Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.547.2018.2.MG
z 10 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2018 r. (data wpływu 22 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2018 r. (data nadania 8 listopada 2018 r., data wpływu 9 listopada 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu Nr 0114-KDIP3-2.4011.547.2018.1.MG z dnia 31 października 2018 r. (data doręczenia 7 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z uczestnictwem członków zarządu zatrudnionych na podstawie kontraktu menadżerskiego w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z siedzibą na Węgrzech – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z uczestnictwem członków zarządu zatrudnionych na podstawie kontraktu menadżerskiego w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z siedzibą na Węgrzech.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. jest spółką prawa polskiego podlegającą opodatkowaniu w Polsce od całości swych dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Jedynym udziałowcem Spółki jest A., spółka akcyjna z siedzibą na Węgrzech będąca węgierskim rezydentem podatkowym (dalej Udziałowiec). Dwóch członków zarządu Spółki zatrudnionych jest przez Spółkę na podstawie kontraktów menedżerskich (dalej Uprawnieni). Uprawnieni zostali objęci specjalnym systemem wynagradzania, w ramach którego mają oni uprawnienie do nabycia akcji Udziałowca (dalej Program Motywacyjny). Celem Programu Motywacyjnego jest stworzenie zachęty finansowej dla kluczowych osób (w tym dla Uprawnionych), aby wspierały one aktywnie wartość (wzrost wartości) grupy kapitałowej. Uprawnieni, mając perspektywę nabycia akcji Udziałowca a następnie nabywając te akcje, posiadają wyraźną osobistą i finansową motywację do maksymalizacji wartości tych akcji, do czego mogą przyczyniać się ich czynności (praca) wykonywane na rzecz Spółki w ramach kontraktu menedżerskiego.

Program Motywacyjny skonstruowany został pod prawem węgierskim i zakłada nieodpłatne nabycie określonej liczby akcji Udziałowca kluczowym osobom w ramach grupy kapitałowej. Podstawa prawna Programu Motywacyjnego wynika z następujących czynności i okoliczności prawnych:

1. Udziałowiec jest spółką akcyjną o rozproszonym akcjonariacie (aktualnie około 2000 akcjonariuszy); z tego względu organem podejmującym na bieżąco decyzje (również decyzje względem spółek zależnych) jest Zarząd zaś do kompetencji Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy należy ustalanie ogólnych zasad, reguł i kierunków postępowania, następnie konkretyzowanych przez Zarząd;
   
2. Umowa spółki Udziałowca wprost przewiduje, że zasady długoterminowego wynagradzania i zachęt finansowych dla kluczowych osób (członków zarządu, członków rad nadzorczych i osób na kierowniczych stanowiskach) określa Uchwala Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy,
   
3. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Udziałowca podjęło uchwałę, w której określiło ww. zasady wynagradzania, w tym możliwość obejmowania kluczowych osób uprawnieniem do nieodpłatnego nabywania akcji Udziałowca, jednocześnie upoważniając Zarząd (działającego przy pomocy specjalnego komitetu do spraw wynagrodzeń) do sprecyzowania wartości wynagrodzeń dla poszczególnych osób,
   
4. Zarząd, uchwałą z dnia 2 marca 2018 r. postanowił potwierdzić uczestnictwo Uprawnionych w Programie Motywacyjnym i zatwierdził ich uprawnienie do nieodpłatnego nabycia określonej liczby akcji Udziałowca,
   
5. Potwierdzeniem przystąpienia do Programu Motywacyjnego jest umowa (Agreement on Share Bonus), która będzie zawarta pomiędzy Uprawnionymi a Udziałowcem, na podstawie której:
   • Udziałowiec zobowiązuje się do nieodpłatnego przeniesienia na Uprawnionych określonej liczby akcji Udziałowca w terminie do określonej w umowie daty,
     
   • warunkiem przeniesienia akcji Udziałowca jest pozostawanie przez Uprawnionych w stosunku zatrudnienia w Spółce aż do momentu przeniesienia akcji; Uprawnieni nie mogą również znajdować się w okresie wypowiedzenia (wyjąwszy wypowiedzenie z niektórych przyczyn nieleżących po stronie Uprawnionych),
6. Po nabyciu akcji Udziałowca, Uprawnieni mają pełne i niczym nieograniczone prawo do rozporządzania nimi.
   
   
   

Pula akcji Udziałowca przyznawanych Uprawnionym pochodzić będzie z akcji skupionych w tym celu przez Udziałowca. Koszty skupu akcji, jak również inne koszty organizacji Programu Motywacyjnego pozostają kosztami Udziałowca i nie będą obciążały Spółki (tzn. nie zostaną refakturowane ani w inny sposób przerzucone w koszty Spółki).

Pismem z dnia 31 października 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.547.2018.1.MG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od daty doręczenia m.in. poprzez:

Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

• Czy Plan motywacyjny, którego uczestnikami są członkowie zarządu Wnioskodawcy został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki z siedzibą na Węgrzech?
  

• Czy spółka z siedzibą na Węgrzech będąca twórcą Planu motywacyjnego jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości wobec Spółki polskiej?
  

• Czy uprawnienie członków zarządu do nieodpłatnego nabycia określonej liczby akcji spółki z siedzibą na Węgrzech stanowi inne prawo majątkowe, o którym mowa w art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym „osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2”.
  
  Wnioskodawca w uzasadnieniu własnego stanowiska wskazał bowiem: „(…) W omawianym przypadku bez znaczenia jest ewentualna kwalifikacja prawna przystąpienia przez Uprawnionych do Programu Motywacyjnego, tj. czy w wyniku przystąpienia ustanowiony został np. pochodny instrument finansowym albo inne prawo majątkowe. (…)” ,
  
  a także
  
  „(…) W ramach Programu Motywacyjnego nie dochodzi bowiem do kreowania instrumentów finansowych lub pochodnych. (…)”
  
  W związku z powyższym tut. Organ prosi o wyjaśnienie powyższej kwestii.
  
  Powyższe informacje zawarte zostały w stanowisku Wnioskodawcy odnośnie zadanych pytań, natomiast powinny być zawarte w opisie zdarzeń przyszłych.
  

• Czy uprawnienie do nieodpłatnego nabycia określonej liczby akcji spółki akcyjnej z siedzibą na Węgrzech na moment przyznania ma wartość rynkową?
  

• Czy uprawnienie to jest zbywalne?
  

• Czy uprawnienie to członkowie zarządu nabędą nieodpłatnie?
  
  
  

Wnioskodawca w nadesłanym uzupełnieniu wniosku m.in. wskazał:

Pytanie nr 1 - Plan motywacyjny został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki z siedzibą na Węgrzech (Udziałowca). Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Udziałowca podjęło uchwałę, w której określiło zasady wynagradzania, w tym możliwość obejmowania kluczowych osób uprawnieniem do nieodpłatnego nabywania akcji Udziałowca, jednocześnie upoważniając Zarząd (działającego pomocy specjalnego komitetu do spraw wynagrodzeń) do sprecyzowania wartości wynagrodzeń dla poszczególnych osób.

Pytanie nr 2 - Spółka z siedzibą na Węgrzech (Udziałowiec) jest jednostką dominującą wobec Wnioskodawcy w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości.

Pytanie nr 3 - Uprawnienie to stanowi „inne prawo majątkowe” w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniające bezpośrednio do nabycia akcji Udziałowca.

Pytanie nr 4 - Uprawnienie do nabycia określonej liczny akcji Udziałowca - jako ekspektatywa nabycia w przyszłości akcji Udziałowca - może być rozważane w kategoriach posiadania pewnej wartości. Biorąc jednak pod uwagę, że uprawnienie to jest niezbywalne, jak również warunkowe (warunkiem realizacji uprawnienia jest pozostawanie w stosunku zatrudnienia w Spółce) uprawnienie to nie posiada realnej wartości rynkowej (brak jest bowiem „rynku” dla wartości niezbywalnych i warunkowych).

Pytanie nr 5 - Omawiane uprawnienie jest niezbywalne.

Pytanie nr 6 - Uprawnienie to będzie wynikiem objęcia członków zarządu Planem motywacyjnym oraz zawarcia umowy pomiędzy członkiem zarządu a Udziałowcem (Agreement for Share Bonus), co nie wiąże się z odpłatnością po stronie członków zarządu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualne przysporzenie majątkowe, uzyskiwane przez Uprawnionych z tytułu uczestnictwa w opisanym Programie Motywacyjnym powinno zostać zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji, i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły w tym zakresie jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o PIT?
2. Czy na Spółce z tytułu uczestnictwa Uprawnionych w opisanym Programie Motywacyjnym ciążyć będzie obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uprawnionych z tytułu uczestnictwa w opisanym Programie Motywacyjnym powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ustawy o PIT. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu UPDOF.
2. Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o PIT.
   
   

1.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście (...) uważa się: przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z powyższego, po stronie Spółki obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy (obowiązek płatnika) wystąpić może wyłącznie w takim zakresie, w jakim osoba zatrudniona na podstawie kontraktu menedżerskiego (Uprawnieni) uzyskuje dochody zakwalifikowane do źródła przychodów opisanych w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT. Dochody z innych źródeł nie kreują po stronie Spółki obowiązku, o którym mowa w art. 41 ustawy o PIT.

2.

Zasady opodatkowania dochodów uzyskanych w ramach programów motywacyjnych na gruncie ustawy o PIT zostały uregulowane w art. 24 ust. 11-12a ustawy o PIT. Zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1. spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13;
   
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 ustawy o PIT
   

- podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Zgodnie z art. 24 ust. 11a ustawy o PIT, dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11, jest różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT.

W myśl art. 24 ust. 11b ustawy o PIT, przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

1. spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 ustawy o PIT

- w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Zgodnie z art. 24 ust. 12a ustawy o PIT (z uwzględnieniem zmian wynikających z ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne), przepisy ust. 11-11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajdują się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 3 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016, poz. 1047, z późn. zm., dalej: „Ustawa o rachunkowości”) przez jednostkę dominującą rozumie się jednostkę będącą spółką handlową lub przedsiębiorstwem państwowym, sprawującą kontrolę nad jednostką zależną, w szczególności:

1. posiadającą bezpośrednio lub pośrednio większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym jednostki zależnej, także na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu, wykonującymi prawa głosu zgodnie z wolą jednostki dominującej, lub
2. będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną tej jednostki zależnej w sposób samodzielny lub przez wyznaczone przez siebie osoby lub jednostki na podstawie umowy zawartej z innymi uprawnionymi do głosu, posiadającymi na podstawie statutu lub umowy spółki, łącznie z jednostką dominującą, większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym, lub
3. będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do powoływania i odwoływania większości członków organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących tej jednostki zależnej, lub
4. będącą udziałowcem jednostki zależnej, której więcej niż połowę składu organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących w poprzednim roku obrotowym, w ciągu bieżącego roku obrotowego i do czasu sporządzenia sprawozdania finansowego za bieżący rok obrotowy stanowią osoby powołane do pełnienia tych funkcji w rezultacie wykonywania przez jednostkę dominującą prawa głosu w organach tej jednostki zależnej, chyba że inna jednostka lub osoba ma w stosunku do tej jednostki zależnej prawa, o których mowa w lit. a, c lub e, lub
5. będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną tej jednostki zależnej, na podstawie umowy zawartej z tą jednostką zależną albo statutu lub umowy tej jednostki zależnej.
   
   

3.

Jak wynika z powyższego, aby dany program motywacyjny mógł być uznany za program w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o PIT, powinny być łącznic spełnione poniższe przesłanki:

1. powinien być to program utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia;
2. utworzony przez spółkę działającą w formie spółki akcyjnej, przy czym może to być spółka będąca jednostką dominującą (w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 Ustawy o rachunkowości) w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o PIT) lub z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 ustawy o PIT);
3. jednostka dominująca może być spółką, której siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania; oraz
4. osoby uprawnione uzyskają akcje w spółce akcyjnej bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych (o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi), lub realizacji innych praw majątkowych nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki dominującej.
   
   

4.

Przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego Program Motywacyjny spełnia przesłanki uznania go za program motywacyjny w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o PIT ze względu na poniższą argumentację:

1. przedmiotem Programu Motywacyjnego jest umożliwienie Uprawnionym nabycia akcji Udziałowca;
   
2. Udziałowiec jest odpowiednikiem polskiej spółki akcyjnej;
   
3. Udziałowiec ma siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej (Węgry), z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania;
   
4. Należy uznać, że Udziałowiec jako 100% udziałowiec Spółki spełnia kryterium statusu jednostki dominującej wobec Spółki.
   
5. Spółka jest podmiotem, od którego Uprawnieni uzyskują świadczenia lub inne należności z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 ustawy o PIT).
   
6. Program Motywacyjny został utworzony zgodnie z obowiązującym na terytorium Węgier prawem oraz potrzebami Udziałowca i ma on swoją podstawę w uchwale Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy Udziałowca;
   
7. W wykonaniu ww. uchwały Zarząd Udziałowca w odrębnej uchwale doprecyzował warunki, na których uczestnictwo Uprawnionych w Programie Motywacyjnym ma być realizowane w szczególności prawo do nieodpłatnego nabycia akcji Udziałowca o określonej wartości;
   
8. Uprawnieni potwierdzają swoje przystąpienie do Programu Motywacyjnego poprzez zawarcie z Udziałowcem umowy (Agreement on share bonus). Warunek, by uprawnienie do objęcia lub nabycia akcji wynikało z uchwały walnego zgromadzenia nie wyklucza uregulowania zasad programu motywacyjnego w umowie między spółką a osobą uprawnioną, o ile podstawą nabycia akcji pozostaje uchwała WZA (wyr. NSA z 20.5.2016 r., II FSK 1234/14, MoPr 2016, Nr 8, s. 394);
   
9. wynikiem uczestnictwa Uprawnionych w Programie Motywacyjnym będzie rzeczywiste nabycie przez nich akcji Udziałowca.
   
   
   

Art. 24 ust. 11b ustawy o PIT, jak również pozostałe przepisy ustawy o PIT nie wskazują dodatkowych szczególnych wymogów dla uznania danego programu za program motywacyjny w rozumieniu ustawy o PIT. Nie powinno być wątpliwości, że w niniejszej sprawie wskazana w opisie zdarzenia przyszłego uchwała Walnego Zgromadzenia Udziałowca oraz wydana na jej podstawie uchwała Zarządu Udziałowca stanowią taką właśnie właściwą podstawę prawną Programu Motywacyjnego.

W omawianym przypadku bez znaczenia jest ewentualna kwalifikacja prawna przystąpienia przez Uprawnionych do Programu Motywacyjnego, tj. czy w wyniku przystąpienia ustanowiony został np. pochodny instrument finansowy albo inne prawo majątkowe. Jednoznacznie wynika to z art. 24 ust. 11 w związku z art. 24 ust. 11b ustawy o PIT. Zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji. Program motywacyjny natomiast to program o określonych cechach, w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2. Skoro więc realizacja Programu Motywacyjnego prowadzi do nabycia akcji Udziałowca, bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje ocena czy warunki przystąpienia dają podstawę do uznania, że w wyniku takiego przystąpienia ustanowiony został np. pochodny instrument finansowy. Nawet bowiem w przypadku takiej kwalifikacji, tj. uznania, że przystąpienie do Programu Motywacyjnego ustanawia pochodny instrument finansowy albo inne prawo majątkowe, przepisy podatkowe wskazują, że tego rodzaju prawa i ich realizacja pozostają neutralne z perspektywy podatkowej, albowiem dochodem jest jedynie dochód z odpłatnego zbycia akcji. Wszelkie wcześniejsze zdarzenia zaistniałe w ramach realizacji programów motywacyjnych są zatem obojętne podatkowo.

5.

W zdarzeniu przyszłym określonym w niniejszym wniosku nie znajduje zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o PIT, zgodnie z którym, przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane. W ramach Programu Motywacyjnego nie dochodzi bowiem do kreowania instrumentów finansowych lub pochodnych. Zastosowanie znajdzie tutaj przepis szczególny tzn. art. 24 ust. 11b ustawy o PIT z uwagi na charakterystykę Programu Motywacyjnego, w szczególności z uwagi na faktyczne nabycie akcji.

6.

Reasumując, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, na potrzeby oceny przez Spółkę jej ewentualnych obowiązków jako płatnika Spółka powinna przyjąć, że Program Motywacyjny stanowi program motywacyjny w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o PIT, a w konsekwencji, przychód dla Uprawnionych w związku z realizowanym Programem Motywacyjnym powstanie wyłącznie w momencie odpłatnego zbycia przez nich akcji, uzyskanych w ramach Programu Motywacyjnego. Przychód uzyskiwany przez Uprawnionych w związku z realizowanym Programem Motywacyjnym w całości stanowi wyłącznie przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o PIT, opodatkowany 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych. W ustawie o PIT brak jest obowiązku płatnika w zakresie tego rodzaju dochodów (o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT).

W konsekwencji powyższego, po stronie Spółki nie wystąpi obowiązek obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od dochodu uzyskanego przez Uprawnionych w związku z przystąpieniem i realizacją Programu Motywacyjnego.

Uprawnieni będą obowiązani do samodzielnej zapłaty podatku z tytułu dochodu otrzymanego w zamian za zbycie papierów wartościowych (takich jak akcje). Świadczą o tym również poniższe regulacje ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o PIT, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 45 ust. la pkt 1 ustawy o PIT, w terminie określonym w art. 45 ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ustawy o PIT.

Po zakończeniu roku podatkowego - w terminie do końca lutego roku następującego po danym roku podatkowym - podmioty, za pośrednictwem których podatnik przeprowadzał transakcje odpłatnego zbycia papierów wartościowych, zobowiązane są do sporządzenia imiennej informacji o wysokości uzyskanego przychodu i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika. Jak wynika z powyższego, w przypadku Programu Motywacyjnego obowiązek ten nie będzie ciążył na Spółce, gdyż nie będzie ona pośredniczyć w sprzedaży (odpłatnym zbyciu) akcji Udziałowca.

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego na Spółce nie spoczywa obowiązek płatnika, jak również na Spółce (niebędącej podmiotem za pośrednictwem którego/których podatnik przeprowadzałby transakcje odpłatnego zbycia papierów wartościowych) nie powstaje obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o PIT; w szczególności, na Spółce nie spoczywa obowiązek pobrania podatku dochodowego od przychodu (dochodu) otrzymywanego przez Pracowników Spółki w ramach Programu Motywacyjnego jak również nie spoczywa obowiązek sporządzenia imiennych informacji o uzyskanym dochodzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
   
2. pobranie,
   
3. wpłacenie
   

- podatku, zaliczki lub raty.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskiwane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

• określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
  

• określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.
  
  
  

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

Powyższe znajduje także odniesienie do powołanego art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego podmiotowi status płatnika podatku w odniesieniu do świadczeń uzyskiwanych z tytułu działalności wykonywanej osobiście, tj. kontraktu menedżerskiego.

Analiza treści ww. przepisu wymaga wskazania, że ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

W analizowanej sprawie wątpliwości Spółki budzi kwestia ciążących na Spółce obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z uczestnictwem osób zatrudnionych na podstawie kontraktów menedżerskich w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z siedzibą na Węgrzech.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy menedżerowie otrzymują przedmiotowe świadczenie od Wnioskodawcy, czy też od innego podmiotu (spółki z siedzibą na Węgrzech, będącej spółką dominującą w stosunku do spółki polskiej). Obowiązki płatnika po stronie Wnioskodawcy mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielania przez Wnioskodawcę świadczeń na rzecz osób Uprawnionych w Programie.

Świadczeniem wymienionym we wniosku, uzyskiwanym przez menedżerów Spółki w związku z uczestnictwem w Programie motywacyjnym jest uprawnienie do nieodpłatnego nabycia określonej liczby akcji spółki węgierskiej, stanowiące „inne prawo majątkowe” w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniające bezpośrednio do nabycia akcji Udziałowca. Uprawnienie to będzie wynikiem objęcia członków zarządu programem motywacyjnym organizowanym przez spółkę węgierską oraz zawarciem umowy pomiędzy menedżerem a Udziałowcem, tj. spółką z siedzibą na Węgrzech, będącą jednostką dominującą wobec Spółki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości. Program został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki z siedzibą na Węgrzech. Uprawnienie to jest niezbywalne oraz warunkowe, nie posiada realnej wartości rynkowej. Pula przyznawanych Uprawnionym akcji pochodzić z akcji skupionych w tym celu przez Udziałowca. Koszty skupu akcji, jak również inne koszty organizacji Programu Motywacyjnego pozostają kosztami Udziałowca i nie będą obciążały Spółki (tzn. nie zostaną refakturowane ani w inny sposób przerzucone w koszty Spółki).

W takiej sytuacji nie można stwierdzić, że świadczenia związane z uczestnictwem menedżerów w Programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę z siedzibą na Węgrzech, tj. organizatora Programu są przez nich uzyskiwane od Wnioskodawcy, których łączy z Uczestnikami kontrakt menedżerski. Podmiotem przekazującym opisane świadczenia jest spółka dominująca z siedzibą na Węgrzech jako świadczeniodawca Programu i jednocześnie spółka, której akcje po upływie określonego w umowie okresu stają się własnością Uprawnionych. Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy nie dają podstaw do uznania, że spółka z siedzibą na Węgrzech, realizuje na rzecz menedżerów świadczenia „zlecone”, „zorganizowane” przez Wnioskodawcę.

Jak stanowi art. 10 ust. 4 ww. ustawy, przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Należy zatem zgodzić się ze Spółką, że regulacja ww. art. 10 ust. 4 ustawy podatkowej również nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ menedżerowie uzyskują nieodpłatne świadczenie od Spółki z siedzibą na Węgrzech w następstwie realizacji prawa, do którego nie mają zastosowania przepisy ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Skoro Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uprawnionych, po stronie Wnioskodawcy nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktów menedżerskich, jako podatników.

Ponadto organ podatkowy zauważa, że sprzedaż akcji nabytych w wyniku uczestnictwa w Programie, również nie rodzi żadnych obowiązków płatnika po stronie Spółki.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1ab pkt 1 omawianej ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 39 ust. 3 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (tj. informację PIT-8C).

W momencie odpłatnego zbycia przez Uprawnionych akcji spółki węgierskiej powstanie po ich stronie przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który Uprawnieni zobowiązani będą opodatkować samodzielnie w stosownym zeznaniu rocznym.

Tym samym, należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że w związku z udziałem menedżerów w Programie na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ uzyskane przez menedżerów świadczenie nie będzie stanowiło dla menedżerów przychodu o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Spółka nie będzie płatnikiem zaliczek na podatek, o których mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy z powyższego tytułu oraz nie będą ciążyły na Spółce obowiązki informacyjne wynikające z art. 39 ust. 3 ww. ustawy związane z uzyskanym przez Uczestników przychodem.

Należy podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz obowiązków informacyjnych. Niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga natomiast, czy uzyskiwane przez menedżerów świadczenia od spółki węgierskiej w związku z opisanym Programem powodują po ich stronie obowiązki podatkowe, w szczególności nie rozstrzyga, czy uzyskane świadczenia są przychodami z działalności wykonywanej osobiście, w tym przychodami z określonych źródeł przychodów oraz o momencie ich uzyskania. Kwestie te nie są bowiem decydujące dla wyjaśnienia indywidualnej sprawy Wnioskodawcy, jako podmiotu nie dokonującego opisanych świadczeń.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.