Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB4/4511-182/15-4/MK
z 15 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 1725/15 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 1336/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2015 r. (data wpływu 3 czerwca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2015 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 25 sierpnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPB4/4511 -182/15/KW, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie. Wnioskodawca na interpretację indywidualną wniósł pismem z dnia 3 września 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 5 października 2015 r. znak: ITPB4/4511-1-12/15/KW stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 20 października 2015 r. wpłynęła skarga Wnioskodawcy na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 sierpnia 2015 r. znak ITPB4/4511-182/15/KW.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 27 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 1725/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną z dnia 16 marca 2016 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 1336/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 marca 2015 r. Wnioskodawca (zwany dalej również „Sprzedającym”) zawarł z Kupującym notarialną umowę sprzedaży udziałów (dalej „Umowa”) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na mocy umowy Sprzedający zbył na rzecz Kupującego 14 udziałów w kapitale zakładowym Spółki.

Zgodnie z zapisami Umowy cena za jeden udział wyniosła 18.000 złotych, a łączna wartość transakcji wyniosła 252.000 złotych. Odnośnie zasad na jakich Kupujący nabył od Wnioskodawcy udziały w Spółce należy zauważyć, że zapłata ceny ma nastąpić w trzech transzach i terminach wymagalności:

1. pierwsza transza w wysokości 70.560 złotych do dnia 30 maja 2015 roku,
2. druga transza w wysokości 35.280 złotych do dnia 31 marca 2016 roku,
3. trzecia transza w wysokości 146.160 złotych do dnia 30 marca 2018 roku.

Tytuł prawny do udziałów został przeniesiony na Kupującego w dacie podpisania umowy, tj. 17 marca 2015 roku. Celem zabezpieczenia zapłaty kwoty 252.000 złotych Kupujący poddał się egzekucji z art. 777 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania cywilnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jakim momencie (w którym roku) Wnioskodawca zobowiązany jest rozpoznać przychód z tytułu sprzedaży udziałów w Spółce, w odniesieniu do sprzedaży w ratach z określonymi terminami wymagalności na rok 2015, 2016 i 2018?

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem rozpoznania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów w Spółce, w odniesieniu do sprzedaży w ratach jest termin wymagalności ich zapłaty, tj. rok 2015 dla pierwszej raty, rok 2016 dla drugiej raty, rok 2018 dla trzeciej raty.

Dochód uzyskany ze sprzedaży udziałów stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią przychodem tym są należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu „przychody należne”. Uprawnionym jest, przyjęty w orzecznictwie i piśmiennictwie pogląd, podzielany również przez składy orzekające sądów administracyjnych, iż skoro zdarzenie powodujące powstanie przychodu należy do czynności cywilnoprawnych, to zasadne jest, w celu określenia kiedy świadczenie staje się należne (od kiedy przysługuje), odwołanie się do przepisów prawa cywilnego.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem wynikającym z umowy cywilnoprawnej możliwość domagania się spełnienia świadczenia wiąże się z jego wymagalnością.

W ujęciu cywilistycznym świadczenie wymagalne to takie, którego spełnienia przez dłużnika wierzyciel może się domagać. Roszczenie staje się wymagalne z chwilą nadejścia terminu, w jakim świadczenie ma być spełnione - art. 455 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Przy czym moment ten nie musi pokrywać się z datą zawarcia umowy będącej źródłem roszczenia, ani też z datą spełnienia świadczenia przez drugą stronę. Przychód należny powstaje zatem w dacie kiedy określona kwota przysługującego podatnikowi świadczenia pieniężnego staje się wymagalna i może on domagać się jej zapłaty.

Stanowisko, że kwoty należne należy utożsamiać z wymagalnymi świadczeniami potwierdził NSA w wyroku z dnia 17 września 2009 r. (sygn. akt II FSK 549/08), wyrażając pogląd, iż do przychodów z kapitałów pieniężnych zalicza się tylko takie wierzytelności, które w danym momencie podatnikowi należą się, czyli są wymagalne, przy czym nie ma znaczenia, czy podatnik już faktycznie uzyskał świadczenie wynikające z takiej wierzytelności, czy też jeszcze nie. Istotnym warunkiem dla zaliczenia takiego przychodu do przychodów należnych jest zatem powstanie po stronie wierzyciela prawnej możliwości żądania spełnienia świadczenia przez kontrahenta, co znajduje wyraz w obowiązku jego świadczenia. Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyrokach NSA z dnia 20 września 2007 r. (sygn. akt II FSK 1375/05) oraz w wyrokach WSA w Krakowie z dnia 24 czerwca 2008 r. (sygn. akt I SA/Kr 671/07) oraz WSA w Warszawie z dnia 29 października 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 962/08).

Strony umów cywilnoprawnych co do zasady mogą swobodnie ustalać terminy spełnienia świadczeń, co nie oznacza niedopuszczalności ingerencji w powstanie obowiązku podatkowego. O ile podatnik nie może mieć wpływu na skutek zdarzenia - powstanie obowiązku podatkowego, o tyle nie sposób odmówić podatnikowi wpływu na to, czy i kiedy samo zdarzenie to w ogóle nastąpi (wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 października 2008 roku (sygn. akt III SA/Wa 962/08). W wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 listopada 2013 roku (sygn. akt III SA/Wa 981/13) sąd stwierdził, iż kwestionując sytuację, gdy do przychodów zalicza się tylko takie wierzytelności, które podatnikowi w danym momencie należą się, czyli są wymagalne, Minister Finansów naruszył przepisy prawa materialnego, tj. art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez jego niewłaściwą wykładnię. W świetle powyższego wyroku wydano korzystną dla podatnika interpretację indywidualną IPPB2/415-872/12/14 -9/S/MG.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, przychód należny w przypadku sprzedaży udziałów w Spółce powstaje w terminie jego wymagalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji w zakresie zdarzenia przyszłego, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 1725/15 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt 1336/16.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80 – 219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.