UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury socjalnej wypłacanej z Holandii. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr 0115-KDIT2-2.4011.70.2018.1.MM z dnia 27 lutego 2018 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 15 marca 2018 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 19 marca 2018 r.).

We wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Holandii, żonatym z Polką, zamieszkałym w Polsce. W 2011 r. przeniósł swój ośrodek interesów życiowych do Polski. W tym czasie Wnioskodawca otrzymywał rentę chorobową z holenderskiego ubezpieczenia społecznego (WAO). Regularnie też składał w Urzędzie Skarbowym w Polsce zeznania podatkowe, w których uzyskane dochody rozliczał na podstawie metody proporcjonalnego zaliczenia. Natomiast od 2016 r. Wnioskodawca otrzymuje z Holandii zamiast renty chorobowej dwa świadczenia emerytalne, będące jego jedynym źródłem dochodu. Wnioskodawca otrzymuje emeryturę socjalną, będącą pierwszym filarem holenderskiego systemu emerytalnego (AOW) –Algemene Ouderolomswet, która jest wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii. Obliczaniem wysokości tej emerytury oraz jej wypłacaniem zajmuje się rządowy bank ubezpieczeń społecznych (SVB-Sociale Verzekreingsbank). Emerytura ta nie jest objęta podatkiem w Holandii.

Drugim źródłem dochodu Wnioskodawcy jest emerytura dodatkowa – jako drugi filar – finansowana ze składek opłacanych przez pracodawcę. Otrzymywana jest z Pensioenfonds Verroer i objęta jest podatkiem w Holandii.

Wnioskodawca w 2017 r. złożył zeznanie podatkowe w polskim urzędzie skarbowym rozliczając się z obydwóch ww. źródeł dochodu na podstawie metody proporcjonalnego zaliczenia. W tym roku, czyli w 2018 również ma zamiar złożyć zeznanie podatkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy emerytura państwowa (socjalna), która jest wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych w Holandii i nie jest tam objęta podatkiem, podlega opodatkowaniu w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, zeznanie podatkowe, które złożył za 2016 r. i te które ma zamiar złożyć za 2017 r. nie powinno w rozliczeniu uwzględniać emerytury państwowej (socjalnej) – AOW, skoro to świadczenie nie jest opodatkowane w Holandii, ponieważ reguła proporcjonalnego zaliczenia, która polega na przyjęciu stawek podatkowych obowiązujących w Polsce z jednoczesnym odliczeniem kwoty podatku rozliczonego w Holandii – w tym przypadku – nie ma zastosowania.

Wnioskodawca uważa, że opodatkowanie emerytury socjalnej z Holandii nie ma społecznego uzasadnienia i jest dla niego bardzo krzywdzące.

Reguła proporcjonalnego zaliczenia polegająca na przyjęciu stawek podatkowych obowiązujących w Polsce z jednoczesnym odliczeniem kwoty podatku wyliczonego w polskich złotych powoduje zapłatę podatku w wielokrotnie wyższej kwocie niż dotychczas Wnioskodawca uiszczał w Holandii. W jego ocenie jest to dyskryminujące względem emerytów z innych krajów np. z Niemiec mieszkających w Polsce, a nawet wobec świadczeniobiorców pobierających świadczenia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca jest obywatelem Holandii, żonatym z Polką, zamieszkałym w Polsce. W 2011 r. przeniósł swój ośrodek interesów życiowych do Polski. W tym czasie Wnioskodawca otrzymywał rentę chorobową z holenderskiego ubezpieczenia społecznego (WAO). Regularnie też składał w Urzędzie Skarbowym w Polsce zeznania podatkowe, w których uzyskane dochody rozliczał na podstawie metody proporcjonalnego zaliczenia. Natomiast od 2016 r. Wnioskodawca otrzymuje z Holandii zamiast renty chorobowej dwa świadczenia emerytalne, będące jego jedynym źródłem dochodu. Wnioskodawca otrzymuje emeryturę socjalną, będącą pierwszym filarem holenderskiego systemu emerytalnego (AOW) –Algemene Ouderolomswet, która jest wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii. Obliczaniem wysokości tej emerytury oraz jej wypłacaniem zajmuje się rządowy bank ubezpieczeń społecznych (SVB-Sociale Verzekreingsbank). Emerytura ta nie jest objęta podatkiem w Holandii.

Drugim źródłem dochodu Wnioskodawcy jest emerytura dodatkowa – jako drugi filar – finansowana ze składek opłacanych przez pracodawcę. Otrzymywana jest z Pensioenfonds Verroer i objęta jest podatkiem w Holandii.

Wnioskodawca w 2017 r. złożył zeznanie podatkowe w polskim urzędzie skarbowym rozliczając się z obydwóch ww. źródeł dochodu na podstawie metody proporcjonalnego zaliczenia. W tym roku, czyli w 2018 również ma zamiar złożyć zeznanie podatkowe.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny stwierdzić należy, że w odniesieniu do świadczeń uzyskiwanych z Holandii zastosowanie znajdzie Konwencja z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120).

Stosownie do art. 18 ust. 5 ww. Konwencji wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że emerytura, stanowiąca płatność z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych, na podstawie art. 18 ust. 5 ww. Konwencji podlega opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, jak i w państwie rezydencji.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W konsekwencji otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura socjalna, będąca pierwszym filarem holenderskiego systemu emerytalnego (AOW) –Algemene Ouderolomswet, wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii może podlegać opodatkowaniu zarówno w Holandii, jak i w Polsce na podstawie art. 18 ust. 5 ww. Konwencji.

Przy czym w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania zastosować należy metodę określoną w art. 23 ust. 5 lit. a) ww. Konwencji.

Stosownie do tego przepisu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W myśl art. 27 ust. 9a ww. ustawy w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody za granicą ma obowiązek wykazać ww. dochody w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

W konsekwencji, Wnioskodawca w zeznaniu podatkowym składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym powinien wykazać dochody z tytułu emerytury socjalnej, którą otrzymuje według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii. Świadczenia te podlegają bowiem opodatkowaniu w Polsce z uwzględnieniem postanowień art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. metody proporcjonalnego odliczenia/zaliczenia.

Jednocześnie wskazać należy, że zastosowanie metody unikania podwójnego opodatkowania wynikającej z danej umowy – wbrew stanowisku Wnioskodawcy - nie stanowi dyskryminacji wobec obywateli, których świadczenia opodatkowane są na podstawie innej umowy. Również nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że opłacając podatek od emerytury z Holandii według stawek podatkowych obowiązujących w Polsce z uwzględnieniem metody proporcjonalnego odliczenia/zaliczenia jest dyskryminowany wobec świadczeniobiorców otrzymujących emerytury socjalne z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Polsce, albowiem emerytury minimalne/socjalne wypłacane przez ZUS również podlegają opodatkowaniu w Polsce według tych samych stawek podatkowych, co dochody uzyskane przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.