Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.28.2018.1.MM
z 13 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej podatkiem liniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2017 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona na podstawie umowy o pracę i jednocześnie w ramach działalności gospodarczej świadczyła usługi na rzecz pracodawcy. Od połowy roku 2017 umowa o pracę została rozwiązana i do końca roku podatkowego Wnioskodawczyni świadczyła usługi na rzecz byłego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej.

W roku podatkowym 2017, zgodnie z przepisami, Wnioskodawczyni nie miała prawa do zastosowania podatku liniowego i opłacała przez cały rok podatek wg skali.

W nowym roku podatkowym, tj. 2018 do 20 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni zawiadomiła w formie pisemnej Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze formy opodatkowania – podatek liniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w roku podatkowym 2018 Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z wyboru formy opodatkowania – podatku liniowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo w roku podatkowym 2018 do wyboru formy opodatkowania – podatku liniowego. Wykonanie świadczeń w na rzecz byłego pracodawcy w kolejnych podatkowych latach nie pozbawia Wnioskodawczyni prawa do podatku liniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy: dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Z treści art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 9a ust. 3 ww. ustawy: jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 omawianej ustawy: wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak zatem wynika z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanie według stawki 19% jest wyłączone w przypadku, gdy podatnik wykonywał lub wykonuje w obecnym roku podatkowym jako pracownik czynności podobne do tych, które świadczy w ramach działalności gospodarczej na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy.

Należy podkreślić, że wykonywanie takich czynności na rzecz byłego pracodawcy jest przeszkodą do skorzystania w ww. formy opodatkowania, ale tylko wówczas gdy nie upłynął jeszcze określony termin. W obecnym stanie prawnym wyłączenie to dotyczy tylko danego roku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2017 r. była zatrudniona na podstawie umowy o pracę i jednocześnie w ramach działalności gospodarczej świadczyła usługi na rzecz swojego pracodawcy. W połowie 2017 r. umowa o pracę została rozwiązana i do końca roku podatkowego Wnioskodawczyni świadczyła usługi na rzecz byłego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej. W 2017 r. opłacała podatek wg skali. Wnioskodawczyni do 20 stycznia 2018 r. zawiadomiła w formie pisemnej Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze w 2018 r. formy opodatkowania podatkiem liniowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni ma prawo do opodatkowania w 2018 r. podatkiem liniowym (tj. na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) dochodów z tytułu usług świadczonych na rzecz swojego byłego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej.

Jeżeli nie wystąpią żadne inne okoliczności powodujące utratę opodatkowania w tej formie, to wybór ten będzie dotyczył również lat następnych. Na powyższe nie ma wpływu fakt uzyskiwania w roku 2017 przychodu ze stosunku pracy ani też fakt wykonania w roku 2017 usług na rzecz byłego pracodawcy.

Jednocześnie wykonywanie usług na rzecz byłego pracodawcy w kolejnych latach podatkowych nie pozbawia Wnioskodawczyni prawa do opodatkowania takiej działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

Reasumując – w roku podatkowym 2018 Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z wyboru formy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. opodatkowania podatkiem liniowym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.