Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.71.2018.2.AP
z 20 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2018 r. (data wpływu 22 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz braku obowiązku zwrotu otrzymanej ulgi z tytułu zakupu kasy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz braku obowiązku zwrotu otrzymanej ulgi z tytułu zakupu kasy. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 11 kwietnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 października 2011 r. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie ksiąg podatkowych dla osób prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek. Dodatkowo Wnioskodawca pomaga osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej wypełniać zeznania roczne. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Do roku 2014 Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej z powodu nie osiągania obrotu 20 tys. zł z tytułu usług na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Na początku 2015 roku w związku z wprowadzeniem przepisu, iż nie stosuje się zwolnień z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w przypadku świadczenia usług m.in. doradztwa podatkowego, kierując się błędnymi wyjaśnieniami Ministra Finansów, z dniem 1 marca 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W maju 2015 r. ukazała się interpretacja Ministra Finansów, w której wyjaśniono, iż biura rachunkowe mogą korzystać ze zwolnienia z kasy rejestrującej. Podatnicy, którzy kasę zainstalowali, mogli z niej zrezygnować, wiązało się to jednak ze zwrotem ulgi.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r.:

1. W odpowiedzi na pytanie: „Czy w czasie tych trzech lat, kiedy Wnioskodawca ewidencjonował sprzedaż na kasie rejestrującej przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł?” – Wnioskodawca wskazał, że w czasie tych trzech lat, kiedy ewidencjonował sprzedaż na kasie rejestrującej nie przekroczył limitu obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.
2. W odpowiedzi na pytanie: „W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał m.in. że: „Głównym przedmiotem działalności jest prowadzenie ksiąg podatkowych dla osób prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek. Dodatkowo pomagam osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej wypełniać zeznania roczne” (podkreślenie tutejszego organu) – wobec powyższego należy jednoznacznie opisać jakie usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Wnioskodawca, w szczególności należy wskazać czy Wnioskodawca wykonuje czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 377), tj. czy Wnioskodawca udziela podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami?” – Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje usługi w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz podatkowych osób prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek. Dodatkowo Wnioskodawca pomaga osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej w przygotowaniu zeznań o wysokości osiągniętego dochodu. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest natomiast udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Od początku prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje takich usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w 2018 roku, po upływie trzech lat od rozpoczęcia ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, Wnioskodawca może nadal zrezygnować z niej, nie zwracając przy tym ulgi?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo zrezygnować z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ponieważ został wprowadzony w błąd i nie miał obowiązku instalowania kasy, a w żadnym z poprzednich lat ani w bieżącym roku nie przekroczył obrotu w wysokości 20 tys. zł na rzecz osób fizycznych. Rezygnując z kasy po upływie trzech lat, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zwrotu ulgi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydanych rozporządzeń w tym zakresie.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2017 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Jak stanowi § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Z kolei, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Jak już wcześniej wspomniano – w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe (§ 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
   • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
   • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,
13. (uchylona).
    
    

Jak stanowi § 8 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2177).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą od 1 października 2011 r. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz podatkowych, osób prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek. Dodatkowo Zainteresowany pomaga osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej w przygotowaniu zeznań o wysokości osiągniętego dochodu. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest natomiast udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Od początku prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje takich usług. Do roku 2014 Zainteresowany korzystał ze zwolnienia z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej z powodu nie osiągania obrotu 20 tys. zł. z tytułu usług na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Na początku 2015 r. w związku z wprowadzeniem przepisu, iż nie stosuje się zwolnień z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w przypadku świadczenia usług m.in. doradztwa podatkowego, kierując się błędnymi wyjaśnieniami Ministra Finansów, z dniem 1 marca 2015 r. Zainteresowany rozpoczął ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W czasie tych trzech lat, kiedy Wnioskodawca ewidencjonował sprzedaż na kasie rejestrującej nie przekroczył limitu obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Jak wskazał Zainteresowany, w ramach prowadzonej działalności wykonuje usługi w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz podatkowych, osób prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek. Dodatkowo Wnioskodawca pomaga osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej w przygotowaniu zeznań o wysokości osiągniętego dochodu. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest natomiast udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Od początku prowadzonej działalności Zainteresowany nie wykonywał i nie wykonuje takich usług.

Tym samym, Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w ramach której wykonuje usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz podatkowych, a dodatkowo pomaga osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej w przygotowaniu zeznań o wysokości osiągniętego dochodu, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Istotnym w sprawie jest, że Wnioskodawca nie utracił zwolnienia podmiotowego (nie przekroczył określonego limitu obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych).

Odnosząc się do przedstawionego opisu stanu faktycznego, z którego nie wynika, iż Wnioskodawca dokonywał czynności określone w § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż w świetle brzmienia § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie powstał wobec Wnioskodawcy obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Tym samym, korzystając ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, może Zainteresowany zaprzestać prowadzenia tej ewidencji do momentu powstania obowiązku w tym zakresie na podstawie § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r.

Natomiast co do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii obowiązku zwrotu otrzymanej ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej, należy wskazać co następuje.

Jak stanowi art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Z zapisu art. 111 ust. 5 ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Stosowne do zapisu art. 111 ust. 6 ustawy, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Na podstawie art. 111 ust. 7 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi sposób, warunki i tryb odliczana od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot;
2. określi przypadki, warunki i tryb zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa ust. 6, oraz inne przypadki naruszenia warunków związanych z ich odliczeniem (zwrotem), powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, mając na uwadze okres wykorzystywania kas rejestrujących, przestrzeganie przez podatników warunków technicznych związanych z wykorzystywaniem tych kas oraz konieczność zapewnienia kontroli realizacji nałożonego na podatników obowiązku zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem (zwrotem) tych kwot;
3. może określić inny, niż wymieniony w ust. 4, limit odliczeń dla kas o zastosowaniu specjalnym, które programowo, funkcjonalnie i konstrukcyjnie są zintegrowane z innymi urządzeniami, mając na uwadze koszty związane z ich nabyciem.
   
   

Kwestie rozliczenia wydatków poniesionych w związku z nabyciem urządzeń fiskalnych regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r, poz. 163).

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach, gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania:

1. zaprzestaną działalności;
2. nastąpi otwarcie likwidacji;
3. zostanie ogłoszona upadłość;
4. nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), a następca prawny nie będzie dokonywał sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy;
5. dokonają odliczenia z naruszeniem warunków, o których mowa w § 2 i 3.
   
   

Zwrot odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach, o których mowa w art. 111 ust. 6 ustawy, oraz w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, odnosi się tylko do tych kas, których te warunki lub przypadki dotyczyły (§ 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących).

Stosownie do przepisu § 6 ust. 3 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, zwrotu odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących należy dokonać na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie:

1. do 25. dnia miesiąca następującego po:
   1. miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie takiego zwrotu, jeżeli podatnik rozlicza podatek za okresy miesięczne,
   2. kwartale, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie takiego zwrotu, jeżeli podatnik rozlicza podatek za okresy kwartalne;
2. do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie zwrotu w przypadku podatników, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy.
   
   

Odnosząc się do powyższego należy przede wszystkim wskazać, że z uwagi na brak zdefiniowania w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, terminu „zaprzestanie użytkowania”, należy odwołać się do definicji określonej w Słowniku Języka Polskiego. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) wyraz „używać” oznacza posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie, natomiast wyrażenie „zaprzestać” oznacza przerwać jakąś czynność, zaniechać robienia czegoś.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego wskazuje, że bez względu na to, z jakich przyczyn nastąpi zaprzestanie ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jeżeli nastąpiło to w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania – podatnik jest obowiązany do zwrotu odliczonych lub zwróconych mu kwot wydatkowanych na zakup tej kasy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że jeżeli podatnik, pomimo braku takiego obowiązku rozpoczął prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej może zrezygnować z wykorzystania kasy do tego celu. Jednocześnie w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym, podatnik dokonuje czynności, o których mowa w § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik:

1. wykonuje raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);
2. składa w terminie 7 dni od dnia zakończenia pracy kasy w trybie fiskalnym wniosek do naczelnika urzędu skarbowego o dokonanie odczytu pamięci fiskalnej kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia;
3. składa wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego;
4. dokonuje przy pomocy serwisanta kasy odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy przez wykonanie raportu rozliczeniowego za cały okres pracy kasy w obecności pracownika urzędu skarbowego.
   
   

Należy również w tym miejscu zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 111 ust. 6 ustawy, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot.

Jak wynika z opisu sprawy, sprzedaż usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej trwa od ponad trzech lat, bowiem ewidencję sprzedaży (świadczenie usług w zakresie prowadzania ksiąg rachunkowych i podatkowych oraz pomoc w przygotowaniu zeznań rocznych) przy zastosowaniu kasy rejestrującej Wnioskodawca rozpoczął 1 marca 2015 r.

Oceniając zatem przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawcę świadczącego kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg rachunkowych oraz podatkowych) oraz świadczącego pomoc w przygotowaniu zeznań rocznych nadal obowiązują zasady ogólne. Oznacza to, że może ona korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wskazanych usług ze względu na nieprzekroczenie w poprzednim roku podatkowym kwoty obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości 20.000 zł. Tym samym stwierdzić należy, że Wnioskodawca może w dowolnym miesiącu zrezygnować z ewidencjonowania tej sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej. A tym samym, skoro Zainteresowany zaprzestanie używania kasy rejestrującej po upływie trzyletniego okresu jej użytkowania, to nie jest zobowiązany do zwrotu otrzymanej kwoty ulgi z tytułu poniesionych wydatków na jej zakup.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.