Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.25.2018.1.ENB
z 16 marca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 13 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 16 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 marca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest spółką w której Skarb Państwa dysponuje pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników tej spółki prawa handlowego w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: Ustawa o PIT).

Dnia 26 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę o pracę z Markiem D. (dalej jako: pracownik, wiceprezes). Na podstawie umowy o pracę pracownik zatrudniony został u Wnioskodawcy na stanowisku Wiceprezesa Zarządu.

W treści umowy o pracę zawarte zostało postanowienie zgodnie z brzmieniem którego przez okres 1 roku od dnia rozwiązania stosunku pracy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wypłacania byłemu pracownikowi odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji, płatnego miesięcznie w wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego pobieranego w ostatnim roku pełnienia funkcji (dalej jako: odszkodowanie za zakaz konkurencji).

W kwietniu 2016 r. wiceprezes został odwołany ze składu Zarządu Spółki.

Następnie, w maju 2016 r., Spółka złożyła oświadczenie o zwolnieniu wiceprezesa z zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy i jednocześnie stwierdziła, że nie należy mu się z tego tytułu odszkodowanie za zakaz konkurencji, o którym mowa była w postanowieniach umowy o pracę.

W lipcu 2016 r. Spółka złożyła pracownikowi oświadczenie o rozwiązaniu za wypowiedzeniem umowy o pracę.

W okresie wypowiedzenia umowy o pracę (sierpień 2016 r. - styczeń 2017 r.) Spółka wypłaciła byłemu wiceprezesowi wynagrodzenie zgodnie z postanowieniami tejże umowy.

Następnie, Wnioskodawca podjął decyzję, że były pracownik powinien otrzymać odszkodowanie za zakaz konkurencji, o którym mowa była w treści umowy o pracę. Pierwsza transza odszkodowania za zakaz konkurencji wypłacona została na rzecz byłego pracownika Wnioskodawcy w listopadzie 2017 r.

W okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania za zakaz konkurencji (t.j. przed listopadem 2017 r.) Wnioskodawca nie wypłacił na rzecz byłego pracownika jakiegokolwiek wynagrodzenia ponieważ w tym okresie nie wiązała go już z byłym pracownikiem umowa o pracę. Umowa o pracę wygasła z ostatnim dniem stycznia 2017 r.


Ponadto w przesłanym uzupełnieniu, wyjaśniono, że § 6 umowy o pracę zawartej z pracownikiem stanowił, że:


  1. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 5, obowiązuje Pracownika także po rozwiązaniu stosunku pracy przez 1 (jeden) rok od dnia rozwiązania stosunku pracy. W takim przypadku Spółka będzie zobowiązana do wypłacania Pracownikowi przez okres obowiązywania zakazu odszkodowania płatnego miesięcznie ustalonego odrębnie w wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego pobieranego w ostatnim roku pełnienia funkcji.
  2. W przypadku, gdy Pracodawca stwierdzi, że ustały przyczyny uzasadniające zakaz konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy, ma prawo zwolnić Pracownika z zakazu konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy, określonego w § 5 ust. 1 i ust. 2.


Zwolnienie z zakazu konkurencji zostało przekazane pracownikowi na piśmie. Odszkodowanie zostało wypłacone mimo prawa do zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 w oparciu o opinie prawne powołujące się na wyrok sądowy w analogicznej sprawie, w którym sąd wskazał, że zwolnienie z zakazu konkurencji nie jest jednoznaczne z brakiem obowiązku wypłacenia odszkodowania.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Spółka, jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa jest w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT, od odszkodowania za zakaz konkurencji, które wypłacane jest na rzecz byłego pracownika od listopada 2017 r., zaś ustalając kwotę „wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika (t.j. byłego pracownika Wnioskodawcy z tytułu umowy o pracę (...) wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania” powinna przyjąć kwotę wynagrodzenia za pracę, która została wypłacona przez Spółkę na rzecz byłego pracownika w okresie od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 31 października 2017 r.?


Zdaniem Spółki jako płatnik będzie ona zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa jest w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT, od odszkodowania za zakaz konkurencji, które wypłacane jest przez nią na rzecz byłego pracownika od listopada 2017 r., zaś ustalając kwotę „wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika (t.j. byłego pracownika Wnioskodawcy) z tytułu umowy o pracę (...) wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania” powinna ona przyjąć kwotę wynagrodzenia za pracę, która została wypłacona przez Spółkę na rzecz jej byłego pracownika w okresie od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 31 października 2017 r.

Przedstawione w tym miejscu stanowisko Wnioskodawcy oparte jest na następującej wykładni przepisów prawa podatkowego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei w treści art. 41 ustawy o PIT scharakteryzowane zostały obowiązki płatnika podatku. W myśl art. 41 ust. 1 tej ustawy obowiązki płatnika spoczywać mogą m.in. na osobach prawnych (np. Sp. z o.o.). W odrębnej jednostce redakcyjnej ujęte zostały obowiązki płatników zryczałtowanego podatku. Jak wynika bowiem wprost z treści art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 30 ust. 1 pkt 13-16.

Art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT stanowi, że od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania - w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem kontrolowanym pośrednio przez Skarb Państwa, co tym samym nakazuje przyjąć, że pierwszy warunek niezbędny do zastosowania powyższego przepisu został spełniony. To samo należy powiedzieć o drugim warunku - wszakże podstawą prawną dla wypłaty na rzecz byłego pracownika świadczenia odszkodowawczego są postanowienia umowy o pracę bazujące na przepisach prawa pracy w przedmiocie zakazu konkurencji (art. 101 (1) Kodeksu pracy i n.). Należy przy tym pamiętać, że zgodnie z wolą ustawodawcy 70% zryczałtowanym podatkiem powinna być objęta wyłącznie nadwyżka odszkodowania za zakaz konkurencji w części w której przewyższa ona kwotę „wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika (t.j. byłego pracownika Wnioskodawcy) z tytułu umowy o pracę (...) wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania”. W niniejszym stanie faktycznym, w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty na rzecz byłego pracownika odszkodowania za zakaz konkurencji, t.j. za okres: od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 31 października 2017 r., Wnioskodawca nie wypłacił na rzecz byłego pracownika jakiegokolwiek wynagrodzenia (kwota wypłat równa: 0 zł), gdyż w tym okresie były pracownik nie był już uprawniony do otrzymywania od Wnioskodawcy jakiegokolwiek świadczenia, co tym samym oznacza, że Wnioskodawca, wypłacając na rzecz byłego pracownika odszkodowanie za zakaz konkurencji powinien pobrać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy od całej kwoty wypłaconego odszkodowania za zakaz konkurencji.

Przedstawione w tym miejscu stanowisko znajduje oparcie w bieżącej praktyce organów skarbowych, jako przykład takiego rozstrzygnięcia można wskazać pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r., 0114-KDIP3-3.4011.417.2017.1.JK2. Także w piśmiennictwie przedmiotu zgodnie przyjmuje się, że zryczałtowanemu opodatkowaniu na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT podlega tylko nadwyżka - świadczenie poniżej tej kwoty opodatkowane jest na zasadach ogólnych (por. J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania- pobiera się zryczałtowany podatek w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Z art. 41 ust. 4 wynika natomiast, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W treści wniosku wyjaśniono, że Wnioskodawca jest spółką w której Skarb Państwa dysponuje pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników tej spółki prawa handlowego w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dnia 26 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę o pracę z Markiem D. (dalej jako: pracownik, wiceprezes). W treści umowy o pracę zawarte zostało postanowienie zgodnie z brzmieniem którego przez okres 1 roku od dnia rozwiązania stosunku pracy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wypłacania byłemu pracownikowi odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji, płatnego miesięcznie w wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego pobieranego w ostatnim roku pełnienia funkcji.

W kwietniu 2016 r. wiceprezes został odwołany ze składu Zarządu Spółki.

Następnie, w maju 2016 r., Spółka złożyła oświadczenie o zwolnieniu wiceprezesa z zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy i jednocześnie stwierdziła, że nie należy mu się z tego tytułu odszkodowanie za zakaz konkurencji, o którym mowa była w postanowieniach umowy o pracę.

W lipcu 2016 r. Spółka złożyła pracownikowi oświadczenie o rozwiązaniu za wypowiedzeniem umowy o pracę.

W okresie wypowiedzenia umowy o pracę (sierpień 2016 r. - styczeń 2017 r.) Spółka wypłaciła byłemu wiceprezesowi wynagrodzenie zgodnie z postanowieniami tejże umowy.

Następnie, Wnioskodawca podjął decyzję, że były pracownik powinien otrzymać odszkodowanie za zakaz konkurencji, o którym mowa była w treści umowy o pracę. Pierwsza transza odszkodowania za zakaz konkurencji wypłacona została na rzecz byłego pracownika Wnioskodawcy w listopadzie 2017 r.

W okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania za zakaz konkurencji (t.j. przed listopadem 2017 r.) Wnioskodawca nie wypłacił na rzecz byłego pracownika jakiegokolwiek wynagrodzenia ponieważ w tym okresie nie wiązała go już z byłym pracownikiem umowa o pracę. Umowa o pracę wygasła z ostatnim dniem stycznia 2017 r.


Ponadto w przesłanym uzupełnieniu, wyjaśniono, że § 6 umowy o pracę zawartej z pracownikiem stanowił, że:


  1. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 5, obowiązuje Pracownika także po rozwiązaniu stosunku pracy przez 1 (jeden) rok od dnia rozwiązania stosunku pracy. W takim przypadku Spółka będzie zobowiązana do wypłacania Pracownikowi przez okres obowiązywania zakazu odszkodowania płatnego miesięcznie ustalonego odrębnie w wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego pobieranego w ostatnim roku pełnienia funkcji.
  2. W przypadku, gdy Pracodawca stwierdzi, że ustały przyczyny uzasadniające zakaz konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy, ma prawo zwolnić Pracownika z zakazu konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy, określonego w § 5 ust. 1 i ust. 2.


Zwolnienie z zakazu konkurencji zostało przekazane pracownikowi na piśmie. Odszkodowanie zostało wypłacone mimo prawa do zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 w oparciu o opinie prawne powołujące się na wyrok sądowy w analogicznej sprawie, w którym sąd wskazał, że zwolnienie z zakazu konkurencji nie jest jednoznaczne z brakiem obowiązku wypłacenia odszkodowania.

Ze wskazanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że od odszkodowań przyznanych stosownie do przepisów o zakazie konkurencji, w sytuacji, gdy ich wysokość przekroczy określoną w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy wysokość płatnik zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku w wysokości 70%.

Zgodnie z ww. przepisem dla ustalenia limitu wynagrodzenia, od którego uzależniony jest pobór 70% podatku należy brać pod uwagę sumę wypłaconego pracownikowi wynagrodzenia z okresu 6 miesięcy poprzedzających miesiąc wypłaty tego odszkodowania. Skoro więc w opisanej we wniosku sytuacji, Wnioskodawca był zobowiązany do wypłaty odszkodowania za zakaz konkurencji, a pierwsza transza tego odszkodowania została wypłacona w listopadzie 2017 r. i w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania, tj. w okresie od 1 maja do 31 października 2017 r. Wnioskodawca nie wypłacał byłemu pracownikowi wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, z uwagi na wcześniejsze rozwiązanie tej umowy, to Wnioskodawca był / będzie zobowiązany do poboru podatku w wysokości 70% od całości wypłacanego świadczenia.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).


Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj