Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.46.2018.6.AG
z 29 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów remanentu początkowego (spisu z natury) przedmiotów-towarów nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej oraz sposobu dokonania wyceny ww. towarów handlowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 8 marca 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.46.2018.1.AG, 0113-KDIPT1-3.4012.40.2018.1.MJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 8 marca 2018 r. i doręczono w dniu 13 marca 2018 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło w dniu 21 marca 2018 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 19 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od ponad 10 lat kolekcjonuje przeróżne pamiątki związane z historią Wojska Polskiego, przede wszystkim z okresu 1918-1947, takie jak na przykład: odznaki, odznaczenia, medale, fotografie, umundurowanie i wyposażenie, a także w mniejszym stopniu antyki, takie jak na przykład wyroby rzemiosła artystycznego, malarstwa z okresu od XVIII wieku.

Przeważająca część przedmiotów była kupowana na przeróżnych giełdach, bazarach, czy serwisach aukcyjnych od osób prywatnych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie posiada żadnych dowodów potwierdzających ich nabycie, takich jak paragony, rachunki, czy też faktury.

Obecnie Wnioskodawca zamierza założyć jednoosobową działalność gospodarczą w formie sklepu kolekcjonerskiego, celem sprzedaży wspomnianych przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, tylko i wyłącznie przez Internet, przede wszystkim na serwisach aukcyjnych.

W piśmie z dnia 19 marca 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że obecnie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Zamierza założyć jednoosobową działalność gospodarczą, w formie sklepu kolekcjonerskiego, w ramach którego będzie nabywał towary będące przedmiotami kolekcjonerskimi, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz antykami, zgodnie z ww. ustawą, w celu ich dalszej odsprzedaży. Wskazaną działalność będzie prowadził w swoim imieniu, w sposób ciągły i zorganizowany. Celem zapewnienia kapitału na rozwój działalności w jej początkowej fazie Wnioskodawca zamierza wnieść i sprzedać część posiadanej kolekcji w ramach ww. sklepu kolekcjonerskiego. Kolekcja ta zostanie odpowiednio wydzielona, zaewidencjonowana i ujęta w remanencie początkowym. Kolekcja, która została przez Wnioskodawcę przewidziana do ujęcia w remanencie początkowym i do sprzedaży w ramach sklepu kolekcjonerskiego, składać się będzie przede wszystkim z przedmiotów kolekcjonerskich zgodnych z art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, związanych z historią Wojska Polskiego z okresu 1918- 1947, takich jak: odznaki, odznaczenia, medale, fotografie dokumenty, broń biała, umundurowanie i wyposażenie oraz literatura. W mniejszym stopniu składać się będzie także z antyków zgodnych z art. 120 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przede wszystkim z okresu od XVIII wieku, takich jak: meble, porcelana, obrazy i grafiki, zabawki, literatura, przedmioty użytkowe i związane z historią techniki, biżuteria, zegary i zegarki. Łącznie kolekcja przewidziana do sprzedaży w ramach działalności liczyć będzie około 200 pozycji, a jej szacunkowa wartość to około 30 000 zł. Wszystkie zgromadzone przedmioty z kolekcji nabywane były przez Wnioskodawcę wyłącznie w celach kolekcjonerskich (realizowanie Jego hobby) na przełomie ostatnich 10 lat. W chwili ich zakupu Wnioskodawca nie zakładał możliwości ich zbycia, czy osiągnięcia jakiegokolwiek zysku z tego tytułu.

W przeważającej części przedmioty kolekcjonerskie i antyki były kupowane na giełdach, bazarach, czy serwisach aukcyjnych od osób prywatnych, tj. osób fizycznych niebędących podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług lub niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej. Dlatego też Wnioskodawca nie posiada żadnych dowodów potwierdzających nabycie przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, takich jak: paragony, rachunki, czy też faktury. W związku z powyższym zamierza samemu dokonać wyceny tych przedmiotów, które zostaną ujęte w remanencie początkowym, według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu. Z racji kolekcjonerskiego charakteru ww. przedmiotów ceny sprzedaży są z reguły amatorskie, trudne do przewidzenia, dlatego też mogą one być zarówno wyższe, jak i niższe od cen ich nabycia. Działalność gospodarcza nie będzie prowadzona w formie spółki, będzie to jednoosobowa działalność gospodarcza. Wniesienie przedmiotów kolekcjonerskich i antyków do działalności nastąpi nieodpłatnie, w formie i na podstawie remanentu początkowego.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zamierza prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, a przychody z działalności gospodarczej zamierza opodatkować podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Przedmioty kolekcjonerskie i antyki będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, według szczególnych procedur w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków (procedura VAT marża), zachowując odpowiednie zapisy w ewidencji.

W zakresie towarów, o których mowa w art. 113 ust. 134 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zamierza dostarczać także zabytkowe przedmioty wykonane z metali szlachetnych, takich jak na przykład: sztućce ze srebra. Wszystkie przedmioty kolekcjonerskie i antyki, przewidziane do ujęcia w remanencie początkowym, nie będą wykorzystywane do działalności zwolnionej.

Na dzień sprzedaży ww. przedmiotów Wnioskodawca będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotów kolekcjonerskich i antyków odbywać się będzie tylko i wyłącznie przez Internet, przede wszystkim na serwisach aukcyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy można ująć w remanencie początkowym przedmioty kolekcjonerskie i antyki nabyte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej oraz wpisać ten remanent do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nie posiadając dowodów ich zakupu, takich jak: paragony, rachunki, czy faktury?
2. Czy z uwagi na brak dowodów zakupu przedmiotów kolekcjonerskich i antyków można, na potrzeby sporządzenia remanentu początkowego, dokonać ich wyceny we własnym zakresie na podstawie aktualnych cen rynkowych?
3. Czy w świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego można zastosować do opodatkowania przychodów szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, towarów nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 i Nr 2, natomiast w zakresie pytania Nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r., Nr 152, poz. 1475) jest On zobowiązany do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, między innymi na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego. W związku z powyższym przedmioty kolekcjonerskie i antyki nabyte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, o których wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego, mogą zostać ujęte w remanencie początkowym z zachowaniem wymogów zawartych w ww. rozporządzeniu. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego remanent ten podlegać będzie wpisowi do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Ujęcie to będzie mogło nastąpić pomimo braku dowodów zakupu przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2002 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, będzie zobowiązany do wyceny towarów handlowych objętych spisem z natury według cen zakupu lub nabycia, albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia. W związku z powyższym, przedmioty kolekcjonerskie i antyki nabyte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, o których wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego, mogą zostać wycenione przez Wnioskodawcę według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z zachowaniem wymogów zawartych w ww. rozporządzeniu. Wycena na podstawie cen rynkowych będzie mogła nastąpić pomimo braku dowodów zakupu przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki – wydatek winien:

• być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• nie znajdować się wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

W świetle powyższego kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Podkreślenia wymaga jednak, że ciężar udowodnienia faktu poniesienia kosztu oraz wykazania związku przyczynowo-skutkowego między jego poniesieniem a uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki związane z zakupem towarów handlowych i materiałów są bezsprzecznie związane z uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej i jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych. O ile zatem ich zakup jest prawidłowo udokumentowany stanowią (co do zasady) koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Tylko bowiem wydatek prawidłowo udokumentowany może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Powołany wyżej przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy nie określa jednak zasad dokumentowania wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Sposób dokumentowania ponoszonych kosztów uzależniony jest od rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W przypadku prowadzenia przez podatnika podatkowej księgi przychodów i rozchodów, sposób prowadzenia księgi oraz dokumentowanie znajdujących się w niej zapisów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r., poz. 728).

Stosownie do § 10 ust. 1 tego rozporządzenia, podatnicy są obowiązani założyć księgę, a w razie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 - również tę ewidencję, na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego.

W myśl § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie z § 28 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w § 27, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę "Spis zakończono na pozycji...", podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników), z tym że przy prowadzeniu:

1. księgarń i antykwariatów księgarskich - spisem z natury można obejmować jedną pozycją wydawnictwa o tej samej cenie, bez względu na nazwę i nazwisko autora, z podziałem na książki, broszury, albumy i inne;
2. działalności kantorowej - spisem z natury należy objąć niesprzedane wartości dewizowe;
3. działalności polegającej na udzielaniu pożyczek pod zastaw - spisem z natury należy objąć rzeczy zastawione pod udzielone pożyczki;
4. działów specjalnych produkcji rolnej - spisem z natury należy objąć niezużyte w toku produkcji materiały i surowce oraz ilość zwierząt według gatunków z podziałem na grupy.
   
   

Przepis § 29 ust. 1 powyższego rozporządzenia stanowi, że podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

W myśl § 29 ust. 5 ww. rozporządzenia, spis z natury musi być wpisany do księgi według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z księgą.

Według § 29 ust. 7 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w razie przyjęcia wyceny towarów w kwocie niższej od ceny zakupu lub nabycia albo od kosztów wytworzenia, w szczególności z powodu uszkodzenia, wyjścia z mody, należy przy poszczególnych pozycjach uwidocznić również jednostkową cenę zakupu (nabycia) lub koszt wytworzenia.

Generalnie zatem, wydatki na zakup towarów handlowych poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie mogą być one jednak bezpośrednio ujęte jako koszty uzyskania przychodu, ale należy objąć je spisem z natury (remanentem początkowym) sporządzonym i wpisanym do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Przepis § 29 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wskazuje, że zasadniczym sposobem określenia wartości powyższych towarów handlowych jest przyjęcie ich wartości według ceny nabycia lub zakupu. Jeżeli przyjmujemy wycenę według ceny zakupu, to przez cenę zakupu należy rozumieć - cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika (§ 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jeżeli zaś przyjmujemy wycenę według cen nabycia, to przez cenę nabycia należy rozumieć cenę zakupu składnika majątku powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze (§ 3 pkt 3 ww. rozporządzenia). Tylko w sytuacji, gdy wartość towarów objętych spisem jest niższa od ceny zakupu lub ceny nabycia, wyceny dokonuje się według ceny rynkowej z dnia sporządzenia remanentu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od ponad 10 lat kolekcjonuje przeróżne pamiątki związane z historią Wojska Polskiego, przede wszystkim z okresu 1918-1947, takie jak: odznaki, odznaczenia, medale, fotografie dokumenty, broń biała, umundurowanie i wyposażenie oraz literatura, a także kolekcjonuje antyki, przede wszystkim okresu od XVIII wieku, takie jak: meble, porcelana, obrazy i grafiki, zabawki, literatura, przedmioty użytkowe i związane z historią techniki, biżuteria, zegary i zegarki. Wszystkie ww. przedmioty nabywane były przez Wnioskodawcę wyłącznie w celach kolekcjonerskich (realizowanie Jego hobby). Były one kupowane na giełdach, bazarach, czy serwisach aukcyjnych od osób prywatnych, tj. osób fizycznych niebędących podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług lub niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca nie posiada żadnych dowodów potwierdzających nabycie powyższych przedmiotów. W chwili ich zakupu bowiem nie zakładał możliwości ich zbycia, czy osiągnięcia jakiegokolwiek zysku z tego tytułu.

Obecnie Wnioskodawca zamierza prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w formie sklepu kolekcjonerskiego, której przedmiotem będzie handel przedmiotami kolekcjonerskimi i antykami, tylko i wyłącznie przez Internet, przede wszystkim na serwisach aukcyjnych. W ramach działalności gospodarczej, jaką zamierza prowadzić Wnioskodawca, będzie nabywał towary będące przedmiotami kolekcjonerskimi oraz antykami, w celu ich dalszej odsprzedaży. Przy czym w jej początkowej fazie Wnioskodawca zamierza wnieść do działalności gospodarczej część ww. kolekcji, która zostanie odpowiednio wydzielona, zaewidencjonowana i ujęta w remanencie początkowym. Wniesienie przedmiotów kolekcjonerskich i antyków do działalności nastąpi nieodpłatnie, w formie i na podstawie remanentu początkowego. Łączna wartość tej kolekcja przewidziana do sprzedaży w ramach działalności gospodarczej liczyć będzie około 200 pozycji, a jej szacunkowa wartość stanowić będzie około 30 000 zł.

Wnioskodawca dodał, że w ramach działalności gospodarczej będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, a przychody z działalności gospodarczej zamierza opodatkować podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedmioty kolekcjonerskie i antyki nabyte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, które zostaną przeznaczone do zbycia w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie handlu przedmiotami kolekcjonerskimi i antykami, wyłącznie przez Internet, a więc w tej działalności stanowić będą towar handlowy, powinny zostać ujęte w spisie z natury sporządzonym na dzień rozpoczęcia ww. działalności gospodarczej, a następnie spis ten winien zostać wpisany do podatkowej księgi przychodów prowadzonej dla potrzeb działalności gospodarczej, stosownie do § 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tej kwestii nie ma prawnego znaczenia, że Wnioskodawca nie posiada dowodów zakupu powyższych towarów handlowych, takich jak: paragony, rachunki, czy faktury.

Na potrzeby remanentu początkowego na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca może dokonać wyceny towarów (przedmiotów kolekcjonerskich i antyków) nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, na podstawie wyceny sporządzonej w oparciu o ceny rynkowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ………….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.