Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.75.2018.3.PW
z 13 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 8 lutego 2018 r.) uzupełnionym w dniu 22 lutego 2018 r., w dniu 27 lutego 2018 r., w dniu 6 marca 2018 r. oraz w dniu 9 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 12 lutego 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.75.2018.1.PW oraz pismem z dnia 28 lutego 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.75.2018.2.PW Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 lutego 2018 r. natomiast w dniu 22 lutego 2018 r., w dniu 27 lutego 2018 r., w dniu 6 marca 2018 r. oraz w dniu 9 marca 2018 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od okresu uczęszczania przez Wnioskodawczynię do szkoły podstawowej, na posiadaną przez nią książeczkę mieszkaniową w A były dokonywane wpłaty. W roku 1979 Zainteresowana zaczęła prowadzić działalność w B i tam została przerejestrowana książeczka ze zgromadzonymi środkami do spółdzielni mieszkaniowej w B.

Dnia 4 maja 1985 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż. Zamieszkali w mieszkaniu, w którym Zainteresowana otrzymała przed ślubem jedno pomieszczenie. Z uwagi na złe warunki mieszkaniowe komisja przydzieliła mieszkanie w nowym budownictwie na książeczkę mieszkaniową męża. W trakcie rozwodu Zainteresowana otrzymała przydział na mieszkania na swoja książeczkę według numeru oczekujących na mieszkanie.

Radca prawny ze spółdzielni mieszkaniowej w B stwierdził, że do przydziału mieszkania wystarczy dokument w postaci nieprawomocnego wyroku stwierdzającego rozwód, i że mąż nie będzie miał prawa do przydziału mieszkania Wnioskodawczyni. Spółdzielnia mieszkaniowa w B nigdy wcześniej nie poinformowała Zainteresowanej o zmianie prawa, żeby dokonać podziału mieszkań w razie późniejszej sprzedaży. Wobec powyższego dokonano podziału mieszkań majątku dorobkowego – umowa o podział, wypis akt notarialny z dnia 26 września 2016 r.

Umowa sprzedaży nr dnia 6 października 2016 r.

W wyżej wymienionej umowie sprzedaży, w paragrafie 1, wskazano, że Wnioskodawczyni oświadcza, że posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem , składającego się z trzech pokoi, kuchni, wc, łazienki i przedpokoju – o powierzchni użytkowej 59,95 (piećdziesiąt dziewięć i dziewięćdziesiąt pięć setnych) metrów kwadratowych, mieszczącego się na parterze budynku położonego w B przy ul. numer , wchodzącego do zasobu mieszkaniowego Spółdzielni Mieszkaniowej w B. Lokal jest całkowicie spłacony, nie obciążony kredytem bankowym i nie ma założonej księgi wieczystej – lokal wymaga przeprowadzenia remontu.

W paragrafie 2 umowy sprzedaży lokalu zaznaczono, że do sporządzenia aktu przedłożono, względnie okazano, wypis aktu notarialnego „umowy o podział majątku dorobkowego” sporządzonego w dniu 26 września 2016 r. przed notariuszem w kancelarii Notarialnej z treści którego wynika, że w następstwie dokonanego podziału majątku dorobkowego Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem , położonego w B przy ulicy numer – zaświadczenie NR wydane dnia 3 października 2016 r. przez Spółdzielnię Mieszkaniową w B, z treści którego wynika, że Wnioskodawczyni posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w B przy ulicy numer o powierzchni użytkowej 59,95 metrów kwadratowych oraz, że wymieniony wyżej lokal mieszkalny na dzień 30 września 2016 r. posiada zadłużenie w wysokości złotych.

Z kolei w paragrafie 4 umowy sprzedaży wskazano, że Wnioskodawczyni oświadcza, że spółdzielcze własnościowe prawo do opisanego w paragrafie 1 niniejszego aktu lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem położonego w B przy ulicy numer sprzedaje X i Y – na współwłasność w udziałach po 1/2 (jeden/drugiej) części każdemu z nich a X i Y – spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu – na współwłasność – w posiadanych udziałach kupują i oświadczają, że każde z nich nabycia dokonuje będąc stanu wolnego.

Natomiast w paragrafie 4 umowy sprzedaży lokalu zaznaczono, że na poczet ustalonej ceny w kwocie 120 000,00 PLN (sto dwadzieścia tysięcy złotych), po 60 000,00 PLN od każdego z kupujących, kupujący X i Y przed podpisaniem niniejszego aktu zapłacili sprzedającej Wnioskodawczyni kwotę , co też sprzedająca potwierdza.

Wnioskodawczyni ponadto wskazała, że wartość mieszkania sprzedanego to kwota 120 000zł minus zł wpłacona celem spłaty zadłużenia na konto spółdzielni mieszkaniowej. Kwota którą Zainteresowana uzyskała to zł. Kwotę 9000 Wnioskodawczyni zwróciła synowi S i 9000 zwróciła synowi Z, którzy czasami opłacali czynsz w spółdzielni mieszkaniowej i inne opłaty kiedy Zainteresowana była w trudnej sytuacji finansowej. Dnia 7 października 2016 r. Wnioskodawczyni opłaciła składki ZUS (kwota 8000) za 2016 r. Składki ZUS za rok 2017 opłacone ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania (i nadal 2018r.). Wnioskodawczyni mieszka w domu z chorą matką (dom sprzedany siostrze i jej mężowi). Dom wymaga gruntownego remontu, a Wnioskodawczyni ponosi koszty naprawy, np. dachu przybudówki.

Dodatkowo (w odpowiedzi na wezwanie II z dnia 28 lutego 2018 r.) Wnioskodawczyni wskazała, ze przydział lokalu mieszkalnego przy ul. w B, dla Wnioskodawczyni, nastąpił dnia 8 marca 1993 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należy zapłacić podatek od sprzedaży mieszkania przy ul. , B?

Zdaniem Wnioskodawczyni, podtrzymuje ona stanowisko urzędnika Urzędu Skarbowego w A, będącego starszym ekspertem skarbowym od nieruchomości, że dokonana sprzedaż mieszkania w B przy ul. nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z byłym małżonkiem dokonała 26 września 2016 r. podziału majątku dorobkowego, w skład którego wchodziło między innymi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. w B (przydział 8 marca 1993 r.).

W wyniku podziału majątku Wnioskodawczyni nabyła na własność prawo do lokalu mieszkalnego położonego w B przy ul. .

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w B przy ul.

Wnioskodawczyni jest zdania (podobnie jak urzędnik urzędu skarbowego, w którym zasięgała opinii przed złożeniem wniosku o interpretację), że sprzedaż ww. mieszkania nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem odpowiedzieć na pytanie, czy w analizowanej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię przedmiotowego lokalu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W tym celu należy w pierwszej kolejności sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 459) regulujących stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w sytuacji umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, bądź w przypadku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty, stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ukształtował się pogląd, wedle którego w sytuacji, gdy nieruchomość lub prawo do nieruchomości przypada danej osobie w wyniku podziału wspólnego majątku małżeńskiego, za datę nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu ww. przepisu należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego).

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku rozwodu i dokonania umownego podziału majątku wspólnego.

Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej wobec śmierci jednego z małżonków następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tą datę.

Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa, przedstawiony opis stanu faktycznego, a także uchwałę NSA należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię sprzedanego lokalu mieszkalnego przy ul. w B należy uznać 1993 r.

Podsumowując, sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w B przy ul. dokonana w dniu 6 października 2016 r., nie stanowi źródła przychodu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa do lokalu przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż przedmiotowego mieszkania nie podlega opodatkowaniu.

Zainteresowana nie jest zatem zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ww. sprzedaży.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.