Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.864.2017.2.JSO
z 15 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczonego na cele prywatne– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczonego na cele prywatne oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT prowadzący działalność gospodarczą zawarł w 2013 roku umowę leasingu, której przedmiotem leasingu jest samochód Honda Accord wykorzystywany w działalności gospodarczej .... Comiesięczne raty leasingowe są ujmowane w kosztach działalności gospodarczej na podstawie otrzymywanych faktur zakupu w kwocie netto powiększonej o kwotę podatku VAT niepodlegającą odliczeniu (50%). Zgodnie z warunkami umowy leasingu leasingobiorcy po jej zakończeniu przysługuje prawo do wykupu pojazdu. Ze względu na to, iż podatnik nie planuje w najbliższej przyszłości wykorzystywać auta będącego przedmiotem ww. umowy leasingu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wykupić auto jako osoba fizyczna (a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). Tym samym auto nie zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych podatnika.

W piśmie z dnia 31 stycznia 2018 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał:

Ad. 1 Przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe.

Ad. 2

1. W zakresie podatku od towarów i usług:
   1. Faktura dokumentująca sprzedaż samochodu przez firmę leasingową będzie wystawiona na Pana …, a nie na jego działalność tj. …
   2. W związku z powyższym Wnioskodawca nie odliczy VAT od zakupu samochodu od firmy leasingowej

2. W zakresie podatku od osób fizycznych:
   1. Wnioskodawca prowadzi działalność od 2009-01-01;
   2. Przychody z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę opodatkowane są na zasadach ogólnych. Opłaca podatek liniowy w wysokości 19%.
   3. W celach rozliczeń pozarolniczej działalności gospodarczej wnioskodawcy prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.
   4. Samochód został nabyty w ramach leasingu operacyjnego.
   5. Umowa leasingu została zawarta 2013-03-25 data zakończenia 2018-03-25;
   6. Wnioskodawca zamierza wykupić samochód Honda Accord zgodnie z zawartą umową to jest po uiszczeniu opłaty nr 60.
   7. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. samochód po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca w którym nastąpi nabycie ww. samochodu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczonego na cele prywatne (bez ujmowania w ewidencji środków trwałych) po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie będzie objęta podatkiem dochodowym oraz podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, jednym ze źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) jest odpłatne zbycie innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Jednakże, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, czyli do działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących: A środkami trwałymi, B składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł, C wartościami niematerialnymi i prawnymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b). spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy). Zatem odnosząc wyżej powołane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia stwierdza się, że skoro wykupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy. W sytuacji, gdy zbycie samochodu miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy nie powstanie. Stanowisko to potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Po 574/13, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 1028/14. W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u. (Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, - eksport towarów, - import towarów na terytorium kraju, - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na podstawie art. 7 ust. 2 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: - przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, - wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z tym przy sprzedaży auta wykupionego z leasingu na potrzeby prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą po stronie wnioskodawcy nie powstanie również obowiązek w podatku od towarów i usług z tytułu nieodpłatnej dostawy towarów. Auto będzie bowiem wykorzystywane poza działalnością gospodarczą podatnika i nie zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Z uwagi na fakt, że wykup pojazdu zostanie dokonany przez osobę fizyczną (a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) podatnikowi nie będzie również przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykupu przedmiotu leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – zamierza on wykupić samochód jako osoba fizyczna i od momentu wykupu nie zamierza wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to w zaistniałej sytuacji, późniejsza sprzedaż samochodu nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując ww. czynności nie wystąpi w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, ponieważ czynność ta (zbycie pojazdu) będzie stanowiła przejaw zwykłego zarządu majątkiem osobistym.

Stanowisko Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w zakresie niepowstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu na potrzeby prywatne, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast odnośnie części wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, (tj. Dz. U. 2004 Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.