Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.250.2018.1.HK
z 9 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2018 r. (data wpływu – 23 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodów związanych z umową cash-poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodów związanych z umową cash-poolingu.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącym stroną postępowania:

Spółka A

-Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:

1. Spółka B,
2. Spółka C,
3. Spółka D,
   
   

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka A, Spółka B, Spółka C, Spółka D – polscy rezydenci podatkowi (dalej: Zainteresowani), Spółka E, Spółka F, Spółka G, Spółka H, Spółka J i Spółka K – podmioty zarejestrowane w Polsce (dalej także: „Spółki Osobowe”) rozważają możliwość zawarcia z bankiem lub bankami z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub odziałem banku zagranicznego zarejestrowanym w Rzeczpospolitej Polsce lub oddziałami zagranicznego banku lub zagranicznych banków z siedzibą w kraju członkowskim Unii Europejskiej, innym niż Rzeczpospolita Polska (dalej: „Bank”) umowę lub umowy w zakresie usługi lub usług zarządzania płynnością finansową (dalej: „Cash Pooling” lub „Umowa”). Stroną lub stronami Umowy mogą być także inne podmioty należące do Grupy, w tym zarejestrowane poza terytorium Rzeczpospolitej Polski.

Cash pooling polega na zarządzaniu środkami posiadanymi przez uczestników, tj. wykorzystywaniu nadwyżek określonych jego uczestników dla zapewnienia niezbędnych środków innym uczestnikom, którzy wykazują zapotrzebowanie na środki pieniężne (mają saldo ujemne). Celem cash poolingu jest zatem zwiększenie efektywności zarządzania środkami finansowymi jednych uczestników i ograniczenie kosztów finansowania po stronie innych uczestników. Spośród uczestników wyznacza się jeden podmiot, który pełni rolę lidera (reprezentanta uczestników wobec banku lub banków). Podmiot ten poza rachunkiem posiadanym jako uczestnik może mieć przypisany także rachunek pomocniczy do rozliczania przepływów w ramach struktury). Jednym z warunków uczestnictwa w strukturze jest posiadanie rachunku w banku, który zapewnia lub bankach, które zapewniają usługę zarządzania płynnością.

Uczestnikami danej struktury objętej Umową (dalej: „Struktura”) będą Zainteresowani, którzy zawrą Umowę oraz inne podmioty (w tym Spółki Osobowe), które zawrą Umowę (dalej: „Uczestnicy”). Umową mogą być również objęte oddziały, w tym zagraniczne, funkcjonujące w ramach Grupy.

Zakłada się, że liderem danej Struktury (dalej: „Lider”) będzie jeden z Zainteresowanych, niemniej dopuszcza się także możliwość powierzenia tej roli innemu podmiotowi, który będzie stroną Umowy, w tym podmiotowi zarejestrowanemu poza terytorium Rzeczpospolitej Polski.

Liczba Uczestników może się zmieniać w czasie, tj. może się zmniejszać lub zwiększać, w szczególności na skutek przystępowania do Umowy dodatkowych podmiotów, rezygnacji z uczestnictwa w Umowie określonych podmiotów lub ewentualnych działań reorganizacyjnych w Grupie.

Podstawę funkcjonowania danej Struktury stanowić będą rachunki prowadzone przez Bank w walucie polskiej, w walucie obcej lub w walutach obcych dla Uczestników, w tym Lidera (dalej: „Rachunki”). Cash Pooling będzie realizowany poprzez rzeczywiste przepływy środków. Jedną Strukturą objęte zostaną środki w jednej walucie lub więcej niż jednej walucie.

Uczestnicy będą mieli możliwość wykorzystania udostępnionych im indywidualnych limitów zadłużenia, tj. kwot, do których łącznie dyspozycje Uczestników dotyczące Rachunków danego dnia lub w innym okresie dłuższym niż jeden dzień będą mogły być realizowane przez Bank w przypadku braku odpowiednich środków dostępnych na tych Rachunkach (dalej: „Limit Zadłużenia”). Bank będzie przechowywał na Rachunkach środki pieniężne Uczestników i będzie dokonywał na zlecenie Uczestników rozliczeń pieniężnych.

Każdy z Uczestników będzie mógł wykorzystać przyznany mu Limit Zadłużenia jedynie do wysokości niższej z podanych kwot:

1. do kwoty dostępnych środków Grupy w ramach Rachunków albo
2. do kwoty, w jakiej Limit Zadłużenia został przyznany danemu Uczestnikowi, o ile został określony.
   
   

Dodatkowo oprócz przypisanego do niego – jako Uczestnika – jednego lub więcej niż jednego z Rachunków w danej Strukturze, Lider może posiadać w Banku rachunek pomocniczy lub rachunki pomocnicze służące jedynie do celów związanych z funkcjonowaniem danej Struktury.

Liderowi oraz Uczestnikom, niebędącym Liderem może być przyznany – na podstawie odrębnej umowy – kredyt do wykorzystania w celu zasilenia Struktury lub Struktur lub w celu zaspokojenia potrzeb własnych Uczestników, w tym Lidera.

Cash Pooling będzie oparty o mechanizmy prawne, zdefiniowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm., dalej: „KC”) jako:

1. wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela poprzez spłacenie cudzego długu za zgodą wyrażoną przez spłacanego dłużnika (art. 518 § 1 pkt 3 KC), lub
2. przejęcia długu (art. 519 § 1 KC).
   
   

Bilansowanie sald Rachunków dokonywane będzie na koniec każdego dnia roboczego z chwilą postawienia w wymagalność Limitów Zadłużenia. W przypadku, gdy saldo na rachunku określonych Uczestników będzie wykazywało wartość:

1. ujemną – wówczas Bank działając z upoważnienia Lidera dokona transferu środków pieniężnych z Rachunku posiadanego lub Rachunków posiadanych przez Lidera na Rachunki Uczestników niebędących Liderem, w następstwie czego Lider za uprzednią zgodą Uczestników dokona spłaty zobowiązań Uczestników, którzy posiadają ujemne saldo na Rachunkach, względem Banku i nabędzie w ten sposób wierzytelność Banku względem tych Uczestników do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspokajanego wierzyciela, tj. Banku,
2. dodatnią – wówczas Bank działając z upoważnienia Uczestników dokona transferu środków pieniężnych z Rachunków Uczestników niebędących Liderem na Rachunek posiadany lub Rachunki posiadane przez Lidera, w następstwie czego Uczestnicy, którzy posiadają dodatnie saldo na Rachunkach, za uprzednią zgodą Lidera dokonają spłaty zobowiązań Lidera istniejących w Rachunkach posiadanych przez Lidera względem Banku (w tym – jeśli dotyczy – ujemnego salda w Rachunku posiadanym lub Rachunkach posiadanych przez Lidera spowodowanego technicznym zadłużeniem niezbędnym do przeprowadzenia subrogacji pomiędzy Liderem a Uczestnikami posiadającymi salda dodatnie) i nabędą w ten sposób wierzytelności Banku względem Lidera do wysokości dokonanej spłaty, wstępując tym samym w prawa zaspakajanego wierzyciela tj. Banku,
   
   

Innymi słowy, przy wykorzystaniu wskazanego powyżej mechanizmu prawnego Lider dokonywał będzie spłaty wobec Banku długów pozostałych Uczestników z tytułu wykorzystania przez nich Limitów Zadłużenia, lub Uczestnicy inni niż Lider spłacać będą długi Lidera wobec Banku z tytułu wykorzystania Limitu Zadłużenia przyznanego Liderowi. W konsekwencji powyższego odpowiednio Lider jak i pozostali Uczestnicy mogą wstępować w miejsce Banku w prawa z wierzytelności tytułu dokonanych spłat (dalej: „Roszczenia”).

Niezależnie od powyższego, nie wyklucza się oparcia wybranej Struktury lub wybranych Struktur – obok mechanizmu opisanego powyżej – o rozwiązanie polegające na tym, że w przypadku wykazywania przez poszczególnych lub wszystkich Uczestników sald dodatnich lub równych zeru nastąpi przejęcie przez Lidera długów Banku względem Uczestników, którzy posiadają saldo dodatnie (dalej: „Długi Banku”). W takiej sytuacji – celem przejęcia Długów Banku – Bank przekaże na Rachunek posiadany przez Lidera kwotę w wysokości nominalnej długów.

W wyniku dokonania powyższych czynności, na koniec każdego dnia roboczego, w którym będzie dokonywane bilansowanie sald na Rachunkach, saldo na każdym z Rachunków ma wynosić zero (kolejnego dnia roboczego w zależności od uzgodnień z Bankiem mogą odbywać się automatyczne transfery zwrotne, których tytułem będzie spłata nabytych poprzedniego dnia wzajemnych wierzytelności). Powyższa reguła dotyczyć będzie co do zasady Uczestników, niebędących Liderem. W przypadku Lidera saldo na przypisanych do niego Rachunkach może bowiem przyjmować wartości inne niż zero.

Kwoty Roszczeń lub Długów Banku obciążone będą odsetkami stosownie do określonej stopy procentowej. Wysokość odsetek należnych poszczególnym Uczestnikom kalkulowana będzie przez Bank. Odsetki płacone będą przez Uczestników do Lidera lub przez Lidera do Uczestników za pośrednictwem Banku.

W związku z Umową Bank będzie mógł – w zależności od finalnych uzgodnień uwzględniających całokształt współpracy pomiędzy Grupą i Bankiem – nakładać opłaty na Uczestników lub Lidera.

Spółka D jest wspólnikiem Spółki E, Spółki F oraz Spółki G. Spółka D oraz Spółka A są wspólnikami Spółki H, Spółki J oraz Spółki K.

Zainteresowani oraz Bank są podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Zastosowanie w treści niniejszego wniosku wielkiej litery co do zasady oznacza (z zastrzeżeniem początków zdań w określonych sytuacjach), że oznaczone w ten sposób pojęcie zostało zdefiniowane. Wszystkie te pojęcia mają takie samo znaczenie jak nadane w definicji, z uwzględnieniem kontekstu, niemniej bez względu na to, czy zdefiniowane pojęcie zostało użyte w liczbie pojedynczej, czy mnogiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jedynym przychodem Zainteresowanych w związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie na gruncie przepisów UCIT będą odsetki otrzymywane przez nich lub przez podmioty (spółki osobowe niebędące podatnikami CIT), w których Zainteresowani są lub będą wspólnikami?

Zdaniem Zainteresowanych, jedynym przychodem Zainteresowanych w związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie na gruncie przepisów UCIT będą odsetki otrzymywane przez nich lub przez podmioty (spółki osobowe niebędące podatnikami CIT), w których Zainteresowani są lub będą wspólnikami.

Ogólne pojęcie przychodu zostało zdefiniowane w art. 12 ust. 1 UCIT (ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, ze zm., dalej: „UCIT”). Przepis ten zawiera katalog zdarzeń, z którymi UCIT wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Dodatkowo, w art. 12 ust. 3 UCIT wskazuje się, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowaw art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Art. 12 ust. 4 UCIT zawiera natomiast katalog sytuacji, w których nie dochodzi do powstania przychodów podatkowych na gruncie CIT.

Niezależnie od mającej zastosowanie podstawy prawnej Zainteresowani wskazali, iż w praktyce powszechnie przyjmuje się, że ze względu na charakter podatku dochodowego przychód podlegający opodatkowaniu stanowić mogą jedynie świadczenia powodujące u podatnika definitywny przyrost majątku.

Cash pooling jest formą zarządzania środkami pieniężnymi stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób, sprowadzającą się do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku rozliczeniowym i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu tzw. korzyści skali.

Podstawowym walorem przedmiotowego rozwiązania jest możliwość koncentracji środków kilku lub więcej podmiotów oraz kompensowania przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Istotą cash poolingu nie jest jednak przenoszenie na własność biorącego określonej ilości pieniędzy i późniejszy ich zwrot, ale zarządzanie płynnością finansową poszczególnych podmiotów. Nie można zatem uznać, że transfery środków w ramach takich struktur mają charakter definitywnego przysporzenia (w przypadku wyrównania ujemnego salda danego uczestnika), ani definitywnego kosztu (w przypadku wykorzystania dodatniego salda danego uczestnika do pokrycia ujemnego salda innego uczestnika), ponieważ podlegają dalszemu rozliczeniu pomiędzy uczestnikami.

Mając na uwadze powyższe, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego transfery środków (nadwyżek lub niedoborów) w ramach Umowy będą dla Zainteresowanych neutralne z perspektywy rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”). Innymi słowy nie będą powodowały powstania przychodu podatkowego po stronie Zainteresowanych.

W związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie Zainteresowani nie będą także zobowiązani do rozpoznawania przychodów z tytułu nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 UCIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 UCIT, przychodami są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Jednocześnie UCIT nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Uregulowania w tym zakresie ograniczają się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a UCIT sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Z tego względu należy odwołać się do rozumienia pojęcia „świadczenia” zgodnego z przepisami prawa i nauką prawa cywilnego.

Zdaniem Zainteresowanych, pojęcie świadczenia należy rozpatrywać na tle stosunku zobowiązaniowego zdefiniowanego w art. 353 KC. Przez świadczenie w takim rozumieniu należy uznać zachowanie się zobowiązanego (dłużnika) zgodne z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu godnego ochrony wierzyciela. Zachowanie to może polegać na zachowaniu się czynnym (działaniu) lub biernym (zaniechaniu lub powstrzymaniu się od jakiegoś działania). Prawodawca nie definiuje również pojęcia „nieodpłatności” bądź „odpłatności”. Według Słownika Języka Polskiego (https://sjp.pwn.pl) odpłatny to taki, za który się płaci. Innymi słowy odpłatność polega na tym, że w związku ze swoim działaniem, strona świadcząca otrzymuje coś w zamian od strony, która świadczenie otrzymuje.

Biorąc powyższe pod uwagę, zgodnie z opinią Zainteresowanych należy uznać, że otrzymać coś nieodpłatnie, oznacza otrzymanie jednostronnego przysporzenia kosztem innego podmiotu, czyli takiego przysporzenia, które nie wiąże się ze świadczeniem na rzecz drugiej strony. Zatem, w świetle powołanego powyżej przepisu, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody opodatkowane. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem było nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego Zainteresowani wskazali, że w ich ocenie, w związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie, wskazany powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 UCIT nie będzie miał zastosowania. Oznacza, to że Zainteresowani nie będą zobowiązani do rozpoznawania przychodów z nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń w związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie.

W związku z Umową – co prawda – Zainteresowani będą potencjalnie mogli uzyskiwać wyższe przychody odsetkowe lub będą ponosić niższe koszty działalności finansowej niż ponosiliby, gdyby samodzielnie korzystali z usług Banku, niemniej wynika to z istoty rozwiązania będącego przedmiotem Umowy. Jego celem jest bowiem obniżanie kosztów działalności finansowej oraz uzyskiwanie korzyści z nadwyżek kapitału. Zainteresowani podkreślili, że takie rozwiązanie wynika ze standardowej usługi oferowanej przez Bank i wynika wprost z istoty tej usługi. Jego stosowanie nie jest zatem praktyką odbiegającą od sytuacji rynkowej.

Zdaniem Zainteresowanych, nie powinno także budzić wątpliwości, że głównym celem Umowy będzie zapewnienie lepszej płynności w ramach Grupy oraz osiągnięcie ewentualnych oszczędności związanych z kosztami finansowymi, czy też administracyjnymi, nie zaś uzyskanie jakiegokolwiek nieodpłatnego lub częściowo nieodpłatnego przysporzenia lub dokonanie takiego przysporzenia na rzecz innego Uczestnika. Każdy Uczestnik przystępując do tego typu umowy, ma świadomość tego, że będzie korzystać na mechanizmie zerowania sald na Rachunkach w przypadku, gdy na przypisanym do niego Rachunku wystąpi saldo ujemne. Jednocześnie jednak każdy Uczestnik wyraża gotowość do udostępnienia swojej nadwyżki środków pozostałym Uczestnikom. Dodatkowo zgodnie z Umową kwoty Roszczeń lub Długów Banku obciążone są odsetkami stosownie do określonej stopy procentowej.

Na marginesie Zainteresowani zaznaczyli, iż uzyskanie w związku z Umową korzystniejszych warunków finansowania samo w sobie może wpłynąć na zwiększenie wyników podatkowych (poprzez zmniejszenie kosztów finansowych lub zwiększenie przychodów finansowych) podmiotów w niej uczestniczących.

Zdaniem Zainteresowanych brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że Zainteresowani, w wyniku przystąpienia do Umowy lub uczestnictwa w Umowie, w efekcie ewentualnego obniżenia kosztów finansowych, będą zobowiązani do rozpoznawania przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 UCIT. W związku z powyższymi wyjaśnieniami nie może być także mowy o stosowaniu art. 11 ust. 1 UCIT i określaniu przychodów (dochodów) na tej podstawie zarówno w odniesieniu do odsetek płaconych, jak i otrzymywanych.

Według opinii Zainteresowanych, jako przychód podlegający opodatkowaniu i koszt uzyskania przychodów powinny być natomiast traktowane odsetki faktycznie zapłacone lub skapitalizowane. Zdaniem Zainteresowanych, wątpliwości nie budzi definitywny charakter tych świadczeń oraz ich udokumentowanie. Zainteresowani stoją więc na stanowisku, że z chwilą zapłaty lub kapitalizacji konieczne będzie ich uwzględnienie w rozliczeniu CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 UCIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 UCIT wskazują jednak, że do przychodów nie zalicza się:

1. pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),
2. kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).
   
   

Powyższe regulacje wskazują zatem, że rozpoznanie na gruncie CIT przychodów z tytułu odsetek jest faktyczne ich otrzymanie lub kapitalizacja. Oznacza to, że z momentem otrzymania lub kapitalizacji odsetek po stronie Zainteresowanych powstanie przychód do opodatkowania. Będzie to jedyny przychód podatkowy do rozpoznania przez Zainteresowanych w związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 UCIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zdaniem Zainteresowanych powyższe oznacza, że odsetki uzyskiwane przez Spółkę E, Spółkę F, Spółkę G, Spółkę H, Spółkę J oraz Spółkę K powinny być rozliczane przez ich wspólników, tj. w zakresie objętym niniejszym wnioskiem odpowiednio przez Spółkę D oraz Spółkę A.

Odsetki natomiast uzyskiwane przez Zainteresowanych będą przez z nich bezpośrednio rozpoznawane jako przychody podatkowe bez konieczności dokonywania jakiejkolwiek alokacji.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, jedynym przychodem Zainteresowanych w związku z przystąpieniem do Umowy lub uczestnictwem w Umowie będą odsetki otrzymywane przez nich lub przez podmioty (spółki osobowe niebędące podatnikami CIT), w których Zainteresowani są lub będą wspólnikami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Organ podziela stanowisko Zainteresowanych w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia przychodów związanych z umową cash-poolingu.

Mając powyższe na względzie, stosownie do treści art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle powyższego stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe.

Należy jednocześnie nadmienić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy, tj. w kwestii powstania przychodu w związku z uczestnictwem (przystąpieniem) w umowie cash-poolingu. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy lub własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.