Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.445.2018.1.RR
z 10 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom kart przedpłaconych na posiłki profilaktyczne i napoje – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom kart przedpłaconych na posiłki profilaktyczne i napoje.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) S.A. (dalej jako: (…) „Wnioskodawczyni” lub „Spółka”) jest zobowiązana do dostarczania pracownikom posiłków profilaktycznych w naturze na podstawie art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.; dalej: „Kodeks pracy”). Układ zbiorowy, obowiązujący w (…) S.A. (dalej: „Układ Zbiorowy”) dopuszcza możliwość realizacji powyższego obowiązku w postaci wydawania bezpłatnych talonów pozwalających na zakup posiłków profilaktycznych, których wartość zapewni ich wymaganą wartość kaloryczną określoną według obowiązujących przepisów (§ 68 (20) ust. 5 Układu Zbiorowego).

Obszar górniczy podzielony jest na trzy rejony eksploatacyjne: rejon główny w (…) oraz peryferyjne w (…) i (…). Na terenie (…) funkcjonuje stołówka pracownicza, która jest czynna w godzinach od 5:40 do 15:00, gdzie pracownicy (…) S.A. mogą nabyć posiłki profilaktyczne, a dodatkowo na terenie (…), (…) i (…) funkcjonują małopowierzchniowe sklepy spożywcze, w których pracownicy mogą nabyć artykuły spożywcze.

Pracownicy (…) wykonują pracę w systemie pracy zmianowej według następującego harmonogramu: I zmiana w godzinach od 6:00 do 14:00; II zmiana w godzinach od 14:00 do 22:00; III zmiana w godzinach od 22:00 do 6:00.

Prace na terenie (…) wykonywane są w różnych częściach (…), podczas gdy stołówka pracownicza położona jest w pobliżu (…), dlatego część pracowników znajdująca się w pozostałych częściach (…) nie ma możliwości skorzystania ze stołówki pracowniczej w godzinach pracy niezależnie od godzin, w jakich wykonują pracę.

Ze względu na system pracy zmianowej, który obowiązuje w (…) oraz określone godziny pracy stołówki pracowniczej, część pracowników wykonująca pracę poza godzinami pracy stołówki pracowniczej nie może skorzystać ze stołówki pracowniczej w trakcie wykonywania pracy.

Obecnie Zarząd (…) rozważa możliwość wprowadzenia systemu kart przedpłaconych (tzw. karty prepaid) i wydanie ich pracownikom (…), którzy za zapisane na karcie środki pieniężne będą mogli nabyć posiłki profilaktyczne w określonych punktach sprzedaży, przy czym karty te nie będą umożliwiały w żaden sposób wypłaty środków pieniężnych w ramach usługi cash-back lub w jakikolwiek inny sposób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wartość finansowanych przez Wnioskodawczynię kart przedpłaconych, przekazywanych pracownikom celem wywiązania się przez Nią z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, będzie stanowić przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana, działając jako płatnik do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacania ich we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość finansowanych przez Nią kart przedpłaconych, przekazywanych pracownikom celem wywiązania się przez Wnioskodawczynię z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów będzie stanowić przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”), a tym samym, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana działając jako płatnik do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacania ich we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle art. 31 ustawy o PIT, „zakłady pracy” są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Zwolnienie przedmiotowe wynikające z zacytowanego wyżej przepisu można zastosować zatem tylko wówczas, jeżeli do wydawania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych zobowiązują pracodawcę przepisy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy i jednocześnie ze względu na różne okoliczności nie ma on możliwości zrealizowania takich obowiązków.

Zgodnie z art. 232 Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w szczególnie uciążliwych warunkach, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje. Szczegółowe zasady wydawania posiłków określa wydane na podstawie ww. przepisu rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r., Nr 60, poz. 279, dalej jako: „Rozporządzenie”.

Zgodnie z § 1 Rozporządzenia, pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

1. posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej „posiłkami”, w formie jednego dania gorącego,
2. napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.
   
   

Zgodnie z § 2 pkt 2 Rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:

1. korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,
2. przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.
   
   

Na podstawie § 3 ust. 1 Rozporządzenia, pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

1. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2 000 kcal (8 375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1 100 kcal (4 605 kJ) u kobiet,
2. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1 500 kcal (6 280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1 000 kcal (4 187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10oC lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25oC,
3. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1 500 kcal (6 280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1 000 kcal (4 187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,
4. pod ziemią.
   
   

Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa – pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników (5 Rozporządzenia).

U Wnioskodawczyni regulacja w powyższym zakresie zawarta została w Układzie Zbiorowym, który dopuszcza możliwość realizacji powyższego obowiązku w postaci bezpłatnych talonów pozwalających na zakup posiłków profilaktycznych, których wartość zapewni ich wymaganą wartość kaloryczną określoną według obowiązujących przepisów (§ 68 (20) ust. 5 Układu Zbiorowego).

Przepisy art. 232 Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia nie zabraniają, aby pracownicy nabywali produkty żywnościowe w celu sporządzenia posiłków profilaktycznych, zakazują jedynie przyznawania pracownikom ekwiwalentu pieniężnego za posiłki i napoje (§ 8 Rozporządzenia).

W ocenie Wnioskodawczyni, w przypadku braku możliwości zapewnienia posiłków profilaktycznych w naturze, udostępnienie środków na karcie prepaid powinno być uznane za prawidłowe wywiązywanie się przez Nią jako pracodawcę z obowiązku, o którym mowa w art. 232 Kodeksu pracy oraz ww. Rozporządzenia, po spełnieniu następujących warunków:

1. karty przedpłacone będą wydawane pracownikom (…) uprawnionym do posiłków profilaktycznych w trakcie trwania stosunku zatrudnienia w (…);
2. środki pieniężne zapisane na karcie przedpłaconej i pochodzące od (…) pozostaną własnością wydawcy karty (podmiotu trzeciego, z którym (…) nawiążę współpracę w ramach wykorzystania systemu kart przedpłaconych) i nie będą własnością pracowników;
3. karty przedpłacone nie będą umożliwiały w żaden sposób wypłaty środków pieniężnych na nich zapisanych w ramach usługi cash-back lub w jakikolwiek inny sposób, czy też uzyskania innego ekwiwalentu;
4. karty przedpłacone będą mogły być użyte wyłącznie w celu pozyskania posiłków i napojów bezalkoholowych (ograniczenie będzie wynikać z oznaczenia umieszczonego na karcie);
5. karty przedpłacone będą mogły być wykorzystane wyłącznie w wybranych punktach sprzedaży oferujących sprzedaż towarów, o których mowa powyżej lub usługi związane z przygotowaniem posiłków (np. przy wykorzystaniu kodu MCC – czterocyfrowego oznaczenia MCC przypisanego przedsiębiorstwu działającemu w danej branży);
6. z karty będzie mogła korzystać wyłącznie osoba, której karta została przydzielona, w szczególności nie będzie dopuszczalne przekazywanie karty innym osobom lub przekazywanie innym osobom towarów lub usług nabytych na podstawie karty;
7. środki udostępnione na karcie wystarczą do nabycia posiłków odpowiadających wymaganiom określonym w Rozporządzeniu;
8. pracownicy będą mieć możliwość spożycia posiłków profilaktycznych podczas przerwy regulaminowej w odpowiednich warunkach higieniczno-sanitarnych.
   
   

Skoro wydawanie przez Wnioskodawczynię kart prepaid uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków lub artykułów spożywczych służących do przyrządzania przez pracowników posiłków we własnym zakresie oraz napojów bezalkoholowych będzie zgodne z przepisami art. 232 Kodeksu pracy i Rozporządzenia, tym samym uprawnia do skorzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, karty prepaid wydawane w ramach posiłków profilaktycznych spełniają kryteria do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Mimo, że przepisy nakazujące wydawanie pracownikom posiłków profilaktycznych (art. 232 Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia) nie przewidują wprost rozwiązania polegającego na zakupie kart przedpłaconych, to art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT daje taką możliwość. W ocenie Wnioskodawczyni, karty prepaid należy bowiem kwalifikować jako „inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków profilaktycznych”, o których mowa w tym przepisie.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy, zdaniem Wnioskodawczyni, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy wydawane pracownikom karty przedpłacone (prepaid) uprawniać będą do uzyskania na ich podstawie tylko i wyłącznie artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, natomiast Wnioskodawczyni, mimo ciążącego na Niej obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie będzie miała możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, to wartość tych kart będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy, który jest zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT. W związku z tym na Wnioskodawczyni, jako płatniku, nie będzie ciążył obowiązek obliczania, pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wydawanych kart na podstawie art. 31 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Tutejszy Organ informuje, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.).

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawczyni we własnym stanowisku w sprawie powołała się na § 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r., Nr 60, poz. 279), zamiast na § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia. Powyższe Organ potraktował jako oczywistą omyłkę pisarską.

Niniejsza interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny stanowiska Wnioskodawczyni w kwestii będącej przedmiotem zapytania. Tym samym, tutejszy Organ informuje, że interpretacja indywidualna nie odnosi się do zagadnienia prawidłowości wywiązania się przez Wnioskodawczynię z obowiązku zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych oraz napojów bezalkoholowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.