Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.569.2018.1.KOM
z 17 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2018 r. (data wpływu 19 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku VAT 8% dla wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku VAT 8% dla wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabył lokal mieszkalny i zamierza nabyć kolejne lokale mieszkalne (dalej: Lokale), które zamierza przeznaczyć na cele wynajmu krótkoterminowego.

W tym celu Wnioskodawca nawiązał współpracę z podatnikiem (podmiotem gospodarczym wpisanym do CEIDG) prowadzącym działalność w zakresie świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania (dalej: Najemca). Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Najemcą umowę najmu Lokali, której przedmiotem będzie ich podnajem na cele krótkotrwałego zakwaterowania.

Najemca będzie podnajmował Lokale odbiorcom końcowym, w szczególności osobom fizycznym (dalej: Podnajemca), w określonych, krótkich cyklach, liczonych w dobach lub w tygodniach.

Najemca nie będzie wynajmować Lokali w dłuższych cyklach np. miesięcznych.

Lokale będą wynajmowane głównie w celu zapewnienia zakwaterowania w związku z pobytami w celach biznesowych lub turystycznych.

Lokale posiadają pełną funkcjonalność (tj. doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, łazienkę, aneks kuchenny, część dzienną i sypialną), są w pełni umeblowane i kompletnie wyposażone, umożliwiając zaspokojenie potrzeb potencjalnych klientów zainteresowanych krótkotrwałym pobytem w Lokalu.

Wnioskodawca w zawartej z Najemcą umowie najmu Lokali, określi precyzyjnie, że Lokale będą podnajmowane tylko i wyłącznie na cele krótkotrwałego zakwaterowania. Przywołana umowa najmu zostanie zawarta na czas określony - jednego roku z możliwością jej przedłużenia.

W ramach realizacji umowy Lokal będzie podnajmowany przez Najemcę na rzecz Podnajemców, na podstawie umów podnajmu w celu zakwaterowania, zawieranych przez Najemcę we własnym imieniu. Przeznaczenie Lokalu przez Najemcę dla innych celów niż najem krótkoterminowy, uprawniać będzie Wnioskodawcę do wypowiedzenia umowy najmu ze skutkiem natychmiastowym.

Co do zasady Najemca nie będzie zapewniał dodatkowych usług podczas pobytów osób w Lokalach takich jak: sprzątanie, słanie łóżek, zmienianie ręczników czy też podawanie Podnajemcom posiłków i napojów. Najemca może natomiast oferować usługi typu „concierge”, a także przy każdorazowym zakwaterowaniu udostępniać wodę butelkowaną, kapsułki z kawą czy też herbatę do samodzielnego przygotowania w ograniczonych ilościach.

Wnioskodawca zakwalifikowała świadczone przez siebie usługi na rzecz Najemcy w grupie PKWiU 55.20.19.0 tj. „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”, w sytuacji gdy celem udostępniania przez właściciela umeblowanych lokali mieszkalnych nie jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, tylko potrzeb związanych z okresowym pobytem, np. na czas delegacji służbowych, w celach turystycznych, biznesowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynności wynajmu Lokali mieszkalnych, na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (Najemcy), na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, dotyczącej podnajmu wynajmowanych lokali osobom trzecim (Podnajemcom), na cele krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55) będą podlegały opodatkowaniu według stawki VAT w wysokości 8%, tj. właściwej dla usług związanych z krótkotrwałym zakwaterowaniem?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż czynności wynajmu Lokali na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (Najemcy), w celu świadczenia usług podnajmu, wyłącznie na cele krótkotrwałego zakwaterowania będą podlegały opodatkowaniu według stawki podatku od towarów i usług (VAT) w wysokości 8%, tj. właściwej dla usług związanych z krótkotrwałym zakwaterowaniem, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT jako czynność wymieniona w załączniku nr 3 do ustawy o VAT w pozycji 163.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez umowę najmu należy rozumieć cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego (Tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.) (dalej: k.c.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. A zatem umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie nieruchomości przez jego najemcę.

Zatem, w świetle powyższej definicji umowy najmu należy stwierdzić, że czynności wynajmu Lokali przez Wnioskodawcę na rzecz Najemcy za wynagrodzeniem wypełniają określoną w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definicję świadczenia usług, która na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi, co do zasady 22%. Niemniej jednak na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wskazana powyżej podstawowa stawka podatku VAT ma zastosowanie jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku.

Podkreślić należy także, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ponadto należy zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWIU 55, tj. „Usługi związane z zakwaterowaniem”. W tym miejscu należy podkreślić, że ustawodawca w poz. 163 załącznika nie poprzedził „PKWiU 55” symbolem „ex”, co pozwala przyjąć, że stawka obniżona podatku ma zastosowanie do wszelkich towarów i usług zawierających się w tym grupowaniu.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W świetle powyższych przepisów usługa najmu lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, w sytuacji gdy umowa najmu dotyczy lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia wskazano, iż zawarta przez Wnioskodawcę z Najemcą umowa najmu będzie wyraźnie w swojej treści wskazywała cel w jakim Lokal będzie wykorzystywany/podnajmowany - tj. świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania. W rezultacie wynajem lokali mieszkalnych przez Wnioskodawcę na rzecz Najemcy, celem dalszego najmu w celu krótkotrwałego zakwaterowania, nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT z uwagi na brak spełnienia przesłanki wykorzystania Lokalu w celach mieszkaniowych.

Zastosowanie natomiast przez Wnioskodawcę względem usług na rzecz Najemcy wskazanej powyżej preferencyjnej stawki podatku VAT (tj. w wysokości 8% VAT) będzie uzależnione od tego, czy świadczone przez nią usługi najmu będą podlegały zaklasyfikowaniu w opisanym powyżej dziale 55 PKWiU jako „Usługi związane z zakwaterowaniem” wymienione w pozycji nr 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia obecnego i przyszłego, wynajem przez Wnioskodawcę Lokali Najemcy, celem dalszego podnajmu, nie będzie służył zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Podnajmujących, ale potrzeb związanych z krótkotrwałym pobytem, np. w celach turystycznych, biznesowych.

Ponadto w zawartej z Najemcą umowie najmu Lokali zostanie określone precyzyjnie, że Lokale będą podnajmowane tylko i wyłącznie na cele krótkotrwałego zakwaterowania. Umowa najmu w swojej treści będzie również przewidywała, iż przeznaczenie Lokalu przez Najemcę dla innych celów niż najem krótkoterminowy, uprawniać będzie Wnioskodawcę do wypowiedzenia umowy najmu ze skutkiem natychmiastowym. Celem Wnioskodawcy będzie świadczenie usług zakwaterowania polegających na oddaniu lokalu mieszkalnego na cele krótkotrwałego pobytu, nie połączonych ze świadczeniem innych usług takich jak: sprzątanie, słanie łóżek, zmienianie ręczników czy też podawanie Podnajemcom posiłków i napojów.

Biorąc pod uwagę postanowienia umowy najmu pomiędzy Wnioskodawcą a Najemcą (tj. zwłaszcza cel krótkotrwałego zakwaterowania), zdaniem Wnioskodawcy, do świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Najemcy usług najmu Lokalu w celu świadczenia usług podnajmu, zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 8%.

Wnioskodawca podkreśla, że kluczowe znaczenie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ma klasyfikacja statystyczna świadczonych przez Wnioskodawcę usług - usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Najemcy, w celu świadczenia usług podnajmu wyłącznie na cele krótkotrwałego zakwaterowania, zostały zaklasyfikowane do działu PKWiU 55 (tj. w grupowaniu PKWiU 55.20.19.0, tj. „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”).

Zdaniem Wnioskodawcy za zastosowaniem 8% stawki VAT dla usługi wynajmu Lokali na rzecz

Najemcy przesądza również tożsamość usług w relacji Wynajmujący (Wnioskodawca) - Najemca - Podnajmujący. Zarówno usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Najemcy, jak i Najemcy na rzecz Podnajmującego, objęte są PKWiU 55.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy świadczona przez niego usługa wynajmu Lokali na rzecz Najemców powinna podlegać opodatkowaniu według stawki VAT w wysokości 8%, tj. stawki właściwej dla usług związanych z zakwaterowaniem krótkoterminowym.

Wnioskodawca podkreśla, iż przedstawione przez niego stanowisko znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 2 września 2015 r. nr IBPP2/4512-509/15/JJ Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, wskazał, iż możliwość zastosowania 8% stawki VAT dla usługi wynajmu lokali na rzecz najemcy, w celu świadczenia usług podnajmu włącznie na cele krótkotrwałego zakwaterowania należy opodatkować 8% stawką podatku VAT, jeśli z umowy zawartej między stronami jednoznacznie będzie wynikało, że lokal mieszkalny będzie przeznaczany na cele mieszkaniowe w celu krótkotrwałego zakwaterowania (usługa sklasyfikowana wg PKWiU w grupowaniu 55). Wnioskodawca podkreśla, iż takie postanowienie będzie zawierało się w treści zawartej przez niego z Najemcą umowy najmu.

Natomiast w interpretacji indywidualnej z 25 czerwca 2018 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.230.2018.1.KOM Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie świadczył usługę wynajmu Lokali mieszkalnych na rzecz Najemcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług krótkotrwałego zakwaterowania, i jednocześnie usługi te, jak wskazał Wnioskodawca, będą usługami krótkotrwałego zakwaterowania mieszczącymi się pod symbolem PKWiU 55.20.19.0, to podlegać one będą opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2, jako wymienione w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych. Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano na podstawie grupowania PKWiU wskazanego przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676). Jednakże zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2017 r. poz. 2453), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2018 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Zastosowanie preferencyjnych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do niej.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%), pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

Ponadto, zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że w przypadku gdy towar lub usługa wymieniony w załączniku nr 3 do ustawy, jednocześnie na mocy innego przepisu korzysta ze zwolnienia od podatku lub podlega opodatkowaniu stawką niższą niż 8%, to zapis załącznika nie znajduje dla danego towaru lub usługi zastosowania.

Ustawodawca nie poprzedził PKWiU 55 symbolem „ex” co pozwala przyjąć, że stawka obniżona podatku ma zastosowanie do wszelkich usług zawierających się w tym grupowaniu.

W tym miejscu warto odnieść się do samego pojęcia „zakwaterowanie”. W związku z tym, że nie zostało ono zdefiniowane w ustawie o VAT, przy ustalaniu jego zakresu znaczeniowego należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN „zakwaterować” znaczy „przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania”. Z kolei „zakwaterować się” znaczy „zamieszkać gdzieś tymczasowo”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabył lokale mieszkalne i zamierza nabyć kolejne, które chce przeznaczyć na cele wynajmu krótkoterminowego. W tym celu Wnioskodawca nawiązał współpracę z podatnikiem (podmiotem gospodarczym wpisanym do CDEiG) prowadzącym działalność w zakresie świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania, z którym zamierza zawrzeć umowę najmu Lokali. Lokale te będą przedmiotem dalszego podnajmu przez najemcę odbiorcom końcowym, w szczególności osobom fizycznym na cele krótkotrwałego zakwaterowania. Okresy podnajmu będą określone jako krótkie cykle, liczone w dobach lub w tygodniach. Najemca nie będzie wynajmować Lokali w dłuższych cyklach np. miesięcznych.

Lokale będą wynajmowane głównie w celu zapewnienia zakwaterowania w związku z pobytami w celach biznesowych lub turystycznych. Lokale posiadają pełną funkcjonalność (tj. doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, łazienkę, aneks kuchenny, część dzienną i sypialną), są w pełni umeblowane i kompletnie wyposażone, umożliwiając zaspokojenie potrzeb potencjalnych klientów zainteresowanych krótkotrwałym pobytem w Lokalu.

Wnioskodawca w zawartej z Najemcą umowie najmu Lokali określi precyzyjnie, że Lokale będą podnajmowane tylko i wyłącznie na cele krótkotrwałego zakwaterowania. Umowa najmu zostanie zawarta przez Najemcę we własnym imieniu na czas określony - jednego roku z możliwością jej przedłużenia. Przeznaczenie Lokalu przez Najemcę dla innych celów niż najem krótkoterminowy, uprawniać będzie Wnioskodawcę do wypowiedzenia umowy najmu ze skutkiem natychmiastowym.

Najemca nie będzie zapewniał dodatkowych usług podczas pobytów osób w Lokalach takich jak: sprzątanie, słanie łóżek, zmienianie ręczników czy też podawanie Podnajemcom posiłków i napojów. Najemca może natomiast oferować usługi typu „concierge”, a także przy każdorazowym zakwaterowaniu udostępniać wodę butelkowaną, kapsułki z kawą czy też herbatę do samodzielnego przygotowania w ograniczonych ilościach.

Wnioskodawca zakwalifikowała świadczone przez siebie usługi na rzecz Najemcy w grupie PKWiU 55.20.19.0, tj. „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”, w sytuacji gdy celem udostępniania przez właściciela umeblowanych lokali mieszkalnych nie jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, tylko potrzeb związanych z okresowym pobytem, np. na czas delegacji służbowych, w celach turystycznych, biznesowych.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy czynności wynajmu Lokali mieszkalnych na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą na cele prowadzonej przez niego działalności polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania, podlegają opodatkowaniu stawką 8%.

Analizując zatem przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie świadczył usługę wynajmu Lokali mieszkalnych na rzecz Najemcy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie usług krótkotrwałego zakwaterowania, i jednocześnie usługi te, jak wskazał Wnioskodawca, są/będą usługami krótkotrwałego zakwaterowania mieszczącymi się pod symbolem PKWiU 55.20.19.0, to podlegają i podlegać będą opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2, jako wymienione w poz. 163 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.