Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.400.2018.2.MK
z 11 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 2 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2018 r. (data wpływu 6 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 22 sierpnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.400.2018.1.MK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 23 sierpnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 sierpnia 2018 r.). W dniu 6 września 2018 r. (nadano w dniu 5 września 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gospodarstwo liczące 4,6680 ha gruntów rolnych wraz z zabudowaniami gospodarczymi i budynkiem mieszkalnym w …, przy ul. …, zostało bezprawnie odebrane rodzicom Wnioskodawczyni. na rzecz Skarbu Państwa, na podstawie art. 1 dekretu z dnia 24 sierpnia 1945 r. o wpisywaniu do ksiąg hipotecznych (gruntowych) prawa własności nieruchomości przejętych na cele reformy rolnej.

Gospodarstwo, którego wspólnie dorobili się rodzice Wnioskodawczyni, od chwili zawarcia małżeństwa w 1923 r., nie było w 1945 r. opuszczone i porzucone. Zabrakło w nim jedynie współwłaściciela – ojca Wnioskodawczyni, który w chwili wstąpienia Armii Radzieckiej na te tereny i kształtowania się władzy ludowej został wywieziony w dniu 17 lutego 1945 r. w głąb Rosji. Matka Wnioskodawczyni musiała samotnie zapewnić byt sobie i czwórce dzieci. Nadal pracowała w gospodarstwie wraz z dziećmi i starała się utrzymywać gospodarstwo. Także, mimo różnych szykan i prześladowań ze strony ówczesnych władz, gospodarstwa nie porzuciła. Dopiero w 1949 r. rodzina Wnioskodawczyni została wyrzucona z gospodarstwa, gdyż zostało ono przez Skarb Państwa nadane osadnikowi Panu …. Osadnik pochodził z woj. …, nie posiadał tam żadnego majątku i niczego wskutek działań wojennych nie stracił. W 1978 r., osadnik przekazał gospodarstwo na rzecz Skarbu Państwa w zamian za emeryturę dla swojej żony, a w 1989 r. otrzymał je ponownie, tj. działkę z zabudowaniami gospodarczymi i domem mieszkalnym, pomimo nieuregulowania długu wobec Skarbu Państwa, syn osadnika … Jak z powyższego wynika, rodzina osadnika dwukrotnie otrzymała od Skarbu Państwa za darmo po rodzicach Wnioskodawczyni majątek oraz emeryturę. Niestety, mimo ciągłych starań na przestrzeni 50 lat, matka Wnioskodawczyni zdołała odzyskać nakłady na działkach wymienionych w wyroku Sądu Wojewódzkiego w … z dnia 6 listopada 1996 r.

Sąd Rejonowy w … niesłusznie przydzielił grunty rolne w połowie matce Wnioskodawczyni, zamiast nakładów za budynek mieszkalny i zabudowania gospodarcze.

Matka Wnioskodawczyni zmarła w dniu 3 grudnia 1996 r. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 22 lipca 1998 r., sygn. akt …, spadek po zmarłej matce nabyli w udziale 1/4 części każdy: dwaj synowie, córka (Wnioskodawczyni) i synowa.. W skład spadku wchodziły grunty rolne o powierzchni 2,1703 ha. Matka Wnioskodawczyni była jedyną właścicielką gruntów rolnych. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 12 sierpnia 1998 r.

Spadek po synowej nabyli jej synowie.

Spadek po bracie Wnioskodawczyni …, zmarłym w dniu 15 kwietnia 2012 r., spadkobiercy nabyli na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt …, które uprawomocniło się w dniu 5 grudnia 2012 r. Zgodnie z ww. postanowieniem Sądu, spadek po bracie nabyli:

• Wnioskodawczyni w udziale 1/3 części,
  

• brat Wnioskodawczyni, w udziale 1/3 części,
  

• dwaj bratankowie Wnioskodawczyni, w udziale 1/6 części każdy z nich.
  
  

Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami nie dokonali działu spadku po matce i bracie.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 31 lipca 2017 r., Rep. A Nr …, sprzedano rolnikowi odzyskane grunty rolne (księga wieczysta nr …, prowadzona przez Sąd Rejonowy w …). W skład gruntów będących przedmiotem sprzedaży nie wchodziły grunty leśne. W momencie sprzedaży gruntów rolnych, Wnioskodawczyni była ich współwłaścicielem. Sprzedana nieruchomość nie była zabudowana. Sprzedaży gruntów rolnych dokonali współwłaściciele.

Grunty będące przedmiotem sprzedaży wchodziły w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892). W momencie sprzedaży gruntów ich powierzchnia wynosiła 2,1703 ha. Przedmiotowa sprzedaż dotyczyła następujących działek:

• nr 315, oznaczonej symbolem 11ZE – tereny zieleni łęgowej, łąki, pastwiska bez możliwości zabudowy,
  

• nr 313, nr 317, nr 318 i nr 1635/322, oznaczone symbolem 23RP – tereny upraw rolniczych i sadów, bez możliwości zabudowy,
  

• nr 314, nr 316, nr 319, nr 320 i nr 321, oznaczone symbolami 23RP i 11ZE.
  
  

W umowie sprzedaży zapisano, że kupujący nabywają tę nieruchomość na powiększenie gospodarstwa rodzinnego. Po sprzedaży grunty nie utraciły charakteru rolnego, są nadal uprawiane i wchodzą w skład gospodarstwa rolnego. Dokonane odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do płacenia podatku dochodowego ze sprzedaży gruntów rolnych odziedziczonych po Jej zmarłym bracie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody uzyskane ze sprzedaży gruntów w myśl art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że matka Wnioskodawczyni zmarła w dniu 3 grudnia 1996 r. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 22 lipca 1998 r., spadek po zmarłej matce nabyły jej dzieci oraz synowa, w udziale 1/4 części każde z nich. W skład spadku wchodziły grunty rolne o powierzchni 2,1703 ha. Matka Wnioskodawczyni była jedyną właścicielką gruntów rolnych. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 12 sierpnia 1998 r.

Spadek po bracie Wnioskodawczyni, zmarłym w dniu 15 kwietnia 2012 r., Wnioskodawczyni nabyła na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 13 listopada 2012 r., które uprawomocniło się w dniu 5 grudnia 2012 r. Zgodnie z ww. postanowieniem Sądu, spadek po bracie nabyli: siostra w udziale 1/3 części, brat w udziale 1/3 części, oraz dwaj bratankowie w udziałach po 1/6 części. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami nie dokonali działu spadku po matce i bracie.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 31 lipca 2017 r., współwłaściciele dokonali sprzedaży rolnikowi gruntów rolnych. W skład gruntów będących przedmiotem sprzedaży nie wchodziły grunty leśne. W momencie sprzedaży gruntów, Wnioskodawczyni była ich współwłaścicielem. Sprzedana nieruchomość nie była zabudowana. Grunty będące przedmiotem sprzedaży wchodziły w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892). W momencie sprzedaży gruntów ich powierzchnia wynosiła 2,1703 ha. Przedmiotowa sprzedaż dotyczyła działek obejmujących tereny zieleni łęgowej, łąki, pastwiska bez możliwości zabudowy, upraw rolniczych i sadów, bez możliwości zabudowy. W umowie sprzedaży zapisano, że kupujący nabywają tę nieruchomość na powiększenie gospodarstwa rodzinnego. Po sprzedaży grunty nie utraciły charakteru rolnego, są nadal uprawiane i wchodzą w skład gospodarstwa rolnego. Dokonane odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509).

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 ww. Kodeksu). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomościach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, będących przedmiotem sprzedaży, nastąpiło w następujących datach:

• w dniu 3 grudnia 1996 r. – w dacie śmierci matki,
  

• w dniu 15 kwietnia 2012 r. – w dacie śmierci brata.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawczynię w 2017 r. udziałów w nieruchomościach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, w części odpowiadającej udziałom nabytym przez Wnioskodawczynię w 1996 r. w drodze spadku po matce, nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, sprzedaż tych udziałów nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, ww. odpłatne zbycie udziałów w nieruchomościach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, w części odpowiadającej udziałom, które Wnioskodawczyni nabyła w 2012 r. w drodze spadku po bracie, stanowi źródło przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość tych nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 cyt. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Jednakże, przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy zwalnia z podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji pojęcia „gospodarstwo rolne”. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892).

Zgodnie z art. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie z § 67 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2016 r., poz. 1034, z późn. zm.), użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. grunty rolne,
2. grunty leśne,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
5. (uchylony),
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem - Tr.
   
   

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, grunty rolne dzielą się na:

1. użytki rolne, do których zalicza się:
   1. grunty orne, oznaczone symbolem - R,
   2. sady, oznaczone symbolem - S,
   3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
   4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
   5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem - Br,
   6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
   7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
   8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr
2. nieużytki, oznaczone symbolem – N.
   
   

Z treści przywołanych przepisów wynika zatem, że zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne i nie mogą być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza,
  

• muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
  

• grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.
  
  

Utrata charakteru rolnego gruntu następuje przez wyłączenie gruntów z produkcji rolnej, polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania, łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia. Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu, nawet wówczas, gdy nieruchomość taka umiejscowiona jest w planie zagospodarowania przestrzennego jako nieruchomość położona na terenach upraw rolnych. Chodzi bowiem o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość. Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Jeżeli zatem zostaną zachowane powyższe warunki, przychód uzyskany ze sprzedaży tego rodzaju nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię w dniu 31 lipca 2017 r. udziałów w nieruchomościach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, w części odpowiadającej udziałom nabytym przez Nią w 1996 r. w drodze spadku po matce, nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, sprzedaż tych udziałów nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, ww. sprzedaż udziałów w nieruchomościach, w części odpowiadającej udziałom, które Wnioskodawczyni nabyła w 2012 r. w drodze spadku po bracie, nastąpiła przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia ww. udziałów w nieruchomościach, w związku z czym stanowi źródło przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, przychody osiągnięte z tytułu sprzedaży udziałów w nieruchomościach w części odpowiadającej udziałom, które Wnioskodawczyni nabyła w 2012 r. w drodze spadku po bracie, będą korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, przy spełnieniu warunków tego zwolnienia podatkowego.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego.

Tutejszy Organ zaznacza, że okoliczność, czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego, stanowiąca przesłankę zastosowania zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega szczegółowej weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazywałoby, czy w związku ze sprzedażą grunt utraci, czy też nie charakter rolny.

Zgodnie z zasadą dochodzenia do prawdy materialnej wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest bowiem postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto, podkreślić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.