Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.48.2018.3.AK
z 6 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lutego 2018 r. (data wpływu 8 lutego 2018 r.), uzupełnionym 27 i 30 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do dokonania korekty przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z udzieleniem rabatu na produkty za pomocą noty uznaniowej wystawionej na rzecz Dystrybutora na bieżąco (tj. w okresie w którym zostanie wystawiona nota uznaniowa) (pytanie oznaczone we wniosku nr 6) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2018 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do dokonania korekty przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z udzieleniem rabatu na produkty za pomocą noty uznaniowej wystawionej na rzecz Dystrybutora na bieżąco (tj. w okresie w którym zostanie wystawiona nota uznaniowa). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 marca 2018 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.91.2018.3.ICz, 0111-KDIB1-2.4010.48.2018.3.AK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 27 i 30 marca 2018 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej jako: „Spółka”, „Wnioskodawca” lub „Producent”) jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest producentem artykułów gospodarstwa domowego i wyposażenia ogrodów z tworzyw sztucznych, przede wszystkim z polipropylenu i polietylenu, takich jak donice, regały, pojemniki, skrzynki, wiaderka, miski i innych podobnych produktów. Oferowane przez Spółkę produkty są sprzedawane na rynku krajowym i zagranicznym (Spółka nie prowadzi sprzedaży dla osób fizycznych poza sporadyczną sprzedażą dla pracowników), w tym do JP GmbH (dalej: „Dystrybutor”), w którego kapitale Wnioskodawca posiada 100% udziałów. Dystrybutor jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Niemczech i w Polsce. Dystrybutor zajmuje się dystrybucją i promocją produktów Wnioskodawcy. Wnioskodawca zawarł 1 kwietnia 2014 r. umowę z Dystrybutorem (dalej: „Umowa”), zgodnie z którą cena po której Dystrybutor nabywa produkty od Wnioskodawcy jest równa cenie sprzedaży pomiędzy Dystrybutorem a klientem ostatecznym. Dystrybutor ma możliwość na podstawie Umowy i za zgodą Producenta do udzielenia rabatów, które w zamierzaniu mają zachęcić do dalszego nabywania produktów Wnioskodawcy, w szczególności na rynku niemieckim przez duże sieci handlowe. Dystrybutor posiada własne kontakty handlowe i negocjuje warunki sprzedaży przy uwzględnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie udzielanych rabatów.

Dystrybutor udziela klientom ostatecznym rabatów między innymi w związku z:

• otwarciem nowego sklepu,
• spóźnioną dostawą,
• niedostarczeniem towaru,
• wolumenem zamówień,
• jubileuszem kontrahenta.
  
  

Do udzielenia rabatu przez Dystrybutora na rzecz klienta ostatecznego może dochodzić już po sprzedaży towarów przez Spółkę na rzecz Dystrybutora, konsekwencją czego jest sytuacja, w której cena zakupu towarów przez Dystrybutora jest wyższa niż cena sprzedaży towarów przez Dystrybutora na rzecz klientów ostatecznych. Zważając na powyższe, mając na względzie postanowienia umów zwartych między stronami tj. Spółką a Dystrybutorem, zaistniała konieczność udzielenia potransakcyjnych rabatów na rzecz Dystrybutora, tak aby wypełnić w pełni postanowienia umowy odnośnie cen stosowanych między tymi podmiotami w przypadku sprzedaży produktów na linii Spółka - Dystrybutor - klient ostateczny. Spółka planuje udzielić rabatów potransakcyjnych na zakupione przez Dystrybutora produkty poprzez wystawienie noty uznaniowej zbiorczej na jego rzecz. Zakres udzielanego w ten sposób rabatu dotyczy roku podatkowego, który rozpoczął się 1 stycznia 2017 r. a zakończy się 31 sierpnia 2017 r. i całej sprzedaży dokonanej na rzecz Dystrybutora w tym okresie i odpowiadać będzie wysokości rabatów udzielonych przez Dystrybutora klientom ostatecznym w tym okresie. Wystawienie noty uznaniowej i przekazanie środków pieniężnych z niej wynikających ma na celu realizację postanowień Umowy oraz ma zapewnić dalszą zgodną współpracę między stronami transakcji. Realizacja noty uznaniowej służy bowiem zwrotowi kosztów pierwotnie poniesionych przez Dystrybutora, który zrealizował sprzedaż na rzecz klientów ostatecznych po cenie niższej od ceny zakupu od Spółki z uwzględnieniem różnego rodzaju rabatów (nie uzyskał zatem odpowiedniego poziomu przychodów). Rabaty zostaną rozliczone w kwocie netto bez uwzględnienia podatku od towarów i usług, a strony zawrą dodatkowe porozumienie, które ma udokumentować dokładną kwotą rabatu i okoliczności jego udzielenia. Nota uznaniowa zawierać będzie informacje dotyczące przyczyny udzielenia rabatu, okres jakiego rabat dotyczy oraz kwotę rabatu. Należy zaznaczyć, że rabat zostanie udzielony w związku z zakupem produktów zrealizowanym przez Dystrybutora od Spółki, a zatem dotyczy on dostawy towarów realizowanej przez Spółkę na rzecz Dystrybutora. Dostawy te dotyczą zarówno sprzedaży krajowej, jak i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Faktury wystawiane są przez Wnioskodawcę na Dystrybutora z nr VAT polskim (dotyczy krajowej dostawy towarów) i Dystrybutora z nr VAT niemieckim (dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów). Spółka posiada odpowiednią dokumentacje dotyczącą tych transakcji taką jak faktury lub potwierdzenie transportu produktów poza terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do dokonania korekty przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), w związku z udzieleniem rabatu na produkty za pomocą noty uznaniowej wystawionej na rzecz Dystrybutora na bieżąco (tj. w okresie w którym zostanie wystawiona nota uznaniowa)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), Spółka ma prawo do korekty przychodów z tytułu udzielonych rabatów i korekty przychodów może dokonać na bieżąco tj. w okresie w którym zostanie wystawiona nota uznaniowa zbiorcza.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, podstawą do korekty przychodu jest faktura korygująca lub w przypadku braku faktury inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. W niniejszym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nie budzi wątpliwości fakt, że nota uznaniowa stanowi sposób udokumentowania udzielanego przez Spółkę rabatu na rzecz Dystrybutora. Należy zaznaczyć, że dokument ten zawiera niezbędne informacje wskazujące podmiot, do którego jest skierowany oraz wskazuje przyczynę i podstawę korekty przychodów, jaką jest niewątpliwie udzielenie rabatu. Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie przychodu osiągniętego w okresie rozliczeniowym, w którym został wystawiony dokument potwierdzający przyczyny korekty. Należy zaznaczyć, że nie można zakwalifikować w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) korekty przychodu jako „błędu rachunkowego” lub „innej oczywistej omyłki”. Powyższe wynika z faktu, że zobowiązania Dystrybutora były ustalane w oparciu o umowę, a faktury były wstawiane w sposób prawidłowy i kwota zobowiązania za produkty była zgodna z wartościami przedstawionymi na fakturze. Nie można w takim przypadku uznać, że nota księgowa dotyczy błędu rachunkowego, jeżeli na moment wystawienia faktury kwota zobowiązania z niej wynikająca była prawidłowa. Konsekwentnie należy zaznaczyć, że nie doszło do „innej oczywistej omyłki” rozumianej w szczególności jako „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością”. „Omyłka” winna być również oczywista, co oznacza, że w przypadku zaistnienia wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, powinna być ona zrealizowana w okresie wystawienia noty uznaniowej. W tym zakresie faktury wystawione przez Spółkę i ich ujęcie w wartości z nich wynikających jako przychodów było zgodne z rzeczywistością i odpowiadały wartościom zobowiązań Dystrybutora określonych na tych fakturach. Zważając na powyższe nie można uznać, że noty uznaniowe dotyczą „błędu rachunkowego” lub „innej oczywistej omyłki”. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że zmniejszenie przychodów podatkowych jest wynikiem zdarzeń następczych, tj. udzielenia rabatów przez Dystrybutora klientom ostatecznym. W związku z dokonanymi przez strony ustaleniami w formie dodatkowego porozumienia postanowiono skorygować wartość rozliczeń między Wnioskodawcą a Dystrybutorem w formie rabatu na produkty. Tym samym natura wprowadzonych notą księgową zmian ma charakter wtórny i nie można tej zmiany w żaden sposób uznać za pierwotną. Zważając na powyższe zmiana nie dotyczy zdarzeń przed lub w dacie wystawienia faktury lecz zdarzeń mających miejsce później. Skoro pierwotne transakcje zostały zrealizowane prawidłowo, to korektę przychodów należy rozliczyć na bieżąco zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Analogiczne stanowisko jak w niniejszej sprawie można wskazać między innymi w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 lipca 2016 r., o nr ILPB3/4510-1-249/16-2/AO: „W przedmiotowej sprawie Spółka wskazała, że korekta dochodowości nie jest wynikiem błędu rachunkowego ani pomyłki; stanowi jedynie dostosowanie całości dochodowości do poziomu przyjętego w dokumentacji cen transferowych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie ma miejsca korekta przychodu podatkowego na skutek błędu rachunkowego bądź innej oczywistej omyłki. Pierwotne transakcje zostały zrealizowane prawidłowo (sprzedaż dokonywana jest wg stałych cen ewidencyjnych), a dokumenty korygujące zostaną wystawione przez Spółkę z powodu późniejszych okoliczności, tj. dostosowania dochodowości do ustalonej wartości na poziomie zysku operacyjnego. Skoro zatem pierwotne transakcje zostały zrealizowane prawidłowo, nie sposób uznać, że zmiana wartości przychodu jest efektem błędu rachunkowego albo innej oczywistej omyłki. Wobec tego, korekty przychodu dokonuje się w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiony zostanie dokument potwierdzający przyczyny korekty. Podsumowując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że korekta dochodowości dokonana na podstawie dokumentu wystawionego w nowym roku podatkowym, po podsumowaniu dochodowości poprzedniego roku podatkowego, powinna być ujęta w roku, w którym wystawiono dokument korygujący zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2017 r. o nr 1462-IPPB3.4510.1047.2016.1, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Nie ulega wątpliwości, że w analizowanej sytuacji, korekta kosztów nie wynika z błędu lub omyłki. Faktycznie zrealizowaną marżę na transakcjach można skutecznie skorygować dopiero po zakończeniu okresu, dla którego jest kalkulowana. Wartość korekty odnosi się do wszystkich towarów nabytych w danym okresie rozliczeniowym i nie można jej odnieść do konkretnej dostawy lub produktu”.
• w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 16 maja 2017 r. sygn. akt I SA/GI 38/17: „Nowe zasady korekty mają zastosowanie tylko do tych przypadków, gdy korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, w takim bowiem przypadku obowiązują dotychczasowe zasady, czyli korygowanie ze skutkiem „wstecz”. Inaczej rzecz ujmując, od dnia 1 stycznia 2016 r. istotnym momentem dla korekty kosztów uzyskania przychodów jest okres rozliczeniowy, w którym została otrzymana faktura korygująca”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.