2018.04.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.49.2018.1.AD
z 12 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 marca 2018 r. (data wpływu – 22 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie terminu złożenia zgłoszenia SD-Z2 w związku z nabyciem spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie terminu złożenia zgłoszenia SD-Z2 w związku z nabyciem spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 2 stycznia 2018 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni – Stefan B. W dniu 2 lutego 2018 r., na podstawie testamentu sporządzonego przez ojca Wnioskodawczyni, zarejestrowany został akt poświadczenia dziedziczenia, z którego wynika, że Wnioskodawczyni jest jedynym spadkobiercą ojca.

Sytuacja prawna składników majątkowych, jakie posiadał ojciec Wnioskodawczyni w chwili śmierci, jest nieuregulowana. Od 12 czerwca 2015 r. toczy się przed Sądem Rejonowym postępowanie sądowe dotyczące podziału majątku zgromadzonego przez ojca Wnioskodawczyni i jego byłą żonę. Sprawa sądowa do dnia śmierci ojca Wnioskodawczyni nie została zakończona. W chwili obecnej Wnioskodawczyni złożyła do sądu dokumenty związane z dziedziczeniem po swoim ojcu i czeka na wznowienie sprawy. W miejsce ojca jako strona wejdzie Wnioskodawczyni.

W skład majątku wspólnego ojca Wnioskodawczyni i jego byłej żony wchodzą m.in. nieruchomości, środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, papiery wartościowe i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych zgromadzone na rachunkach inwestycyjnych.

Była żona ojca Wnioskodawczyni występuje o podział majątku w proporcjach 70% dla niej i 30% dla ojca Wnioskodawczyni wraz z uwzględnieniem odjęcia od części przypadającej ojcu Wnioskodawczyni darowizn jakich dokonał (choć odbyło się to za jej wiedzą i zgodą) na rzecz córek i wnuków do dnia 8 maja 2012 r. i z wyłączeniem jednej z nieruchomości (choć kupiona została w dużej mierze ze środków wspólnych małżonków), co może skutkować tym, że scheda spadkowa po ojcu Wnioskodawczyni może wynieść zero złotych.

Ojciec Wnioskodawczyni wnioskował do sądu o podział majątku w proporcji 60% dla niego i 40% dla byłej żony wraz z uwzględnieniem, że wspomniana wcześniej sporna nieruchomość stanowi składnik majątku wspólnego i z wyłączeniem z majątku do podziału darowizn dla córek i wnuków, które to darowizny zostały dokonane w trakcie trwania małżeństwa, za zgodą i wiedzą jego byłej żony. Wnioskodawczyni ze swojej strony podtrzymuje w sprawie o podział majątku stanowisko ojca.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku:

nie zostało wydane stanowisko sądu dotyczące wznowienia sprawy o podział majątku zgromadzonego przez ojca Wnioskodawczyni i jego byłą żonę, z osobą Wnioskodawczyni jako stroną,
nie został wydany wyrok sądu dotyczący podziału majątku i określający jaki majątek (w rzeczach i w wartości) należał do ojca Wnioskodawczyni w chwili jego śmierci, a jaki do jego byłej żony,
Wnioskodawczyni nie ma dostępu do nieruchomości ani żadnej rzeczy przetrzymywanych przez byłą żonę ojca Wnioskodawczyni, ani do dokumentów ułatwiających wycenę jakiegokolwiek składniku majątku,
Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy na temat tego, kiedy zostanie wznowiona sprawa o podział majątku ani jaki zapadnie ostateczny wyrok sądu w tej sprawie. W chwili obecnej nie jest to także jeszcze sprawa rozszerzona o dział spadku.

Na podstawie dyspozycji na wypadek śmierci złożonej przez ojca, jeden z banków, w którym posiadał rachunki bankowe, 27 stycznia 2018 r. przekazał Wnioskodawczyni środki pieniężne w wysokości około 11.000 zł.

Wnioskodawczyni złożyła również wnioski o wpisanie jej, w miejsce ojca, do ksiąg wieczystych dwóch nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jeśli w sytuacji, w której do chwili wydania prawomocnego orzeczenia w sprawie o podział majątku wspólnego ojca Wnioskodawczyni i jego byłej żony, Wnioskodawczyni nie zna wartości ani rodzaju majątku odziedziczonego po swoim ojcu, poza środkami pieniężnymi otrzymanymi z tytułu dyspozycji wkładem na wypadek śmierci, to w jakim terminie Wnioskodawczyni powinna złożyć zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (formularz SD-Z2), aby móc korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, termin na złożenie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych obejmujących nieruchomości, do których Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wpis do księgi wieczystej, upływa w przeciągu 6 miesięcy od dnia śmierci ojca Wnioskodawczyni, tj. w dniu 2 lipca 2018 r.

W opinii Wnioskodawczyni, termin na złożenie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych obejmujących pozostały majątek ojca Wnioskodawczyni podlegający dziedziczeniu minie zaś w przeciągu 6 miesięcy od dnia, w którym Wnioskodawczyni pozna jego skład i wartość, tj. od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu dotyczącego podziału majątku zgromadzonego przez ojca Wnioskodawczyni i jego byłą żonę, o ile uprawomocnienie orzeczenia sądu nie nastąpi przed upływem 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawczyni przywołała treść art. 4a ust. 1 pkt 1, ust. 1a, ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 3 i art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wskazując, że jeżeli nabywca majątku dowie się o jego nabyciu po upłynięciu terminu 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia, to o ile uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu, termin na dokonanie zgłoszenia ich nabycia upłynie w przeciągu 6 miesięcy od dnia, w którym nabywca powziął wiadomość o nabyciu.

Mając to na uwadze – w opinii Wnioskodawczyni – należy uznać, że jeśli z uwagi na niezakończone postępowanie dotyczące podziału majątku wspólnego należącego do ojca Wnioskodawczyni i jego byłej żony oraz braku gotowości byłej żony ojca Wnioskodawczyni do jakiejkolwiek współpracy w przedmiocie ustalenia składników masy spadkowej, Wnioskodawczyni nie zna rodzaju ani wartości majątku, który stanowi masę spadkową po swoim ojcu, to dopuszczalnym będzie zastosowanie normy prawnej wynikającej z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazała, że dowie się o nabyciu spadku (pomimo, że zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia jestem jedynym spadkobiercą po swoim ojcu) dopiero w chwili, gdy uprawomocni się orzeczenie w sprawie podziału majątku ojca Wnioskodawczyni i jego byłej żony.

Co za tym idzie – zdaniem Wnioskodawczyni – o ile orzeczenie to nie zostanie wydane i nie uprawomocni się przed upływem terminu 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia, to termin, w którym Wnioskodawczyni będzie musiała złożyć formularz SD-Z2 w odniesieniu do majątku Ojca podlegającego dziedziczeniu upłynie w przeciągu 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się rzeczonego orzeczenia.

Ze względu na zakres niniejszej interpretacji przywołano tylko tę część stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego terminu złożenia zgłoszenia SD-Z2 w związku z nabyciem spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie terminu złożenia zgłoszenia SD-Z2 w związku z nabyciem spadku. W pozostałym zakresie dotyczącym terminu złożenia zgłoszenia SD-Z2 w związku z nabyciem tytułem dyspozycji wkładem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2018 r., poz. 644), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Przepisy ww. ustawy nie definiują pojęcia spadek, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 ww. ustawy, przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 tejże ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Jak stanowi art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma (..).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów (art. 14 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości odziedziczonego spadku, według tabeli określonej w tym przepisie.

W myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru (SD-3). Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział zwolnienie podmiotowe w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 (art. 4a ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn).

W myśl art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

W myśl art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Jak wynika z treści wniosku, 2 stycznia 2018 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. W dniu 2 lutego 2018 r., na podstawie testamentu sporządzonego przez ojca Wnioskodawczyni, zarejestrowany został akt poświadczenia dziedziczenia, z którego wynika, że Wnioskodawczyni jest jedynym spadkobiercą ojca.

Była żona ojca Wnioskodawczyni występuje o podział majątku w proporcjach 70% dla niej i 30% dla ojca Wnioskodawczyni. Natomiast Wnioskodawczyni, tak jak ojciec, występuje o 60% dla ojca i 40% dla jego byłej żony. Scheda spadkowa po ojcu Wnioskodawczyni może wynieść zero złotych.

Na dzień sporządzenia wniosku: nie zostało wydane stanowisko sądu dotyczące wznowienia sprawy o podział majątku zgromadzonego przez ojca Wnioskodawczyni i jego byłą żonę, z osobą Wnioskodawczyni jako stroną; nie został wydany wyrok sądu dotyczący podziału majątku i określający jaki majątek (w rzeczach i w wartości) należał do ojca Wnioskodawczyni w chwili jego śmierci, a jaki do jego byłej żony; Wnioskodawczyni nie ma dostępu do nieruchomości ani żadnej rzeczy przetrzymywanych przez byłą żonę ojca Wnioskodawczyni, ani do dokumentów ułatwiających wycenę jakiegokolwiek składnika majątku; Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy na temat tego, kiedy zostanie wznowiona sprawa o podział majątku ani jaki zapadnie ostateczny wyrok sądu w tej sprawie. W chwili obecnej nie jest to także jeszcze sprawa rozszerzona o dział spadku.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że jeśli z uwagi na niezakończone postępowanie dotyczące podziału majątku wspólnego należącego do ojca Wnioskodawczyni i jego byłej żony oraz braku gotowości byłej żony ojca Wnioskodawczyni do jakiejkolwiek współpracy w przedmiocie ustalenia składników masy spadkowej, Wnioskodawczyni nie zna rodzaju ani wartości majątku, który stanowi masę spadkową po swoim ojcu, to dopuszczalnym będzie zastosowanie normy prawnej wynikającej z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionym stanowiskiem nie można się zgodzić.

Jak wynika z przywołanego powyżej art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, istnieje możliwość złożenia zgłoszenia o nabyciu rzeczy i praw SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym nabywca dowiedział się o ich nabyciu, ale tylko jeśli „nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub w ust. 1a”, czyli po upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku lub 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.

Wnioskodawczyni wskazała, że jest jedyną spadkobierczynią swojego ojca (co wynika z zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia). Stosownie do ww. przepisów Kodeksu cywilnego, spadkobierca w zasadzie wchodzi w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Poprzez zarejestrowanie aktu poświadczenia dziedziczenia, Wnioskodawczyni weszła więc w sytuację prawną swojego ojca. A zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła prawo do majątku wspólnego ojca i jego byłej żony. Nie jest więc możliwe powołanie się na normę prawną wynikającą z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w stosunku do tak przedstawionego zdarzenia.

Należy również wskazać, że brak orzeczenia sądu dotyczącego podziału majątku między ojcem Wnioskodawczyni i jego byłą żoną nie jest przeszkodą do zgłoszenia nabycia spadku.

Nie można również zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż termin na złożenie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych obejmujących nieruchomości, do których Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wpis do księgi wieczystej, upływa w przeciągu 6 miesięcy od dnia śmierci ojca Wnioskodawczyni, tj. w dniu 2 lipca 2018 r.

Należy zauważyć, iż w myśl ww. przepisów dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy, a obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. Jednakże – zgodnie z treścią art. art. 4a ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn – jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest – jak we wniosku – akt poświadczenia dziedziczenia, to termin 6 miesięcy do zgłoszenia nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania tego aktu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni winna dokonać zgłoszenia nabycia spadku w terminie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia oraz określić wartość i przedmioty tego spadku według swojej wiedzy (nawet, jeśli nie wie w jakiej formie i wysokości ostatecznie go otrzyma), gdyż w przeciwnym wypadku utraci zwolnienie, o którym mowa w art. 4a cyt. ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin