2018.02.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.705.2017.1.IG
z 16 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania wspólnikowi Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania wspólnikowi Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce (pytanie nr 1).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka z o.o. Spółka komandytowa została utworzona dnia 13 grudnia 2012 r. Wspólnikami spółki komandytowej są dwie osoby fizyczne - komandytariusze oraz jedna osoba prawna - komplementariusz. Na podstawie zawartej umowy Spółki Wspólnicy posiadają odpowiednio, następujący udział w zyskach:

Andrzej W.: 88% - komandytariusz;
Łukasz W.: 10% - komandytariusz;
B. spółka z o.o.: 2% - komplementariusz.

Skład majątku Spółki stanowi między innymi:

budynek magazynowo - biurowy, w którym prowadzony jest główny przedmiot działalności gospodarczej Spółki, tj. działalność handlowa w branży motoryzacyjnej w zakresie środków smarnych, płynów eksploatacyjnych i „szeroko" pojętej chemii samochodowej. Na użytek tejże działalności Spółka wykorzystuje posiadane środki transportu, personel oraz media.
hala magazynowa - wysokiego składowania, w której w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) prowadzona jest odrębna działalność - wynajem. Należy podkreślić, że:
- Spółka wydzieliła organizacyjnie i finansowo tenże składnik majątku z przedsiębiorstwa;
- działalność wynajmu służy realizacji odrębnego od głównego działania biznesowego Spółki;
- wydzielona nieruchomość stanowi niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze i prowadzące działalność zarobkową;
- w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzą zarówno odrębnie wyspecyfikowane należności, jak i zobowiązania, wyodrębnione w zakładowym planie kont przedsiębiorstwa;
- Spółka ewidencjonuje przepływy pieniężne związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa na odrębnym rachunku bankowym;
- Spółka posiada organizacyjnie wyodrębnione umowy handlowe, związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na początku 2018 r. jeden z większościowych wspólników - komandytariusz (Andrzej W.) zamierza, w zależności od uzyskanej odpowiedzi na wnioskowane pytania i podjętą przez siebie decyzję:

albo ograniczyć swoje uczestnictwo w Spółce poprzez wycofanie z majątku Spółki nieruchomość - halę magazynową (zorganizowaną część przedsiębiorstwa) tytułem zmniejszenia swojego udziału kapitałowego;
albo wystąpić całkowicie ze Spółki wycofując przy tym z majątku Spółki nieruchomość - halę magazynową (zorganizowaną część przedsiębiorstwa) tytułem rozliczenia ze Spółką.

Niezależnie od powziętej przez komandytariusza decyzji, zapewnił on Spółkę, że będzie kontynuował przez siebie, a prowadzoną obecnie przez Spółkę działalność gospodarczą w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wynajem, i na potrzeby tych czynności zarejestruje się do podatku VAT, a także będzie czynnym jej podatnikiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy czynność przekazania wspólnikowi Spółki - komandytariuszowi nieruchomości Spółki - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), tytułem zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce nie będzie podlegała na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy

Przekazanie wspólnikowi - komandytariuszowi Spółki nieruchomości - hali magazynowej, tytułem zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce stanowi transakcję „zbycia" zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym nie będzie podlegać na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej: Ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na ich ustawowe wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp. (Izba Skarbowa w Łodzi, IPTPP3/4512-187/15-4/JM - Pismo z dnia 13 sierpnia 2015 r.).

Zbycie przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo", ani „zorganizowanej części przedsiębiorstwa" zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo (definicja ta znajduje także zastosowanie do ZCP) jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo (podobnie ZCP), jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, jeżeli przedmiotem transakcji przekazania jest przedsiębiorstwo (ZCP) w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to należy uznać, że w sytuacji tej znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że jeżeli warunki wynikające z przepisu art. 55¹ i art. 55² ustawy - Kodeks cywilny zostaną spełnione i przedmiotem planowanej czynności będzie - jak wskazał Wnioskodawca - przedsiębiorstwo (ZCP) w rozumieniu Kodeksu cywilnego, zamierzone przez Wnioskodawcę zbycie przedsiębiorstwa na rzecz jednego wspólnika, który będzie kontynuował działalność, nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przekazanie wspólnikowi Spółki - komandytariuszowi, nieruchomości - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w następstwie jego ograniczenia udziału kapitałowego w Spółce (częściowe wycofanie) lub wystąpienia ze Spółki, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy. W rezultacie czynność ta nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Art. 6 pkt 1 ustawy stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wspólnikami spółki komandytowej są dwie osoby fizyczne - komandytariusze oraz jedna osoba prawna - komplementariusz.

Skład majątku Spółki stanowi między innymi budynek magazynowo - biurowy, w którym prowadzony jest główny przedmiot działalności gospodarczej Spółki, tj. działalność handlowa w branży motoryzacyjnej w zakresie środków smarnych, płynów eksploatacyjnych i „szeroko" pojętej chemii samochodowej. Na użytek tejże działalności Spółka wykorzystuje posiadane środki transportu, personel oraz media.

Ponadto skład majątku Spółki stanowi hala magazynowa - wysokiego składowania, w której w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) prowadzona jest odrębna działalność - wynajem. Spółka podkreśliła, że wydzieliła organizacyjnie i finansowo tenże składnik majątku z przedsiębiorstwa. Działalność wynajmu służy realizacji odrębnego od głównego działania biznesowego Spółki. Wydzielona nieruchomość stanowi niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze i prowadzące działalność zarobkową. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzą zarówno odrębnie wyspecyfikowane należności, jak i zobowiązania, wyodrębnione w zakładowym planie kont przedsiębiorstwa. Spółka ewidencjonuje przepływy pieniężne związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa na odrębnym rachunku bankowym. Spółka posiada organizacyjnie wyodrębnione umowy handlowe, związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na początku 2018 r. jeden z większościowych wspólników - komandytariusz zamierza, ograniczyć swoje uczestnictwo w Spółce poprzez wycofanie z majątku Spółki nieruchomość - halę magazynową (zorganizowaną część przedsiębiorstwa) tytułem zmniejszenia swojego udziału kapitałowego.

Komandytariusz zapewnił Spółkę, że będzie kontynuował przez siebie, a prowadzoną obecnie przez Spółkę działalność gospodarczą w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wynajem, i na potrzeby tych czynności zarejestruje się do podatku VAT, a także będzie czynnym jej podatnikiem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy czynność przekazania wspólnikowi Spółki - komandytariuszowi nieruchomości Spółki - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), tytułem zmniejszenia jego udziału kapitałowego w Spółce nie będzie podlegała na mocy art. 6 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii wskazać należy, że ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług m.in. zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem planowanej transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Przy tym Wnioskodawca wskazał, że wspólnik (komandytariusz) będzie kontynuował prowadzoną obecnie przez Spółkę działalność gospodarczą w zakresie wynajmu hali magazynowej. Zatem czynność przekazania wspólnikowi Spółki (komandytariuszowi) nieruchomości spółki (hali magazynowej) stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego w Spółce na podstawie art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, czynność ta nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie tut. Organ podnosi, że wskazanie przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego, że „Niezależnie od powziętej przez komplementariusza decyzji (...)” potraktowano jako oczywistą omyłkę i uznano, że niniejszy fragment powinien brzmieć „Niezależnie od powziętej przez komandytariusza decyzji (...)”.

Wskazanie przez Wnioskodawcę w pytaniu nr 1 „Czy czynność przekazania wspólnikowi Spółki – komplementariuszowi (...)” potraktowano jako oczywistą omyłkę i uznano, że niniejszy fragment pytania powinien brzmieć „Czy czynność przekazania wspólnikowi Spółki – komandytariuszowi (...)”.

Wskazanie przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przekazanie wspólnikowi Spółki – komplementariuszowi (...)” potraktowano jako oczywistą omyłkę i uznano, że niniejszy fragment stanowiska Wnioskodawcy powinien brzmieć „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przekazanie wspólnikowi Spółki – komandytariuszowi (...)”.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z póżn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin