Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.374.2018.1.AS
z 10 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 10 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia „Kosztów Emisji” wymienionych w pkt 1-3 wniosku ORD-IN, tj.:
   • kosztów świadczenia przez dom maklerski usług związanych z ofertą publiczną i wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku głównym Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A.,
   • kosztów usług doradczych świadczonych przez dom maklerski w zakresie przygotowania dokumentacji niezbędnej do pozyskania zewnętrznego źródła finansowania, poprzez wprowadzenie akcji do obrotu publicznego,
   • kosztów wynagrodzenia domu maklerskiego za prowadzenie depozytu akcji, zgodnie z umową o prowadzenie depozytu akcji oraz o pełnienie funkcji agenta emisji lub sponsora emisji,
   • poniesionych na rzecz KDPW kosztów opłat za nadanie kodu LEI,
   jako wydatków związanych z ogólnym funkcjonowaniem Spółki w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i planowaną emisją akcji w celu zapewnienia profesjonalnej pomocy przy prowadzonych przez Spółkę działaniach − jest prawidłowe,
2. braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów „Kosztów Emisji” wymienionych w pkt 4-7 wniosku ORD-IN, tj.:
   • poniesionych na rzecz KNF kosztów opłaty za zatwierdzenie prospektu emisyjnego,
     
   • poniesionych na rzecz KDPW kosztów opłat z tytułu rejestracji akcji i z tytułu rejestracji obligacji zamiennych na akcje albo praw do akcji,
   • poniesionych na rzecz GPW kosztów opłat: za wprowadzenie do obrotu akcji w przypadku pierwszego wprowadzenia do obrotu akcji danego emitenta, za notowanie akcji w pierwszym roku kalendarzowym akcji danego emitenta, za wprowadzenie do obrotu pozostałych instrumentów finansowych − praw do akcji,
   • kosztów druku prospektu emisyjnego,
   jako wydatków bezpośrednio związanych z emisją akcji i podwyższeniem przez Spółkę kapitału zakładowego − jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia poszczególnych „Kosztów emisji” do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca − Spółka S.A. (dalej „Spółka” lub „Podatnik”) − przeprowadziła proces podwyższenia kapitału zakładowego poprzez emisję akcji w trybie publicznej oferty na rynku głównym Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A.

W związku z planowaną emisją akcji Spółka poniosła następujące koszty:

1. Koszty świadczenia usług związanych z ofertą publiczną i wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku głównym Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A., ponoszone na podstawie umowy zawartej przez Spółkę z podmiotem będącym Domem Maklerskim (dalej „DM”), prowadzącym działalność na podstawie zezwolenia udzielonego decyzją Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.
   
   

Na podstawie ww. umowy DM świadczy usługi pośrednictwa finansowego − oferowania akcji w drodze oferty publicznej i wprowadzania och do obrotu, które obejmują:

1. pełnienie funkcji oferującego akcji tj. podmiotu pośredniczącego w oferowaniu akcji w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej o warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych,
   
2. pełnienie funkcji depozytariusza i sponsora lub agenta emisji dla akcji emitenta − podejmowanie wszelkich działań niezbędnych do obowiązków sponsora emisji, w tym m.in. prowadzenie rejestru sponsora, lub obowiązków agenta emisji na uzgodnionych warunkach określonych szczegółowo w odrębnych umowach,
3. reprezentowanie Spółki w relacjach z Komisją Nadzoru Finansowego (KNF), Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych (KDPW) oraz Giełdą Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. (GPW), w tym bieżący kontakt z tymi podmiotami,
4. współpraca z KNF przy rozpatrywaniu wniosku o zatwierdzenie prospektu emisyjnego Spółki,
5. wsparcie Spółki przy przygotowaniu aneksów oraz komunikatów aktualizujących do prospektu,
6. tworzenie oraz koordynacja prac detalicznego konsorcjum dystrybucyjnego, w przypadku jego tworzenia,
7. uczestnictwo w postępowaniu przed GPW w przedmiocie wniosku o dopuszczenie i wprowadzenie akcji, praw do akcji oferowanych nowej emisji („PDA”) do obrotu giełdowego,
8. uczestnictwo w postępowaniu przed KDPW w przedmiocie wniosku o rejestrację akcji, PDA w KDPW,
9. przeprowadzenie oferty publicznej, w tym przyjmowanie zapisów i wpłat na akcje oferowane,
10. rozliczenie przez DM oferty publicznej na warunkach określonych w prospekcie emisyjnym lub w umowie oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i regulacjami instytucji rynku kapitałowego,
11. przygotowanie i opublikowanie raportu analitycznego IPO dotyczącego Spółki,
12. wykonywanie innych czynności w zakresie pośrednictwa finansowego, uzasadnionych dla celów umowy, mogących wyniknąć w trakcie prac, których strony nie przewidziały w dniu podpisania umowy, o ile będą one zgodne ze statutowym zakresem działalności DM i będą zawierały się w ramach przyjmowanych powszechnie za czynności przez oferującego,
13. budowa oraz prowadzenie na wyłączność księgi popytu.
    
    

Na podstawie wyników prowadzonego procesu budowania księgi popytu DM uzgodni ze Spółką ostateczną wysokość ceny emisyjnej za jedną akcję, po której będą oferowane akcje Spółki („Cena Emisyjna”).

Z tytułu realizacji powyższych usług Spółka zapłaci DM wynagrodzenie w formie prowizji od sukcesu, ustalone jako określony procent Wartości Oferty Publicznej (stanowiącej iloczyn oferowanych akcji przydzielony inwestorom przez Spółkę oraz Ceny Emisyjnej), pomniejszoną o wskazaną w umowie kwotę stałą.

W przypadku, gdy łączna wycena akcji Spółki, z uwzględnieniem akcji oferowanych w ramach oferty publicznej, przekroczy progi wartości określone w umowie, DM przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, stanowiące określony procent Wartości Oferty Publicznej.

W przypadku niedojścia do skutku oferty publicznej, DM nie przysługuje wynagrodzenie prowizyjne, natomiast przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie przewidziane w umowie.

Wynagrodzenie DM nie obejmuje uzgodnionych ze Spółką kosztów podróży, noclegu i akomodacji pracowników, współpracowników i podwykonawców DM, ponoszonych w związku z wykonywaniem umowy, jak również kosztów niezbędnych tłumaczeń dokumentów.

Ponadto, w skład wynagrodzenia DM nie wchodzą następujące koszty:

• ogłoszeń i opłat administracyjnych oraz opłat ponoszonych na rzecz KNF, KDPW i GPW,
  

• koszty druku, dystrybucji i publikacji prospektu emisyjnego oraz innych materiałów marketingowych,
  

• koszty akcji promocyjnej oraz koszty organizacji konferencji prasowych i spotkań z analitykami i inwestorami,
  

• koszty związane z prowadzeniem depozytu akcji emitenta oraz pełnieniem funkcji agenta i sponsora emisji,
  

• koszty przyłączenia Spółki do systemu ESPI oraz niezbędnych szkoleń dla pracowników go obsługujących (przekazywanie raportów bieżących i okresowych),
  

• koszty związane z założeniem, prowadzeniem oraz rozliczeniem transakcji dla Rachunku Zastrzeżonego, tj. rachunku bankowego DM, wykorzystywanego wyłącznie dla celów deponowania środków pieniężnych pochodzących z zapisów na akcje Spółki oferowane w ramach oferty publicznej.
  
  
  

2. Koszty usług doradczych świadczonych przez DM w zakresie przygotowania dokumentacji niezbędnej do pozyskania zewnętrznego źródła finansowania, poprzez wprowadzenie akcji do obrotu publicznego.
   
   

Usługi te obejmują:

1. sporządzenie procedury obiegu informacji poufnych z uwzględnieniem specyfiki działalności Spółki oraz jej struktury organizacyjnej,
   
2. sporządzenie polityki informacyjnej Spółki, której sporządzenie będzie poprzedzone analizą strategii rozwoju Spółki,
   
3. sporządzenie raportu due dilligence Spółki, poprzedzonego przeprowadzonym badaniem Spółki w obszarach prawnym i finansowym,
4. sporządzenie wyceny Spółki, poprzedzonej analizą działalności Spółki w zakresie działalności operacyjnej, inwestycyjnej oraz finansowej,
5. sporządzenie opinii i raportu z audytu sprawozdań finansowych Spółki,
6. sporządzenie memorandum informacyjnego lub prospektu emisyjnego podlegającego zatwierdzeniu przez KNF,
7. sporządzenie teasera informacyjnego, na potrzeby działań marketingowych w związku z planowaną emisją akcji nowej emisji,
8. sporządzenie prezentacji inwestorskiej na potrzeby działań marketingowych w związku z procesem „Road show”.
   
   

Z tytułu świadczenia powyższych usług DM przysługuje kwotowo określone wynagrodzenie, przy czym w umowie określono odrębnie wynagrodzenie za każdą z usług wymienionych w pkt 1-8 powyżej.

Wynagrodzenie jest płatne na podstawie faktury wystawionej przez DM w dniu zatwierdzenia prospektu emisyjnego przez KNF. Przy czym w umowie zastrzeżono, że w przypadku niedopuszczenia i niewprowadzenia akcji Spółki do obrotu na rynku głównym GPW wynagrodzenie DM nie przekroczy określonej w umowie kwoty, istotnie niższej od kwoty stanowiącej sumę wynagrodzeń za usługi wymienione w pkt 1-8 powyżej.

3. Koszty wynagrodzenia DM za prowadzenie depozytu akcji, zgodnie z umową o prowadzenie depozytu akcji oraz o pełnienie funkcji agenta emisji lub sponsora emisji.
   
4. Poniesiony na rzecz KNF koszt opłaty za zatwierdzenie prospektu emisyjnego, zgodnie z art. 93e ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej o warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.
   
5. Poniesione na rzecz KDPW koszty opłat:
   1. za nadanie kodu LEI (Legal Entity Identifier), tj. 20-znakowego, alfa-numerycznego identyfikatora podmiotu, zgodnego z normą IS017442, nadawany przez agencje kodujące akredytowane przez Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), unikalnie identyfikującego podmioty w skali globalnej, w tym opłaty wnoszonej na rzecz GLEIF,
      
   2. z tytułu rejestracji akcji (0,01% wartości rynkowej, nie mniej niż 5.000,00 zł) i z tytułu rejestracji obligacji zamiennych na akcje albo praw do akcji - 0,001% wartości rynkowej, nie mniej niż 1.000,00 zł).
6. Poniesione na rzecz GPW koszty opłat:
   1. za wprowadzenie do obrotu akcji w przypadku pierwszego wprowadzenia do obrotu akcji danego emitenta,
      
   2. za notowanie akcji w pierwszym roku kalendarzowym akcji danego emitenta,
      
   3. za wprowadzenie do obrotu pozostałych instrumentów finansowych − praw do akcji.
7. Koszty druku prospektu emisyjnego.
   
   
   

Koszty wymienione w pkt 1-7 powyżej dalej zwane będą „Kosztami Emisji”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia Kosztów Emisji do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.) zdaniem Wnioskodawcy:

1. Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia Kosztów Emisji wymienionych w pkt 1-3 powyżej, tj.:
   • kosztów świadczenia przez DM usług związanych z ofertą publiczną i wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku głównym Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A.,
   • kosztów usług doradczych świadczonych przez DM w zakresie przygotowania dokumentacji niezbędnej do pozyskania zewnętrznego źródła finansowania, poprzez wprowadzenie akcji do obrotu publicznego,
   • kosztów wynagrodzenia DM za prowadzenie depozytu akcji, zgodnie z umową o prowadzenie depozytu akcji oraz o pełnienie funkcji agenta emisji lub sponsora emisji,
   • poniesionych na rzecz KDPW kosztów opłat za nadanie kodu LEI,
2. Spółka nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Kosztów Emisji wymienionych w pkt 4-7 powyżej, tj.:
   • poniesionych na rzecz KNF kosztów opłaty za zatwierdzenie prospektu emisyjnego,
     
   • poniesionych na rzecz KDPW kosztów opłat z tytułu rejestracji akcji i z tytułu rejestracji obligacji zamiennych na akcje albo praw do akcji,
     
   • poniesionych na rzecz GPW kosztów opłat: za wprowadzenie do obrotu akcji w przypadku pierwszego wprowadzenia do obrotu akcji danego emitenta, za notowanie akcji w pierwszym roku kalendarzowy akcji danego emitenta, za wprowadzenie do obrotu pozostałych instrumentów finansowych − praw do akcji,
   • kosztów druku prospektu emisyjnego.
   
   
   

Uzasadnienie:

Analizując możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z emisją akcji w ramach publicznej oferty, należy odwołać się przede wszystkim do uchwały składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II UPS 6/10, której teza stanowi, że: „Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy”.

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że: „gdyby nie wyłączenie z przychodów w art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy wpłaty na kapitał zakładowy, również w przypadku jego podwyższenia stanowiłyby przychód spółki kapitałowej. Na zasadzie wyrażonej w art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. przychód ten brany byłby w rachunku wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Tego rodzaju przychód, a „nie- przychód” z mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy jest pomijany dla celów podatkowych. Jeden ze skutków tej regulacji stanowi to, że wydatki bezpośrednio powiązane tym przychodem i warunkujące jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Ocena ta nie może jednak zostać rozciągnięta na tę część wydatków ogólnych spółki kapitałowej, których poniesienie tego rodzaju związku już nie cechuje tzw. koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej służące zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i nie wykazujące związku z konkretnym przychodem. Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzona działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu.

Podsumowując stwierdzić należy, że tylko wydatki związane z emisja nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.”.

Zgodnie z wytycznymi zawartymi w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego o tym, czy dane koszty związane z emisją akcji stanowią, czy nie stanowią koszty uzyskania przychodów, jest to, czy są one bezpośrednio związane z wyłączonymi z przychodów na mocy szczególnego przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 updop środkami otrzymanymi na podwyższenie kapitału zakładowego.

Z kolei o takiej kwalifikacji decyduje kryterium niezbędności poniesienia ww. kosztów do przeprowadzenia podwyższenia kapitału zakładowego w drodze emisji akcji: tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego (warunkujące to podwyższenie), nie są kosztami uzyskania przychodów.

Za wydatki takie NSA uznaje przede wszystkim koszty, których poniesienie w związku z podwyższeniem kapitału jest wymuszone przez przepisy prawa: opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty giełdowe, oraz z drugiej strony koszty czynności faktycznych niezbędnych do przeprowadzenia emisji akcji i podwyższenia kapitału zakładowego − koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji.

Natomiast wydatki, które nie są niezbędne, a jedynie przydatne do przeprowadzenia procesu emisji akcji, są kwalifikowane jako koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej, pośrednio związane z przychodami, i jako takie stanowią one koszty uzyskania przychodów.

Do kosztów tych w przywołanej uchwale zaliczono wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji.

W szczególności − co wynika z porównania treści pytania prawnego skierowanego do NSA i tezy uchwały − za koszty takie uznano koszty doradztwa finansowego i prawnego, przygotowania prospektu emisyjnego, czy promowanie oferowanych akcji. Odnosząc powyższe unormowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić w pierwszej kolejności, że kosztów uzyskania przychodów nie stanowią następujące wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z emisją akcji:

1. poniesiony na rzecz KNF koszt opłaty za zatwierdzenie prospektu emisyjnego, zgodnie z art. 93e ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej o warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych,
   
2. poniesione na rzecz KDPW koszty opłat z tytułu rejestracji akcji (0,01% wartości rynkowej, nie mniej niż 1.000,00 zł) i z tytułu rejestracji obligacji zamiennych na akcje albo praw do akcji − 0,001% wartości rynkowej, nie mniej niż 1.000,00 zł) oraz
   
3. poniesione na rzecz GPW koszty opłat:
   • za wprowadzenie do obrotu akcji w przypadku pierwszego wprowadzenia do obrotu akcji danego emitenta,
   • za notowanie akcji w pierwszym roku kalendarzowym akcji danego emitenta,
   • za wprowadzenie do obrotu pozostałych instrumentów finansowych − praw do akcji.
   
   
   

W przywołanej uchwale składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, jednoznacznie stwierdzono bowiem, że opłaty giełdowe − którymi bezspornie są powyższe koszty − stanowią koszty, bez których nie byłoby możliwe podwyższenie kapitału zakładowego, w związku z czym nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podobnie, jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w przywołanej uchwale wprost wskazano koszty druku prospektu emisyjnego.

W tym miejscu należy zastrzec, że powyższe zasady nie dotyczą poniesionych przez Spółkę na rzecz KDPW kosztów opłat za nadanie kodu LEI (Legal Entity Identifier), tj. 20-znakowego, alfa-numerycznego identyfikatora podmiotu, zgodnego z normą IS017442, nadawanego przez agencje kodujące akredytowane przez Global Legal Entity Identifier Foundation (GLEIF), unikalnie identyfikującego podmioty w skali globalnej, w tym opłaty wnoszonej na rzecz GLEIF.

Uzyskanie tego numeru jest bowiem warunkiem możliwości nabywania usług maklerskich, w wyniku których powstaje obowiązek zaraportowania transakcji zawartej w imieniu klienta będącego m.in. osobą prawną. Zgodnie z przepisami unijnymi (art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr 2017/590 z 28 lipca 2016), począwszy od dnia 3 stycznia 2018 r. „Firma inwestycyjna nie świadczy usługi, w wyniku której powstaje obowiązek dokonania zgłoszenia transakcji dotyczącego transakcji zawartej w imieniu klienta, który kwalifikuje się do posiadania kodu identyfikatora podmiotu prawnego, przed uzyskaniem kodu identyfikatora podmiotu prawnego od tego klienta”.

Oznacza to, że uzyskanie i posiadanie numeru LEI nie jest ściśle powiązane z emisją akcji, czy podwyższeniem kapitału zakładowego, lecz stanowi w ogóle warunek uczestniczenia przez Spółkę jako strony transakcji (dowolna, nie tylko emitent akcji) dokonywanych za pośrednictwem domu maklerskiego na rynku regulowanym.

Z tego względu brak jest podstaw do traktowania kosztów opłat za nadanie numeru LEI jako kosztów bezpośrednio związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego. Jest to typowy koszt ogólny funkcjonowania Spółki, zaliczany do kosztów uzyskania przychodów w dniu jego poniesienia.

Natomiast w świetle przywołanej uchwały NSA koszty usług obcych nabywanych od DM w związku z emisją akcji przez Spółkę stanowią koszty uzyskania przychodów, jako koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej. Poniesienie tych kosztów, jakkolwiek bezspornie jest przydatne do osiągnięcia celu w postaci emisji akcji i podwyższenia kapitału zakładowego, to jednak osiągnięcia tego celu nie warunkuje.

Powyższy wniosek dotyczy zarówno świadczonych przez DM:

1. usług pośrednictwa finansowego − oferowania akcji w drodze oferty publicznej i wprowadzania ich do obrotu − obejmujących w szczególności pełnienie funkcji oferującego akcji, depozytariusza i sponsora lub agenta emisji dla akcji emitenta, reprezentowanie Spółki w relacjach z KNF, KDPW oraz GPW oraz uczestnictwo w postępowaniach przed tymi podmiotami, przeprowadzenie oferty publicznej, w tym przyjmowanie zapisów i wpłat na akcje oferowane,
   
2. usług doradczych świadczonych przez DM w zakresie przygotowania dokumentacji niezbędnej do pozyskania zewnętrznego źródła finansowania, poprzez wprowadzenie akcji do obrotu publicznego, obejmujących w szczególności: sporządzenie raportu due dilligence Spółki, poprzedzonego przeprowadzonym badaniem Spółki w obszarach prawnym i finansowym, jej wyceny, opinii i raportu z audytu sprawozdań finansowych, sporządzenie prospektu emisyjnego podlegającego zatwierdzeniu przez KNF oraz sporządzenie trasera informacyjnego, na potrzeby działań marketingowych w związku z planowaną emisją akcji nowej emisji.
   
   

Powyższe usługi nie stanowią warunku sine qua non przeprowadzenia podwyższenia kapitału, lecz mają na celu zapewnienie profesjonalnej pomocy przy prowadzonych przez Spółkę działaniach.

W świetle kryteriów przyjętych w uchwale NSA (niezbędności poniesienia danych do kosztów do przeprowadzenia podwyższenia kapitału) brak jest podstaw do wyłączenia kosztów nabycia od DM usług doradczych i usług pośrednictwa finansowego, a także kosztów wynagrodzenia DM za prowadzenie depozytu akcji, ponoszonych na podstawie zawartej w wykonaniu umowy o świadczenie usług pośrednictwa finansowego umowy o prowadzenie depozytu akcji oraz o pełnienie funkcji agenta emisji lub sponsora emisji.

Dodać należy, że stanowisko, iż koszty nabycia powyższych usług stanowią koszty uzyskania przychodów, rozliczane podatkowo w dniu ich poniesienia, ma również oparcie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego - przykładowo można wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB2-1.4010.91.2017.BKD z dnia 1 września 2017 r., w której uznano za koszty uzyskania przychodów m.in.:

1. koszty usług doradztwa prawnego w szczególności w zakresie dotyczącym przygotowania oraz przeprowadzenia oferty publicznej oraz dopuszczenia i wprowadzenia akcji spółki do obrotu na rynku regulowanym prowadzonym przez GPW obejmujące m.in.
   
   • przeprowadzenie badania prawnego (due diligence) spółki w zakresie niezbędnym do sporządzenia dokumentu ofertowego,
   • sporządzenie prospektu emisyjnego,
   • przygotowanie projektów stosownych uchwał i zmian dokumentacji korporacyjnej Spółki,
   • udział w postępowaniu przed Komisją Nadzoru Finansowego (KNF związany z zatwierdzeniem prospektu emisyjnego,
   • udział w postępowaniach przed KDPW oraz GPW związanych z dematerializacją akcji oraz ich dopuszczeniem i wprowadzeniem do obrotu publicznego,
2. koszty usług świadczonych przez firmę inwestycyjną, uprawnioną do prowadzenia działalności maklerskiej obejmujących w szczególności:
   • czynności niezbędne do przygotowania i zatwierdzenia prospektu emisyjnego,
   • pełnienie funkcji oferującego dla akcji oferowanych (tj. akcji, które spółka zamierza wyemitować, wystawić do objęcia w drodze oferty publicznej i wprowadzić do obrotu giełdowego na GPW), co obejmowało również przygotowanie i przeprowadzenie sprzedaży akcji sprzedawanych (tj. akcji, wystawionych przez spółkę do sprzedaży w drodze oferty publicznej przeprowadzonej równocześnie z emisją akcji oferowanych), zgodnie z wymogami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych,
   • w przypadku spełnienia warunków określonych w regulaminie GPW, podejmowanie działań mających na celu dopuszczenie i wprowadzenie akcji wprowadzanych, akcji oferowanych oraz prawa do akcji oferowanych, do obrotu na GPW.
   
   
   

Również w interpretacji indywidualnej nr IBPB-1-2/4510-389/15-1/MS z dnia 21 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za koszty uzyskania przychodów, rozliczane podatkowo w dniu ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4e updop, takie koszty związane z przeprowadzeniem emisji akcji i podwyższeniem kapitału zakładowego jak:

1. koszty usług prawnych związanych m.in. z asystą prawną w zakresie opracowania harmonogramu emisji akcji, projektów uchwał walnego zgromadzenia, przygotowaniu części prawnej prospektu, udziału w postępowaniu przed KNF, bieżące doradztwo prawne w zakresie przygotowania oferty publicznej,
2. wynagrodzenie za świadczone na rzecz spółki usługi domu maklerskiego, obejmujące m.in. czynności związane z przygotowaniem oraz przeprowadzeniem oferty publicznej, czynności związane z przygotowaniem oraz zatwierdzeniem przez KNF prospektu w celu wprowadzenia akcji na rynek regulowany GPW − a w szczególności:
   • czynności z zakresu przygotowania prospektu emisyjnego,
     
   • uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym przed KNF w przedmiocie zatwierdzenia prospektu,
   • obsługi subskrypcji akcji oferowanych w ofercie publicznej,
     
   • koordynację czynności składających się na zarejestrowanie akcji oferowanych w ewidencji prowadzonej przez KDPW oraz dopuszczenia i wprowadzenia akcji do notowań na rynku regulowanym GPW.
   
   
   

Przy czym za koszt uzyskania przychodów uznano w ww. interpretacji zarówno przysługujące domu maklerskiemu wynagrodzenie stałe, jak i wynagrodzenie od sukcesu, uzależnione od iloczynu liczby przydzielonych w ramach oferty akcji i ich ceny emisyjnej.

Jak wskazano w interpretacji, zapłacone przez Spółkę wynagrodzenie od sukcesu na rzecz domu maklerskiego, było wyłącznie uzależnione od powodzenia dokonanej przez Spółkę emisji akcji. W żaden sposób jednak nie warunkowało możliwości dokonania skutecznej emisji nowych akcji, a jedynie było uzależnione od faktycznego jej sukcesu. Wpływa to jednak na fakt, że poniesiony przez Spółkę wydatek był uzasadniony, celowy i racjonalny z gospodarczego punktu widzenia.

Wysokość przedmiotowego wynagrodzenia uzależniona była od powodzenia przeprowadzonej emisji akcji, w konsekwencji o wysokości i poniesieniu przedmiotowego kosztu decydowała wielkość sukcesu emisji a w żadnym wypadku wynagrodzenie to nie dotyczyło czynności, od których przeprowadzenie emisji (a zatem podwyższenie kapitału) miałoby zależeć.

Mając na uwadze, że wskazane interpretacje dotyczyły usług analogicznych, jak świadczone na rzecz Spółki przez DM w przedstawionym stanie faktycznym, uzasadnione jest również zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów ich nabycia przez Spółkę.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, że:

1. Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia Kosztów Emisji wymienionych w pkt 1- 3 powyżej, tj.:
   1. kosztów świadczenia przez DM usług związanych z ofertą publiczną i wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku głównym Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A.,
      
   2. kosztów usług doradczych świadczonych przez DM w zakresie przygotowania dokumentacji niezbędnej do pozyskania zewnętrznego źródła finansowania, poprzez wprowadzenie akcji do obrotu publicznego,
      
   3. kosztów wynagrodzenia DM za prowadzenie depozytu akcji, zgodnie z umową o prowadzenie depozytu akcji oraz o pełnienie funkcji agenta emisji lub sponsora emisji,
      
   4. poniesionych na rzecz KDPW kosztów opłat za nadanie kodu LEI,
2. Spółka nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Kosztów Emisji wymienionych w pkt 4-6 powyżej, tj.:
   1. poniesionych na rzecz KNF kosztów opłaty za zatwierdzenie prospektu emisyjnego,
      
   2. poniesionych na rzecz KDPW kosztów opłat z tytułu rejestracji akcji i z tytułu rejestracji obligacji zamiennych na akcje albo praw do akcji,
      
   3. poniesionych na rzecz GPW kosztów opłat: za wprowadzenie do obrotu akcji w przypadku pierwszego wprowadzenia do obrotu akcji danego emitenta, za notowanie akcji w pierwszym roku kalendarzowy akcji danego emitenta, za wprowadzenie do obrotu pozostałych instrumentów finansowych − praw do akcji,
      
   4. kosztów druku prospektu emisyjnego.
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1320) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.