Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.53.2018.1
z 16 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) został zarejestrowany w dniu 1 października 2014 r. w Krajowym Rejestrze Sądowym. Rozpoczął działalność z dniem 8 listopada 2017 r. W dniu 9 listopada 2017 r. złożył we właściwym urzędzie skarbowym Zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, uzupełnione na żądanie tego organu dokumentami złożonymi w dniu 1 grudnia 2017 r. Wnioskodawca oświadczył o rezygnacji ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT, że będzie składać deklaracje VAT-7, wyjaśnił też, że w dniu 24 października 2017 r. zakupił nieruchomość gruntową z zabudowaniami wykorzystywanymi do celów prowadzenia działalności produkcyjnej, którą następnie będzie podnajmować podmiotom zewnętrznym i to będzie w najbliższym czasie podstawowym przedmiotem jego działalności, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wystąpił też o wydanie zaświadczenia potwierdzającego status podatnika VAT czynnego z dniem 10 listopada 2017 r. Do dnia sporządzenia niniejszego wniosku o interpretację nie doręczono Wnioskodawcy zaświadczenia o jego rejestracji jako podatnika czynnego VAT. Do dnia 8 listopada 2017 r. Spółka nie wykonywała żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotem zapytania o interpretację jest zwolnienie z opodatkowania VAT przewidywanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości. Nieruchomość Spółka zakupiła w dniu 24 października 2017 roku na mocy aktu notarialnego - „Umowy sprzedaży. Oświadczenia o poddaniu się egzekucji i umowy o ustanowieniu hipoteki” (dalej: Umowa). Składa się na tę nieruchomość:

1. prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości gruntowej i związane z tym prawem prawo własności budynku, przy czym w skład nieruchomości gruntowej wchodzi działka ewidencyjna o sposobie korzystania „Ba - tereny przemysłowe”,
   
2. na nieruchomości posadowione są budynki i budowle, które stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności:
   • budynek murowany o przeznaczeniu „silos, zbiornik” o jednej kondygnacji nadziemnej,
     
   • 2 budynki o przeznaczeniu „silos, zbiornik” o jednej kondygnacji nadziemnej,
     
   • budynek murowany o przeznaczeniu „inny budynek niemieszkalny” o jednej kondygnacji nadziemnej,
     
   • budynek murowany o przeznaczeniu „budynek biurowy” o jednej kondygnacji nadziemnej,
     
   • budynek produkcyjny o powierzchni zabudowy 13.540 m²,
     
   • budynek - zajezdnia lokomotywki pow. zabudowy 113 m²,
     
   • budynek - sprężarkowni-hydroforni o pow. zabudowy 392 m²,
     
   • budynek - magazyn cementu o pow. zabudowy 173 m²,
     
   • budynek przesypowni kruszyw z wagą o pow. zabudowy 52 m²,
     
   • budynek biurowy z kotłownią o pow. zabudowy 417 m²,
     
   • magazyn kruszyw z systemem taśmociągów, torowiskami kolejowymi i bocznicą kolejową.
   
   
   

Z księgi wieczystej (wg jej stanu na dzień sporządzenia niniejszego wniosku) wynika, że prawo własności nieruchomości przysługuje w całości Staroście Bydgoskiemu jako organowi reprezentującemu Skarb Państwa, a użytkownikiem wieczystym i właścicielem budynków stanowiących odrębną nieruchomości do całości jest osoba fizyczna (fakt nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz własności budynków oraz budowli posadowionych na tym gruncie przez Wnioskodawcę nie został dotąd zaktualizowany). Ta osoba fizyczna jest w niniejszej Umowie sprzedawcą na rzecz Wnioskodawcy; nabyła ona tę nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z dnia 4 lipca 2014 r. od innej osoby prawnej. Nabytą nieruchomość osoba fizyczna wydzierżawiła następnie osobie prawnej w ramach działalności opodatkowanej podatkiem VAT, na okres dłuższy niż 2 lata. W tym czasie osoba fizyczna nie dokonywała żadnych ulepszeń w odniesieniu do budynków i budowli posadowionych na tej nieruchomości. Na dzień zawarcia Umowy z Wnioskodawcą zostały też zawarte umowy najmu i dzierżawy.

Przedmiotowa nieruchomość ma dostęp do drogi publicznej, jest częściowo ogrodzona, przyłączona do sieci elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej i telekomunikacyjnej. Przebieg jej granic nie jest sporny. Nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Sprzedający zbył powyższą nieruchomość w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej zarejestrowanej w CEIDG, będąc zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W akcie notarialnym (Umowie) zaznaczono, że cała powyżej opisana nieruchomość gruntowa, objęta księgą wieczystą (w skład której wchodzi działka ewidencyjna wraz z prawem własności znajdujących się na niej budynków, budowli i urządzeń), dokumentowana Umową niniejszą umową sprzedaży jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Sprzedający (osoba fizyczna) był zwolniony z podatku od towarów i usług od niniejszej umowy sprzedaży, wobec czego na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca, po nabyciu wyżej opisanej nieruchomości od osoby fizycznej, na podstawie Umowy, również nie dokonywał żadnych prac ulepszeniowych w stosunku do budynków i budowli posadowionych na opisanej nieruchomości.

W dniu 22 grudnia 2017 r. Wnioskodawca zawarł w formie wielostronnego aktu notarialnego, wraz z inną spółką z o.o., oraz inną osobą fizyczną (będących użytkownikami wieczystymi nieruchomości sąsiadujących z nieruchomością Wnioskodawcy), ze spółką komandytową z o.o. (Kupującym) przedwstępną umowę sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego z działką, budynkami i budowlami na niej posadowionymi, obciążoną częściowo umowami najmu i dzierżawy, uprawnioną do służebności gruntowych (przechód) na oznaczonych nieruchomościach sąsiednich) w całości. Zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości ma nastąpić w oznaczonym w umowie czasie, za cenę ustaloną w umowie przedwstępnej.

W § 10 ust. 3 aktu notarialnego Wnioskodawca oraz Kupujący oświadczyli, że sprzedaż Nieruchomości 1 (tj. nabytej uprzednio przez Wnioskodawcę) jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jednakże celem uniknięcia wątpliwości „Wnioskodawca oraz Kupujący w uzgodnieniu wystąpią o wydanie interpretacji indywidualnej przez właściwy organ administracji skarbowej”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości zastosowanie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Te okoliczności w przypadku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego wraz z trwale związanymi z gruntem budynkami i budowlami na rzecz Wnioskodawcy nie miały miejsca. Zbywana nieruchomość nie będzie sprzedawana „pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi wieczystemu”, ani też Wnioskodawca nie dokonywał jakichkolwiek ulepszeń, ani nie wybudował żadnych obiektów na sprzedawanej nieruchomości.

Można również i jednocześnie uznać za spełnione okoliczności z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy. W sytuacji, gdy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT w stosunku do obiektów, które teraz sprzeda, ani też nie ponosił żadnych wydatków na ich ulepszenie, to sprzedaż ich zgodnie z opisaną umową przedwstępną będzie podlegała zwolnieniu. Ten przepis zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie zaś z art. 29a ust. 8 tej ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wnioskodawca reasumując zaznacza, że zamierza dokonać dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych (prawo użytkowania wieczystego), co nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, ani też nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości. Tak więc do sprzedaży opisanej we wskazanej wyżej przedwstępnej umowy, jako zdarzenia przyszłego, zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl powołanych wyżej przepisów, budynek, budowla lub ich części spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Tym samym zbycie budynku, budowli lub ich części dokonywane przez podatnika stanowi odpłatną dostawę towaru, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził: „Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy.”

Ponadto należy wskazać, że w kwestii pierwszego zasiedlenia w kontekście interpretacji pojęcia „ulepszenia” wypowiedział się TSUE w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16, w którym wskazał, że »(…) artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 Dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia«.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W konsekwencji do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z takiej samej preferencji korzysta również dostawa gruntu, na którym dany budynek (budowla) jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Wnioskodawca zarejestrowany podatnik VAT zakupił nieruchomość gruntową z zabudowaniami wykorzystywanymi do celów prowadzenia działalności produkcyjnej z zamiarem podnajmowania podmiotom zewnętrznym (podstawowy przedmiot jego działalności). Osoba fizyczna będąca sprzedawcą nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nabyła tę nieruchomość w 2014 r. od osoby prawnej. Nabytą nieruchomość osoba fizyczna wydzierżawiła osobie prawnej w ramach działalności opodatkowanej podatkiem VAT, na okres dłuższy niż 2 lata. W tym czasie osoba fizyczna nie dokonywała żadnych ulepszeń w odniesieniu do budynków i budowli posadowionych na tej nieruchomości. Sprzedający zbył powyższą nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będąc podatnikiem VAT. Wnioskodawca również nie dokonywał ulepszeń w stosunku do budynków i budowli posadowionych na opisanej nieruchomości. W dniu 22 grudnia 2017 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży opisanej nieruchomości w całości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia z VAT dla dostawy opisanej nieruchomości.

Jak wskazał Wnioskodawca opisana nieruchomość była przedmiotem sprzedaży co najmniej dwukrotnie przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Nieruchomość była przedmiotem dzierżawy opodatkowanej VAT przez okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, Wnioskodawca (ani poprzedni właściciel) nie ponosił nakładów na ulepszenie nieruchomości mającej być przedmiotem dostawy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem biorąc pod uwagę opisane okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej wskazanymi budynkami (prawa wieczystego użytkowania) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż budynków nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do planowanej sprzedaży budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z tym, że sprzedaż budynków będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, tym samym na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy ze zwolnienia z podatku korzystać będzie również dostawa gruntu, na którym budynki się znajdują.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.