Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.88.2018.1.AS
z 2 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 6 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność rolniczą, z której przychody nie podlegają ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 tej ustawy. W celu wykonania prac sezonowych, zbioru szparagów, Wnioskodawca zatrudnia osoby zamieszkałe na Ukrainie i posiadające obywatelstwo Ukrainy. W tym celu Wnioskodawca uzyskuje pozwolenie na zatrudnienie tych osób. W tym przedmiocie Powiatowy Urząd Pracy wydał decyzję zezwalającą na zatrudnienie osób z Ukrainy.

Z osobami tymi Wnioskodawca zawiera umowy zlecenia, z których należności są wyższe niż 200 zł. Osoby te przebywają w Polsce krócej niż 183 dni w roku.

W zezwoleniu na zatrudnienie tych osób organ administracji nałożył na Wnioskodawcę obowiązek zapewnienia tym osobom zakwaterowania na czas wykonywania przez nich prac polowych. Wnioskodawca zapewnia osobom z Ukrainy nieodpłatnie zakwaterowanie w pomieszczeniach wieloosobowych w obiektach znajdujących się w gospodarstwie Wnioskodawcy. W celu wykonania prac polowych, tj. zbioru szparagów Wnioskodawca zapewnia tym osobom niezbędne narzędzia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconych Ukraińcom świadczeń na podstawie umów zlecenia?
2. Czy wartość nieodpłatnych świadczeń zakwaterowania stanowi przychód tych osób podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od których należy pobrać zryczałtowany podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku od osób fizycznych od świadczeń wypłacanych obywatelom Ukrainy na podstawie zlecenia, jako że nie jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Podobnie nie ma obowiązku poboru podatku dochodowego od wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu zakwaterowania tych osób w obiektach wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, osoby, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Polski.

W świetle powyższego przepisu osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę nie mają miejsca zamieszkania na terenie Polski, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Katalog dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polski przez podatników wymienionych w ust. 2a, zawarty jest w ust. 2b art. 3.

Należności wypłacane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zlecenia osobom fizycznym zamieszkałym na Ukrainie nie mieszczą się w żadnym z tytułów wymienionych w art. 3 ust. 2b pkt 1-7 z uwagi na tytuł świadczenia lub osobę wypłacającą świadczenie. Nie ma zastosowania przepis art. 3 ust. 2b pkt 1, 3-7 z uwagi na tytuł świadczenia, zaś pkt 2 z uwagi na osobę wypłacającą świadczenie z tytułu umowy zlecenia.

Zauważyć należy, że wymienione przychody w ust. 2b pkt 2 – działalność wykonywana osobiście, w zw. z art. 13 pkt 8 lit. a obejmuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło, uzyskane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Jak wyżej wskazano wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 1 i ust. 2, z której to przychody nie podlegają ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody obywateli Ukrainy uzyskane na podstawie umowy zlecenia nie są wypłacane przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu ww. przepisu.

Przepis art. 29 ust 1 reguluje opodatkowanie na terytorium Polski dochodów osiąganych przez osoby o których mowa w art. 3 ust. 2a, których katalog jest zamknięty, wymieniony w pkt 1 do 5. Żaden z wymienionych w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 1-5 tytułów nie obejmuje przychodów wypłacanych przez osobę prowadzącą działalność rolniczą na podstawie umowy zlecenia, na co wskazano wyżej. Z tego samego powodu nie ma zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy dotyczący świadczeń o których mowa w art. 13 pkt 2 i 2-9 cyt. ustawy, a także od wypłat z art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-6 oraz 30a ust. 1 cyt. ustawy.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, czyli m.in. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, obowiązani są pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat określonych w art. 29, 30 ust. 1 pkt 2, 4 - 5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 cyt. ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że obowiązek pobrania podatku od świadczeń wypłacanych na podstawie umowy zlecenia osobom, które podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, nie dotyczy osób fizycznych, które prowadzą działalność rolniczą, które to wypłacają te świadczenia.

Nieodpłatne zakwaterowania osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia jest obowiązkiem Wnioskodawcy co wynika z przepisów ustawowych i leży w interesie Wnioskodawcy i wartość tych świadczeń nie mieści się w katalogu dochodów osób o ograniczonym obowiązku podatkowym wymienionym w art. 3 ust. b ustawy podatkowej. Jednakże co istotne w przypadku osób mających miejsce zamieszkania na Ukrainie, zgodnie z art. 14 Konwencji zawartej miedzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r, nr 63, poz. 269), dochody która ta osoba osiąga z wykonywania wolnego zawodu lub innej działalności o samodzielnym charakterze, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, czyli na Ukrainie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim umawiającym się państwie dla wykonywania swej działalności.

W przypadku zleceniobiorców świadczących usługi w gospodarstwie rolnym osobiście polegające na zbiorze szparagów na podstawie umowy cywilnoprawnej, w opisanym wyżej stanie faktycznym, podlegają opodatkowaniu tylko na Ukrainie, bowiem pobyt tych osób w Polsce ma charakter wyłącznie czasowy, nie posiadają oni stałej placówki na terytorium Polski w rozumieniu art. 14 Konwencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) (art. 3 ust. 2a ww. ustawy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z treści tego przepisu wynika, że za przychody z tytułu umowy zlecenia w rozumieniu art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się przychody otrzymane na podstawie tego rodzaju umowy ale tylko od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.

Natomiast przychody osiągane z tytułu umów zlecenia zawartych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej kwalifikować należy do przychodów z innych źródeł.

Stosownie bowiem do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że umowy zlecenia nie były zawarte przez Wnioskodawcę jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Zatem w świetle dokonanej powyżej analizy źródeł przychodów należy stwierdzić, że wynagrodzenie wypłacane na podstawie zawartych przez Wnioskodawcę umów zleceń należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności” świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć nie tylko przychody wprost wymienione w tym przepisie, ale również inne przychody które nie zostały enumeratywnie w nim wskazane i jednocześnie nie są zakwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ustawy.

W przypadku dochodów z innych źródeł, obowiązki podmiotu dokonującego świadczenia wynikają z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W przypadku wypłaty należności lub świadczeń zaliczanych do innych źródeł o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, na podmiotach wymienionych w tym przepisie, tj. na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej nie ciąży obowiązek poboru zaliczek, lecz obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Oznacza to, że Wnioskodawca w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest zobowiązany do obliczenia i pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego bądź zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zarówno w odniesieniu do wypłacanych świadczeń jak też wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu zakwaterowania. Na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.