Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.647.2017.3.KT
z 16 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) - uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 stycznia 2018 r. oraz uzupełnionym w dniu 9 lutego 2018 r. (data wpływu 12 lutego 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30 stycznia 2018 r. - o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług budowlanych oraz prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług budowlanych oraz prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów. Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) oraz pismem złożonym w dniu 9 lutego 2018 r. (data wpływu 12 lutego 2018 r.), będącymi odpowiedzią na wezwania tut. Organu nr 0114-KDIP1-2.4012.647.2017.1.KT z dnia 9 stycznia 2018 r. oraz nr 0114-KDIP1-2.4012.647.2017.2.KT z dnia 30 stycznia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W 2016 r. Spółka zawarła umowę najmu nieruchomości z podmiotem (Inwestor), który jednocześnie zlecił Spółce jej budowę (Inwestycja). Realizacja Inwestycji, a następnie jej najem, stanowią dla Spółki odpłatną dostawę towarów na rzecz Inwestora (czynności opodatkowane VAT).

Realizując Inwestycję, Spółka działa w charakterze generalnego wykonawcy, nabywając część towarów/ usług niezbędnych do wykonania poszczególnych etapów Inwestycji od wybranych kontrahentów (podwykonawców). Wykonawcy są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT i nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

Na podstawie zawieranych umów, w zależności od ustaleń z kontrahentem, Spółka nabywa m.in.:

• materiały budowlane służące realizacji Inwestycji,
  

• usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.
  
  
  

Zdarza się, że umowa na materiały budowlane jest zawierana z tym samym kontrahentem, z którym Spółka zawiera umowę na roboty budowlane. Są one jednak przedmiotem odrębnej umowy, odrębnego wynagrodzenia oraz odrębnego fakturowania.

W związku z nowelizacją ustawy o VAT, wprowadzoną na podstawie ustawy z 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024), Spółka powzięła wątpliwości w zakresie sposobu rozliczania VAT w związku z zakupem towarów/ usług od kontrahentów.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że przedmiotem umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Inwestorem jest świadczenie usług polegające na budowie szkoły. Zgodnie z treścią zawartej między stronami umowy: „Inwestor zleca, a Spółka zobowiązuje się do terminowego i prawidłowego wykonania robót, usług i innych zobowiązań związanych z wykonaniem określonych robót budowlanych („Prace”) w realizowanej przez Inwestora inwestycji, polegającej na wykonaniu i wykończeniu „pod klucz” budynku przeznaczonego na prowadzenie szkoły niepublicznej („Budynek”) położonym w Starych Babicach przy ul. Sikorskiego na działce o numerze ew. 643/19 („Inwestycja”)”.

Nabywane przez Spółkę usługi budowlane mieszczą się w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. Jednocześnie, Wnioskodawca, w ramach prowadzonej Inwestycji, świadczy na rzecz Inwestora usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. Są to bowiem usługi nabywane przez Spółkę od jej kontrahentów (podwykonawców).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy do nabywanych przez Spółkę usług budowlanych zastosowanie znajduje art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka powinna je opodatkować stosując mechanizm odwrotnego obciążenia?
   
2. Czy w przypadku nabywanych od kontrahentów towarów Spółce przysługuje prawo do odliczenia naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z faktem, iż są one nabywane w związku z czynnościami opodatkowanymi VAT (świadczenie usługi na rzecz Inwestora)?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku nabycia usług budowlanych wykorzystywanych następnie do wyświadczenia usługi polegającej na realizacji Inwestycji na rzecz Inwestora, zastosowanie znajduje art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, a w konsekwencji, Spółka powinna opodatkować te usługi stosując mechanizm odwrotnego obciążenia.

Ad. 2)

Spółka uważa także, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest ona uprawniona do odliczenia naliczonego VAT z faktur wystawionych przez kontrahentów na dostawy materiałów budowlanych, które są następnie wykorzystywane do wyświadczenia usługi polegającej na realizacji Inwestycji na rzecz Inwestora.

Uzasadnienie:

Ad. 1)

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, obowiązującego od 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
   
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle powyższego kluczowe dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w stanie faktycznym Spółki jest ocena, czy spełnione zostały wskazane powyżej przesłanki. W pierwszej kolejności należy wskazać, że:

• kontrahenci świadczący usługi są podatnikami VAT, niekorzystającymi ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT oraz
  

• Spółka będąca usługobiorcą również ma status czynnego podatnika VAT.
  
  
  

Tym samym, pierwszy z powyższych warunków, zdaniem Spółki, należy uznać za spełniony.

Druga przesłanka mówi o tym, że w przypadku usług budowlanych mechanizm odwrotnego obciążenia stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie, przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji terminu „podwykonawca”, kluczowego dla oceny ewentualnego obowiązku rozliczenia przez Spółkę podatku VAT na zasadach odwrotnego obciążenia z tytułu nabywanych od kontrahentów usług.

W opinii Spółki, w takim przypadku, zgodnie z powszechnie przyjętymi zasadami wykładni przepisów prawnych, należy posłużyć się znaczeniem terminu „podwykonawca” przypisywanym mu w języku powszechnym (tj. znaczeniem słownikowym). Zgodnie z definicją słownikową (zaczerpniętą z internetowego Słownika Języka Polskiego PWN), „podwykonawca” to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

W związku z powyższym, wykładnia językowa art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT wskazuje, iż mechanizm odwrotnego obciążenia znajduje zastosowanie w przypadku rozliczeń z tytułu usług wskazanych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT (tj. usług budowlanych) dokonywanych pomiędzy podwykonawcami a generalnym wykonawcą (tu Spółką) oraz podwykonawcami a dalszymi podwykonawcami.

Nie ulega również wątpliwości, że w przypadku nabywanych usług budowlanych kontrahenci Spółki działają jako podwykonawcy, gdyż Spółka jest generalnym wykonawcą w stosunku do Inwestora.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę, iż posiada ona status czynnego podatnika VAT, nabywa usługi wymienione w załączniku 14 do ustawy o VAT (tj. usługi budowlane) oraz działa w charakterze generalnego wykonawcy - tym samym jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Ad. 2)

Spółka uważa, że jest uprawniona do odliczenia naliczonego VAT z faktur wystawionych przez kontrahentów na dostawy materiałów budowlanych.

Jak wynika bowiem z przedstawionego stanu faktycznego zdarza się, że elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Natomiast nabywane usługi stanowią niezależne czynności o charakterze ubocznym. Wówczas w takiej sytuacji, zdaniem Spółki transakcję należy potraktować jako dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Skoro zatem czynności wykonywane przez kontrahentów w ramach realizacji umowy stanowią dostawę towaru, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. Jak bowiem wskazano powyżej, przepis ten ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (usługi budowlane) świadczonych przez podwykonawcę. Tym samym, wykonywane przez kontrahentów czynności dostawy materiałów budowlanych wykorzystywanych następnie na terenie budowy nie wpisują się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego są realizowane. W tym przypadku kontrahenci są zobowiązani do rozliczenia podatku wg stawek właściwych dla wykonywanych czynności, na zasadach ogólnych. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż i zastosować stawkę VAT właściwą dla sprzedawanego towaru.

Przyjęcie założenia, że dostawa materiałów budowlanych jest oddzielnym w stosunku do usług budowlanych świadczeniem rozliczanym w podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych prowadzi równocześnie do wniosku, że Spółka ma prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących dostawy towarów (materiałów budowlanych) wystawionych przez jej kontrahentów, pod warunkiem, że nabycie tych towarów będzie wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych VAT (realizacja Inwestycji, a następnie jej najem).

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Mając na uwadze fakt, że w omawianym stanie faktycznym powyższa przesłanka jest spełniona, zdaniem Spółki jest ona uprawniona do odliczenia naliczonego VAT z tytułu nabycia towarów, o których mowa powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu, czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na informacjach wynikających z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest również zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń. Natomiast tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się bowiem w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Niniejszą interpretację wydano w oparciu o informację Wnioskodawcy, będącą elementem przedstawionego stanu faktycznego, że nabywa oraz świadczy usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z kolei przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców. Zatem tylko te konkretne usługi, sklasyfikowane pod danym symbolem PKWiU, wymagają rozliczenia podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Wskazany przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy ww. usługi jako podwykonawca.

Tym samym, nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenie podatku VAT z tytułu tego nabycia.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Spółka – zarejestrowany czynny podatnik VAT – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła z Inwestorem umowę na realizację Inwestycji, której przedmiotem jest świadczenie usług związanych z budową szkoły. Na podstawie umowy Spółka zobowiązała się do terminowego i prawidłowego wykonania robót, usług i innych zobowiązań związanych z wykonaniem określonych robót budowlanych w realizowanej przez Inwestora inwestycji, polegającej na wykonaniu i wykończeniu „pod klucz” budynku przeznaczonego na prowadzenie szkoły niepublicznej. Realizując Inwestycję Spółka działa w charakterze generalnego wykonawcy, nabywając część towarów/ usług niezbędnych do wykonania poszczególnych etapów Inwestycji od wybranych kontrahentów (podwykonawców). Wykonawcy są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT i nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT. Na podstawie zawieranych umów, w zależności od ustaleń z kontrahentem, Spółka nabywa m.in. materiały budowlane służące realizacji Inwestycji oraz usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. Ww. usługi budowlane Wnioskodawca nabywa od podwykonawców w celu świadczenia na rzecz Inwestora usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy powinien opodatkować nabywane od podwykonawców usługi budowlane stosując mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy.

Analiza powołanych wyżej regulacji prawnych wskazuje, że rozliczanie podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy ma zastosowanie, jeśli spełnione są następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
  

• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy,
  

• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.
  
  
  

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny.

Przedstawione okoliczności wskazują, że w niniejszej sprawie powyższe warunki zostały spełnione. Przedmiotem świadczenia – jak wskazano we wniosku - są bowiem usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, które Spółka nabywa w celu wykonania usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy na rzecz kolejnego podmiotu (realizacji Inwestycji budowlanej dla Inwestora). W tej sytuacji usługodawca Spółki jest w zakresie świadczenia przedmiotowych usług jej podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Przy tym, zarówno Spółka, jak i jej podwykonawcy, są czynnymi podatnikami VAT.

Tym samym, w odniesieniu do wykonywanych na rzecz Spółki przez podwykonawców usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy zastosowanie ma mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu świadczonych przez podwykonawców usług budowlanych jest w tym przypadku Spółka jako ich nabywca.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (pytanie nr 1) należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest również prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez kontrahentów na dostawy materiałów budowlanych, wykorzystywanych przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (tj. świadczenia usługi na rzecz Inwestora).

Wnioskodawca wskazał, że na podstawie zawieranych z podwykonawcami umów, w zależności od ustaleń z kontrahentem, Spółka nabywa również materiały budowlane służące realizacji Inwestycji. Zdarza się, że umowa na materiały budowlane jest zawierana z tym samym kontrahentem, z którym Spółka zawiera umowę na roboty budowlane, są one jednak przedmiotem odrębnej umowy, odrębnego wynagrodzenia oraz odrębnego fakturowania.

Kwestie związane z odliczaniem podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, co wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno ww. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, określa przepis art. 106e ustawy. Przy czym, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów i wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Z kolei w myśl art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Zatem faktury dokumentujące wykonanie usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, do których zastosowanie ma mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie powinny zawierać danych dotyczących stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, a jednocześnie powinny zawierać adnotację „odwrotne obciążenie”.

W przedstawionej sprawie poza usługami budowlanymi Spółka nabywa również materiały budowlane służące realizacji Inwestycji. Towary mogą być dostarczane przez podwykonawcę, który wykonuje na rzecz Spółki również roboty budowlane, jednak – jak wynika z wniosku - zakupy towarów realizowane są na podstawie odrębnej umowy i dokumentowane odrębnymi fakturami zawierającymi odrębne wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów. Oznacza to, że przedmiotem transakcji jest w tym przypadku wyłącznie dostawa towaru, jako czynność niezależna od nabywanych odrębnie usług. Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że w takiej sytuacji dostawa materiałów budowlanych jest oddzielnym w stosunku do usług budowlanych świadczeniem, które powinno być rozliczane zgodnie z zasadami opodatkowania dostawy towarów, właściwymi dla konkretnych materiałów.

Jak wskazano wyżej, opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podlegają usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy. Nabywane przez Spółkę świadczenie polegające na dostawie materiałów budowlanych nie zostało wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Zatem – w tak przedstawionym stanie faktycznym - Wnioskodawca słusznie uznał, że nabywane przez niego świadczenie w postaci dostawy materiałów budowlanych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu tej sprzedaży jest kontrahent Spółki, tj. dostawca towaru. Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik ten jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla danego towaru.

Z wniosku wynika, że Spółka dokonuje przedmiotowych zakupów w związku z realizacją inwestycji budowlanej na rzecz Inwestora oraz planowanym najmem, które to czynności wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako czynny podatnik VAT.

W świetle opisanego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych należy zatem stwierdzić, że z uwagi na spełnienie przez Wnioskodawcę zarówno przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy (zakupy związane są z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi) oraz niezaistnienie przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy - Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na jej rzecz przez kontrahentów, dokumentujących dostawę towarów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części (pytanie nr 2) również jest prawidłowe.

Trzeba zaznaczyć, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.