Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.255.2017.2.MAZ
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2017 r. (data wpływu – 20 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 2 stycznia 2018 r. (data wpływu – 4 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązku recyklingu w składzie podatkowym odpadów poprodukcyjnych dodawanych do produkowanego rozpuszczalnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązku recyklingu w składzie podatkowym odpadów poprodukcyjnych dodawanych do produkowanego rozpuszczalnika. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 stycznia 2018 r. (data wpływu – 4 stycznia 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 19 grudnia 2017 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.255.2017.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – … Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) zamierza prowadzić działalność gospodarczą, która będzie polegała na recyklingu odpadów w rozumieniu ustawy o odpadach, będących zużytymi w procesie działalności produkcyjnej lub usługowej różnego rodzaju rozpuszczalnikami. Rozpuszczalniki te były wyprodukowane przy wykorzystaniu całkowicie skażonego alkoholu etylowego. Odpad ten powstaje wskutek zużycia w procesach gospodarczych rozpuszczalnika, który ma kod CN 3814 00 90. Jednak odpad, który będzie poddawany recyklingowi nie jest produktem, który ma wyłącznie cechy rozpuszczalnika, gdyż jest on zanieczyszczony różnymi związkami chemicznymi, takimi jak farby drukarskie, czyściwo papierowe lub szmaty. Tym niemniej, punktem wyjścia dla powstania odpadu jest produkt klasyfikowany do pozycji CN 3814 00 90.

Odpady poprodukcyjne nie mają swojej odrębnej podziałki klasyfikacyjnej w Nomenklaturze Scalonej. Tym niemniej, w mieszaninie poddanej recyklingowi jest zawarty produkt będący rozpuszczalnikiem o kodzie CN 3814 00 90. Zatem poddawana recyklingowi mieszanina będzie zawierała produkt o wskazanym wyżej kodzie.

Alkohol etylowy zawarty w odpadzie poddawanym recyklingowi będzie skarżony całkowicie tzw. euroskażalnikiem, określonym w załączniku do rozporządzenia Komisji nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r.

W procesie recyklingu Wnioskodawa zamierza przede wszystkim odzyskiwać z odpadów różne produkty chemiczne, takie jak octan etylu, czy też octan butylu. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 czerwca 2017 r. (nr 0111-KDIB3-3.4013. 14.2017.2.MK), wydaną wobec Wnioskodawcy, odzyskiwanie tych związków może odbywać się poza składem podatkowym.

Początkowo Wnioskodawca zamierzał przekazywać odpad pozostały po wskazanym wyżej procesie do utylizacji. Jednakże istnieją możliwości poddania pozostałej mieszaniny, będącej nadal odpadem w rozumieniu ustawy o odpadach, dalszemu recyklingowi. Mieszanina ta będzie wykorzystywana przez Spółkę jako domieszka w procesie produkcji rozpuszczalników nitro oraz innych rozpuszczalników. W trakcie tego ostatniego procesu z mieszaniny nie będzie zatem również odzyskiwany czysty alkohol etylowy. Także mieszanina nie będzie też poddawana procesom zmierzającym do oczyszczenia jej z euroskażalnika. Tym samym we wskazanych wyżej procesach produkcji rozpuszczalników będzie używana mieszanina, która nadal będzie zawierała całkowicie skażony alkohol etylowy.

W uzupełnieniu wniosku z 2 stycznia 2018 r. Wnioskodawca wskazał co następuje:

1. Jak wynika z wniosku o interpretację, produktem poddanym recyklingowi będzie wyrób o kodzie CN 3814 [0]0 90, który wskutek zanieczyszczenia go w procesach produkcyjnych nie będzie nadawał się do dalszego używania na cele przemysłowe.
2. Produkowane rozpuszczalniki nie będą ani wyrobami akcyzowymi, ani też wyrobami energetycznymi.
3. Produkowane rozpuszczalniki będą wyrobami o kodzie CN 3814 [0]0 90.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy proces recyklingu, o którym była wyżej mowa, w ramach którego do produkowanych rozpuszczalników będzie dodawany odpad zawierający całkowicie skarżony alkohol etylowy, który to odpad będzie powstawał wskutek odzyskania z zużytego rozpuszczalnika różnych wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, będzie musiał być prowadzony w składzie podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, proces polegający na dodawaniu do produkowanych rozpuszczalników pozostałości po zużytym rozpuszczalniku o kodzie CN 3814 00 90, z którego odzyskano uprzednio takie związki chemiczne jak octan butylu, octan etylu, octan propylu, 2-propanol, czy też 1-etoksy-2- propanol, w których będzie zawarty całkowicie skażony alkohol etylowy, nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Sam całkowicie skażony alkohol etylowy, zawarty w odpadzie poddanym recyklingowi jest zwolniony od podatku akcyzowego na mocy art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym [ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa o podatku akcyzowym”). Zwolnienie to następuje w momencie dokonania całkowitego skażenia. W konsekwencji procesowi recyklingu będzie poddawana mieszanina zawierająca już wytworzony i zwolniony od akcyzy alkohol etylowy. Przy tym, w procesie recyklingu nie będzie odzyskiwany sam skażony alkohol etylowy.

Tymczasem, w myśl art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. Natomiast w myśl art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Wnioskodawca w procesie recyklingu nie będzie dokonywał żadnej z czynności wskazanych w art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Nie będzie wytwarzał ani też skażał całkowicie alkoholu etylowego, gdyż ten został już wcześniej wytworzony i skażony. Nie będzie go również przetwarzał, odwadniał, czy też rozlewał. Przedmiotem procesu recyklingu będzie bowiem najpierw odzyskiwanie innych substancji, niż całkowicie skażony alkohol etylowy, a następnie dodawanie pozostałej po tym procesie mieszaniny zawierającej całkowicie skażony alkohol etylowy do produktów, które nie będą wyrobami akcyzowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 17 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2207, został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

Również w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie rady 92/12/EWG, w poz. 17 wskazany został ww. alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone, o kodzie CN 2207.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony:

1. produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
2. nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
3. produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską

-na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W myśl art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2016 r. poz. 859);

3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

6. energii elektrycznej;

7. wyrobów węglowych;

8. suszu tytoniowego;

9. wyrobów gazowych.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętości mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew – art. 93 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie poddawał recyklingowi mieszaninę o kodzie CN 3814 00 90, powstałą w wyniku zużycia rozpuszczalnika. W wyniku recyklingu odzyskiwane będą octany, a pozostała mieszanina, zawierająca całkowicie skażony alkohol etylowy, będzie dodawana do produkowanych rozpuszczalników o kodzie CN 3814 00 90, które nie będą ani wyrobami energetycznymi, ani wyrobami akcyzowymi.

Wątpliwość Spółki dotyczy możliwości prowadzenia poza składem recyklingu odpadów, którego jeden z etapów będzie polegał na dodawaniu pozostałej z odzysku mieszaniny, zawierającej całkowicie skażony alkohol etylowy, do produkowanych rozpuszczalników.

Mając na uwadze opis sprawy stwierdzić należy, że podczas recyklingu wyrobów nieakcyzowych (zużytych rozpuszczalników) nie będzie dochodziło do produkcji alkoholu etylowego. Alkohol etylowy całkowicie skażony będzie stanowił składnik mieszaniny dodawanej do produkowanych rozpuszczalników o kodzie CN 3814 00 90, nie będących wyrobami akcyzowymi. Wobec powyższego, tak opisany proces recyklingu, będący etapem produkcji rozpuszczalników, nie będzie musiał być prowadzony w składzie podatkowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.