego do tych lokali na rzecz innych osób. W związku z wykluczeniem z grona członków osób posiadających zaległości nastąpiło wygaśnięcie spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych, ale nie dokonano rozliczenia finansowego zadłużenia z tytułu opłat eksploatacyjnych ze zwaloryzowanym do wartości rynkowej wniesionym wkładem budowlanym. Osobom wykluczonym nie wypłacono wkładu budowlanego niepodlegającego zajęciu. Osób wykluczonych z grona członków posiadających zaległości z tytułu opłat eksploatacyjnych z zajmowanych lokali mieszkalnych nie eksmitowano i w okresie od 2000 r. do 2001 r. do momentu wystąpienia z wnioskiem o ponowne ustanowienie praw lokale były zajmowane bez tytułu prawnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z ponownym ustanowieniem tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego na podstawie art. 7 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych na rzecz osób, które utraciły spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu z powodu zadłużenia, brak obowiązku uiszczania dodatkowych opłat (np. ponowne wniesienie wkładu mieszkaniowego) powoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym u tych osób i czy na Spółdzielni ciąży obowiązek wystawienia informacji podatkowych PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ponownego ustanowienia tytułu prawnego do lokalu na podstawie art. 7 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2017 r., poz. I596) na rzecz osób, które utraciły spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu z powodu nieuiszczania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu oraz eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, brak obowiązku uiszczania żadnych dodatkowych opłat nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż osoby te nie uzyskały nieodpłatnych świadczeń (zgodnie z art. 9 ust. 1, art. 10, art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a na Spółdzielni nie ciąży obowiązek wystawienia informacji podatkowych PIT-8C. Stanowisko Spółdzielni znajduje swe uzasadnienie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2018 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.259.2018.2.MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06, NSA ustalił znaczenie terminu nieodpłatne świadczenie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stwierdził bowiem, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, ponieważ obejmuje wszelkie zjawiska o charakterze gospodarczym i zdarzenia prawne, których konsekwencją jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze w działalności osób prawnych, których następstwem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą świadczenia przysporzenie majątku tej osobie, mający wyraźny wymiar finansowy.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie natomiast do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w latach 2000-2001 Spółdzielnia wykluczyła z grona swoich członków trzy osoby, którym przysługiwały spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych. Powodem wykluczenia były zaległości w regulowaniu opłat eksploatacyjnych. Skutkiem tego wykluczenia było to, że osoby te utraciły spółdzielcze własnościowe prawa do zajmowanych lokali. Do końca 2017 r. osoby te uregulowały powstałe zadłużenie wraz z odsetkami. Na podstawie art. 7 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych osoby te w 2018 r. wystąpiły do Spółdzielni z wnioskami o ponowne ustanowienie na ich rzecz spółdzielczych własnościowych praw do zajmowanych lokali mieszkalnych. Zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych przy ponownym ustanowieniu praw do lokali członkowie nie są zobowiązani do uiszczania żadnych dodatkowych opłat na rzecz Spółdzielni. Osoby wykluczone z grona członków przed dokonaniem spłaty całego zadłużenia cały czas zamieszkiwały w tych lokalach i nie ustanowiono tytułu prawnego do tych lokali na rzecz innych osób. W związku z wykluczeniem z grona członków osób posiadających zaległości nastąpiło wygaśnięcie spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych, ale nie dokonano rozliczenia finansowego zadłużenia z tytułu opłat eksploatacyjnych ze zwaloryzowanym do wartości rynkowej wniesionym wkładem budowlanym. Osobom wykluczonym nie wypłacono wkładu budowlanego niepodlegającego zajęciu. Osób wykluczonych z grona członków posiadających zaległości z tytułu opłat eksploatacyjnych z zajmowanych lokali mieszkalnych nie eksmitowano i w okresie od 2000 r. do 2001 r. do momentu wystąpienia z wnioskiem o ponowne ustanowienie praw lokale były zajmowane bez tytułu prawnego.

Zgodnie z powołanym przez Wnioskodawcę art. 7 ust. 1-2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo Spółdzielcze (Dz. U. z 2017 r., poz. 1596), osobie, która przed dniem wejścia w życie ustawy, utraciła spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu z powodu nieuiszczania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu oraz eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, przysługuje do spółdzielni roszczenie o ustanowienie takiego tytułu prawnego do lokalu, jaki utraciła, jeżeli po dniu wejścia w życie ustawy spłaci spółdzielni całe zadłużenie wynikające z nieuiszczania tych opłat wraz z odsetkami albo spłaciła je wcześniej. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje tylko wtedy, jeżeli przed dokonaniem spłaty całego zadłużenia nie został ustanowiony tytuł prawny do lokalu na rzecz innej osoby. Warunkiem ustanowienia przez spółdzielnię tytułu prawnego do lokalu na rzecz innej osoby jest opróżnienie lokalu przez osobę, której spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu wygasło.

Z ww. przepisu wynika jednoznacznie, że jedynym warunkiem wystąpienia do Spółdzielni z roszczeniem ponownego ustanowienia m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (na rzecz osoby, która przed dniem wejścia ustawy wprowadzającej ten przepis utraciła ww. prawo z powodu nieuiszczania opłat związanych z eksploatacją), jest spłata do Spółdzielni całego zadłużenia wynikającego z nieuiszczania tych opłat wraz z odsetkami.

Skoro osoby wykluczone w latach 2000-2001 z grona członków Spółdzielni do końca 2017 r. uregulowały zadłużenie w tytułu opłat eksploatacyjnych wraz z odsetkami i w związku z ubieganiem się o ponowne ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nie były zobowiązane do uiszczenia żadnych innych należności, to w związku z ponownym ustanowieniem na ich rzecz ww. prawa do lokalu mieszkalnego nie powstał po ich stronie przychód, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w związku z ponownym ustanowieniem tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego na podstawie art. 7 ww. ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. na rzecz osób, które utraciły spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu z powodu zadłużenia z tytułu opłat eksploatacyjnych, brak obowiązku uiszczania dodatkowych opłat nie powoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u tych osób. Tym samym na Spółdzielni (Wnioskodawcy) nie ciąży obowiązek wystawienia informacji podatkowych PIT-8C.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.