Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.21.2018.1.TKU
z 2 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w związku z art. 113 ust. 1 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w związku z art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (data rozpoczęcia działalności gospodarczej 3 stycznia 2018 r.). Prowadzona działalność gospodarcza polega na świadczeniu kompleksowych usług w zakresie:

1. wykonywania i opracowywania projektów budowlanych oraz wykonawczych (technicznych):
   • sieci wodociągowych wraz z przyłączami;
   • sieci kanalizacyjnych (sanitarnych oraz deszczowych) wraz z przyłączami;
   • sieci gazowych wraz z przyłączami;
   • sieci ciepłowniczych wraz z przyłączami;
   • sieci przeciwpożarowych;
   • wewnętrznych instalacji wodno-kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, przeciwpożarowych, gazowych;
   • przydomowych oczyszczalni ścieków;
   • zbiorników retencyjnych na wodę deszczową;
   • zbiorników bezodpływowych na ścieki sanitarne;
   • stacji uzdatniania wody;
   • pompowni wodociągowych;
   • pompowni ścieków sanitarnych i deszczowych;
   • hydroforni;
   • wymienników ciepła, pomp ciepła;
   • kotłowni na paliwo stałe oraz gaz;
2. sprawowania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (art. 12 ust. 1. ustawy prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r., z późn. zm.) jako kierownik budowy lub robót lub inspektor nadzoru inwestorskiego lub sprawowania kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych w ramach posiadanych uprawnień budowlanych zgodnie z zapisami rozdziału 3 (art. 22-23; art. 25-26) oraz art. 62 ust. 1-7 ustawy prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r., z późniejszymi zmianami.
   Wnioskodawca nadmienia, że sporządzanie projektów w ww. zakresie jest również zaliczane do działalności związanej z wykonywaniem samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie – projektanta (art. 12 ust. 1 oraz art. 20-21 ustawy prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r., z późniejszymi zmianami);
3. sporządzania kosztorysów oraz przedmiarów robót.
   
   

Wszystkie czynności w ramach prowadzonej działalności są zakwalifikowane pod symbolem PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Działalność Zainteresowanego polega na sprawowaniu funkcji technicznych w budownictwie:

1. projektanta (wykonywanie oraz opracowywanie projektów budowlanych oraz wykonawczych – technicznych) w ramach posiadanych uprawnień budowlanych;
2. kierownika budowy lub robót lub inspektora nadzoru inwestorskiego w ramach posiadanych uprawnień budowlanych oraz na sporządzaniu kosztorysów oraz przedmiarów robót.
   
   

Wnioskodawca nie świadczy usług doradztwa technicznego ani żadnego innego. Jako prowadzący działalność, chce skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT do czasu przekroczenia progu określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pomimo rejestracji firmy i wyboru czynności określonych kodem PKD 71.12.Z, a nie świadcząc usług o charakterze doradczym, mogę jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT do czasu przekroczenia progu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT do czasu przekroczenia progu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się również od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (data rozpoczęcia działalności gospodarczej 3 stycznia 2018 r.). Prowadzona działalność gospodarcza polega na świadczeniu kompleksowych usług w zakresie: wykonywania i opracowywania projektów budowlanych oraz wykonawczych (technicznych), sprawowania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (art. 12 ust. 1. ustawy prawo budowlane), jako kierownik budowy lub robót, lub inspektor nadzoru inwestorskiego, lub sprawowania kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych w ramach posiadanych uprawnień budowlanych zgodnie z zapisami rozdziału 3 (art. 22-23; art. 25-26) oraz art. 62 ust. 1-7 ustawy prawo budowlane, sporządzania kosztorysów oraz przedmiarów robót. Sporządzanie projektów w ww. zakresie jest zaliczane do działalności związanej z wykonywaniem samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie – projektanta (art. 12 ust. 1 oraz art. 20-21 ustawy prawo budowlane).

Wszystkie czynności w ramach prowadzonej działalności są zakwalifikowane pod symbolem PKD 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Działalność Zainteresowanego polega na sprawowaniu funkcji technicznych w budownictwie: projektanta (wykonywanie oraz opracowywanie projektów budowlanych oraz wykonawczych – technicznych) w ramach posiadanych uprawnień budowlanych, a także kierownika budowy lub robót lub inspektora nadzoru inwestorskiego w ramach posiadanych uprawnień budowlanych oraz na sporządzaniu kosztorysów oraz przedmiarów robót. Wnioskodawca nie świadczy usług doradztwa technicznego ani żadnego innego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, pomimo wskazanego przedmiotu działalności w PKD 71.12.Z.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższą analizę pojęcia usług doradczych, należy stwierdzić, że wskazane przez Zainteresowanego usługi, które świadczy w ramach działalności gospodarczej są sklasyfikowane w PKD 71.12.Z, ale nie stanowią, jak wskazuje Wnioskodawca, usług w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, to Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży w roku bieżącym nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, kwoty określonej ww. przepisem art. 113 ust. 9 ustawy, lub gdy Zainteresowany zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany – jak wskazał we wniosku – nie wykonuje usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku do momentu przekroczenia wartości sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, czyli przewidywanej wartości sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca w świetle przedstawionej sytuacji (tj. rozpoczęcia działalności gospodarczej 3 stycznia 2018 r. oraz braku świadczenia usług doradztwa) ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, pomimo wskazanego przedmiotu działalności w PKD 71.12.Z.

Zatem stanowisko, że Zainteresowany „będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT do czasu przekroczenia progu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy”, należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.