Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.695.2018.1.MM
z 19 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania odpłatnego udostępnienia toalety publicznej,
  
• momentu powstania obowiązku podatkowego z ww. tytułu,
  
• prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji polegającej na budowie toalety publicznej w ramach projektu pn. „(…)” i zakupów dotyczących jej utrzymania
  
  - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępnienia toalety publicznej, momentu powstania obowiązku podatkowego z ww. tytułu oraz prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji polegającej na budowie toalety publicznej w ramach projektu pn. „ (…)" i zakupów dotyczących jej utrzymania

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina (…) (zwana dalej Wnioskodawcą) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 27 stycznia 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie inwestycji dotyczącej rewitalizacji parków miejskich w (…) przy (…). Wniosek został złożony w konkursie ogłoszonym przez Urząd Marszałkowski w (…) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 dla projektów dotyczących rewitalizacji na poziomie lokalnym.

Wnioskodawca, mając na względzie prawidłowe rozliczenie podatku od towarów i usług od przedmiotowej inwestycji, wystąpił do Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem z dnia 9 marca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi, Gmina otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr (…) z dnia 10 maja 2017 r., potwierdzającą brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „ (…)”.

Projekt zakładał przeprowadzenie rewitalizacji małej skali dwóch parków miejskich przy (…) w zakresie: demontażu istniejących ścieżek oraz elementów małej architektury, przeniesienia pomników, wycinki drzew oraz krzaków, budowy utwardzonych ścieżek pieszych, utworzenia miejsc pamięci oraz miejsca spotkań – sceny, przebudowy oświetlenia parku, budowy fontanny oraz szaletu miejskiego, montażu elementów małej architektury, urządzenia wraz z nasadzeniem niskiej zieleni, budowy przyłącza wodociągowego oraz kanalizacji sanitarnej.

Wstępnie, zgodnie ze złożonym przez Gminę oświadczeniem o braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, podatek ten został zaliczony do kosztów kwalifikowanych operacji. Zakładano bowiem, iż planowana inwestycja stanowi realizację zadań własnych Gminy w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.), tj. obejmuje sprawy związane z ładem przestrzennym oraz gminnymi placami.

Zakładano wówczas, że efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Gmina, po wykonaniu zadania, nie będzie osiągała przychodów związanych z utrzymaniem i użytkowaniem zrewitalizowanych parków miejskich w (…).

W trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji, sytuacja uległa zmianie w zakresie dotyczącym budowy i zamontowania szaletu miejskiego. Zamontowana została bowiem automatyczna toaleta wyposażona we wrzutnik monet, który pobiera opłaty w formie bilonu.

Ponadto Rada Miejska w (…) podjęła uchwałę nr (…) z dnia 14 września 2018 r. w sprawie ustalenia zasad korzystania z parków i szaletu miejskiego przy (…) w (…), w której m.in. upoważniła Burmistrza (…) do ustalenia wysokości i zasad pobierania opłat za korzystanie z samoobsługowej toalety publicznej.

Realizując postanowienia w/w uchwały, Burmistrz (…) zarządzeniem z dnia 14 września 2018 roku w sprawie ustalenia wysokości opłat i zasad korzystania z samoobsługowej toalety publicznej, ustalił przedmiotową odpłatność w bilonie o wartości 1 zł.

Skorygowany zostanie również wniosek o dofinansowanie inwestycji dotyczącej rewitalizacji parków miejskich w (…) przy (…), w zakresie dotyczącym budowy i zamontowania szaletu miejskiego, złożony w konkursie ogłoszonym przez Urząd Marszałkowski w (…) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 dla projektów dotyczących rewitalizacji na poziomie lokalnym, a także zostanie podpisany stosowny aneks w tym zakresie.

Odnosząc się do zaistniałego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych np.: czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy oraz wszelkich innych umów prawa cywilnego nazwanych i nienazwanych. Realizując szereg zadań ustawowych Gmina może czynić to w sposób płatny lub nieodpłatny, a jeśli płatny, to należności z tytułu ww. odpłatności mogą wynikać z zaistniałych relacji o charakterze cywilnoprawnym lub być przyjmowane w oparciu o reżim publicznoprawny w trybie władztwa publicznego. Gmina realizując zadania ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zapewniając czystość i porządek na terenie gminy, stworzyła warunki niezbędne do ich utrzymania w szczególności poprzez budowę, utrzymanie i eksploatację własnego szaletu publicznego.

W/w toaleta publiczna została zaprojektowana jako obiekt wolnostojący, prefabrykowany, przeznaczony do montażu na miejscu posadowienia. Obiekt składa się z toalety (kabiny) dostępnej dla użytkowników (uni-sex), przystosowanej do korzystania przez osoby niepełnosprawne oraz z komory technicznej dostępnej dla serwisantów od strony kabiny.

Automatyczna toaleta wyposażona jest we wrzutnik monet, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobierałaby opłaty za udostępnienie toalety. Możliwe jest ustalenie dowolnej opłaty oraz jej zmienianie. Szalet otwiera się automatycznie, po wrzuceniu monety o odpowiednim nominale. Toaleta zamyka się również automatycznie. Nie ma możliwości bezpłatnego skorzystania z automatycznego szaletu. Opłaty za korzystanie z toalety będą stanowiły dochód Gminy, który będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obsługą szaletu publicznego będzie zajmował się pracownik Urzędu Miejskiego w (…). Do jego obowiązków będzie należało między innymi utrzymanie czystości i porządku, zapewnienie sprawności technicznej. Natomiast otwarcie automatu wrzutowego i opróżnienie jego zawartości będzie następowało w zależności od potrzeb, najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca, w obecności członków komisji powołanej zarządzeniem Burmistrza (…). Z czynności tej zostanie sporządzony protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych zawartych we wrzutniku za dany okres. Następnie pieniądze będą przekazywane na konto dochodów Gminy. W dniu wybrania pieniędzy z automatu i przekazania na konto bankowe powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług. Gmina, na koniec miesiąca sporządzi zestawienie wszystkich wpłat dokonanych w danym miesiącu i rozliczy je w deklaracji podatkowej VAT-7 za dany okres.

Na dzień dzisiejszy nie nastąpiło jeszcze oddanie do użytku nowo wybudowanego szaletu publicznego w (…). Została natomiast wystawiona faktura za wykonane roboty budowlane, polegające na rewitalizacji parków i budowie szaletu miejskiego w (…). W przedmiotowej fakturze łącznie została wykazana ww. inwestycja. „Nabywcą przedmiotowej faktury” jest Gmina. Z uwagi, iż w ocenie Gminy odrębnie powinna zostać wykazana budowa szaletu publicznego i rewitalizacja parków miejskich w (…), Gmina wystąpiła do wykonawcy o dokonanie korekty faktury w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odpłatne udostępnienie toalety publicznej przez Gminę stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług?
2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług od opłat za szalet publiczny dokonywanych za pośrednictwem wpłatomatu?
3. Czy Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu inwestycji polegającej na budowie szaletu oraz kosztów utrzymania szaletu (woda, energia itp.)?

Zdaniem Gminy:

Ad. 1

Udostępnienie szaletu publicznego za opłatą stanowi umowę wzajemną, gdzie dwie strony zobowiązują się do wzajemnego świadczenia. W przedmiotowej sytuacji jedna ze stron, tj. Gmina, zobowiązała się do udostępniania szaletu, a druga strona do uiszczenia zapłaty za tę usługę. W tym przypadku mamy do czynienia z umową adhezyjną, czyli umową zawieraną przez samo przystąpienie bez negocjowania jej postanowień. Postanowienia takich umów są przygotowane przez jedną ze stron – druga strona może jedynie przyjąć zaproponowane jej warunki lub odmówić zawarcia takiej umowy. Opłaty za korzystanie z szaletu publicznego będą stanowić wynagrodzenie za świadczenie usług mieszczących się w zakresie wykonywanych zadań własnych Gminy na podstawie umowy cywilnoprawnej. W związku z powyższym usługi udostępnienia przez Gminę szaletu publicznego za wynagrodzeniem będą stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi – art. 19a ust. 1 ustawy o VAT. Ponieważ określenie dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, jest istotne dla ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym dana czynność ma być rozliczona w przypadku automatów, które nie ewidencjonują dnia sprzedaży, wystarczające winno być, jeśli pieniądze będą wyjmowane z automatu w ostatnim dniu miesiąca i do tego dnia zostanie przyporządkowana cała sprzedaż z automatu, jaka miała miejsce w trakcie całego miesiąca. Ewentualnie kilka razy w danym miesiącu, jeśli taka sytuacja jest konieczna.

Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki są spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup i uruchomienie automatycznej toalety publicznej oraz od zakupów związanych z utrzymaniem szaletu publicznego, w tym zarówno od wydatków związanych z bieżącym funkcjonowaniem obiektu, jak i od wydatków inwestycyjnych ponoszonych przez Gminę w tym zakresie. W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, że poniesienie wydatków na zakup oraz utrzymanie automatycznej toalety publicznej jest bezpośrednio związane z ich odpłatnym udostępnieniem. Bez ich poniesienia, świadczenie przez Gminę usług udostępnienia szaletu nie byłoby możliwe. Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu odpłatnego udostępnienia szaletu publicznego, powinna mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tych usług. Gmina nie powinna być traktowana mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające, w związku z tym, z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług niezbędnych do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego, w szczególności prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego dotyczącego inwestycji polegającej na budowie toalety publicznej oraz kosztów jej utrzymania. Inne kwestie związane z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, np. sposobu dokonania odliczenia ww. podatku naliczonego, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.