2018.12.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-2.4012.822.2018.1.JŻ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.822.2018.1.JŻ
z 27 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 17 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych świadczonych przez podmiot ukraiński – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych świadczonych przez podmiot ukraiński.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

M. jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174) zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.
M. realizuje projekt pt. „(…)”.

Celem głównym projektu jest wspieranie wdrażania polityki rozwoju, w tym polityki wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie na szczeblu regionalnym i centralnym oraz stymulowanie współpracy gospodarczej między Polską a Ukrainą. Zadanie to realizowane jest przez działania doradczo-szkoleniowe dla przedstawicieli ukraińskich ministerstw, w tym wizyty studyjne do Polski i doradztwo eksperckie na Ukrainie, przygotowywanie rekomendacji i ekspertyz w dziedzinie polityki regionalnej i promocji przedsiębiorczości.

W dniu 27 września 2018 r. M. podpisało umowę z podmiotem ukraińskim na realizację zadania polegającego na przeprowadzeniu kursu dla pracowników agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie.

Podmiot ukraiński, zgodnie z wyciągiem z Jednolitego Państwowego Rejestru Przedsiębiorstw i Organizacji Ukrainy jest „Stowarzyszeniem NGO” i jako podmiot zagraniczny nie podlega przepisom polskiej ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (DZ.U. z 2017 r. poz. 59).

W wyciągu z Jednolitego Państwowego Rejestru Przedsiębiorstw i Organizacji Ukrainy w ramach określenia lokalizacji podmiotu prawnego wskazano dane adresowe, świadczące o prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie Ukrainy. Nie dokonano żadnych wpisów, które potwierdzałyby posiadanie siedziby działalności gospodarczej oraz posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Źródłem finansowania przedmiotowej umowy są w całości środki publiczne, pochodzące ze środków programu współpracy rozwojowej S., przyznane M. ze środków rezerwy celowej budżetu państwa.

W opisie przedmiotu zamówienia stanowiącym integralną część umowy zostały uwzględnione następujące informacje:

Uczestnikami kursu będą pracownicy agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie z obwodów i miast włączonych w realizację projektu pt. „(…)”.

Celem Kursu jest podniesienie wiedzy i rozwój umiejętności praktycznych pracowników agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie w dziedzinie przygotowywania i zarządzania projektami przyczyniającymi się do rozwoju regionalnego i lokalnego. W wyniku przeprowadzenia kursu wiedza oraz umiejętności uczestników w zakresie przygotowywania i zarządzania projektami przyczyniającymi się do rozwoju gospodarczego wzrosną.

Wykłady i zajęcia praktyczne realizowane bezpośrednio (w trakcie sesji weekendowych) oraz wykłady i zajęcia praktyczne realizowane on-line tworzą jedno świadczenie, stanowią łącznie realizację kursu będącego przedmiotem umowy.

Wykłady i zajęcia praktyczne on-line odbywają się formie wideokonferencji, która jest odpowiednikiem tradycyjnego szkolenia. W wideokonferencji bierze udział osoba szkoląca oraz uczestnicy szkolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dla opisanej transakcji należy zidentyfikować import usług, dla których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy przedmiotowa usługa podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii M., miejscem świadczenia usług związanych z przeprowadzeniem kursu dla pracowników agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie przez podmiot z Ukrainy jest siedziba działalności M., zgodnie z art. 28b ust. 1. W tej sytuacji należy zidentyfikować import usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4.

Biorąc jednak pod uwagę charakter usługi związany z kształceniem zawodowym, w opinii M. usługa ta korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29, który ma zastosowanie do usług kształcenia zawodowego finansowanych w całości ze środków publicznych.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęć usług kształcenia zawodowego posiłkowo posłużono się definicją określoną w artykule 44 ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZEGO RADY (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którą usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podatnikami są co do zasady – w świetle art. 15 ust. 1 ustawy - osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Natomiast przepis art. 2 pkt 9 ustawy wskazuje, że świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, stanowi import usług.

W przypadku usług, w celu prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług należy określić miejsce świadczenia danej usługi, które wskazuje, czy usługa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ustawy (regulującego kwestie związane z miejscem świadczenia przy świadczeniu usług):

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, określona została w art. 28b ustawy. Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z kolei w myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem, co do zasady, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy, posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, a przepisy art. 28b ust. 2-4, art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i art. 28n ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany podatnik VAT czynny, realizuje projekt pt. „(…)”.

W dniu 27 września 2018 r. Wnioskodawca podpisał umowę z podmiotem ukraińskim na realizację zadania polegającego na przeprowadzeniu kursu dla pracowników agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie.

Źródłem finansowania przedmiotowej umowy są w całości środki publiczne, pochodzące ze środków programu współpracy rozwojowej S., przyznane Wnioskodawcy ze środków rezerwy celowej budżetu państwa.

Uczestnikami kursu będą pracownicy agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie z obwodów i miast włączonych w realizację projektu pt. „(…)”. Celem Kursu jest podniesienie wiedzy i rozwój umiejętności praktycznych pracowników agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie w dziedzinie przygotowywania i zarządzania projektami przyczyniającymi się do rozwoju regionalnego i lokalnego. W wyniku przeprowadzenia kursu wiedza oraz umiejętności uczestników w zakresie przygotowywania i zarządzania projektami przyczyniającymi się do rozwoju gospodarczego wzrosną.

Zespół dydaktyczny składa się z ekspertów o narodowości ukraińskiej, którzy będą realizowali wykłady i zajęcia praktyczne bezpośrednio (w trakcie sesji weekendowych) w liczbie 60 godzin i 20 godzin zajęć on-line. Wykłady i zajęcia praktyczne realizowane bezpośrednio (w trakcie sesji weekendowych) oraz wykłady i zajęcia praktyczne realizowane on-line tworzą jedno świadczenie, stanowią łącznie realizację kursu będącego przedmiotem umowy. Wykłady i zajęcia praktyczne on-line odbywają się formie wideokonferencji, która jest odpowiednikiem tradycyjnego szkolenia. W wideokonferencji bierze udział osoba szkoląca oraz uczestnicy szkolenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu 1 dotyczą ustalenia czy dla opisanej transakcji należy zidentyfikować import usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii wskazać należy, że dla wykładów i zajęć praktycznych realizowanych bezpośrednio w trakcie sesji weekendowych oraz realizowanych on-line w formie wideokonferencji, która jest odpowiednikiem tradycyjnego szkolenia, w której bierze udział osoba szkoląca oraz uczestnicy szkolenia, nie zostały określone szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia. Jednocześnie Wnioskodawca nie wskazał, że posiada w innym miejscu niż Polska stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone przedmiotowe usługi. Zatem, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, przedmiotowe usługi szkoleniowe podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby nabywcy usługi (Wnioskodawcy), tj. w analizowanym przypadku na terytorium Polski, według zasad uregulowanych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie mając na uwadze informacje zawarte w opisie stanu faktycznego należy uznać, że w przypadku nabywania przez Wnioskodawcę od podmiotu ukraińskiego przedmiotowych usług szkoleniowych, do których ma zastosowanie art. 28b ustawy, spełnione są warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. W przedstawionej sprawie Wnioskodawca, jako polski podatnik, spełnia warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy. Natomiast podmiot ukraiński (usługodawca), jak wskazał Wnioskodawca, nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem spełnione są warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca zobowiązany jest, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, opodatkować nabywane usługi szkoleniowe zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami prawa podatkowego, rozpoznając import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu nr 2 dotyczą ustalenia czy przedmiotowa usługa podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień. Należy przy tym mieć na względzie, że zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienia od podatku - jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania - możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Jak wskazuje art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1 z późn. zm.). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Analizując powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem lub muszą mieć na celu uzyskanie, albo uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,

na świadczone szkolenia należy uzyskać akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,

szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

Środkami publicznymi – w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2077, z późn. zm.) – są:

dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

2a. środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1376 i 1475);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
5. z innych operacji finansowych;
przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Dokonując oceny, czy świadczone przez podmiot ukraiński usługi szkoleniowe polegające na przeprowadzeniu kursu składającego się z wykładów i zajęć praktycznych realizowanych bezpośrednio w trakcie sesji weekendowych oraz realizowanych on-line w formie wideokonferencji są objęte zwolnieniem należy zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.

Jak wynika z treści wniosku – podmiot ukraiński nie podlega przepisom ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. Z opisu sprawy nie wynika aby był uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy też instytutem badawczym. Zatem, świadczona usługa kształcenia zawodowego nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że – jak wskazał Wnioskodawca – celem kursu jest podniesienie wiedzy i rozwój umiejętności praktycznych pracowników agencji rozwoju regionalnego i centrów wspierania przedsiębiorczości na Ukrainie w dziedzinie przygotowywania i zarządzania projektami przyczyniającymi się do rozwoju regionalnego i lokalnego. Ponadto źródłem finansowania przedmiotowej umowy są w całości środki publiczne, pochodzące ze środków programu współpracy rozwojowej S., przyznane Wnioskodawcy ze środków rezerwy celowej budżetu państwa.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotu ukraińskiego usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Przy tym usługi te są w całości finansowane ze środków publicznych. Zatem należy stwierdzić, że nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotu ukraińskiego usługi szkoleniowe polegające na przeprowadzeniu kursu składającego się z wykładów i zajęć praktycznych realizowanych bezpośrednio w trakcie sesji weekendowych oraz realizowanych on-line w formie wideokonferencji podlegają zwolnieniu z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. Tym samym, Wnioskodawca nabywając od podmiotu ukraińskiego przedmiotowe usługi winien rozpoznać import usług zwolnionych od podatku.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin