Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.131.2018.1.IR
z 25 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2018 r., (data wpływu 6 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego odszkodowania. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka), w której 97,47 % udziałów jest własnością Skarbu Państwa. W dniu 11 lipca 2016 r. Spółka zawarła z Panem M. umowę o pracę, zatrudniając go w charakterze Członka Zarządu ds. ekonomiczno-finansowych. Umowa nie zawierała klauzuli o zakazie konkurencji. Z dniem 19 września 2017 r. Wnioskodawca zawarł z Członkiem Zarządu ds. ekonomiczno-finansowych Umowę o Świadczenie Usług Zarządzania na czas trwania kadencji. Wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zarządzania składa się z części stałej i zmiennej. W umowie tej strony zawarły klauzulę o zakazie konkurencji, zgodnie z którą Zarządzający jest zobowiązany w czasie trwania umowy oraz w okresie 6 miesięcy po ustaniu obowiązywania umowy, do powstrzymywania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub podmiotów zależnych od Wnioskodawcy, w ramach grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. Z tytułu zakazu konkurencji Spółka jest zobowiązana wypłacić Zarządzającemu odszkodowanie w łącznej wysokości obliczonej jako 6-krotność miesięcznego wynagrodzenia stałego. Odszkodowanie to, w części przypadającej na dany miesiąc będzie płatne w 6 miesięcznych ratach.

Umowa o Świadczenie Usług Zarządzania została rozwiązana z dniem 31 grudnia 2017 r. przez Zarządzającego, tj. przed upływem terminu, na który została zawarta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku, gdy odszkodowanie będzie wypłacane Zarządzającemu na podstawie zawartych w umowie zapisów dotyczących zakazu konkurencji po ustaniu funkcji, w stosunku do Wnioskodawcy będzie miał zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązku pobrania podatku zryczałtowanego?
2. Czy wobec faktu, że Zarządzający rozwiązał Umowę o Świadczenie Usług Zarządzania przed terminem, na który została zawarta i świadczył usługę zarządzania przez okres 3 miesięcy 111 dni, odszkodowanie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 16 przez okres 3 miesięcy począwszy od kwietnia 2018 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odszkodowania wypłacanego Zarządzającemu na podstawie zawartych w Umowie o Świadczenie Usług Zarządzania zapisów dotyczących zakazu konkurencji, odszkodowanie to podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatków.

Jednym ze źródeł przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl przepisu art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów zarządzania.

W myśl art. 31 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest Spółka, w której Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na Zgromadzeniu Wspólników albo na Walnym Zgromadzeniu, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o świadczenia usług wiążącej go ze Spółką w okresie 6 miesięcy poprzedzających miesiąc wypłaty odszkodowania.

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że art. 30 ust. l pkt 15 ww. ustawy ma zastosowanie wobec Wnioskodawcy, bowiem udziały Skarbu Państwa wynoszą 97,47%.

Na mocy art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT, czynności związane z zarządzaniem, wynikające z Umowy o Świadczenie Usług Zarządzania zawartej ze Spółką, o której mowa w pkt 15, w razie rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została zawarta, w części w której wysokość odszkodowania przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika, pobiera się zryczałtowany podatek w wysokości 70 % należnego odszkodowania.

Zatem, jeżeli Umowa o Świadczenie Usług Zarządzania rozwiązana została z dniem 31 grudnia 2017 r., to za okres styczeń, luty, marzec 2018 r. Spółka powinna wypłacić Zarządzającemu przysługujące mu odszkodowanie w pełnej wysokości, zaś za miesiące kwiecień, maj i czerwiec 2018 r., odszkodowanie będzie podlegało zryczałtowanemu podatkowi w wysokości 70%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 tej ustawy: za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
  

• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  

Z powyższej regulacji wynika, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 97,47 % udziałów jest własnością Skarbu Państwa. W dniu 11 lipca 2016 r. Spółka zawarła z Panem M. umowę o pracę, zatrudniając go w charakterze Członka Zarządu ds. ekonomiczno-finansowych. Umowa nie zawierała klauzuli o zakazie konkurencji. Z dniem 19 września 2017 r. Wnioskodawca zawarł z Członkiem Zarządu ds. ekonomiczno-finansowych Umowę o Świadczenie Usług Zarządzania na czas trwania kadencji. Wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zarządzania składa się z części stałej i zmiennej. W umowie tej strony zawarły klauzulę o zakazie konkurencji, zgodnie z którą Zarządzający jest zobowiązany w czasie trwania umowy oraz w okresie 6 miesięcy po ustaniu obowiązywania umowy, do powstrzymywania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub podmiotów zależnych od Wnioskodawcy, w ramach grupy kapitałowej. Z tytułu zakazu konkurencji Spółka jest zobowiązana wypłacić Zarządzającemu odszkodowanie w łącznej wysokości obliczonej jako 6-krotność miesięcznego wynagrodzenia stałego. Odszkodowanie to, w części przypadającej na dany miesiąc będzie płatne w 6 miesięcznych ratach. Umowa o Świadczenie Usług Zarządzania została rozwiązana z dniem 31 grudnia 2017 r. przez Zarządzającego, tj. przed upływem terminu, na który została zawarta.

Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy:

• pkt 15 z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania – w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania;
  

• pkt 16 z tytułu określonych w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowie o świadczenie usług zarządzania zawartej ze spółką, o której mowa w pkt 15, odpraw lub odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została zawarta, w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką – w wysokości 70% należnej odprawy lub odszkodowania.
  
  

Jak wynika z postanowień art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlega odszkodowanie przyznane na podstawie przepisów o zakazie konkurencji otrzymane od określonej w przepisie spółki, w części w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania.

Z kolei analiza przepisu art. 30 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wskazuje, że na podstawie tego przepisu opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegają wypłacane odprawy lub odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została zawarta w części, w której wysokość odszkodowania przekracza trzykrotność wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką.

W rozpatrywanej sprawie sytuacja wymieniona w art. 30 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy nie zachodzi, ponieważ jak wynika z wniosku, Spółka jest zobowiązana wypłacić Zarządzającemu odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Natomiast na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z kolei stosownie do art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro dochód wypłacony Zarządzającemu stanowi odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji, to nie ma w sprawie zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz ma zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści ww. przepisu wynika, że od odszkodowań przyznanych stosownie do przepisów o zakazie konkurencji, w sytuacji, gdy ich wysokość przekroczy określoną w art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy wysokość, płatnik zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku w wysokości 70%.

Zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Jeżeli wysokość odszkodowania wypłaconego Zarządzającemu z tytułu umowy o świadczenie usług zarządzania z tytułu zakazu konkurencji nie przekroczy wysokości odszkodowania określonej w art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Spółka nie będzie miała obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy.

Nie można się zatem zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym, jeżeli Umowa o Świadczenie Usług Zarządzania rozwiązana została z dniem 31 grudnia 2017 r., to za okres styczeń, luty, marzec 2018 r. Spółka powinna wypłacić Zarządzającemu przysługujące mu odszkodowanie w pełnej wysokości, zaś za miesiące kwiecień, maj i czerwiec 2018 r., odszkodowanie będzie podlegało zryczałtowanemu podatkowi w wysokości 70%.

Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółka nie wypłaca Zarządzającemu odprawy lub odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, które podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zryczałtowanym podatkiem dochodowym w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.