Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-143/13-2/LK
z 13 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18.12.2013 r. (data wpływu 22.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia wagonów kolejowych od kontrahenta z Bułgarii za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia wagonów kolejowych od kontrahenta z Bułgarii za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W okresie marzec - maj 2012 firma PHU K. zakupiła od bułgarskiego dostawcy „N. LTD” używane wagony kolejowe wraz z transportem do zakładu remontowego „R.” w miejscowości R. na terenie Bułgarii. Dostawca bułgarski N. LTD wystawił faktury sprzedaży dla firmy PHU K. nie naliczając podatku od wartości dodanej, pomimo że towary nie miały być transportowane do Polski i pozostają do dnia dzisiejszego na terenie Bułgarii a po wyremontowaniu zostaną sprzedane bułgarskiemu odbiorcy.

Pomimo faktu, że wagony cały czas znajdują się na terenie Bułgarii, dostawca popełnił błąd wpisując na fakturach sprzedaży w uwagach miejsce przeznaczenia Polska i wykazał powyższą sprzedaż w deklaracjach podsumowujących VAT- UE po stronie WDT.

W związku z art. 25 ustawy o podatku od towarów i usług PHU K. nie wykazała w deklaracjach podsumowujących powyższych transakcji po stronie WNT, bowiem nie nastąpiło przemieszczenie towarów na teren kraju, i takie przemieszczenie nie nastąpi, bowiem wagony zostaną sprzedane na terytorium Bułgarii, bułgarskiemu podatnikowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firma PHU K. postąpiła prawidłowo nie wykazując zakupu wagonów w deklaracji podsumowującej VAT - UE oraz deklaracji VAT - 7 w pozycji WNT ?

Zdaniem Wnioskodawcy: w oparciu o art. 25 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik uznaje, że nie należy opisanych zakupów wykazywać w deklaracji podsumowującej VAT UE jako WNT, korekta powinna nastąpić po stronie podatnika bułgarskiego który nie powinien wykazywać transakcji jako WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 - na podstawie ust. 2 powołanego wyżej artykułu - stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit.
      
      - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   
   

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma również miejsce, gdy dokonujący dostawy, jak i nabywca towarów nie są podatnikami, o których mowa wyżej, a przedmiotem nabycia są nowe środki transportu (ust. 3 tegoż artykułu).

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Jednakże podkreślić należy, że zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Wynika to z przepisu art. 16 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz. Urz. U L Nr 77, str. 1). Powołany przepis stanowi bowiem, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 20 dyrektywy 2006/112/WE państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów wykonuje swoje kompetencje w zakresie opodatkowania bez względu na to, jak dana transakcja została potraktowana do celów VAT w państwie członkowskim rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. Podkreślić przy tym należy, że o potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydować muszą okoliczności faktyczne, a nie wola i przekonanie kontrahentów.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0% (zwolnienie z prawem do odliczenia), powodują, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

1. podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
2. po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma tu znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał nabycia od bułgarskiego dostawcy używane wagony kolejowe wraz z transportem do zakładu remontowego w miejscowości położonej na terenie Bułgarii. Dostawca bułgarski wystawił faktury sprzedaży dla Wnioskodawcy nie naliczać podatku od wartości dodanej, pomimo że towary nie miały być transportowane do Polski i pozostają do dnia dzisiejszego na terenie Bułgarii a po wyremontowaniu zostaną sprzedane bułgarskiemu odbiorcy. Pomimo że wagony cały czas znajdują się na terenie Bułgarii, dostawca na fakturach sprzedaży w uwagach wpisał miejsce przeznaczenia Polska i wykazał powyższą sprzedaż w deklaracjach podsumowujących VAT- UE po stronie WDT. Jednakże Wnioskodawca nie wykazał w deklaracjach podsumowujących powyższych transakcji po stronie WNT, bowiem nie nastąpiło przemieszczenie towarów na teren kraju. I takie przemieszczenie nie nastąpi, bowiem wagony zostaną sprzedane na terytorium Bułgarii, bułgarskiemu podatnikowi. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia dotycząca faktu czy postąpił prawidłowo nie wykazując przedmiotowej transakcji w informacji podsumowującej oraz deklaracji VAT – 7 uznając iż nabycie wagonów nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zatem z powyższego wynika, że w opisanej dostawie dokonywanej na rzecz Wnioskodawcy w wyniku, której następuje przeniesienie na nabywcę praw do dysponowania towarem jak właściciel nie nastąpi wywóz towarów z terytorium Bułgarii na terytorium Polski. Wnioskodawca będzie dokonywał remontu nabytych wagonów na terytorium Bułgarii następnie towary te zostaną sprzedane kontrahentowi bułgarskiemu na terenie Bułgarii. Zatem nie nastąpi przemieszczenie wagonów kolejowych z terytorium Bułgarii (państwo dostawy) na terytorium innego państwa członkowskiego (Polski).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż u Wnioskodawcy nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w postaci wagonów kolejowych, bowiem przemieszczenie wagonów następuje tylko na terytorium Bułgarii. Zatem w wyniku dokonanej dostawy wagony kolejowe nie są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. tym samym Wnioskodawca nie rozlicza przedmiotowego nabycia towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 4 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Należy wskazać, iż w objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług dotyczących części C „Rozliczenie podatku należnego” zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.) zapisano, iż w tej części wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego. I tak poz. 33 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazana w informacji podsumowującej.

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi że Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

Zatem podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie powinien przedmiotowego nabycia towarów (wagonów kolejowych) wykazać w deklaracji VAT-7 jak i w informacji podsumowującej VAT UE, bowiem jak wskazano powyżej nabycie towarów przez Wnioskodawcę od kontrahenta bułgarskiego nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, tym samym Wnioskodawca nie powinien wykazywać przedmiotowego nabycia towarów jako WNT w deklaracji VAT -7 oraz w informacji podsumowującej VAT UE.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.