INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura – 01 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 08 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków związanych z wypożyczaniem łóżka rehabilitacyjnego oraz z tytułu zakupu pralki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków związanych z wypożyczaniem łóżka rehabilitacyjnego oraz z tytułu zakupu pralki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 06 lutego 2012 r. znak: IBPB II/1/415-994/11/HK, IBPB II/1/415-995/11/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 08 lutego 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, w wieku 84 lat, wymagającą stałej opieki osób trzecich, posiada orzeczenie o I grupie niepełnosprawności, nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji; nie może zmieniać pozycji ciała, nie trzyma moczu.

Wnioskodawczyni korzysta z wypożyczonego łóżka rehabilitacyjnego, które jest pomocne w codziennych czynnościach życiowych, jest dużym udogodnieniem przy codziennej pielęgnacji; jest niezbędne w związku z sytuacją Wnioskodawczyni. Powyższe łóżko zostało wypożyczone z wypożyczalni sprzętu medycznego, opłata za wypożyczenie tego łóżka to kwota od 120 zł do 124 zł miesięcznie (opłata jest uiszczana wg stawki dziennej).

Z uwagi na niskie dochody Wnioskodawczyni nie może kupić takiego łóżka. Jednocześnie w przypadku Wnioskodawczyni nie ma możliwości refundacji takiego łóżka. Wnioskodawczyni nie znalazła również oferty umożliwiającej zakup ww. łóżka w systemie ratalnym. Zakup łóżka rehabilitacyjnego stanowiłby dla Wnioskodawczyni bardzo duży jednorazowy wydatek, dlatego najkorzystniejsze dla niej jest wypożyczanie łóżka.

Stan zdrowia Wnioskodawczyni wymaga wykonywania codziennie prania; niezbędnym jest używanie pralki automatycznej. Wnioskodawczyni posiada pralkę, której ostania naprawa wymagała poszukiwania części zamiennych. Wnioskodawczyni obawia się sytuacji, w której pralka się zepsuje, a jej naprawa nie będzie już możliwa. Wnioskodawczyni przypuszcza, że gdyby nie była chora, to pralka działałaby do końca jej życia. Wnioskodawczyni nie wie, czy w jej wieku jest możliwy zakup na raty. Mąż Wnioskodawczyni ma 88 lat i również I grupę niepełnosprawności.

Jako, że w uzupełnieniu wniosku z dnia 08 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni m.in. wyjaśniła, iż oczekuje interpretacji dotyczącej wypożyczenia łóżka rehabilitacyjnego i zakupu pralki, gdyż pozostałe kwestie poruszane we wniosku zostały jej już wyjaśnione przez pracowników Urzędu Skarbowego i Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, powyżej pominięto opis stanu faktycznego dotyczącego tych zagadnień, co do których Wnioskodawczyni zrezygnowała z interpretacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych można zaliczyć koszt wypożyczenia łóżka rehabilitacyjnego (skoro przepis mówi jedynie o zakupie) oraz zakup pralki...

Wnioskodawczyni uważa, że – skoro nie stać jej na zakup łóżka – powinna mieć możliwość odliczenia tego kosztu, który ponosi. Łóżko jest bardzo dużym udogodnieniem dla Wnioskodawczyni w życiu codziennym, ułatwia wykonywanie czynności życiowych i ułatwia codzienną pielęgnację.

W związku z koniecznością bardzo częstego prania i faktem, że pralka jest czternastoletnia, prawdopodobnie Wnioskodawczyni będzie zmuszona do zakupu pralki, co stanowić będzie dla niej duży wydatek. Ewentualna możliwość dokonania odliczenia od dochodu byłaby gwarancją częściowego zwrotu kosztów tego zakupu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałej sytuacji przysługuje jej prawo do odliczenia z tytułu wypożyczenia łóżka i zakupu pralki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków związanych z wypożyczaniem łóżka rehabilitacyjnego oraz z tytułu zakupu pralki. W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (…).

W celu dokonania odliczeń tytułem ulgi rehabilitacyjnej kwotę (łączną) wydatków uprawniających do odliczenia należy wykazać w druku PIT-O - informacji o odliczeniach od dochodu (przychodu) i od podatku, będącym załącznikiem do zeznania, a następnie kwoty te przenieść do stosownego zeznania. Do zeznania nie dołącza się zestawienia wydatków będących podstawą do zastosowanego odliczenia.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Przy czym odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki poniesione na zakup bądź naprawę ww. sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych. Jednocześnie taki sprzęt nie może zaliczać się do sprzętu gospodarstwa domowego. Oznacza to, że taki sprzęt (urządzenia i narzędzia techniczne) musi posiadać określone przeznaczenie i właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

• wydatki muszą zastać poniesione na zakup lub naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych,
• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, urządzeń bądź narzędzi technicznych a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
• zakupiony sprzęt (urządzenia, narzędzia techniczne) musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
• cechą zakupionego sprzętu (urządzeń, narzędzi technicznych) musi być jego indywidualny charakter,
• zakupiony sprzęt nie może zaliczać się do sprzętu gospodarstwa domowego.
  
  

Do oceny powyższego pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, w wieku 84 lat, wymagającą stałej opieki osób trzecich. Posiada orzeczenie o I grupie niepełnosprawności i nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji.

Wnioskodawczyni korzysta z wypożyczonego łóżka rehabilitacyjnego. Powyższe łóżko zostało wypożyczone z wypożyczalni sprzętu medycznego, opłata za wypożyczenie tego łóżka to kwota od 120 zł do 124 zł miesięcznie (opłata jest uiszczana wg stawki dziennej). Z uwagi na niskie dochody Wnioskodawczyni nie może kupić takiego łóżka. Jednocześnie w przypadku Wnioskodawczyni nie ma możliwości jego refundacji.

Stan zdrowia Wnioskodawczyni wymaga wykonywania codziennie prania; niezbędnym jest używanie codzienne pralki automatycznej. Wnioskodawczyni przewiduje konieczność zakupu pralki.

W przedmiotowej sprawie, możliwość odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wydatków związanych z wypożyczaniem łóżka rehabilitacyjnego oraz z tytułu zakupu pralki można jedynie ocenić poprzez analizę powołanego wyżej przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Powyższy przepis daje możliwość odliczenia, przez osobę niepełnosprawną, wyłącznie wydatków na zakup lub naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiających tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Jednocześnie przepis ten, jak również żaden inny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia – jako możliwych do odliczenia - wydatków na wynajem ww. indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, co, w świetle wyżej cyt. zasady równości i powszechności opodatkowania, wyklucza możliwość odliczenia tychże wydatków od dochodu osoby niepełnosprawnej.

Wobec powyższego wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię z tytułu wynajmu łóżka rehabilitacyjnego – mimo, że konieczność jego użytkowania w przedstawionym stanie faktycznym jest bezsporna - nie podlegają odliczeniu od dochodu.

Faktem oczywistym jest w przedmiotowej sprawie, iż zakup sprzętu (pralki automatycznej) ułatwia wykonywanie czynności prania. Może służyć osobie niepełnosprawnej jako urządzenie niezbędne w życiu codziennym. Jednakże charakter tego wydatku nie mieści się w dyspozycji przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ww. wyrób nie jest sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji i nie posiada cech indywidualnych. Nie kwestionując zatem przydatności pralki automatycznej, należy jednakże stwierdzić, iż urządzenie to mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. Nie można więc stwierdzić, że pralka nosi znamiona urządzenia, które jest wykorzystywane stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Ponadto, pralka jest sprzętem zaliczającym się, ze względu na swoje zastosowanie i przeznaczenie, do sprzętu gospodarstwa domowego. Natomiast przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy wyraźnie wyłącza w swej treści wydatki na zakup i naprawę sprzętu gospodarstwa domowego z rodzaju wydatków podlegających odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zatem wydatek poniesiony na zakup pralki automatycznej czyli sprzętu gospodarstwa domowego nie mieści się w rodzaju wydatków branych pod uwagę przy rozpatrywaniu możliwości ich ewentualnego odliczenia.

Tym samym na podstawie przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni nie może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków związanych z wypożyczaniem łóżka rehabilitacyjnego oraz z tytułu zakupu pralki.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.