Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.340.2018.1.TR
z 25 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 października 2005 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński i od tamtej daty do dnia 6 października 2006 r. w małżeństwie obowiązywał ustrój majątkowej wspólności ustawowej. Przez tamten czas małżonkowie starali się gromadzić środki na wkład własny dla nabycia nieruchomości, w której mogliby się – jako młode małżeństwo – osiedlić.

W dniu 6 października 2006 r. aktem notarialnym małżonkowie zmienili obowiązujący w ich małżeństwie ustrój majątkowy w ten sposób, że ustanowili pełną rozdzielność majątkową.

Motywem zawarcia ww. umowy o ustanowienie pełnej rozdzielności majątkowej była okoliczność, że – jako podówczas obywatelka Kazachstanu – na zasadzie art. 1 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców Wnioskodawczyni oczekiwała na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie zezwolenia jej na nabycie udziału w niżej opisanej nieruchomości. Oczekiwanie to przedłużało się.

Ostatecznie w dniu 24 listopada 2006 r. decyzją ww. Minister udzielił Zainteresowanej wymaganej zgody.

Jednakże z uwagi na fakt, że cała transakcja, w tym jej kredytowanie, była już naszykowana na dzień 27 listopada 2006 r. dla wariantu zakupu przez męża (jak również z uwagi na upływ czasu między wydaniem ww. decyzji, a jej doręczeniem, a także z uwagi na fakt, że zbywcy oświadczyli, że nie będą już dłużej czekać i wystawią nieruchomość, w której małżonkowie chcieli się osiedlić, na licytację celem ewentualnego nabycia przez innych zainteresowanych) Zainteresowana zdecydowała się z mężem, że zakupi on nieruchomość bez dokonywania kolejnych zmian w konstrukcji transakcji. Co przy tym istotne, dokonując zakupu mąż posiłkował się nie tylko kredytem, ale również zgromadzonym przez oboje małżonków w ww. okresie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej ww. wkładem własnym.

W dniu 27 listopada 2006 r. aktem notarialnym mąż Zainteresowanej kupił – dla zaspakajania potrzeb mieszkaniowych małżeństwa – nieruchomość.

Ponieważ cały czas małżonkowie pozostawali małżeństwem, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe i wspólne finanse, jak również z uwagi na fakt, że wspólnie spłacali kredyt zaciągnięty na nabycie ww. nieruchomości w dniu 12 kwietnia 2007 r. aktem notarialnym rozwiązali ww. umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową z dnia 6 października 2006 r., co spowodowało, że z tamtą chwilą, tj. z dniem 12 kwietnia 2007 r. powstał między nimi – ponownie – ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej (art. 47 par. 2 Kriop).

W dniu 18 maja 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła obywatelstwo polskie.

W dniu 29 stycznia 2010 r. aktem notarialnym małżonkowie rozszerzyli obowiązującą ich wspólność ustawową małżeńską o ww. nieruchomość.

W dniu 31 lipca 2013 r. aktem notarialnym jako właściciele na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej małżonkowie sprzedali ww. nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym rozszerzenie przez Zainteresowaną – jako podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych – oraz męża Zainteresowanej wspólności majątkowej małżeńskiej na ww. nieruchomość na podstawie ww. umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej ustrój wspólności majątkowej panujący w małżeństwie małżonków (zawartej 29 stycznia 2010 r.), jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z dnia 31 stycznia 2000 r. – Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.), a co za tym idzie, czy fakt zbycia przez Zainteresowaną wraz z mężem tejże nieruchomości w roku 2013 (w związku z nieskorzystaniem z tzw. ulgi mieszkaniowej), powinien rodzić dla Zainteresowanej skutki w podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na konieczności uznania za jej źródło przychodu sumy (ewentualnie 50% sumy) uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości zaistniałej 31 lipca 2013 r., tj. czy w takiej sytuacji po stronie Zainteresowanej powstaje zobowiązanie podatkowe zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tejże ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, rozszerzenie przez nią oraz jej męża wspólności majątkowej małżeńskiej na ww. nieruchomość na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej ustrój wspólności majątkowej panujący w Zainteresowanej oraz jej męża małżeństwie (zawartej 29 stycznia 2010 r.), nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8) ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie fakt zbycia przeze Wnioskodawczynię oraz jej męża ww. nieruchomości w dniu 31 lipca 2013 r. (w związku z nieskorzystaniem z tzw. ulgi mieszkaniowej), nie powinien dla Zainteresowanej rodzić skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym w szczególności nie powinien powodować uznania, że suma (ewentualnie 50 % sumy) uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości zaistniałej 31 lipca 2013 r. miałaby stanowić jej źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w takiej sytuacji po stronie Zainteresowanej nie powstaje zobowiązanie podatkowe zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tejże ustawy. Umowy majątkowe małżeńskie pomiędzy małżonkami należy traktować wyłącznie jako kontrakty o charakterze organizacyjnym. Szanując wartość, jaką jest trwałość i integralność związku małżeńskiego, oraz doniosłość instytucji małżeństwa w życiu społecznym i rodzinnym, ustawodawca zapewnił bowiem małżonkom pełną swobodę w decydowaniu (mocą dwustronnej umowy) o tym, by to, co było ich majątkiem osobistym, włączyć do majątku wspólnego. Przekształcenia w tym zakresie, podyktowane niejednokrotnie rozmaitymi okolicznościami rzutującymi na konieczność zaspakajania potrzeb mieszkaniowych rodziny, jaką małżonkowie przez swój związek założyli, powinny być zatem w ujęciu rozważanego tu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełni neutralne.

Innymi słowy, nabycie ww. nieruchomości w rozumieniu rozważanych tu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiło już w dacie zakupienia jej (jak wskazano w opisanie stanu faktycznego również z przyczyn organizacyjnych związanych z przedłużającą się procedurą pozwolenia z MSWiA) przez męża Zainteresowanej, tj. już w listopadzie 2006 r. Zawarta – z ww. przyczyn faktycznych oraz organizacyjnych – umowa majątkowa małżeńska była więc, w kontekście rozważanych tu przepisów prawa podatkowego, w pełni neutralna, tym bardziej, że ostatecznie już w roku 2006 Wnioskodawczyni i tak posiadała wymagane skądinąd zezwolenie na nabycie przedmiotowej nieruchomości. Zatem już w tamtej dacie Zainteresowana była podmiotem w pełni kwalifikowanym do nabycia przedmiotowej nieruchomości. Skoro zatem nabycie w rozumieniu rozważanych przepisów prawa podatkowego zaistniało już w listopadzie 2006 r. to zbycie przez małżeństwo Zainteresowanej przedmiotowej nieruchomości w roku 2013 r. nastąpiło już po upływie wymaganego rozważanym tu przepisem 5-letniego terminu. Dlatego też zbycie przedmiotowej nieruchomości nie wywołuje dla Wnioskodawczyni skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym w szczególności konieczności uznania, że suma (ewentualnie 50 % sumy) uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości zaistniałej 31 lipca 2013 r. miałaby stanowić źródło przychodu Zainteresowanej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec braku definicji pojęcia nabycia w przepisach prawa podatkowego należy odwołać się do cywilistycznego rozumienia tegoż pojęcia. Wówczas małżonkowie stwierdzają, że przedmiotem transakcji z dnia 31 lipca 2013 r. nie były przecież udziały poszczególnych małżonków w nieruchomości objętej majątkiem wspólnym, lecz cała nieruchomość nabyta jeszcze w roku 2006, a to wobec zasady niedopuszczalności rozporządzania udziałami w majątku wspólnym (art. 35 zdanie drugie krio).

Jak podała Zainteresowana, powyższa interpretacja poparta jest następującymi wyrokami sądów administracyjnych: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2002 r., sygn. akt III SA 2717/00 z tezą, jak następuje: Włącznie do majątku małżonków, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176, ze zm.) przez drugiego małżonka; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14 z tezą, jak następuje: Małżeńskie umowy, na podstawie których nieruchomość najpierw została włączona do wspólności majątkowej, a potem z niej wyłączona, nie mają wpływu na podatek dochodowy od osób fizycznych; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 marca 2018 r., sygn. akt II FSK 2098/17 z tezą, jak następuje: W wyniku przeniesienia do majątku wspólnego składników majątku osobistego jednego z małżonków nie dochodzi do zbycia udziału w tej nieruchomości przez wnoszącego i nabycia tego udziału przez drugiego z małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i forma ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 15 października 2005 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński i od tamtej daty do dnia 6 października 2006 r. w małżeństwie obowiązywał ustrój majątkowej wspólności ustawowej. W dniu 6 października 2006 r. aktem notarialnym małżonkowie zmienili obowiązujący w ich małżeństwie ustrój majątkowy w ten sposób, że ustanowili pełną rozdzielność majątkową. W dniu 27 listopada 2006 r. aktem notarialnym mąż Wnioskodawczyni kupił – dla zaspakajania potrzeb mieszkaniowych małżeństwa – nieruchomość. Ponieważ cały czas małżonkowie pozostawali małżeństwem, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe i wspólne finanse, jak również z uwagi na fakt, że wspólnie spłacali kredyt zaciągnięty na nabycie ww. nieruchomości w dniu 12 kwietnia 2007 r. aktem notarialnym rozwiązali ww. umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową z dnia 6 października 2006 r., co spowodowało, że z tamtą chwilą, tj. z dniem 12 kwietnia 2007 r. powstał między nimi – ponownie – ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej (art. 47 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). W dniu 29 stycznia 2010 r. aktem notarialnym małżonkowie rozszerzyli obowiązującą ich wspólność ustawową małżeńską o ww. nieruchomość. W dniu 31 lipca 2013 r. aktem notarialnym jako właściciele na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej małżonkowie sprzedali ww. nieruchomość.

W związku z powyższym, wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy sprzedaż ww. nieruchomości będzie stanowiła dla niej źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie prawa własności gospodarstwa rolnego, stanowiącego odrębną własność jako majątek osobisty małżonka Wnioskodawczyni do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi jego nabycie przez Zainteresowaną w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. Kodeksu).

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko wskazujące, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r. sygn. II FSK 1110/14. W wyroku NSA podkreślił, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 k.r.o. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2015 r., I CA 185/15, LEX nr 1808658). Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (mąż Wnioskodawczyni) wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Podobne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny zajął także w wyroku z dnia 22 marca 2017 r. sygn. II FSK 456/15 wskazując, że uznanie, że wskutek rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej jeden z małżonków nabył przedmiot majątkowy, wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., prowadziłoby do opodatkowania także tego małżonka, do którego majątku osobistego należała nieruchomość, na którą rozszerzono wspólność majątkową małżeńską. Zapłata podatku nastąpiłaby wszak z majątku wspólnego małżonków, wskutek czego jego ciężar poniósłby więc także ten z małżonków, który zbyty odpłatnie przedmiot majątkowy niewątpliwie nabył na tyle wcześniej, że obowiązek podatkowy względem niego nie mógłby w ogóle powstać. (…) Stwierdzić natomiast należy, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest bowiem nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Tożsamej oceny dokonano także w innych wyrokach NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. sygn. II FSK 313/14, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. I SA/Rz 949/13, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r. sygn. I SA/Gd 964/14, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2018 r. sygn. I SA/Po 971/17).

Tak więc, skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (mąż Wnioskodawczyni) wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 przywołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że – w przypadku Wnioskodawczyni – za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny małżonka Zainteresowanej, należy przyjąć dzień, w którym małżonek nabył tę nieruchomość do majątku odrębnego. W konsekwencji, w wyniku zawarcia w roku 2010 umowy rozszerzającej wspólność ustawową, Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielem nieruchomości nabytej w roku 2006.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie pięciu lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W konsekwencji, środki uzyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu rzeczonej sprzedaży są wyłączone z opodatkowania podatkiem odchodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tegoż tytułu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.