Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.138.2018.1.ALN
z 16 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy:

• Wnioskodawca jako nabywca usług budowlanych wymienionych w treści załącznika nr14 ustawy o podatku od towarów i usług jest obowiązany do rozliczenia transakcji na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług,
  

• w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy :

• Wnioskodawca jako nabywca usług budowlanych wymienionych w treści załącznika nr 14 ustawy o podatku od towarów i usług jest obowiązany do rozliczenia transakcji na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług,
  

• w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem,
  

• w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na przebudowę i adaptację Nieruchomości wynikającego z dokumentu wewnętrznego wykazującego podatek należny w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług wspomagających edukację. W dniu 28 maja 2013 roku zawarł z Powiatem (dalej jako: „Powiat”) umowę przekazania do prowadzenia szkół ponadgimnazjalnych i szkolnego schroniska młodzieżowego, wchodzących w skład Zespołu Szkół Publicznych im. Mikołaja Reja w Rejowcu (dalej jako: „Umowa przekazania”). W celu właściwego wykonania tej umowy Powiat, na podstawie umowy użyczenia z dnia 28 maja 2013 roku (dalej jako: „Umowa użyczenia”), oddał Wnioskodawcy do bezpłatnego używania nieruchomość gruntową (dalej jako: „Nieruchomość”) łącznie z posadowionym na niej budynkiem szkoły i jego wyposażeniem (dalej jako: „Budynek”) oraz boiskiem szkolnym.

Zgodnie z postanowieniami Umowy użyczenia, przebudowy i adaptacji Nieruchomości dokonuje Biorący do używania, tj. Wnioskodawca. Użyczający (Powiat) każdorazowo wyraża zgodę na ich przebudowę i adaptację niezbędną do prowadzenia szkół, szkolnego schroniska młodzieżowego i innej działalności oświatowej w ramach systemu oświaty. Biorącemu do używania będzie wówczas przysługiwało prawo do dysponowania nieruchomością (...) na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243 poz. 1623, z późn. zm.). W przypadku rozwiązania Umowy użyczenia, Powiat zobowiązany jest zwrócić Wnioskodawcy równowartość poniesionych przez nią nakładów, w zakresie w jakim nakłady te zwiększają wartość księgową Nieruchomości w chwili wydania jej Powiatowi.

W lutym 2017 roku Wnioskodawca dokonał prac adaptacyjnych obejmujących:

• montaż trzech par drzwi aluminiowych zewnętrznych na dobudowaną klatkę schodową,
  

• modernizację instalacji elektrycznej i teletechnicznej w zakresie systemu oddymiania oraz montaż klapy oddymiającej,
  

• budowę ścian działowych wraz z modernizacją instalacji elektrycznej i centralnego ogrzewania w obrębie budowanych ścian.
  
  

Nabycie ww. usług zostało udokumentowane fakturą VAT przez sprzedawcę.

Wnioskodawca zlecił realizację przedmiotowych prac samodzielnie wybranemu usługodawcy. Prace te zostały wykonane z jego inicjatywy - na jego koszt i ryzyko. Przedmiotowe usługi świadczone były przez podatnika VAT czynnego, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT (dalej jako: „Wykonawca usług”). W przedstawionej sytuacji to Wnioskodawca jest podmiotem zlecającym wykonanie przedmiotowych prac, natomiast Wykonawca usług jest podmiotem, który je realizuje bezpośrednio na jego rzecz.

W konsekwencji rozwiązania Umowy przekazania oraz Umowy użyczenia w sierpniu 2017 roku, Wnioskodawca wystawił na rzecz Powiatu fakturę dokumentującą przeniesienie nakładów. Na kwotę wynagrodzenia składa się równowartość poniesionych przez nią wydatków pomniejszonych o wartość umorzenia.

W związku z tak zarysowanym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwości co do rozliczenia z Powiatem nakładów poczynionych na Nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca jako nabywca usług budowlanych wymienionych w treści załącznika nr 14 Ustawy o VAT jest obowiązany do rozliczenia transakcji na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT?
2. Czy w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem?
3. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na przebudowę i adaptację Nieruchomości wynikającego z dokumentu wewnętrznego wykazującego podatek należny w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym nie jest on obowiązany do rozliczenia transakcji na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, będzie on uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, będzie on uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu wewnętrznego wykazującego podatek należny od wydatków poniesionych na przebudowę i adaptację Nieruchomości wynikającego z dokumentu wewnętrznego wykazującego podatek należny w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast według art. 15 ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do tej ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. lh omawianej ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 Ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do Ustawy o VAT, zawiera zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców. Wśród usług tych załącznik wymienia m.in.:

• roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków), oznaczone symbolem PKWiU 41.00.40.0,
  

• roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, oznaczone symbolem PKWiU 43.39.19.0,
  

• roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, oznaczone symbolem PKWiU 43.99.90.0.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana, wymieniona w załączniku nr 14 do tej ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. lh ww. ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do Ustawy o VAT, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do Ustawy o VAT, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Ograniczenie podmiotowe określone w art. 17 ust. lh Ustawy o VAT formalnie dotyczy podmiotu świadczącego usługę, ale w istocie rzeczy jest to ograniczenie wynikające nie ze stałego, istniejącego w sposób obiektywny, trwały i niezależny od okoliczności zewnętrznych statusu usługodawcy ale z jego roli w konkretnej relacji z konkretnym kontrahentem. Tym samym tak określony status usługodawcy dotyczy tylko tej indywidualnej relacji z określonym kontrahentem.

O statusie inwestora, wykonawcy generalnego, czy też podwykonawcy świadczą postanowienia umowy dotyczące zakresu usług, warunków ich świadczenia, bądź okoliczności jakie mają miejsce w danym przypadku i charakter wykonywanych usług.

W tym miejscu wskazać należy, że Ustawa o VAT posługuje się terminem podwykonawca jednak nie zawiera definicji tego pojęcia, w związku z czym dla jego prawidłowego rozumienia wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicja zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008.html) podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy. Definicja ta wyraźnie określa podwykonawcę poprzez jego rolę w konkretnej relacji (wykonywanie pracy na zlecenie) z konkretnym podmiotem (głównym wykonawcą).

Jeżeli więc przyjąć, że pojęcie głównego wykonawcy określa osobę, która wykonuje swoje świadczenie (jednorodne lub złożone, składające się z szeregu innych świadczeń) na rzecz ostatecznego nabywcy (inwestora), wówczas zasadne będzie uznanie, że wszystkie podmioty świadczące usługę na rzecz tegoż głównego wykonawcy będą występowały w roli jego podwykonawców a zatem jeżeli spełnione zostaną pozostałe warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 8 wówczas w odniesieniu do rozliczeń między tymi podmiotami a głównym wykonawca zastosowanie znajdzie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Tym samym elementem pierwotnym dla określenia statusu usługodawcy na potrzeby art. 17 ust. 1 pkt 8 i 17 ust. lh Ustawy o VAT jest ustalenie roli jego kontrahenta będącego usługobiorcą. To ona bowiem determinuje rolę usługodawcy.

Jeżeli usługobiorca nabywa usługi od świadczącego po to aby wykorzystać je w ramach swojego świadczenia na rzecz innej osoby wówczas należy przyjąć, że tworzy to sytuację, w której usługodawca jest podwykonawcą swojego kontrahenta. Ten zaś może działać albo w charakterze głównego wykonawcy (bezpośrednio na rzecz ostatecznego nabywcy) albo kolejnego podwykonawcy jeżeli jego z kolei kontrahent także jest tylko wykonawcą a nie inwestorem.

W przedmiotowym stanie faktycznym, zgodnie z treścią Umowy użyczenia, przebudowy i adaptacji dokonuje Wnioskodawca. Nie można przy tym pominąć okoliczności, iż Umowa użyczenia zakłada jedynie konieczność wyrażenia przez Powiat zgody na przeprowadzenie przebudowy bądź adaptacji przedmiotu użyczenia i zgody tej nie można z pewnością traktować jako zlecenia dokonania prac przez Wnioskodawcę. Ponadto w zaistniałym stanie faktycznym to Wnioskodawca był odbiorcą zrealizowanego zlecenia, jak również przysługiwało jemu prawo do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1332).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż podmiot realizujący prace na zlecenie Wnioskodawcy nie działał w charakterze podwykonawcy, a wykonawcy usług, natomiast sama Wnioskodawca wystąpił w charakterze podmiotu zamawiającego - inwestora. Późniejsze rozliczenie nakładów poniesionych na Nieruchomość po rozwiązaniu Umowy użyczenia nie będzie wpływać na rozliczenia podatku VAT wynikające z transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Wykonawcą usług.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 02 czerwca 2017 roku, znak: 0111-KDIB3-1.4012.7.2017.1.BW, dotyczącej analogicznego stanu faktycznego, w której Organ za prawidłowy przyjął wywód Podatnika, iż relacja pomiędzy usługodawcą (tj. Wykonawcą usług) a Spółką to stosunek pomiędzy wykonawcą a Spółką jako inwestorem. Podmiot świadczący usługi budowlane na rzecz Spółki nie jest w tym przypadku podwykonawcą w rozumieniu art. 17 ust. lh ustawy o VAT. W szczególności nie sposób przyjąć, iż okoliczność późniejszej partycypacji Centrum w kosztach przeprowadzanych prac adaptacyjnych oznacza, iż mamy w tym przypadku trzech uczestników procesu budowlanego (...).

Ad. 1 i 2.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych przekazanie za wynagrodzeniem nakładów poniesionych na cudzą nieruchomość stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 cyt. ustawy.

W tym miejscu warto przytoczyć fragment uzasadnienia interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 roku, znak: IPPP2/443-71/13-4/DG: (...) w sytuacji przeniesienia za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z budową budynku na dzierżawionym gruncie, mamy do czynienia ze świadczeniem, polegającym na zbyciu nakładów dokonanych przez Wnioskodawcę na rzecz wydzierżawiającego. Nakłady są bowiem prawem majątkowym, które mogą być przedmiotem obrotu gospodarczego. Odpłatność za ww. świadczenie będzie stanowić kwota, którą wydzierżawiający zobowiąże się zapłacić Wnioskodawcy za poniesione nakłady.

Zatem stwierdzić należy, że przekazanie za wynagrodzeniem nakładów poniesionych na budowę Budynku na dzierżawionym gruncie, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 cyt. ustawy.

Sposób rozliczenia się przez strony umowy w związku z nakładami poczynionymi przez dzierżawcę na rzecz cudzą jest pozostawiony - w ramach swobody zawierania umów - woli stron, chyba, że ze względu na treść lub cel umowa w tym przedmiocie sprzeciwiałaby się właściwości (naturze) stosunku, ustawie lub zasadom współżycia społecznego (art. 353¹ Kodeksu cywilnego).

Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 stycznia 2013 roku, znak: IPPP2/443-1267/12-2/DG, zgodnie z którą: w sytuacji przeniesienia za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez Dzierżawcę w związku budową budynku biurowego na dzierżawionym gruncie mamy do czynienia ze świadczeniem polegającym na zbyciu nakładów dokonanych na rzecz Wnioskodawcy. Nakłady są bowiem prawem majątkowym, które mogą być przedmiotem obrotu gospodarczego. (...) Transakcja przeniesienia za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez Dzierżawcę w związku budową budynku biurowego na dzierżawionym gruncie jako świadczenie usług winna być udokumentowana fakturą z podatkiem należnym w wysokości 23%.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż powyższe uwagi odnoszące się do poniesienia nakładów na Nieruchomość będącą przedmiotem dzierżawy znajdują również zastosowanie w przypadku umowy użyczenia.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwrot nakładów kwalifikowany jako świadczenie usług, z uwagi na brak przepisów szczególnych, opodatkowany jest stawką podstawową.

Podsumowując, dokonanie robót adaptacyjnych przez Wnioskodawca i późniejsze rozliczenie z Powiatem poniesionych na Nieruchomość nakładów w związku z rozwiązaniem Umowy użyczenia, stanowią odrębne od siebie czynności. Niemniej jednak Wnioskodawca decydując się na zrealizowanie przedmiotowych prac wiedział, iż zgodnie z treścią Umowy użyczenia, po jej rozwiązaniu otrzyma wynagrodzenie w postaci zwrotu wydatków poniesionych na Nieruchomość. Jako że zwrot nakładów za wynagrodzeniem stanowi na gruncie Ustawy o VAT odpłatne świadczenie usług opodatkowane stawką podstawową, należy stwierdzić, że zakup przedmiotowych usług budowlanych wiąże się w tym przypadku z czynnościami opodatkowanymi, w konsekwencji czego na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W związku z powyższym, zarówno w przypadku rozliczenia podatku VAT należnego przez Wykonawcę usług budowlanych, jak i w sytuacji obowiązku rozliczenia tego podatku przez Wnioskodawcę (gdyby na pytanie nr 1 należałoby odpowiedzieć twierdząco), Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. W pierwszym z wymienionych wariantów podstawą odliczenia będzie faktura VAT wystawiona przez Wykonawcę usług, w drugim - dokument wewnętrzny, wykazujący kwotę podatku należnego. Terminem na dokonanie odliczenia podatku naliczonego będzie okres rozliczeniowy, w którym nastąpi obciążenie Powiatu fakturą za niniejsze czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia czy :

• Wnioskodawca jako nabywca usług budowlanych wymienionych w treści załącznika nr 14 ustawy o podatku od towarów i usług jest obowiązany do rozliczenia transakcji na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług,
  

• w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem
  

- jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Z pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi, należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Z kolei przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywane świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą. Czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest także określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej.

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej ora osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem
ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. lh ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. lh ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego, podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest - w stosunku do swojego podwykonawcy - głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Trzeba przy tym zaznaczyć, że fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów i wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług wspomagających edukację. Powiat, na podstawie umowy użyczenia, oddał Wnioskodawcy do bezpłatnego używania nieruchomość gruntową łącznie z posadowionym na niej budynkiem szkoły i jego wyposażeniem oraz boiskiem szkolnym. W lutym 2017 roku Wnioskodawca dokonał prac adaptacyjnych. Nabycie usług zostało udokumentowane fakturą VAT przez sprzedawcę. Wnioskodawca zlecił realizację przedmiotowych prac samodzielnie wybranemu usługodawcy. Prace te zostały wykonane z jego inicjatywy - na jego koszt i ryzyko. W przedstawionej sytuacji to Wnioskodawca jest podmiotem zlecającym wykonanie przedmiotowych prac, natomiast Wykonawca usług jest podmiotem, który je realizuje bezpośrednio na jego rzecz. W konsekwencji rozwiązania Umowy przekazania oraz Umowy użyczenia w sierpniu 2017 roku, Wnioskodawca wystawił na rzecz Powiatu fakturę dokumentującą przeniesienie nakładów. Na kwotę wynagrodzenia składa się równowartość poniesionych przez nią wydatków pomniejszonych o wartość umorzenia.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwości, co do rozliczenia z Powiatem nakładów poczynionych na Nieruchomość.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie ustalić, czy w opisanych we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca występuje w charakterze podwykonawcy, czy też podmiotu nabywającego usługi od podwykonawców.

Należy ponownie wskazać, że w świetle ww. przepisów prawa, jeżeli usługa budowlana (wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług) jest świadczona bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy (np. generalny wykonawca świadczy usługi na rzecz inwestora (zamawiającego), wówczas takie usługi świadczone są na zasadach ogólnych i mechanizm odwrotnego obciążenia nie ma w tym przypadku zastosowania. Natomiast każde podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługowcom jest już podzleceniem i usługi te winny być rozliczone zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Mając na względzie powyższe oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajduje zastosowania, gdyż Wnioskodawca zleci wykonanie usług budowlanych podmiotowi, który nie jest podwykonawcą lecz wykonawcą usługi, natomiast Wnioskodawca występuje tutaj w charakterze podmiotu zamawiającego - inwestora.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem, należy wskazać, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. W konsekwencji podmiot, który poniósł nakłady na nieruchomość, nie może ich sprzedać. Niemniej jednak ma on pewne prawo do nakładów, które może przenieść na rzecz innego podmiotu.

Wprawdzie ustawa o podatku od towarów i usług w odniesieniu do dostawy towarów posługuje się sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), a więc nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności, jednak nakłady poniesione na nieruchomość nie stanowią odrębnych rzeczy – towarów (art. 2 pkt 6 ustawy), a więc ich zwrot nie może uchodzić za dostawę towarów. Przeniesienie za wynagrodzeniem kosztów inwestycji na właściciela nieruchomości należy zatem traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Mamy tu bowiem do czynienia ze świadczeniami wzajemnymi, bezpośrednimi i ekwiwalentnymi polegającymi z jednej strony na pozyskaniu przez użyczającego nakładów poniesionych przez osobę biorącą w używanie, z drugiej zaś strony - na zapłacie sumy odpowiadającej ich wartości.

Uwzględniając powyższe w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym wskazać należy, że w sytuacji przeniesienia za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez biorącego w używanie, mamy do czynienia ze świadczeniem, polegającym na zbyciu nakładów dokonanych na rzecz Gminy. Nakłady są bowiem prawem majątkowym, które mogą być przedmiotem obrotu gospodarczego. Odpłatność za ww. świadczenie będzie stanowić kwota, którą Gmina zapłaci zgodnie z umową Wnioskodawcy za poniesione nakłady.

Zatem stwierdzić należy, że przekazanie za wynagrodzeniem nakładów poniesionych na budynek użyczony od Gminy, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 ustawy, a zatem czynność tę należy udokumentować fakturą.

Dla czynności przekazania za wynagrodzeniem nakładów ustawodawca – zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do tej ustawy nie przewidział zwolnienia od podatku.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie taki związek występuje.

Jak wyżej tut. Organ stwierdził, przedmiotowa transakcja przeniesienia nakładów w postaci wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na wykonanie prac adaptacyjnych na cudzym gruncie jako świadczenie usług winna być udokumentowana fakturą z podatkiem należnym. W związku z powyższym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na przebudowę i adaptację Nieruchomości w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ nie udzielił odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3, tj. czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na przebudowę i adaptację Nieruchomości wynikającego z dokumentu wewnętrznego wykazującego podatek należny w części dotyczącej przeniesienia nakładów na rzecz Powiatu za wynagrodzeniem, gdyż Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji, gdyby tut. Organ uznał, że odpowiedź na pytanie nr 1 będzie pozytywna.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy dwóch stanów faktycznych. Natomiast Wnioskodawca w dniu 8 lutego 2018 r. wniósł opłatę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w wysokości 120,00 zł. W związku tym, kwota 40 zł jest wpłatą wyższą od należnej. Zatem stanowi nadpłatę i podlega zwrotowi na adres Pełnomocnika wskazany we wniosku ORD-IN z dnia 14 lutego 2018 r.

Jednocześnie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko Wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.