Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.758.2018.1.EB
z 3 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 listopada 2018 r. (data wpływu 9 listopada 2018 r.), uzupełnionym w dniu 16 listopada 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „P…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „P…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 kwietnia 2018 r. Klub podpisał umowę z LGD na projekt grantowy „P…”. W ramach umowy zrealizowano projekt dla 7 beneficjentów, tzn. zakupiono i zainstalowano modułowe pomosty pływające na obszarze trzech powiatów na sześciu jeziorach w różnych gminach. Ponadto pomosty, które powstały są rozwiązaniem nowatorskim, do tej pory nie było takich na obszarze LGD. Dzięki projektowi na Jeziorze powstał pomost pływający, który realizuje nowe zadania:

• powstanie ciekawszej oferty rekreacyjno-turystycznej,
• zwiększenie integracji lokalnej społeczności (przede wszystkim grup defaworyzowanych),
• zwiększenie promocji turystyki wodnej obszaru LGD.

Dzięki nowej infrastrukturze do uprawiania rekreacji, sportu i turystyki wodnej powstały dodatkowe miejsca do cumowania łodzi, a układ pomostu usprawnił dochodzenie i odchodzenie jachtów żaglowych i motorowych. Pomosty tworzą dzięki swoim uniwersalnym właściwościom różnego rodzaju konfiguracje, które są wykorzystywane do różnych dyscyplin wodnych.

Celem Klubu jest:

1. Popularyzacja i rozwój żeglarstwa amatorskiego.
2. Zrzeszenie osób uprawiających sport żeglarski.
3. Czuwanie nad zachowaniem należytego poziomu moralnego i wychowawczego wśród żeglarzy i działaczy.
4. Organizacja zawodów, imprez sportowych i turystycznych w zakresie żeglarstwa i sportów wodnych.
5. Stwarzanie warunków członkom Klubu i osobom trzecim w zakresie bezpieczeństwa na wodzie.

Wszelkie usługi dla swoich członków Klub świadczy nieodpłatnie, natomiast środki trwałe i inny sprzęt zakupiony na potrzeby realizacji operacji pozostaje jego wyłączną własnością i jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby Klubu. Klub nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w „ art. 113 ust. 1” ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe). Nie prowadzi działalności gospodarczej w ogóle, a działalność statutowa kwalifikuje się do usług zwolnionych od podatku. W wyniku realizacji ww. działań Klub nie osiągnie żadnych przychodów. Działalność Klubu nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie nie stanie się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie figuruje w ewidencji „płatników VAT”. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy stowarzyszenie Klub ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu?
2. Czy Stowarzyszenie ma możliwość odzyskania VAT w tym zakresie?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca stworzył podatnikowi możliwość odliczania podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie to w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania). Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zakupy dokonywane przez Stowarzyszenie w ramach realizacji opisanego projektu grantowego oraz przygotowanie i realizacja działań w zakresie współpracy z Lokalną Grupą Działania w żaden sposób nie są i nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Mając zatem na uwadze treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi – brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, podatnikiem VAT czynnym („ art. 113 ” ustawy). Klubowi nie przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ma on możliwości odzyskania podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie regulacji zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego w świetle treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro opisana inwestycja polegająca na budowie pomostów pływających nie służy/nie będzie służyła do czynności opodatkowanych, Klubowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z tą inwestycją, ze względu na niespełnienie przesłanki określonej w art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto nie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w przywołanym rozporządzeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Natomiast na podstawie art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.